ویژگی های کفش طبی مناسی

[جاویدم]

مشخصاتی که یک کفش طبی مناسب باید داشته باشید
کفش طبی یکی از چیزهایی است که در خرید آن باید دقت بسیاری کنید. برای خریدن یک کفش طبی مناسب نکاتی است که باید آنها را بدانید.
بسیاری از افرادی که به نوعی مشکلاتی در پای خود دارند، به دنبال کفش های طبی هستند. بعضی ها هم هستند که هیچ ناراحتی در پای خود ندارند، ولی می خواهند کفش مناسبی داشته باشند تا در آینده مشکلی در پای خود نداشته باشند. لذا در انتخاب کفش طبی باید دقت لازم را داشته باشید تا از حفظ سلامت پاهایتان مطمئن شوید.
بیماری های مختلفی در پا وجود دارند که مشکلات ناشی از بعضی را می توان با استفاده از کفش مناسب برطرف کرد. در هر بیماری پا، ممکن است نیاز به استفاده از کفشی با خصوصیات خاص باشد که با بیماری دیگر متفاوت است، ولی خصوصیات مشترکی وجود دارند که تمام کفش های طبی باید واجد آنها باشند.
 
افرادی که مشکلی در پای خود داشته و به دنبال کفش طبی هستند باید بدانند که انواع مختلفی از کفش هایی که پسوند طبی هم دارند در بازار وجود دارند. صرف اینکه نام کفشی طبی است، یا از داروخانه تهیه شده و یا از فروشگاهی تهیه شده که ادعای فروش کفش طبی دارد، به معنای آن نیست که کفش مورد نظر واقعا خصوصیاتی را که میخواهیم داشته باشد، یعنی بتواند مشکل پای ما را کمتر کند.
برخی از افراد به دلیل دارا بودن مشکلاتی مانند قطع عضو در ناحیه پا یا قسمتی از پنجه و درد در ناحیه پا، دچار بدشکلی و ناهنجاری در پا هستند. این افراد مستلزم استفاده از کفش ها و کفی های مخصوص هستند.
کفی ها و کفش های طبی وظیفه اصلاح کردن انواع ناهنجاری های بدن و الگوهای غلط راه رفتن را دارند و هدف از ساخت آنها فراهم کردن شرایط مطلوب برای ایستادن و راه رفتن و دویدن است.استفاده از کفش ها و کفی های طبی برای افرادی با مشکلات زیر بسیار مناسب است:
1) کسانی که دارای ناهنجاری های متحرک مانند صافی کف پا هستند.
2) کسانی که دارای ناهنجاری های ثابت و درد پای همیشگی و مشکلاتی همچون خار پاشنه و التهاب کیسه زلالی زیر پاشنه هستند.
3) در بعضی از مواقع و شرایط همچون بارداری، بعضی از خانم ها به دلیل اضافه وزن ناگهانی باید از این گونه کفش ها و کفی ها استفاده کنند.
استفاده از کفی های طبی برای کودکان 7 تا 12 سال که کف پای آنها در حال شکل گیری است بسیار مناسب است زیرا از تغییر شکل پا جلوگیری و نیز سبب برخورداری از کف پایی استاندارد تا آخر عمر می شود.
در ادامه مطلب به ویژگی‌های یک کفش طبی خوب و مناسب اشاره می‌کنیم:
کفی کفش طبی باید از استحکام کافی برخوردار باشد و بتواند شوک وارده به کف پا را جذب کند.
به طور کلی، نیرویی که در حال راه رفتن از زمین و کف پا به بدن منتقل می‌شود، معمولا حدود دو برابر وزن بدن است. این نیرو در حالت دویدن حتی تا 10 برابر وزن بدن هم به اندام‌ها منتقل خواهد شد. بنابراین‌ کفی کفش می‌تواند نقش مهمی در انتقال و پخش نیرو از زمین به کف پا و در نهایت به بدن داشته باشد.
دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
کفش طبی مناسب باید کاملا اندازه پا باشد، نه تنگ‌تر و نه گشادتر
اگر کفش شما بیش از حد تنگ باشد یا پاهایتان را فشار دهد، خونرسانی در ناحیه پا مختل خواهد شد. ایجاد نقاط فشاری و زخم ناشی از آن هم می‌تواند از دیگر عوارض پوشیدن کفش‌های طبی یا غیرطبی تنگ باشد. گشاد بودن کفش طبی و بازی کردن پا درون آن هم باعث ساییدگی و ایجاد اختلال در انتقال نیرو می‌شود. پس حواستان باشد فروشنده کفش بزرگ‌تر یا کوچک‌تری را به شما تحمیل نکند و قول بهبود سایز با قالب زدن یا کفی گذاشتن را به شما ندهد.
 

