بیوگرافی آدری هِپبورن (Audrey Hepburn)

[†ᴾᴼᴵˢᴼᴺ†]

آدری هِپبورن (انگلیسی: Audrey Hepburn؛ ۴ مهٔ ۱۹۲۹ – ۲۰ ژانویهٔ ۱۹۹۳) بازیگر و بشردوست بریتانیایی بود. او به‌عنوان یکی از نمادهای فیلم و مد شناخته می‌شود و از سوی انستیتوی فیلم آمریکا به‌عنوان سومین افسانهٔ زن در سینمای کلاسیک هالیوود رتبه‌بندی شد و نامش در فهرست بین‌المللی خوش‌لباس‌ترین‌ها در تالار مشاهیر قرار گرفت.

دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.



زادهٔ : ۴ مهٔ ۱۹۲۹ایکسل، بروکسل، بلژیک
درگذشت : ۲۰ ژانویهٔ ۱۹۹۳ (۶۳ سال)تولوچناز، کانتون وو، سوئیس
آرامگاه : گورستان تولوچناز، تولوچناز، وود
ملیت: بریتانیایی
پیشه: بازیگر
سال‌های فعالیت: ۱۹۴۸–۱۹۸۹ (بازیگر)۱۹۵۴–۱۹۹۳ (بشردوست)

همسر(ها): مل فرر (۱۹۵۴–۱۹۶۸)
آندره‌آ داتی (۱۹۶۹–۱۹۸۲)
شریک(های)زندگی: رابرت ولدرز
(۱۹۸۰–۱۹۹۳؛ مرگ)
فرزندان : ۲


دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.


هپبورن در خانواده‌ای اشرافی در ایکسل، بروکسل به دنیا آمد و بخش‌هایی از دوران کودکی خود را در بلژیک، انگلستان و هلند گذراند. او در سال ۱۹۴۵ با سونیا گاسکل در آمستردام و از سال ۱۹۴۸ با ماری رامبرت در لندن به تحصیل پرداخت. او در نقش یک دختر از سرایندگان در تولیدات تئاتر موزیکال وست اند شروع به اجرا کرد و سپس در چندین فیلم حضور کوتاه داشت. او در سال ۱۹۵۱ در نمایشنامهٔ جیجی و در تئاتر برادوی به ایفای نقش پرداخت که همان زمان توسط کولت، مصنف نمایش‌نامه، کشف شد. هپبورن برای بازی در کمدی رمانتیک تعطیلات رمی (۱۹۵۳) به شهرت رسید و اولین بازیگر زنی بود که برای یک نقش‌آفرینی تکی برندهٔ یک جایزهٔ اسکار، یک جایزهٔ گلدن گلوب و یک جایزهٔ بفتا می‌شود. او در همان سال برای اجرای نمایش اوندین برندهٔ جایزهٔ تونی بهترین بازیگر زن شد.

هپبورن بعداً در چندین فیلم موفق نقش‌آفرینی کرد؛ کمدی-درام سابرینا (۱۹۵۴)، موزیکال مضحک‌روی (۱۹۵۷)، درام داستان راهبه (۱۹۵۹)، کمدی رمانتیک صبحانه در تیفانی (۱۹۶۱)، تریلر معما (۱۹۶۳) و موزیکال بانوی زیبای من (۱۹۶۴). او در سال ۱۹۶۷ در فیلم تریلر تا تاریکی صبر کن ایفای نقش کرد و برای این اجرا نامزد دریافت جوایز اسکار، گلدن گلوب و بفتا شد. او بعد از آن به‌صورت گهگاهی در چندین فیلم ظاهر می‌شد که یکی از آن‌ها فیلم ماجراجویی رابین و ماریان (۱۹۷۶) بود. آخرین اجرای ضبط‌شدهٔ او در مجموعهٔ تلویزیونی مستند باغ‌های جهان با آدری هپبورن (۱۹۹۰) بود.

هپبورن برنده سه جایزه بفتا در رشتهٔ بهترین بازیگر زن بریتانیایی در نقش اصلی شد. به او برای قدردانی از فعالیت در زمینهٔ سینما، جایزهٔ یک عمر دستاورد بفتا، جایزهٔ گلدن گلوب سیسیل بی دمیل، جایزهٔ یک عمر دستاورد هنری انجمن بازیگران فیلم و جایزهٔ ویژه تونی اهدا شد. او یکی از شانزده نفری است که برندهٔ جوایز اسکار، امی، گرمی و تونی شده‌اند. هپبورن بعدها در زندگی بیشتر وقت خود را به یونیسف اختصاص داد که از سال ۱۹۵۴ در آن مشارکت داشته بود. مابین سال‌های ۱۹۸۸ و ۱۹۹۲، او در برخی از فقیرترین جوامع آفریقا، آمریکای جنوبی و آسیا فعالیت داشت. در دسامبر ۱۹۹۲، او نشان افتخار آزادی رئیس‌جمهوری را به عنوان سفیر حسن نیت یونیسف دریافت کرد و یک ماه بعد، در ۶۳ سالگی بر اثر سرطان آپاندیس در خانه‌اش در سوئیس درگذشت.

ابتدای زندگی

آدری هپبورن با نام اصلی آدری کاتلین راستن (به انگلیسی: Audrey Kathleen Ruston) در ۴ مه ۱۹۲۹ در شهر بروکسل پایتخت بلژیک به دنیا آمد. پدرش جوزف ویکتور آنتونی راستن (به انگلیسی: Joseph Victor Anthony Ruston)، بانکدار ثروتمند بریتانیایی و مادرش بارونِس الا فون همسترا (به هلندی: Ella van Heemstra) هلندی بود. او از ازدواج قبلی مادرش دو برادرخوانده نیز داشت. دوران کودکی‌اش را در زمان جنگ جهانی دوم، در هلند سپری کرد. شانزده ساله بود که برای همیشه هلند را ترک کرد و به انگلستان رفت.


دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.



دوران هنری

به همراه هرکورت ویلیامز در تعطیلات رمی.
استعداد او در دوران مدرسه توسط یک بالرین کشف شد ولی به دلیل جنگ جهانی دوم نتوانست به کار خود ادامه دهد. اما این عشق نسبت به باله همیشه در وجود او بود تا بالاخره از همان طریق نیز وارد عالم سینما شد. استعداد بازیگری آدری هپبورن روی صحنه تئاتر و با نمایش «ژی‌ژی» شکوفا شد. این اثر نویسندهٔ فرانسوی کولت قبلاً در سینما و تئاتر اجرا شده بود، اما در صحنهٔ تئاتر برادوی نیویورک و با بازی آدری هپبورن بود که سیمای دخترکی ساده‌دل و مهربان به نام ژی‌ژی به‌طور واقعی جان گرفت. وی روزی در لابی یک هتل با چند موزیسین در حال رقص بود که کارگردان تئاتر ژی‌ژی که هنوز به دنبال بازیگر نقش اولش بود او را می‌بیند و با وجود رد درخواست توسط آدری او با اصرار او را وارد نمایش خود می‌کند. این نمایش درآمد و شهرت نسبتاً خوبی برای وی به دنبال داشت.