شعر طنز از ایرج میرزا درباره عید نوروز

[کــــــــــⓐرمَن]

عید نوروز و اول سالست
روز عیش و نشاط اطفالست



همه آن روز رخت نو پوشند
چای و شربت به خوشدلی نوشند



پسر خوب روز عید اندر
روز اول به خدمت مادر



دست برگردنش کند چون طوق
سرو دستش ببوسد از سر شوق



گوید این عید تو مبارک باد
صد چنین سال نو ببینی شاد



بعد آید به دست بوس پدر
بوسه بخشد پدر به روی پسر



پسر بد چو روز عید شود
از همه چیز نا امید شود



نه پدر دوست داردش نه عمو
نه کسی عیدی آورد بر او



عیدی آن روز حق آن پسرست
که نجیب و شریف و با هنرست