بازی آنلاین
آپلود عکس
05-01-2020، 13:21
(آخرین ویرایش در این ارسال: 06-01-2020، 5:45، توسط ☪爪尺.山丨几几乇尺☪.)
روش عکس بلوتوثی:
از برگه ی امتحان عکس گرفته و آن را برای هم کلاسی (حاضر یا خارج امتحان) فرستاده و به همین ترتیب جواب ها را دریافت می کنند.
روش عکس گروه وایبری:
همانند روش بالاست با این تفاوت که به جای یک نفر تعداد نفرات بیشتری می توانند مشارکت کنند. برای اجرای این تکنیک مجهز به اینترنت قوی از واجبات است.
روش استفاده ی ابزاری از مراقب:
کاغذ تقلب را در گوشه ای از کفش مراقب (طوری که متوجه نشود) قرار می دهند. مراقبت با گشت زنی میان بچه ها برگه را به سوی دیگر کلاس منتقل می کند.
روش عوض کردن برگه ها:
بزرگان این تکنیک می گویند در این روش حتما از خودکارهای مشابه استفاده کنید. اسمتان را هم در آخر امتحان روی برگه بنویسید که تابلو نشوید.
روش وصله ی ناجور:
یک تکه پارچه بر قسمت بالایی شلوار مدرسه وصله کرده، اطلاعات کدگذاری شده را روی آن نوشته و به هنگام نیاز استفاده می کنند.
روش پایی:
این روش مختص امتحانات تستی است. پیش از امتحان با دوستانشان به توافق رسیده و با حرکت پا به جلو، عقب، چپ یا راست مشخص می کنند جواب هر سوال کدام است.
روش زیردستی:
اگر زمان امتحان شیمی است کتاب ریاضی را زیر دستشان قرار می دهند اما نکته اینجاست که همه ی تقلب های لازم را از قبل توی کتاب ریاضی یادداشت کرده اند.
روش روزنامه دیواری:
در امتحاناتی که در راهروی مدرسه برگزار می شد و بورد انجمن آن نزدیکی ها بود، همه ی اطلاعات لازم را روی بورد راهرو یا کلاس می چسبانند. خیالشان هم راحت است که میان آن همه برگه کسی به برگه های الحاقی جدید توجه نخواهد کرد.
روش چرک نویس:
یک برگه ی شلوغ و پر از خط خوردگی انتخاب کرده و همه ی فرمول های لازم را بی نظم و شلوغ روی آن می نویسند طوری که وقتی وسط امتحان برگه را بیرون می آورند فرقی با سایر چرک نویس ها نداشته باشد.
روش ساعت مچی:
برگه ی کدگذاری را زیر بند ساعت مچی جاسازی می کنند. البته در صورتی که ساعتم چی موردنظر بندهای کلفتی داشته باشد.
روش خارجی:
به بهانه ی دستشویی و با تظاهر به اینکه نمی توانند خود را کنترل کنند از کلاس خارج می شوند. کتاب مخفی شده در دستشویی در انتظارشان هستند.
روش چشمی:
یکی از کلاسیک ترین شیوه های تقلب است. از روی دست همدیگر نگاه می کنند.
روش غیرمستقیم:
برگه ی امتحان را تحویل داده و از کلاس بیرون می آیند. هنوز دوستانشان داخل کلاس و مشغول امتحان هستند. با صدای بلند و رسا با یک هم کلاسی دیگر که تازه از امتحان بیرون آمده جواب ها را چک می کنند. طوری که انگار حواسشان نیست بیست نفر دیگر داخل کلاس گوش هایشان را برای شنیدن پاسخ تیز کرده اند.
روش ساندیسی:
یک آبمیوه پاکتی را تا آخرین قطره استفاده کرده و گوشی موبایل را داخل آن جاسازی می کنند. دقت دارند در طول امتحان پشت پاکت آبمیوه به سمت مراقب است و با نزدیک شدن مراقب پاکت آبمیوه را روی میز می خوابانند.
روش گچی:
دست یا پای خود را (بسته به نوع امتحان و تعطیل بودن مجرم از آن درس) گچ می گیرند. اطلاعات لازم را روی گچ نوشته و در صورت تابلو بودن توی گچ مذکور پنهان می کنند.
روش کاپشنی:
در فصل سرما یک کاپشن با جیب های داخلی تودرتو بهترین وسیله برای یک تقلب تمیز و مطمئن است.
روش آستین کشی:
آستین کشی یکی از امن ترین مناطق برای هر تقلبی است. اطلاعات کدگذاری شده را روی یک تکه پراچه نوشته و انتهای پارچه را با یک کش قوی می بندند. سردیگر کش در حالی که کشیده شده به مچ دست یا پا بسته می شود. حالا پارچه را از توی پاچه ی شلوار یا آستین لباس رد کرده و در حالی که کش تمایل به جمع شدن دارد پارچه را نگه داشته و از اطلاعاتش استفاده می کنند.
