روشهای ثبت اطلاعات در گذشته

[ebru]

ثبت داده ها و اطلاعات روزمره ، حدود پنج‌هزار سال دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
تاریخ و تمدن دارد. در گذشته اطلاعات و نامه ها روی لوح‌های گلی نوشته می شد و به ثبت می رسید . با ما همراه باشید تا دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
روشهای ثبت اطلاعات در گذشته را نام ببریم و توضیحاتی در مورد هر روش بیان کنیم.


حدود ۲۲۰۰ تا ۲۴۰۰ سال پیش از میلاد مسیح در ناحیه ی بین‌ النهرین جهت نوشتن از لوح‌های گلی استفاده می شد. این روش حدود ۲۵۰۰ سال پیش از میلاد مسیح ، به وسیله ی سومریان اختراع شد و رفته رفته کامل تر شد . پس از چندی و با گذشت سالها این روش به وسیله ی بابلی‌ها و آشوری‌ها هم مورد استفاده قرار گرفت . مواد تشکیل دهنده ی این لوح ها خاک رس و آب بود که پیش از اینکه خشک شوند ، نوشته های خود را به وسیله ی وسایل نوک‌تیز روی آنها مرقوم می نمودند . محتوای این نوشته ها در آن دوران اغلب با فعالیت ها و امور بازرگانی، اداری و حکومتی مرتبط بود .

کاغذ پاپیروس از دیگر راه های ثبت اطلاعات در قدیم

کاغذ پاپیروس چیزی حدود ۲۰۰۰ سال پیش از میلاد مسیح در کشور مصر جهت ثبت اطلاعات متداول شد و به همین منوال تا قرن ششم استفاده از آن ادامه داشت . کاغذ یا ورقه ی پاپیروس، در واقع به صورت یک تومار از گیاه پاپیروس با طول چند متر و پهنای ۳۰ سانتیمتر به دست می آمد . این کاغذ حالت منعطفی داشت و اگر آن را دور خود می پیچیدیم استوانه ای به وجود می آمد که قطر آن تنها ۵ سانتیمتر بود . معمولا به وسیله ی نی یا قلم‌نی که به مرکب آغشته شده بود روی پاپیروس، مرقومات خود را ثبت می نمودند . ابداع پاپیروس را می توان به عنوان یکی از انقلاب ها و شگفتی های با ارزش در تاریخ کتاب به شمار آورد . پاپیروس پریس کهن ترین کتابی است که به شکل تومار کشف شده است ، که مرقومات و محتویات آن بیشتر زمینه ی اخلاقی دارد . از جمله معتبر ترین و مشهور ترین داستانهایی که ثبت شده است می توان به داستان سینوحه اشاره نمود که بر روی پاپیروس مرقوم شده و مکتوب شده است . بر خلاف اینکه پاپیروس در مقابل لوح‌های گلی بسیار سبک و کم حجم بوده است ، اما ، بسیار از محیط اطراف خود تاثیر پذیر و آسیب پذیر بوده است و به خاطر همین موضوع است که تا الان هیچ گونه مجموعه مهمی که مرتبط با سرزمین کهن مصر باشد ، از آثار تاریخی و خام زرخیز این کشور کشف نشده است . پاپیروس در یونان و روم هم کاربرد فراوانی داشت . بیجا نیست اگر بگوییم لغت انگلیسی paper یا کاغذ از کلمه ی پاپیروس منشا گرفته است .


تومارهای دیگر

چرم، پوست حیوانات و پارچه هم به همراه پاپیروس جهت نوشتن به کار گرفته می شد. فرقی که پوست با پاپیروس داشت این بود که ، پوست مرکب را از هر دو سمت خود جذب می نمود و از پاپیروس نیز بسیار دوام بیشتری داشت و منعطف تر بود .

کدکس

کدکس، در حقیقت همان کتاب امروزی است ؛ یعنی صفحات پوست، پاپیروس و غیره که تا می خورند و از یک محل مشترک به همدیگر متصل شده باشند . ابداع کدکس مربوط به قرن دوم میلادی است که به وسیله ی مسیحیان جهت مرقوم کردن و مکتوب کردن مطالب مذهبی به کار گرفته می شد . کدکس ، به‌ علت مزایای مناسبی که داشت ، از قرن چهارم پس از میلاد مسیح مورد استفاده قرار گرفت. از جمله دیگر مزایای کدکس قابلیت جستجوی مناسب تر، و نیز انبار و حفاظت و بایگانی بهتر آن در کتابخانه و تولید سریع ‌تر آنها می باشد که می تواند کمک زیادی به فرد نماید . در این دوره زمانی اتاقهایی در صومعه‌ها و کلیساها، در نظر گرفته شد که عمل مکتوب کردن و رونوشت بردای از انجیل و دعاها در آن انجام می شد و به معنای واقعی چاپ کتاب اولین بار به این صورت انجام گرفت . پس از مدتی نیز، تولید کاغذ که پیش از این در چین ابداع شده بود ، در ایران و سپس در اروپا متداول شد و پس از آن، کتاب‌های کاغذی هم اختراع شده و مورد استفاده قرار گرفت .

چاپ

پیش از آنکه ماشین چاپ ابداع شود ، رونوشت برداری از کتاب‌ها فقط به صورت رونویسی از آن کتاب صورت می گرفت که کتاب به سختی و با مشکلات زیادی چاپ شده و زمان زیادی هم برای این امر وقت لازم بود . ولی در سال ۱۴۳۹میلادی ، یوهانس گوتنبرگ آلمانی ماشین چاپ را ابداع نمود و انقلاب شگرفی در توسعه ی انتشارات کتاب به وجود آورد . انجیل نخستین کتابی که به وسیله ی دستگاه چاپ گوتنبرگ به چاپ رسید که به دلیل تعداد خط هایی که در هر صفحه آن وجود داشت ، انجیل ۴۲ خطی نامیده شد . نام این ماشین چاپ را ماشین فشار پیچی قرار دادند که می توانست در هر ساعت بین ۷۰ تا ۱۰۰ برگ را به چاپ برساند . با این وجود ، ظاهر امر نشان می دهد که قبل از گوتنبرگ مکانیزم چاپ، در چین متداول بوده است . باور وعقیده ی برخی از افراد بر این است که ابداع چاپ یا حروف چینی متحرک توسط پی ‌شنگ، کیمیاگر چینی انجام شده است . ابداعی که او انجام داده است ، از حروف مستقل چاپی تشکیل شده بود که معمولا حکاکی آن روی سفال مرطوب انجام می گرفت و بعد از پختن، بسیار مقاوم می شد .