20-11-2021، 12:13
این تیترهای عربی از کنکوری ها چه می خواهند؟!
بسیاری از دانش آموزان با تیتر سؤالات مشکل دارند و باید به مصداق «فَهمُ السؤال، نِصفُ الجواب»، معنی و خواسته ی سؤال را متوجه شوند تا بتوانند به تست پاسخ بگویند.
_برخی از تیترهای دشوار و مبهم
عیّن ما فیه طلبٌ للقیام بِالعمل:
یعنی فعل امر را پیدا کنید (امر مخاطب، غایب یا متکلم)
عیّن ما فیه النّهی عن القیام بالعمل:
بروید سراغ فعل نهی مضارع.
عیّن عبارة لها معنی المضارع:
بروید فعل و جواب شرط یا یکی را پیدا کنید که به صورت ماضی آمده است.
عیّن الموصوف بالجملة (یا موصوفاً بالفعل):
دنبال جمله وصفیه باشید، به عبارت دیگر، معمولا فعلی را پیدا کنید که اسم نکره ای را که قبل از آن آمده است توضیح می دهد. در ترجمه آن از (که) استفاده می شود.
عیّن المعرفة تُترجم نکرة:
معمولا اسم دارای «ال» که پس از آن، موصول خاص ( الّذی، الّتی، الّذین و...) آمده است، نکره ترجمه می شود:
رَجعت الطالبة التی... (برگشت دانش آموزی که...)
عیّن ما لا نرجو وقوعَه:
هر گاه با چنین سؤالی روبرو شدید سراغ «لیت» بروید.
عیّن جملة قد أُکّدَت بأجمعها:
اگر درباره تأکید کلّ جمله (نه یک کلمه یا بخشی از جمله) پرسیده شود در جستجوی «إنّ» باشید.
عیّن الفعل الناقص لا یدلّ علَی الزّمن الماضی:
یعنی فعل «کان» را پیدا کنید که معنای (است یا می باشد) دهد نه معنای گذشته.
عیّن الکلمة التی تکمّل جملة ما قبلها. (یا کلمة تُزیل الإبهام عن جملة ما قبلها):
دنبال (لکنّ) باشید.
عیّن کلمة جاء للترجّی (یا جملة فیها رجاء...):
بروید سراغ (لعلّ)
عیّن التأکید لوقوع الفعل:
یعنی مفعول مطلق تأکیدی را پیدا کنید.
عیّن حرفاً مشبّهاً بالفعل قد لا یحتاج إلی التّرجمة:
از بین حروف مشبهة بالفعل، گاهی حرف «إنّ» ترجمه نمی شود.
عیّن ما یُبیّن حالة مفعول:
به دنبال حالی باشید که صاحب حال آن مفعول است.
عیّن ما لا یُمکن حصوله (یا عیّن کلمة قد جاء للتمنّی):
بروید لیت را از بین یک گزینه، بکشید بیرون.
عیّن «ال» یُفید معنی الإشارة:
دنبال معرفه به «ال» باشید که همان کلمه، در عبارت قبل از خود به صورت نکره به کار رفته است.
رأیتُ طفلة فی الصالة، کانت الطفلة تبکی. (می توان الطفلة را آن کودک ترجمه کرد)
عیّن «لا» فیها النفی أشدّ:
✍یعنی لای نفی جنس را پیدا کنید نه لای نفی مضارع و لای نهی مضارع یا لای جواب.
عیّن الفعل یدلّ علَی الإستمرار:
یعنی فعلی را که معنای ماضی استمراری می دهد، پیدا کنید.
(کان+ مضارع/ لیت+ ماضی/ ماضی+ مضارع در جمله وصفیه و حالیه)
عیّن لام للتعلیل (یا سبب وقوع الفعل...):
دنبال لام ناصبه ای باشید که بر سر مضارع می آید و معنای (برای اینکه، تا، تا اینکه) می دهد.
عیّن «اللّام» للأمر:
یعنی لامی که بر سر مضارع های غایب و متکلم می آید و معنای «باید» دارد.
عیّن «ما» تُغیّر زمن الفعل:
در جستجوی مای شرط باشید که بر سر ماضی آمده است و معنای ماضی را معمولا مضارع می کند.
عیّن إسم مبالغة یختلف عن الباقی:
اسم مبالغه بر وزن های «فعّال و فعّالة» ساخته می شود. در چنین سؤالی سه یا یکی از اسم مبالغه ها بر شغل یا وسیله دلالت دارد.
أکمل الفراغ بما یکون خبراً:
معمولا در چنین سؤال هایی گزینه ای که می تواند برای جای خالی خبر باشد را انتخاب کنید. اگر پس از اشاره ای که مبتدا است، اسم بدون ال بیاید همان اسم، خبر است، اگر دارای ال باشد باید پس از آن دنبال خبر باشید.
هذا الطیر یُغرّد (یغرّد خبر است)
هذا طیر یُغرّد (طیر خبر است)
عیّن الوصف جملة (یا النّعت جملة):
جمله وصفیه را پیدا کنید.
عیّن فعلاً لیس له حرف زائد:
یعنی فعلی را پیدا کنید که حرف زاید ندارد. به عبارت دیگر دنبال فعلی باشید که از باب ها نباشد.
عیّن فعلاً فاعله محذوف:
دنبال فعل مجهول باشید.
عیّن ما یمکن أن یُبنی مجهولاً:
دنبال فعل متعدی باشید. چون فقط فعل های متعدی می توانند مجهول شوند.
عیّن ما لا یُمکن أن یبنی مجهولاً:
دو دسته از فعل ها مجهول نمی شنود: ۱- فعل های لازم ۲- افعال ناقصه
عیّن إسم فاعل (یا إسم مفعول) من مزید:
اسم فاعل و اسم مفعولی که حرف اول آنها (مُ) است از ثلاثی مزید ساخته شده اند. اما اگر بر وزن فاعل و مفعول باشند از ثلاثی مجرد ساخته شده اند.
عیّن التنوین لیس علامة نکرة:
اسم های عَلم مذکر عربی (کاظمٌ، محمدٌ، بَدرٌ و...) تنوین می گیرند و این تنوین نشانه نکره نیست.