روش تنگنا:
صندلی را به دیوار چسبانده و کتاب را بین ران پا و دیوار قرار می دهند. طوری که قسمت انتهای کتاب که سفت است روی کفه ی صندلی قرار گرفته و به سمت زر متمایل باشد. با اجرای این تکنیک هنگام نزدیک شدن مراقب با یک حرکت حرفه ای کتاب به نرمی به زیر بدن لیز می خورد و می شود روی کتاب نشست.
هشدار بزرگان: اگر صندلی موردنظر پلاستیکی باشد، باعث لیز خوردن کتاب می شود.
روش مداد بازیافتی:
پوست مداد را می کنند و با لاک غلط گیر همه سیاهی هایش را لاک می گیرند. حالا هرچه را لازم است روی مدادنوشته و به قدری شلوغش می کنند که دوباره مثل حالت اولش شود.
روش پاک کنی:
پاک کن های نرم بزرگ جان می دهند برای تقلب های دونفره. هر اطلاعاتی را که نیاز است روی پاک کن موردنظر نوشته و در اختیار بغل دستی قرار می دهند. با یک حرکت انگشت اثر جرم به راحتی پاک شده و همدست کناری می تواند جواب سوال بعدی را به همین ترتیب منتقل کند.
روش چشم سوم:
دو نفره است. مخصوص زمانی که می خواهند کتاب یا برگه باز کنند و مراقب به آنها مشکوک شده. در این تکنیک نفر دوم چشم سوم دیگری است. یعنی وقتی اولی کتاب یا برگه را باز کرده، نفر دوم به مراقب زل زده یا به هر نحو حواس مراقب را پرت می کند تا اولی با خیال راحت به ارتکاب جرم مشغول شود.
روش تغییر مسیر:
آنها که ساکن میزهای انتهای کلاس هستند از قبل با میزهای جلویی هماهنگ می شوند. در صورتی که مراقب مدت زیادی کنار نیمکتشان توقف داشت با سه چهار سرفه به جلویی ها علامت می دهند تا با پرسیدن سوال های بی ربط و وقت گیر مسیر حرکت مراقب را تغییر داده و بتوانند به تقلبشان برسند.
۵۴- روش زوم:
مثل روش قبلی است. موقعیتی است که می خواهند از برگه ی بغل دستی چیزی بنویسند. با هم هماهنگ می کنند که اولی از مراقب سوال بپرسد و به صورتش زل بزند هم زمان برگه اش را هم کج کند تا در این فرصت نفر دوم بتواند هرچه را لازم است یادداشت کند.
هشدار بزرگان: اگر لحظه ای چشم مراقب به اطراف حرکت کرد، نفر بغل دستی مثلا با لگد آرامی به کفش هم کلاسی اش یا صاف کردن برگه اش به او علامت می دهد.
روش خط کشی:
همه اطلاعات لازم را پشت خط کش یادداشت می کنند.
هشدار بزرگان: معمولا اطلاعات با مداد نوشته می شوند که به راحتی پاک شود. اما ممکن است با بی دقتی طرف دیگر خط کش که کدگذاری شده در معرض دید روی میز قرار داده شود.
روش بویایی:
به صورت خود ماسک زده و یک بوی گند از خود ساطع می کنند تا مراقب، جرات نزدیک شدن به آنها را نکند. حالا با خیال راحت به تقلبشان می رسند.
روش استفاده ابزاری از مراقب ۲:
وقتی شاگر اول کلاس زودتر از همه برگه اش را تحویل مراقب می دهد به بهانه ای برگشته و با ظرافت برگه ی جواب سوال ها را به پشت مراقب می چسباند.
روش کلاهی:
در این روش مجرم موردنظر به بهانه ای کلاهی بزرگ روی سرش می گذارد طوری که چشمانش در تیررس نگاه مراقب نباشد حالامی تواند با حفظ خونسردی به تقلب خود برسد.
روش ماشین حسابی ۲:
بخش های حفظی امتحان را در حافظه ماشین حساب کامپیوتری تایپ کرده و سر امتحان به آسانی استفاده اش می کنند.
روش کتاب باز کنی:
این روش هم یکی از آن قدیمی هاست. کتاب مورد نظر را توی جامیز یا کنار صندلی قرار داده و در فرصت مناسب از اطلاعاتش استفاده می کنند.
روش رولی:
در این روش کاغذ کدگذاری شده را رول کوچکی کرده و میان انگشتان دست قرار می دهند. به نرمی رول را کشیده و از اطلاعاتش استفاده می کنند.
روش پیشرفته ی چینی:
این روش مجهز به عینکی است که جلوی آن یک دوربین وصل شده و با نگاه کردن به سوالات تصویر را به بیرون ارسال می کند. شخصی بیرون سالن امتحان، تصویر سوال ها را دیده وجواب آن را با گوشی کوچکی که در قسمت دسته ی عینک جاسازی شده، برای متقلب می خواند.
روش یار دوازدهم:
این روش به ندرت اتفاق می افتد و بستگی دارد میانه تان با مراقب چطور باشد یا چقدر بچه زرنگ باشید. در این تکنیک، مراقب امتحانی در نقش یک همدست ظاهر می شود. در صورتی که متخلف لنگ یک جواب مانده باشد با چهره ی غم زده، چشمان پر از اشک و به طور کامل ظاهری ترحم برانگیز، سوال مورد نظر را از مراقب می پرسد. شاید فرجی شد و مراقب دلش سوخت و نگاهی به برگه های دیگر بچه ها کرد و جواب را برایش منتقل کرد. باورش سخت است اما اتفاق افتاده.
