متن مصاحبه حسین ام.سین(قدیمی)

[M.T.M7159]

گروه تي‌ام بکس (TM BAX) به تازگي با ارائه ويديوي «تهرون مال ماست» توانست در بين طرفداران موسيقي جوان جايگاه ويژه‌اي باز کند. ويديويي که تصاوير آن از خيابان‌هاي تهران است و خوانندگان اين گروه که همه? اعضاي آن ساکن خارج از کشور هستند براي تهيه اين تصاوير به خيابان‌هاي پايتخت ايران سفر کرده‌اند.

«تهرون مال ماست» مانند ديگر کارهاي اين گروه موضوعي انتقادي دارد و به مشکلات زندگي در ابرشهر تهران با همه جذابيت‌هايش مي‌پردازد. اعضاي اين گروه عبارتند از حسين ام‌سين، نبيل تي، علي بي، امين و شاهينلو. حسين ام‌سين در برنامه صبحانه با خبر شنيدني‌هايي از تي‌ام بکس را با ما در ميان گذاشته‌است:

حسين ام‌سين: با سلام خدمت شما و عوامل خيلي خوب برنامه و شنوندگان خيلي خوب برنامه‌تان. حسين ام‌سين هستم، از گروه تي‌ام بکس کشور دانمارک، به نمايندگي از طرف گروه در خدمت شما هستم.

خواهش مي‌کنم. درست است، اينجا صبحانه با خبر است. گفتي حسين ام‌سين. مي‌خواهي توضيح بدهي اين ام‌سين معني‌اش چيست؟

ام‌سين مخفف اسم کوچک من است. ام‌اش مخفف محمد است و سين هم مال حسين است. اسم کوچکم محمدحسين است و زيپش کرديم گذاشتيم ام‌سين.

همه چيز را فکر مي‌کنم با گروه تي‌ام بکس به صورت نشانه‌شناسي برويم جلو. مثلاً اين که الان اسم گروه هم خودش سؤال است. چرا تي‌ام بکس؟

تي‌ام بکس هم مخفف تيمارستان است. حالا شايد يک کم خنده‌دار باشد. دليل اينکه اسمش را گذاشتيم تيمارستان چون به يک حدي رسيده که موزيک ديگر از حالت ديوانگي شده تيمارستان. يعني خيلي رواني و عاشق شديم و اسمش را گذاشتيم تيمارستان.

چطور شد اين گروه را تشکيل داديد و اعضاي گروه چه کساني هستند؟

??سال ???? و ???? بود که من و دوست خوبم شاهينلو که يکي از اعضاي فعلي گروه است تصميم گرفتيم يک گروه بزنيم. طبيعتاً مثل خيلي از کساني که نمي‌دانند از کجا شروع کنند ما هم نمي‌دانستيم از کجا شروع کنيم. يک سري وسايل ضبط گرفتيم و شروع کرديم. اسمش را گذاشتيم گروه تي‌ام و بعد، کار يک کم جدي‌تر شد و يک استوديو گرفتيم و يک سري افراد گروه کم شدند.

بعد يک شناخت قبلي با دوستان خوب‌مان علي بي و نبيل تي داشتيم که با آنها صحبت کرديم و به گروه پيوستند. در آخر هم امين جان وارد گروه شد و شد گروه تي‌ام بکس فعلي که در خدمت شما هست.

گروه تي‌ام بکس همانطور که گفتي فعاليتش را از کشور دانمارک شروع کرده. بچه‌هايي هم که دور هم جمع شده‌اند بايد بچه‌هايي باشند که اصولا بخش بزرگي از زندگي‌شان را خارج از ايران گذرانده‌اند.

بله علي بي که اصلا اينجا به دنيا آمده. خوب شرايط جوري بوده که بچه‌ها تقريباً از بچگي اينجا بزرگ شدند.

آشنايي‌تان با موسيقي چطور بود؟

موسيقي که هميشه با آدم هست. هميشه آدم از بچگي يک سري گوش مي‌دهد و بعد اين پرورش پيدا مي‌کند. همه يک جورهايي در کار موزيک بودند. مثلاً علي بي و نبيل تي پروديوسرهاي گروه هستند و کلا آهنگ‌سازي‌هاي گروه توسط اين دو عزيز انجام مي‌شود البته اين دو با هم برادرند. البته همه با هم برادريم ولي از پدر جدا و از مادر سوا! ولي اينها واقعاً برادرند. اينها از بچگي کار آهنگ‌سازي مي‌کردند. مثلاً امين که خواننده پاپ گروه است خيلي سال است که در کار خوانندگي بود. کلا بچه‌ها بک‌گراند [سابقه] موزيک داشتند.

