12-07-2020، 12:05
فرهاد مجیدی و شاگردانش با وجود تمام مشکلات و حواشی روزهای گذشته در آستانه کسب یک پیروزی شیرین قرار داشت، ولی گل نشدن ضربات استثنایی مهدی قائدی این فرصت را از استقلال گرفت.
استقلالی که در روزهای قبل با بحران کرونایی شدن تعدادی از نفرات شان حتی از انجام یک جلسه تمرین با حضور همه بازیکنان هم معاف شده بود، جلوی تراکتور اما قدرت تیمی اش را بار دیگر به رخ کشید اما فرهاد مجیدی بدشانس بود که ضربات قائدی یکی دو سانتی متر با چسبیدن به تور دروازه تراکتور فاصله داشت.
فرهاد که در واکنش به اتفاقات اخیر سکوت را در پیش گرفت و حتی در نشست خبری قبل از بازی نیز ترجیح داد صحبتی انجام ندهد، تمرکز خود را روی مسائل فنی تیمش گذاشت و با همه مشکلات ارنج 11 نفره اش را ترمیم کرد و به زمین فرستاد. تیم او اتفاقا عملکرد خوبی هم داشت اما در نهایت سهم آنها فقط یک امتیاز بود.
بازی تراکتور و استقلال که نیمه اول آرامی را پشت سر گذاشت در شب تساوی سایر مدعیان کسب سهمیه و در مسابقه آرام شیخ دیاباته که اصلا نشانی از روزهای گذشته در آن دیده نمی شد چند فرصت گلزنی خوب داشت که اصلی ترین آنها را مهدی قائدی با بدشانسی از دست داد. قائدی در دقیقه 75 بعد از حرکت عرضی در پشت هجده قدم به تیر افقی دروازه مظاهری زد تا آه از نهاد فرهاد بلند شود.
چند دقیقه بعد قائدی بار دیگر با تیزهوشی مثال زدنی اش خود را در موقعیت گلزنی قرار داد و اینبار با وجود قد و قامت کوتاهش با ضربه سری تماشایی توپ را به زیر طاق دروازه تراکتور فرستاد اما رشید مظاهری اجازه نداد تا دروازه تراکتور باز شود و یک فرصت ایده آل دیگر از دست رفت. صحنه ای که دیگر مجیدی نتوانست بعد از آن جلوی احساساتش را بگیرد و پشت به زمین چمن با زانو زدن روی پیست تارتان و البته دستی که به نشانه اندوه و حسرت روی چشمانش گذاشت واکنش احساساتی اش را نشان داد.
مجیدی که این روزها به خاطر نتایج استقلال گاها تحت فشار هم قرار گرفته، خوب می دانست اگر تراکتور که رقیب مستقیم استقلال برای کسب سهمیه محسوب می شود را شکست بدهد چقدر روحیه تیمش در این روزهای کرونایی بالا می رود و شاید به همین خاطر هم بود که با از دست رفتن فرصت های فوق العاده قائدی دیگر پاهایش تاب ایستادن نداشت و زانو زدن را ترجیح داد.
اگر استقلال تراکتور را شکست می داد نه تنها مجموع امتیازاتش را به عدد 40 می رساند که مجیدی هم نفسی راحت می کشید و این برد می توانست زمینه ای برای رسیدن به روزهای بهتر هم باشد. اگر ضربات قائدی فقط چند سانتی متری اختلاف داشت، حالا فرهاد می توانست به قهرمان قصه پرغصه استقلال این روزها تبدیل شود. با همه اینها اما شش هفته و 18امتیاز به پایان لیگ باقی مانده است و مجیدی همچنان امیدوار است راه صعود به آسیا را از لیگ برتر هموار کند تا با خیالی آسوده در جام حذفی به مصاف سپاهان قلعه نویی در تهران برود.
استقلالی که در روزهای قبل با بحران کرونایی شدن تعدادی از نفرات شان حتی از انجام یک جلسه تمرین با حضور همه بازیکنان هم معاف شده بود، جلوی تراکتور اما قدرت تیمی اش را بار دیگر به رخ کشید اما فرهاد مجیدی بدشانس بود که ضربات قائدی یکی دو سانتی متر با چسبیدن به تور دروازه تراکتور فاصله داشت.
فرهاد که در واکنش به اتفاقات اخیر سکوت را در پیش گرفت و حتی در نشست خبری قبل از بازی نیز ترجیح داد صحبتی انجام ندهد، تمرکز خود را روی مسائل فنی تیمش گذاشت و با همه مشکلات ارنج 11 نفره اش را ترمیم کرد و به زمین فرستاد. تیم او اتفاقا عملکرد خوبی هم داشت اما در نهایت سهم آنها فقط یک امتیاز بود.
بازی تراکتور و استقلال که نیمه اول آرامی را پشت سر گذاشت در شب تساوی سایر مدعیان کسب سهمیه و در مسابقه آرام شیخ دیاباته که اصلا نشانی از روزهای گذشته در آن دیده نمی شد چند فرصت گلزنی خوب داشت که اصلی ترین آنها را مهدی قائدی با بدشانسی از دست داد. قائدی در دقیقه 75 بعد از حرکت عرضی در پشت هجده قدم به تیر افقی دروازه مظاهری زد تا آه از نهاد فرهاد بلند شود.
چند دقیقه بعد قائدی بار دیگر با تیزهوشی مثال زدنی اش خود را در موقعیت گلزنی قرار داد و اینبار با وجود قد و قامت کوتاهش با ضربه سری تماشایی توپ را به زیر طاق دروازه تراکتور فرستاد اما رشید مظاهری اجازه نداد تا دروازه تراکتور باز شود و یک فرصت ایده آل دیگر از دست رفت. صحنه ای که دیگر مجیدی نتوانست بعد از آن جلوی احساساتش را بگیرد و پشت به زمین چمن با زانو زدن روی پیست تارتان و البته دستی که به نشانه اندوه و حسرت روی چشمانش گذاشت واکنش احساساتی اش را نشان داد.
مجیدی که این روزها به خاطر نتایج استقلال گاها تحت فشار هم قرار گرفته، خوب می دانست اگر تراکتور که رقیب مستقیم استقلال برای کسب سهمیه محسوب می شود را شکست بدهد چقدر روحیه تیمش در این روزهای کرونایی بالا می رود و شاید به همین خاطر هم بود که با از دست رفتن فرصت های فوق العاده قائدی دیگر پاهایش تاب ایستادن نداشت و زانو زدن را ترجیح داد.
اگر استقلال تراکتور را شکست می داد نه تنها مجموع امتیازاتش را به عدد 40 می رساند که مجیدی هم نفسی راحت می کشید و این برد می توانست زمینه ای برای رسیدن به روزهای بهتر هم باشد. اگر ضربات قائدی فقط چند سانتی متری اختلاف داشت، حالا فرهاد می توانست به قهرمان قصه پرغصه استقلال این روزها تبدیل شود. با همه اینها اما شش هفته و 18امتیاز به پایان لیگ باقی مانده است و مجیدی همچنان امیدوار است راه صعود به آسیا را از لیگ برتر هموار کند تا با خیالی آسوده در جام حذفی به مصاف سپاهان قلعه نویی در تهران برود.