چنین گفتند بزرگان:
حفظ آرامش و خونسردی و تسلط به شیوه ی تقلب انتخابی، از ضروریات است. اگر هنگام تقلب کردن هول می شوید و یا تابلوبازی در می آورید، تقلب را بی خیال شوید. گوش به زنگ باشید. در صورت مشاهده ی هرنوع بدگمانی از سوی مراقب کاغذهای تقلب و کدگذاری شده را بجوید، قورت دهید یا به هرشکل ممکن نابودش کنید. یک متقلب حرفه ای هیچ وقت مدرک جرم باقی نمی گذارد. در مرامنامه ای تقلب آمده اگر کسی را در حال تقلب دیدی هرگز او را لو نده. شاید روزی هم او تو را در حال تقلب ببیند. در بند دوم همین مرامنامه آمده اگر کسی از شما تقلب خواست جواب درست را برسانید. بخیل بازی در نیاورید. روز امتحان یک روز معمولی نیست. پس حواستان باشد چه لباسی و با چه امکاناتی می پوشید. دقت کنید در عین حال که همه جا را زیرنظر دارید خیلی هم به دوروبر نگاه نکنید.
پانوشت: بزرگان مذکور هیچ کدام عاقبت به خیر نشدند که هیچ، در عرصه فلاکت (و شاید هم موفقیت!) زبانزد خاص و عام شدند. از ما می شنوید درستان را بخوانید. تقلب را هم بی خیال شوید. آخر و عاقبت ندارد. عاقبت ما را نمی بینید؟
روش جیبی:
هر نکته، سوال، جواب یا قصه ای را که به نظرشان واجب و اساسی است روی کاغذ نوشته، محموله را درون جیب جاسازی کرده و در شراط مناسب استفاده اش می کنند.
روش جامدادی:
از جامدادری غافل نشوید. این کیف کوچک یکی از استراتژیکی ترین ابزار در هر امتحانی است و از هر دوست و هم کلاسی ای بیشتر به کمک می آید. هرچه دل تنگشان می خواهد روی کاغذ نوشته و محموله را داخل جامدادی جاسازی می کنند.
روش تای آستین:
خیلی ها کاغذ کدگذاری شده شان را میان تای آستین بلوز یا پاچه ی شلوار جاسازی می کنند.
روش جورابی:
جوراب ساق بلند در کنار خودکرا و لاک غلط گیر یکی از ملزومات هر امتحانی است. کاغذ کدگذاری شده شان را زیر کش جوراب مخفی کرده و با دور شدن مراقب استفاده اش می کنند.
روش کفشی ۱:
محموله یا همان کاغذ کدگذاری شده درون کفش یا چکمه، به راحتی مخفی می شود.
روش مقنعه ای:
نیاز به توضیح نیست که این روش کاملا دخترانه است. خیلی از دخترها محموله را میان تای مقنعه به راحتی مخفی کرده و با هر بار مرتب کردن مقنعه سری به اطلاعات کدگذاری شده می زنند.
روش گیسوکمند:
عده ای هم کاغذهای کدگذاری شده را لوله کرده و میان انبوه گیسوان پنهانشان می کنند.
هشدار بزرگان: اجراکنندگان این فن به موهای فرفری و پرپشت مجهز بودند به شکلی که کاغذ جاسازی شده میان موها با چشم غیرمسلح قابل تشخیص نبود.
روش دستی:
هرچه را لازم است روی کف دست می نویسند.
روش انگشتی:
هرچه را لازم است بین انگشتان دست می نویسند.
روش ساعدی ۱:
هرچه را لازم است روی ساعد دست می نویسند.
روش ساعدی ۲:
هرچه را لازم است روی ساعد پا می نویسند.
هشدار بزرگان: استفاده از روان نویس یا خودکارهای کهنه باعث جوهر پس دادن آنها شده و رسوایی های بزرگی به بار آورده است.
روش دستمال کاغذی:
اطلاعات مورد نیاز را روی دستمال کاغذی به تفکیک نوشته، دستمال کاغذی ها را تا کرده و مثل حالت اول درون بسته بندی اش قرار می دهند. هیچ مراقبی به یک بسته دستمال کاغذی شک نمی کند. به این ترتیب به یک سلاح تقلب مجهز می شوند.
هشدار بزرگان: پاک کردن دست یا صورت عرق کرده شان با دستمال های کدگذاری شده و تعارف دستمال به دوستانشان از خطرات لو رفتن این روش است.
روش دسته صندلی:
مطالب مورد نیاز را روی دسته ی صندلی یادداشت می کنند..
روش کفه ی صندلی:
اطلاعات مورد نیاز را روی کفه ی صندلی یادداشت می کنند.