پاشنه کفش از قسمت های مهم آن است. اندازه پاشنه به طور متعادل حدود 1.5 تا 4 سانتیمتر باشد
کفی کفش طبی باید کاملا متناسب با ویژگی‌های کف و قوس کف پا باشد
ضمن اینکه باید سبک، ضخیم و جاذب ضربه (دارای خاصیت الاستیکی) به‌خصوص در ناحیه پاشنه هم باشد.
پوشیدن کفش‌هایی با پاشنه یا کفی‌ از جنس چوب یا MDF، به هیچ‌وجه توصیه نمی‌شود؛ حتی اگر چنین کفش‌هایی با ادعای طبی بودن به فروش برسند
جنس چوب و MDF (ام دی اف) می‌تواند به سرعت پاشنه پا را آزار دهد و باعث ایجاد درد در این ناحیه شود. در حالی که پوشیدن کفش‌هایی با پاشنه و کفی‌هایی با خاصیت الاستیکی، به هیچ‌وجه پاشنه و کف پا را آزار نمی‌دهد.
کف داخلی کفش طبی تان باید شکل مناسبی داشته باشد
کف کفش از داخل Foot bed باید قوس هایی داشته باشد که هماهنگ با قوس های کف پا باشد. وزن بدن در داخل چنین کفشی به صورت متناسب بر روی تمام سطح کف آن توزیع شده و پا در چنین کفی احساس راحتی می کند. مهم ترین قوس کف پا، قوس طولی آن است. پس کف داخلی کفش باید در قسمت میانی و داخلی کمی برجسته تر باشد.
معمولا قسمت جلویی کفش طبی مناسب باید فضای مناسب برای انگشتان پا را داشته باشد
یعنی انگشتان پای شما باید در فضایی قرار بگیرند که نه آنقدر تنگ باشد كه روی هم بیفتند و فشرده شوند و نه آنقدر فضای قرار گرفتنشان در پنجه کفش گشاد و باز باشد که محافظت خوبی از آنها در برابر ضربه‌های احتمالی انجام نشود. ضمن اینکه باید حدود یک سانتی‌متر بین نوک انگشت شست و نوک کفش طبی فضای خالی وجود داشته باشد تا فشاری به انگشت‌ها هنگام راه رفتن وارد نشود.
رویه کفش طبی باید انعطاف‌پذیر و از جنس چرم باشد
تا بتواند سرما و گرما را به خوبی به پا منتقل کند. البته در حال حاضر، جنس‌های ترکیبی مختلف و با قیمت مناسب‌تری برای رویه کفش‌های طبی طراحی شده‌اند که چنین خاصیت‌هایی هم دارند.
پنجه کفش یا Toe box از مهم ترین قسمت های کفش طبی است
وقتی عرض یا ارتفاع پنجه کفش کم باشد بیماری های زیادی مانند انگشت چکشی، میخچه و هالوکس والگوس را ایجاد می کند. انگشتان پا باید در پنجه کفش فضای کافی داشته باشند تا از هم باز شوند و کمی به بالا و پایین بروند. بجای استفاده از کفش های نوک تیز از کفش های با پنجه گرد استفاده کنید.
سعی کنید کفش طبی بخرید که کفی Insole قابل عوض کردن داشته باشد
با این کار می توان با عوض کردن کفی، اندازه و حجم کفش را کم و زیاد کرد تا وقتی پا ورم کرد، بتوان جا برای آن باز کرد و یا کفی ساده را با کفی های درمانی جایگزین کرد. وقتی پا عرق کرده و کفش را نمناک می کند، کفی قابل تعویض در کم کردن رطوبت کفش می تواند موثر باشد. کفش مرطوب می تواند موجب ابتلا پا به بیماری های قارچی باشد.
پشتی کفش طبی باید سفت و محکم باشد
پشتی کفش Heel counter قسمتی از کفش است که در پشت پاشنه پا قرار می گیرد. این پشتی باید سفت و محکم باشد. برای امتحان کردن پشتی کفش، با شست خود بر روی آن فشار دهید. اگر فرو نرفت، پشتی محکمی دارد.
پاشنه کفش طبی باید مناسب باشد
پاشنه Heel کفش از قسمت های مهم آن است. کفش بدون پاشنه و کفش با پاشنه بلند هر دو مضر هستند. اندازه پاشنه به طور متعادل باید حدود 1.5 تا 4 سانتیمتر باشد.
کف قوسی شکل کفش طبی
کف بیرونی کفش Outsole باید قدری گوژ باشد تا وسط کفش پایین تر از دو انتهای آن قرار گیرد. راه رفتن در چنین کفشی بسیار راحت بوده و در هنگام راه رفتن، موقع اصابت پاشنه به زمین و موقع بلند شدن پنجه از زمین، فشار زیادی به کف پا و مچ پا وارد نمی شود.
سطح داخلی یکنواخت کفش طبی
با دست کشیدن به تمام سطح داخلی کفش باید متوجه شویم سطوح یکنواخت و قوس های نرمی در درون کفش وجود دارد. این چنین کفش هایی در موقع راه رفتن فشار کمتری را به پوست وارد می کنند.
کفش نفس کش
جنس رویی کفش باید طوری باشد که تهویه داخل کفش برقرار باشد. این تهویه برای عرق نکردن پا ضروری است.
یقه و زبانی نرم
یقه کفش Shoe collae جایی است که اطراف مچ پا را می گیرد و زبانی کفش Shoe tongue برگه ای است که در زیر بندهای کفش قرار می گیرد. این قسمت های کفش باید حاوی پد ها و بالشتک های نرمی باشد تا فشار کمتری به پوست وارد کند.

منبع: تاپ ناز