معمولا کار گروهي مشکلات خاص خودش را دارد. گرايش‌هاي موسيقي‌تان چقدر نزديک به هم بود؟

اولا بگويم در تي‌ام بکس، سطحي که کار مي‌کنيم سطح منحصر به فرد است. آهنگ‌هايي که تا الان بيرون داده‌ايم جوري است که براي خودش صاحب سبک است. يعني جوري نيست که بخواهيم سبک را کپي کرده باشيم و يا حتي سبک خودمان را بخواهيم کپي کرده باشيم. ولي من فکر مي‌کنم طرز فکر کارهايي که انجام شده باعث شده يک موزيک خاص به وجود بياوريم. البته من نمي‌توانم اسم خاصي رويش بگذارم. تقريباً همه سبک‌ها را کار مي‌کنيم. مرزي براي سبک‌مان نيست. ما هر سبکي را در گروه‌مان مي‌توانيم کار کنيم و تا حالا هم کار کرديم.

ولي يک جورهايي بيشتر موسيقي‌تان وقتي آدم گوش مي‌دهد شبيه «آر اند بي» است.

درسته که آهنگي مثل «گريه نکن» را مي‌توانيم بگوييم آهنگ پاپ يا آر اند بي بوده، ولي آهنگ‌هاي ديگر داشتيم مثل «سر تکون مي‌دم» يا آهنگي مثل آهنگ «وي‌آي‌پي» که نمي‌شود گفت صد در صد آر اند بي يا رپ هستند.

خوب است که شما به اين موضوع اشاره کرديد. چون خيلي‌ها فکر مي‌کنند گروه تي‌ام بکس گروه رپ است، گروه رپ فارسي. ولي اصلا اين طور نيست. رپ جزئي از کارهايي است که انجام مي‌دهيم. ولي تمام کار نيست. ما دوست داريم که همه سبک‌ها را با هم در گروه‌مان داشته باشيم و فکر مي‌کنم خدا را شکر تا حالا هم اينطور بوده.

اتفاقا نکته خوبي را اشاره کردي. يک مسئله‌اي که در کار شما ديده مي‌شود با توجه به سابقه گروه همانطور که گفتي علاقه عجيبي است که به عنصرهاي موسيقي ايراني در کارتان داريد.

ما يک فرهنگي داريم که دنيا بهش احترام مي‌گذارد و خودمان بايد اون رو بپرستيم. متاسفانه اين دارد يک مقداري انگار کم‌رنگ مي‌شود ولي ما داريم سعي مي‌کنيم از طريق اينترنت و رسانه‌هاي ديگر هميشه در جريان ايران باشيم و يک جورهايي اين گرايش هميشه هست.

نمي‌شود آدم بگويد مثلا وابستگي وجود ندارد. ما سعي مي‌کنيم وابستگي هميشه پررنگ‌تر باشد. سعي مي‌کنيم به مخاطب برسانيم که اگر کار مي‌کنيم به عشق مردم کار مي‌کنيم و براي مردم کار مي‌کنيم و يک گرايش خيلي قوي داريم به آن جايي که ازش آمديم و به آن تعلق داريم.

آيا اول آهنگي را مي‌سازيد و بعد در استوديو بين خودتان شعر يا متن آن هم شکل مي‌گيرد؟

هميشه اين طور بوده که آهنگ‌ها ساخته مي‌شود و بعد آن بيت يا موزيک در استوديو پلي [پخش] مي‌شود و از روي آن شروع مي‌کنيم به نوشتن. فکر مي‌کنم بستگي دارد به اينکه با چه موضوعي بخواهيم کار کنيم و چه نوع بيت باشد.

يعني جوري است که بيت زده مي‌شود توسط پروديوسرهاي گروه علي بي و نبيل تي و وقتي وارد استوديو مي‌شود بچه‌ها شروع مي‌کنند رويش ايده دادن.

وقتي آن ايده داده مي‌شود شروع مي‌کنيم رويشآن ايده مانور دادن و نوشتن. نوشته‌ها بالا پايين مي‌شود، کم و زياد مي‌شود، پاک مي‌شود و دوباره نوشته مي‌شود. آخر سر تصميم گروهي گرفته مي‌شود که اين سبک از آهنگ و اين موضوع بيرون بيايد.

يک مقداري بعضي جاها احساس مي‌شود کار يک جنبه‌هاي ضد زن به خودش مي‌گيرد.

من نمي‌دانم. منظورتان را مي‌توانيد واضح‌تر بگوييد. کدام آهنگ مثلا...

مثلا از کلماتي که استفاده مي‌شود. مثل به کار بردن «مارمولک» براي دختر!


از ويديوي «تهرون مال ماست»??نه اصلا اين طوري نيست که ضد زن باشيم. يک همچو جراتي هم نداريم که بخواهيم يک همچو کاري بکنيم. حقيقتش اين است که ضد کسي کار نمي‌کنيم. هميشه طرف کسي را مي‌گيريم.

من فکر مي‌کنم شما آهنگ «با ما راه بيا» منظورتان باشد ولي خوب اصلا قصد اين نيست که بخواهيم ضديت بکنيم. يک موضوع‌هايي هست که نمي‌شود انکار کرد. اينها واقعيت است. اگر بخواهيم انکارش کنيم داريم به خودمان دروغ مي‌گوييم. من فکر مي‌کنم آن خاص بودن سبک ماست که شايد به اشتباه يک همچو طرز تفکري را مي‌دهد که مثلا ضد فلان کار مي‌کنيم. ولي اصلا اين طور نيست.