روش ساقه طلایی:
این روش علاوه بر خوشمزگی، ظرافت و مهارت بالایی نیاز داشت، یک بسته بیسکوییت ساقه طلایی خریداری کرده و کاغذهای کدگذاری شده را به اندازه ی یک قرص بیسکویت درآورده میان هر بیسکوییت قرار می دهند. پایین افتادن قند خون در هر امتحانی طبیعی است و یک بسته بیسکوییت ساقه طلایی این موقع هاست که به کار می آید.
روش دیواری:
در صورتی که میز یا صندلی کنار دیوار است مطالب مورد نیاز را روی دیوار کناری یادداشت می کنند.
روش پشت گوشی:
کاغذ کدگذاری شده را رول کرده و مثل مداد پشت گوش خود قرار می دهند. پوشاندن منطقه ی اطراف گوش با موها از نکات اصلی اجرای این تکنیک است.
روش کارتی:
همه ی اطلاعات لازم را پیش از شروع امتحان روی کارت ورود به امتحان یادداشت می کنند.
روش رونیمکتی:
بعضی هم مطالب مورد نیاز را روی میز می نویسند. در صورتی که مراقب شک کرد و جایشان را تغییر داد جای هیچ نگرانی نیست؛ در روزهای امتحان همه ی میزها حال و روز یکسانی دارند. هیچ بعید نیست جایی که فرستاده می شوند اطلاعات کامل تری از میز قبلی داشته باشد.
روش ماشین حسابی:
ماشین حساب های کامپیوتری شاید در نگاه اول چیزی به جز عدد و رقم برای عرضه نداشته باشند اما یک متقلب حرفه ای هر تهدید را به فرصت تبدیل می کند. همه ی اطلاعات مورد نیاز را با مداد پشت ماشین حساب موردنظر یادداشت می کنند. شاید خواندنش برای مبتدی ها سخت به نظر برسد اما کافی است کمی نور روی ماشین حساب بیفتد. کلمات به شکلی جادویی روشن و خوانا می شوند.
روش کاوری:
در این روش محل استقرار مجرم در جلسه ی امتحان بسیار اهمیت دارد. هرکجای سالن که مستقر باشند مهم است رو به رویشان صندلی قرار گرفته باشد. در این روش کاغذ کدگذاری شده را روی صندلی جلویی چسبانده و روی آن را با کاپشن یا گرمکن می پوشانند. در این حالت به هنگام دور شدن مراقب کاور را کنار زده و از اطلاعات استفاده می کنند.
روش کفشی ۲:
عده ای کاغذ کدگذاری شده را روی زمین دقیقا کنار کفش ها قرار می دهند. به طوری که در طول جلسه کفش ها روی برگه قرار گیرد. زمانی که مراقب حواسش نیست پایشان را از روی کاغذ برداشته و اطلاعات را یادداشت می کنند. هرموقع هم مراقب سر و کله ش پیدا شد، پایشان را روی برگه گذاشته و سوت می زنند.
روش کفشی ۳:
روش بالا یک شیوه ی آپدیت شده هم دارد. به این ترتیب که کاغذ کدگذاری را با آدامس جویده شده به کفه ی کفش می چسبانند. به این ترتیب با یک بار زانو خم کردن اطلاعات مورد نظر به دست می آید.
روش عینکی:
یک عینک دودی غیرقابل استفاده را انتخاب کرده و اطلاعات لازم را با خودکار آبی روی شیشه ی آن می نویسند. حالا فقط لازم است عینک را روی برگه ی سفید امتحان قرار دهند. کلمات به وضوح مشخص می شوند.
هشدار بزرگان: اجرای این شیوه ترجیجا در اواخر امتحان مناسب تر است.
خودکار تقلب:
آنها که برای اولین بار خودکارهای «رولی» را به قصد تبلیغات وارد بازار کردند هیچ وقت فکرش را هم نمی کردند که در مدت کوتاهی محصولشان تغییر کاربری داده و با نام جدید «خودکار تقلب» پرفروش ترین محصول فروشگاه های لوازم التحریر شود. خلاصه که این هم شیوه ای است. کافی است سری به شهر کتاب محله تان بزنید.
روش واکمنی:
همه ی اطلاعات لازم را یک بار با صدای رسا خوانده و روی نوار کاست ضبط کرده، نوار را در واکمن و در حالت آماده باش قرار می دهند. حالا کافی است دکمه ی پخش را فشار دهند تا جواب ها یکی یکی در گوششان خوانده شود.
روش ام. پی. تری پلیر- آی پادی:
همانند روش بالایی است منتها کمی پیشرفته تر.
روش تماس تلفنی:
یک سال بالایی پایه را قبل از امتحان توجیه کرده، با شروع امتحان هنگامی که مراقب حواسش نیست با موبایل با او تماس می گیرند. سوال ها را به آرامی برایش می خوانند و او جواب ها را روخوانی می کند. مناسب برای درس های حفظ کردنی. داشتن هندزفری سالم و قوی یکی از واجبات اجرای این تکنیک است.
روش واکی تاکی:
همانند روش قبل است منتها به جای موبایل از واکی تاکی استفاده می شود.
روش شفاهی:
یکی از اصیل ترین شیوه های تقلب است. به آرامی سوال یا جواب را برای پشت سری یا رو به رویی خوانده و از کار گروهی لذت می برند.
