بیوگرافی|سهراب سپهری|

[ᴠᴀᴍᴘɪʀᴇ]

به نام خدا

چکیده ای از بیوگرافی سهراب سپهری
نام کامل: سهراب سپهری

زادروز: ۱۵ مهر ۱۳۰۷

محل تولد: کاشان

پیشه: شاعر، نقاش و مدرّس هنرستان هنرهای زیبا

مرگ: ۲۱ ماه آوریل ۱۹۸۰

علت مرگ: سرطان خون

زندگینامه سهراب سپهری
سهراب سپهری، در ۱۵ مهرماه ۱۳۰۷، در کاشان به دنیا آمد. سهراب سپهری شاعر، نویسنده و نقاش اهل ایران بود. سهراب سپهری از نامداران ادب و هنر معاصر ایران است. وی را «شاعر طبیعت» نیز لقب داده اند. آشنایی و رفاقت او با ستون های بزرگ ادب فارسی و بیش از همه نیما یوشیج و فروغ فرخ زاد نشان دهندهٔ کشش و ذوق ادبیِ اوست.

سال های کودکی سهراب سپهری در کاشان سپری شد. او از مهم ترین شاعران معاصر ایران است و شعرهایش به زبان های فراوانی من جمله انگلیسی، فرانسوی، اسپانیایی و ایتالیایی ترجمه شده است. سهراب سپهری ابتدا اشعار خود را به سبک نیما یوشیج (شعر نیمایی) می سرود ولی پس از گذشت چند وقتی رویه ایی خاص برای خود یافت و اغلب شعر هایش نیز بر این مبنا سروده شده است.

سهراب سپهری دهه اول و دوم زندگی خویش را به فراگیری علم و هنر گذراند. دهه سوم زندگی اش را به کسب تجربه و سفر پرداخت و دهه چهارم زندگی خود را بیشتر به سفرهای دراز اختصاص داد. در این دوره بود که بارها به کشورهای ژاپن، فرانسه، ایتالیا، هندوستان، آمریکا، و بسیاری دیگر از کشورهای شرق و غرب سفر کرد. سفرهای او در اصل سیر و سلوک عرفانی بود. این دیدگاه خاص سهراب سپهری از سفر علی الخصوص سفر به کشورهای شرق آسیا و آشناییش با ادیان هند و بودا شعر او را تحت‌تأثیر قرار داد. سهراب سپهری در این دوره بعنوان شاعری صاحب سبک، دوستداران زیادی داشت. او نیز هیچوقت ازدواج نکرد.

سهراب سپهری به فرهنگ مشرق زمین و به شعر کهن سایر زبان ها علاقه داشت؛ از این جهت ترجمه هایی از اشعار کهن چینی و ژاپنی انجام داد. او در مرداد ۱۳۳۶ از راه زمینی به کشورهای اروپایی سفر کرد و به پاریس و لندن رفت. ضمناً در مدرسه هنرهای زیبای پاریس در رشته لیتوگرافی نام نویسی کرد. در دورانی که به اتفاق حسین زنده رودی در پاریس بود بورس تحصیلی اش قطع شد و برای تأمین مخارج و ماندن بیشتر در فرانسه و ادامه نقاشی، ناگزیر بکار شد و برای تمیز کردن شیشه آپارتمان ها، گاهی از ساختمان های بیست طبقه آویزان می شد. سهراب سپهری نیز کارهای هنری خود را در نمایشگاه ها به معرض نمایش گذاشت. حضور او در نمایشگاه های نقاشی هم چنان تا پایان عمرش ادامه داشت.

آثار سهراب سپهری
سهراب سپهری در سال ۱۳۳۰ اولین مجموعهٔ شعر نیمایی خود را به نام مرگ رنگ منتشر کرد. اشعار این مجموعه در سبک چهار پاره و نیمایی است، این دو سبک شعری هر دو جدید هستند و طی سده های گذشته شکل گرفته اند. عناوین شعرهای این دفتر عبارت اند از در قیر شب، دود می خیزد، سپیده، مرغ معما، روشن شب و سراب. این شاعر در این مجموعه بسیار تحت تأثیر نیما بوده است و هر مضمون و محتوایی از غنائی تا سیاسی و اجتماعی را در این قالب سروده است. ناامیدی و تاریکی آن هنگام بیش از امید در اشعار این مجموعه نمایان است و «سپهری» در این اثر نخستین تجربیات شاعری اش را به نمایش گذاشته است که کم تر ایجاز و انسجام در آن دیده می شود.