برسيم به ويديوي داغ و بحث‌انگيز «تهران مال ماست». اين ويديو چطور درست شد؟ به خاطر اينکه تصاوير آن در تهران گرفته شده مي‌پرسم.

اين ويديو توسط گروه خودمان و «نبيل تي» کارگرداني و فيلمبرداري شده. داخل تهران هم اين فيلم را گرفتيم. آهنگش جوري بود که بچه‌ها دوست داشتند هميشه اين آهنگ را بخوانند ولي هيچوقت فرصتش پيش نمي‌آمد چنين کاري بکنيم.

ولي چند ماه پيش تصميم گرفتيم برويم ايران و اين ويديو را انجام دهيم. اين بود که آهنگش سريع زده شد. بيتش سريع زده شد و تکست هم سريع نوشته شد و رفتيم ويديو را سريع زديم. آن حقيقتي را که توي دل تهران بود يک گوشه‌اش را توانستيم به تصوير بکشيم و نشان دهيم.

چطور اصلا توانستيد برويد ايران؟ هيچ مشکلي پيش نيامد؟ چطور توانستيد فيلم‌برداري کنيد؟

هر کاري سختي‌هاي خودش را دارد ولي من فکر نمي‌کنم قضيه آنقدر حساس باشد که کسي بخواهد گيري بدهد ولي خوب...

يعني مشکلي براي شما پيش نيامد؟

نه. اصلا.

تهران چطور بود؟

من خودم بچه اصفهانم و اصلا کلا اصفهان به دنيا آمده‌ام. ولي بقيه بچه‌ها تهراني‌اند. تهران به دنيا آمده‌اند. به جز علي که دانمارک به دنيا آمده.

من خودم خيلي سال بود که ايران نرفته بودم و بعد از آن همه سال که رفتيم خيلي جذاب بود. ولي مدت زيادي نتوانستيم بمانيم. بايد سريع برمي‌گشتيم. درس‌ها و کارها زياد ريخته بود و بايد برمي‌گشتيم کارها را انجام مي‌داديم. خيلي خوب بود، خيلي همه چيز عالي.

من ديدم که چند تا کار تازه هم داشتيد. اتفاقا يکي از اين کارها يعني آهنگ «ميدون» به نظر آمد که آنارشيستي است.

من فکر مي‌کنم به خاطر موضوعش است. به خاطر آن حس و حال اينکه جشن خياباني است و دوست داريم يک جورهايي حس جشن خيابان در اين آهنگ حس شود. چون اصولا الان مد شده که آهنگ‌هاي شاد که خوانده مي‌شود بايد حتما آهنگ‌هاي ريتم‌دار باشد يا به اصطلاح موزيسين‌ها و آن‌طوري که بين افراد عادي باب شده شش و هشت باشد.

ولي ما دوست داشتيم بگوييم هميشه اين طور نيست. هميشه نبايد آهنگ‌هاي به قول خودمان «قري» حتما باب باشد. مي‌شود يک چنين آهنگي با چنين موضوعي ولي با ريتم شاد هم داشت.

موضوعش کجا را در بر مي‌گيرد؟

موضوعش همه جا را مي‌تواند در بر بگيرد. حتما لازم نيست جايي باشد. جايي که آدم حريم‌هاي شخصي‌اش بتواند حفظ شود و کسي نتواند نفوذ کند و رويش انگشت بگذارد. جايي که آدم بتواند آزادانه شادي کند. و من فکر مي‌کنم يک جايي در تکست هم مي‌گويد «واي پليس دنبال‌مان است». حالا منظور از اين پليس دنبال‌مان است حتما لازم نيست ايران باشد، مي‌تواند هر جاي ديگر باشد.

اتفاقا چند وقت پيش اينجا در دانمارک هم يک سري تظاهرات شده بود که موضوع اين آهنگ مي‌تواند با آن هم ربط داشته باشد. يک سري به خاطر يک سري حقوق تظاهرات کرده بودند، و اصلا نبايد بگوييم که ما به خاطر ايران يک چنين آهنگي را خوانديم.

حسين، لاله کيست؟

لاله يک شخصيت است. هر کسي مي‌تواند باشد. ولي نسبت به آن آهنگ که خوانديم چون به ريتم آهنگ و قافيه‌ها لاله آمد. اسمش را گذاشتيم لاله.

ما يک مشکلي پيدا کرديم يک آهنگي خوانديم براي دختر تهران. يک آهنگ خوانديم براي دختر شيراز. الان بايد براي ?? تا دختر ايران آهنگ بخوانيم! فکر مي‌کنم اينطوري با اسم‌ها که جلو برويم ديگر بايد براي تمام اسم دخترها آهنگ بخوانيم!


سپاس فراموش نشه