از برگه ی امتحان عکس گرفته و آن را برای هم کلاسی (حاضر یا خارج امتحان) فرستاده و به همین ترتیب جواب ها را دریافت می کنند.
روش عکس گروه وایبری:
همانند روش بالاست با این تفاوت که به جای یک نفر تعداد نفرات بیشتری می توانند مشارکت کنند. برای اجرای این تکنیک مجهز به اینترنت قوی از واجبات است.
روش استفاده ی ابزاری از مراقب:
کاغذ تقلب را در گوشه ای از کفش مراقب (طوری که متوجه نشود) قرار می دهند. مراقبت با گشت زنی میان بچه ها برگه را به سوی دیگر کلاس منتقل می کند.
روش عوض کردن برگه ها:
بزرگان این تکنیک می گویند در این روش حتما از خودکارهای مشابه استفاده کنید. اسمتان را هم در آخر امتحان روی برگه بنویسید که تابلو نشوید.
روش وصله ی ناجور:
یک تکه پارچه بر قسمت بالایی شلوار مدرسه وصله کرده، اطلاعات کدگذاری شده را روی آن نوشته و به هنگام نیاز استفاده می کنند.
روش پایی:
این روش مختص امتحانات تستی است. پیش از امتحان با دوستانشان به توافق رسیده و با حرکت پا به جلو، عقب، چپ یا راست مشخص می کنند جواب هر سوال کدام است.
روش زیردستی:
اگر زمان امتحان شیمی است کتاب ریاضی را زیر دستشان قرار می دهند اما نکته اینجاست که همه ی تقلب های لازم را از قبل توی کتاب ریاضی یادداشت کرده اند.
روش روزنامه دیواری:
در امتحاناتی که در راهروی مدرسه برگزار می شد و بورد انجمن آن نزدیکی ها بود، همه ی اطلاعات لازم را روی بورد راهرو یا کلاس می چسبانند. خیالشان هم راحت است که میان آن همه برگه کسی به برگه های الحاقی جدید توجه نخواهد کرد.
روش چرک نویس:
یک برگه ی شلوغ و پر از خط خوردگی انتخاب کرده و همه ی فرمول های لازم را بی نظم و شلوغ روی آن می نویسند طوری که وقتی وسط امتحان برگه را بیرون می آورند فرقی با سایر چرک نویس ها نداشته باشد.
روش ساعت مچی:
برگه ی کدگذاری را زیر بند ساعت مچی جاسازی می کنند. البته در صورتی که ساعتم چی موردنظر بندهای کلفتی داشته باشد.
روش خارجی:
به بهانه ی دستشویی و با تظاهر به اینکه نمی توانند خود را کنترل کنند از کلاس خارج می شوند. کتاب مخفی شده در دستشویی در انتظارشان هستند.
روش چشمی:
یکی از کلاسیک ترین شیوه های تقلب است. از روی دست همدیگر نگاه می کنند.
روش غیرمستقیم:
برگه ی امتحان را تحویل داده و از کلاس بیرون می آیند. هنوز دوستانشان داخل کلاس و مشغول امتحان هستند. با صدای بلند و رسا با یک هم کلاسی دیگر که تازه از امتحان بیرون آمده جواب ها را چک می کنند. طوری که انگار حواسشان نیست بیست نفر دیگر داخل کلاس گوش هایشان را برای شنیدن پاسخ تیز کرده اند.
روش ساندیسی:
یک آبمیوه پاکتی را تا آخرین قطره استفاده کرده و گوشی موبایل را داخل آن جاسازی می کنند. دقت دارند در طول امتحان پشت پاکت آبمیوه به سمت مراقب است و با نزدیک شدن مراقب پاکت آبمیوه را روی میز می خوابانند.
روش گچی:
دست یا پای خود را (بسته به نوع امتحان و تعطیل بودن مجرم از آن درس) گچ می گیرند. اطلاعات لازم را روی گچ نوشته و در صورت تابلو بودن توی گچ مذکور پنهان می کنند.
روش کاپشنی:
در فصل سرما یک کاپشن با جیب های داخلی تودرتو بهترین وسیله برای یک تقلب تمیز و مطمئن است.
روش آستین کشی:
آستین کشی یکی از امن ترین مناطق برای هر تقلبی است. اطلاعات کدگذاری شده را روی یک تکه پراچه نوشته و انتهای پارچه را با یک کش قوی می بندند. سردیگر کش در حالی که کشیده شده به مچ دست یا پا بسته می شود. حالا پارچه را از توی پاچه ی شلوار یا آستین لباس رد کرده و در حالی که کش تمایل به جمع شدن دارد پارچه را نگه داشته و از اطلاعاتش استفاده می کنند.
روش تنگنا:
صندلی را به دیوار چسبانده و کتاب را بین ران پا و دیوار قرار می دهند. طوری که قسمت انتهای کتاب که سفت است روی کفه ی صندلی قرار گرفته و به سمت زر متمایل باشد. با اجرای این تکنیک هنگام نزدیک شدن مراقب با یک حرکت حرفه ای کتاب به نرمی به زیر بدن لیز می خورد و می شود روی کتاب نشست.
