پادشاهی ایرلند

[SɪʟᴠᴇʀMɪɴᴅ]

پادشاهی ایرلند (به ایرلندی:Ríoghacht Éireann) دولتی بود که از ۱۵۴۲ میلادی با اعلام هنری هشتم به عنوان شاه ایرلند تا ۱۸۰۰ میلادی در زمان اتحاد با بریتانیا و تشکیل پادشاهی متحد بریتانیای کبیر و ایرلند وجود داشت. این پادشاهی جانشین لردنشین ایرلند (۱۱۷۱–۱۵۴۲) گردید.
شاه هنری هشتم توسط حکومت‌های پروتستان اروپایی و نه دولت‌های کاتولیک، به عنوان فرمانروای ایرلند شناخته شد. اما دختر او ماری اول در ۱۵۵۵ میلادی توسط پاپ به عنوان ملکه ایرلند به رسمیت شناخته‌شد. حیات پادشاهی ایرلند در ۱۸۰۱ میلادی پایان یافت. هنگامی که، در اتحاد با پادشاهی بریتانیای کبیر، پادشاهی متحد بریتانیای کبیر و ایرلند را تشکیل داد.
اتحاد با بریتانیا
پس از شورش ۱۷۹۸ ایرلند، شورشیان ایرلندی متحدی مهم برای دشمن قدیمی بریتانیا یعنی فرانسه شدند. این موضوع سبب شد که در ۱۸۰۱ میلادی، پارلمان ایرلند منحل شود و ایرلند تا سال ۱۹۲۲ میلادی، به بخشی از پادشاهی متحد بریتانیای کبیر و ایرلند تبدیل گردد.
دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.

جدایی از بریتانیا
پس از مدتی، شورش‌های مداوم مردم ایرلند برای جدایی از بریتانیا آغاز شد. این شورش‌ها در قرن ۱۹ نتیجه‌ای نداشت، ولی پس از طغیان مردم ایرلند در ۱۹۲۲ میلادی، تمامی سرزمین ایرلند به جز ایرلند شمالی از بریتانیا مستقل شد.