هشدار بزرگان: اگر صندلی موردنظر پلاستیکی باشد، باعث لیز خوردن کتاب می شود.
روش مداد بازیافتی:
پوست مداد را می کنند و با لاک غلط گیر همه سیاهی هایش را لاک می گیرند. حالا هرچه را لازم است روی مدادنوشته و به قدری شلوغش می کنند که دوباره مثل حالت اولش شود.
روش پاک کنی:
پاک کن های نرم بزرگ جان می دهند برای تقلب های دونفره. هر اطلاعاتی را که نیاز است روی پاک کن موردنظر نوشته و در اختیار بغل دستی قرار می دهند. با یک حرکت انگشت اثر جرم به راحتی پاک شده و همدست کناری می تواند جواب سوال بعدی را به همین ترتیب منتقل کند.
روش چشم سوم:
دو نفره است. مخصوص زمانی که می خواهند کتاب یا برگه باز کنند و مراقب به آنها مشکوک شده. در این تکنیک نفر دوم چشم سوم دیگری است. یعنی وقتی اولی کتاب یا برگه را باز کرده، نفر دوم به مراقب زل زده یا به هر نحو حواس مراقب را پرت می کند تا اولی با خیال راحت به ارتکاب جرم مشغول شود.
روش تغییر مسیر:
آنها که ساکن میزهای انتهای کلاس هستند از قبل با میزهای جلویی هماهنگ می شوند. در صورتی که مراقب مدت زیادی کنار نیمکتشان توقف داشت با سه چهار سرفه به جلویی ها علامت می دهند تا با پرسیدن سوال های بی ربط و وقت گیر مسیر حرکت مراقب را تغییر داده و بتوانند به تقلبشان برسند.
۵۴- روش زوم:
مثل روش قبلی است. موقعیتی است که می خواهند از برگه ی بغل دستی چیزی بنویسند. با هم هماهنگ می کنند که اولی از مراقب سوال بپرسد و به صورتش زل بزند هم زمان برگه اش را هم کج کند تا در این فرصت نفر دوم بتواند هرچه را لازم است یادداشت کند.
هشدار بزرگان: اگر لحظه ای چشم مراقب به اطراف حرکت کرد، نفر بغل دستی مثلا با لگد آرامی به کفش هم کلاسی اش یا صاف کردن برگه اش به او علامت می دهد.
روش خط کشی:
همه اطلاعات لازم را پشت خط کش یادداشت می کنند.
هشدار بزرگان: معمولا اطلاعات با مداد نوشته می شوند که به راحتی پاک شود. اما ممکن است با بی دقتی طرف دیگر خط کش که کدگذاری شده در معرض دید روی میز قرار داده شود.
روش بویایی:
به صورت خود ماسک زده و یک بوی گند از خود ساطع می کنند تا مراقب، جرات نزدیک شدن به آنها را نکند. حالا با خیال راحت به تقلبشان می رسند.
روش استفاده ابزاری از مراقب ۲:
وقتی شاگر اول کلاس زودتر از همه برگه اش را تحویل مراقب می دهد به بهانه ای برگشته و با ظرافت برگه ی جواب سوال ها را به پشت مراقب می چسباند.
روش کلاهی:
در این روش مجرم موردنظر به بهانه ای کلاهی بزرگ روی سرش می گذارد طوری که چشمانش در تیررس نگاه مراقب نباشد حالامی تواند با حفظ خونسردی به تقلب خود برسد.
روش ماشین حسابی ۲:
بخش های حفظی امتحان را در حافظه ماشین حساب کامپیوتری تایپ کرده و سر امتحان به آسانی استفاده اش می کنند.
روش کتاب باز کنی:
این روش هم یکی از آن قدیمی هاست. کتاب مورد نظر را توی جامیز یا کنار صندلی قرار داده و در فرصت مناسب از اطلاعاتش استفاده می کنند.
روش رولی:
در این روش کاغذ کدگذاری شده را رول کوچکی کرده و میان انگشتان دست قرار می دهند. به نرمی رول را کشیده و از اطلاعاتش استفاده می کنند.
روش پیشرفته ی چینی:
این روش مجهز به عینکی است که جلوی آن یک دوربین وصل شده و با نگاه کردن به سوالات تصویر را به بیرون ارسال می کند. شخصی بیرون سالن امتحان، تصویر سوال ها را دیده وجواب آن را با گوشی کوچکی که در قسمت دسته ی عینک جاسازی شده، برای متقلب می خواند.
روش یار دوازدهم:
این روش به ندرت اتفاق می افتد و بستگی دارد میانه تان با مراقب چطور باشد یا چقدر بچه زرنگ باشید. در این تکنیک، مراقب امتحانی در نقش یک همدست ظاهر می شود. در صورتی که متخلف لنگ یک جواب مانده باشد با چهره ی غم زده، چشمان پر از اشک و به طور کامل ظاهری ترحم برانگیز، سوال مورد نظر را از مراقب می پرسد. شاید فرجی شد و مراقب دلش سوخت و نگاهی به برگه های دیگر بچه ها کرد و جواب را برایش منتقل کرد. باورش سخت است اما اتفاق افتاده.
چنین گفتند بزرگان:
حفظ آرامش و خونسردی و تسلط به شیوه ی تقلب انتخابی، از ضروریات است. اگر هنگام تقلب کردن هول می شوید و یا تابلوبازی در می آورید، تقلب را بی خیال شوید. گوش به زنگ باشید. در صورت مشاهده ی هرنوع بدگمانی از سوی مراقب کاغذهای تقلب و کدگذاری شده را بجوید، قورت دهید یا به هرشکل ممکن نابودش کنید. یک متقلب حرفه ای هیچ وقت مدرک جرم باقی نمی گذارد. در مرامنامه ای تقلب آمده اگر کسی را در حال تقلب دیدی هرگز او را لو نده. شاید روزی هم او تو را در حال تقلب ببیند. در بند دوم همین مرامنامه آمده اگر کسی از شما تقلب خواست جواب درست را برسانید. بخیل بازی در نیاورید. روز امتحان یک روز معمولی نیست. پس حواستان باشد چه لباسی و با چه امکاناتی می پوشید. دقت کنید در عین حال که همه جا را زیرنظر دارید خیلی هم به دوروبر نگاه نکنید.
پانوشت: بزرگان مذکور هیچ کدام عاقبت به خیر نشدند که هیچ، در عرصه فلاکت (و شاید هم موفقیت!) زبانزد خاص و عام شدند. از ما می شنوید درستان را بخوانید. تقلب را هم بی خیال شوید. آخر و عاقبت ندارد. عاقبت ما را نمی بینید؟
روش جیبی:
هر نکته، سوال، جواب یا قصه ای را که به نظرشان واجب و اساسی است روی کاغذ نوشته، محموله را درون جیب جاسازی کرده و در شراط مناسب استفاده اش می کنند.
روش جامدادی:
از جامدادری غافل نشوید. این کیف کوچک یکی از استراتژیکی ترین ابزار در هر امتحانی است و از هر دوست و هم کلاسی ای بیشتر به کمک می آید. هرچه دل تنگشان می خواهد روی کاغذ نوشته و محموله را داخل جامدادی جاسازی می کنند.
روش تای آستین:
خیلی ها کاغذ کدگذاری شده شان را میان تای آستین بلوز یا پاچه ی شلوار جاسازی می کنند.
روش جورابی:
جوراب ساق بلند در کنار خودکرا و لاک غلط گیر یکی از ملزومات هر امتحانی است. کاغذ کدگذاری شده شان را زیر کش جوراب مخفی کرده و با دور شدن مراقب استفاده اش می کنند.
روش کفشی ۱:
محموله یا همان کاغذ کدگذاری شده درون کفش یا چکمه، به راحتی مخفی می شود.
روش مقنعه ای:
نیاز به توضیح نیست که این روش کاملا دخترانه است. خیلی از دخترها محموله را میان تای مقنعه به راحتی مخفی کرده و با هر بار مرتب کردن مقنعه سری به اطلاعات کدگذاری شده می زنند.
روش گیسوکمند:
عده ای هم کاغذهای کدگذاری شده را لوله کرده و میان انبوه گیسوان پنهانشان می کنند.
هشدار بزرگان: اجراکنندگان این فن به موهای فرفری و پرپشت مجهز بودند به شکلی که کاغذ جاسازی شده میان موها با چشم غیرمسلح قابل تشخیص نبود.
روش دستی:
هرچه را لازم است روی کف دست می نویسند.
روش انگشتی:
هرچه را لازم است بین انگشتان دست می نویسند.
روش ساعدی ۱:
هرچه را لازم است روی ساعد دست می نویسند.
روش ساعدی ۲:
هرچه را لازم است روی ساعد پا می نویسند.
هشدار بزرگان: استفاده از روان نویس یا خودکارهای کهنه باعث جوهر پس دادن آنها شده و رسوایی های بزرگی به بار آورده است.
روش دستمال کاغذی:
اطلاعات مورد نیاز را روی دستمال کاغذی به تفکیک نوشته، دستمال کاغذی ها را تا کرده و مثل حالت اول درون بسته بندی اش قرار می دهند. هیچ مراقبی به یک بسته دستمال کاغذی شک نمی کند. به این ترتیب به یک سلاح تقلب مجهز می شوند.
هشدار بزرگان: پاک کردن دست یا صورت عرق کرده شان با دستمال های کدگذاری شده و تعارف دستمال به دوستانشان از خطرات لو رفتن این روش است.
روش دسته صندلی:
مطالب مورد نیاز را روی دسته ی صندلی یادداشت می کنند..
روش کفه ی صندلی:
اطلاعات مورد نیاز را روی کفه ی صندلی یادداشت می کنند.
روش ساقه طلایی:
این روش علاوه بر خوشمزگی، ظرافت و مهارت بالایی نیاز داشت، یک بسته بیسکوییت ساقه طلایی خریداری کرده و کاغذهای کدگذاری شده را به اندازه ی یک قرص بیسکویت درآورده میان هر بیسکوییت قرار می دهند. پایین افتادن قند خون در هر امتحانی طبیعی است و یک بسته بیسکوییت ساقه طلایی این موقع هاست که به کار می آید.
روش دیواری:
در صورتی که میز یا صندلی کنار دیوار است مطالب مورد نیاز را روی دیوار کناری یادداشت می کنند.
روش پشت گوشی:
کاغذ کدگذاری شده را رول کرده و مثل مداد پشت گوش خود قرار می دهند. پوشاندن منطقه ی اطراف گوش با موها از نکات اصلی اجرای این تکنیک است.
روش کارتی:
همه ی اطلاعات لازم را پیش از شروع امتحان روی کارت ورود به امتحان یادداشت می کنند.
روش رونیمکتی:
بعضی هم مطالب مورد نیاز را روی میز می نویسند. در صورتی که مراقب شک کرد و جایشان را تغییر داد جای هیچ نگرانی نیست؛ در روزهای امتحان همه ی میزها حال و روز یکسانی دارند. هیچ بعید نیست جایی که فرستاده می شوند اطلاعات کامل تری از میز قبلی داشته باشد.
روش ماشین حسابی:
ماشین حساب های کامپیوتری شاید در نگاه اول چیزی به جز عدد و رقم برای عرضه نداشته باشند اما یک متقلب حرفه ای هر تهدید را به فرصت تبدیل می کند. همه ی اطلاعات مورد نیاز را با مداد پشت ماشین حساب موردنظر یادداشت می کنند. شاید خواندنش برای مبتدی ها سخت به نظر برسد اما کافی است کمی نور روی ماشین حساب بیفتد. کلمات به شکلی جادویی روشن و خوانا می شوند.
روش کاوری:
در این روش محل استقرار مجرم در جلسه ی امتحان بسیار اهمیت دارد. هرکجای سالن که مستقر باشند مهم است رو به رویشان صندلی قرار گرفته باشد. در این روش کاغذ کدگذاری شده را روی صندلی جلویی چسبانده و روی آن را با کاپشن یا گرمکن می پوشانند. در این حالت به هنگام دور شدن مراقب کاور را کنار زده و از اطلاعات استفاده می کنند.
روش کفشی ۲:
عده ای کاغذ کدگذاری شده را روی زمین دقیقا کنار کفش ها قرار می دهند. به طوری که در طول جلسه کفش ها روی برگه قرار گیرد. زمانی که مراقب حواسش نیست پایشان را از روی کاغذ برداشته و اطلاعات را یادداشت می کنند. هرموقع هم مراقب سر و کله ش پیدا شد، پایشان را روی برگه گذاشته و سوت می زنند.
روش کفشی ۳:
روش بالا یک شیوه ی آپدیت شده هم دارد. به این ترتیب که کاغذ کدگذاری را با آدامس جویده شده به کفه ی کفش می چسبانند. به این ترتیب با یک بار زانو خم کردن اطلاعات مورد نظر به دست می آید.
روش عینکی:
یک عینک دودی غیرقابل استفاده را انتخاب کرده و اطلاعات لازم را با خودکار آبی روی شیشه ی آن می نویسند. حالا فقط لازم است عینک را روی برگه ی سفید امتحان قرار دهند. کلمات به وضوح مشخص می شوند.
هشدار بزرگان: اجرای این شیوه ترجیجا در اواخر امتحان مناسب تر است.
خودکار تقلب:
آنها که برای اولین بار خودکارهای «رولی» را به قصد تبلیغات وارد بازار کردند هیچ وقت فکرش را هم نمی کردند که در مدت کوتاهی محصولشان تغییر کاربری داده و با نام جدید «خودکار تقلب» پرفروش ترین محصول فروشگاه های لوازم التحریر شود. خلاصه که این هم شیوه ای است. کافی است سری به شهر کتاب محله تان بزنید.
روش واکمنی:
همه ی اطلاعات لازم را یک بار با صدای رسا خوانده و روی نوار کاست ضبط کرده، نوار را در واکمن و در حالت آماده باش قرار می دهند. حالا کافی است دکمه ی پخش را فشار دهند تا جواب ها یکی یکی در گوششان خوانده شود.
روش ام. پی. تری پلیر- آی پادی:
همانند روش بالایی است منتها کمی پیشرفته تر.
روش تماس تلفنی:
یک سال بالایی پایه را قبل از امتحان توجیه کرده، با شروع امتحان هنگامی که مراقب حواسش نیست با موبایل با او تماس می گیرند. سوال ها را به آرامی برایش می خوانند و او جواب ها را روخوانی می کند. مناسب برای درس های حفظ کردنی. داشتن هندزفری سالم و قوی یکی از واجبات اجرای این تکنیک است.
روش واکی تاکی:
همانند روش قبل است منتها به جای موبایل از واکی تاکی استفاده می شود.
روش شفاهی:
یکی از اصیل ترین شیوه های تقلب است. به آرامی سوال یا جواب را برای پشت سری یا رو به رویی خوانده و از کار گروهی لذت می برند.
![[-]](http://www.flashkhor.com/forum/images/collapse.gif "[-]")
