مصاحبه اختصاصی با مرضیه جلیل پور بانوی اتومبیلران ایران

[hossein.]

مدت ها در تدارک مصاحبه با تنها بانوی شرکت کننده در مسابقات رالی قهرمانی کشور بودیم که این فرصت مهیا گردید. خانم مرضیه جلیل پور از سال 82 در مسابقات رالی سخت شرکت می کنند که در این مصاحبه صمیمانه با ایشان و فعالیت هایشان در این مدت بیشتر اشنا می شویم. این مصاحبه اختصاصی ایشان با دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
http://www.mrace.ir می باشد که میتواند جذابیت فراوانی علی الخصوص برای بانوان علاقه مند به رشته اتومبیلرانی داشته باشد.شما رو به مطالعه این مصاحبه دعوت میکنم :


- خودتون رو به طور مختصر معرفي مي كنيد؟

مرضیه جلیل پور هستم ساکن شیراز . نمی گم چند سالمه !!! لیسانس کامپیوتر هستم و در یک خانواده ورزشکار بزرگ شدم .

- در مورد سوابق تحصیلی و كاري خودتون توضيح بيشتري بديد ؟وبه غیر از شرکت در مسابقات به چه فعالیتی مشغول هستید؟

علاقه مند بودم تحصیلات تکمیلی رو در رشته مکانیک خودرو ادامه بدم که متاسفانه دردانشگاه های کشورمان فعلا امکان تحصیل برای بانوان در این رشته وجود نداره و در صورتی که این امکان به وجود بیاد قطعا در رشته مکانیک خورو – طراحی خودرو- مهندسی خودرو یا در دانشگاه های خارج از کشور و مخصوص آموزش حرفه ای رانندگی ادامه تحصیل می دم با این حال دوره عیب یابی خودرو را گذروندم و سعی می کنم هر روز یه مطلب جدید یاد بگیرم و همیشه حتی وقتی در سطح شهر رانندگی می کنم اون رو به چشم یه تمرین می بینم و زمان رو از دست نمی دم . هر روز ورزش می کنم ( بدنسازی مخصوص مسابقات اتومبیلرانی ) و به این معتقدم که این رشته هم مثل فوتبال یا شنا یا هر رشته ورزشی دیگه نیازمند جسمی آماده و قوی هست. تو رشته رالی به دلیل استقامتی و سرعتی بودنش بدن هم باید آمادگی داشته باشه و این موضوع فقط معطوف ماشین نیست، متاسفانه در ایران راننده های محترم تمام توجه شون رو به ماشین معطوف می کنند و از جسم خودشون غافلند، در حالیکه ضربان قلب, عضلات پاها و بازو و سر شانه نقش مهمی رو در این رشته ایفا می کنند .

- از چه زمانی علاقه مند به مسابقات اتومبیلرانی شدید و از کجا شروع کردید؟

من از 7 سالگی عاشق و شیفته ماشین و رانندگی بودم همیشه وقتی پدرم رانندگی می کرد تمام حرکات دست او در حین تعویض دنده ها رو زیر نظر داشتم. رانندگی رالی رو از سال 82 شروع کردم و اولین رالی من رالی سبز مازندران بود تا قبل از اون هم نمی دونستم در ایران بانوان هم می تونن در این مسابقات شرکت کنند، وقتی فهمیدم سریعاً اقدام کردم.

- در چه مسابقات اتومبيلراني و رالي شرکت و كسب كرده ايد؟

تا کنون در تمامی مسابقات رالی قهرمانی کشور شرکت کردم و جزء عناوین برتر اون کلاسی بودم که شرکت کردم. از اونجایی که می دونید از اولی تا هفتمی دارای امتیاز 10 تا 1 هست. بهترین و لذت بخش ترین مقامی که داشتم در رالی اهواز اردیبهشت 88 بود که با نقشه خوانم آقای مهدی خلقی حضور داشتیم و با ماشینی که تازه به من داده بودند و آمادگی لازم رو نداشت، دمای هوا 55 درجه بالای صفر بود و ماشین ما کولر نداشت! و هر 4 تا کمک ماشین خراب شده بود شیلنگهای ترمز پاره شده بودند و ترمزی وجود نداشت! شیشه جلو ماشین شکسته بود و رادیاتور دائم جوش میاورد .... دستگاه تریپ مستر از پایه شکسته بود ! و من هم گرما زده شده بودم طوری که توی کمپ سرویس 2 تا سرم تزریق کردم ... و مجبور بودم آب نمک بخورم که با تمامی این مشکلات ما تونستیم به پایان رسیده و مقام سوم رو کسب کنیم.

بهترین اتفاق و افتخاری که در طول این سالها کسب کردم انتخابم توسط فدراسیون موتور سواری و اتومبیلرانی به عنوان تنها سفیر و نماینده ایران در مسابقات بین المللی "رالی خودروهای کلاسیک از پکن تا پاریس" بود که هر ده سال یک بار در جهان برگزار می شد و یکی از مشهور ترین رالی های دنیا بود و ایران اولین بار بود که راننده زن را به این مسابقات اعزام می کرد. من برای حضور دراین رالی شش ماه دائما تمرین می کردم و دوره فنی تعمیرات خودرو را آموزش دیدم خودروی ما در این رالی همان پیکان جوانان صورتی رنگ معروف بود ! متاسفانه پس از شش ماه تلاش فدراسیون جهت اخذ ویزا دیر اقدام کرد و با توجه به اینکه ما باید از این کشورها عبور میکردیم (چین-معغولستان-قزاقستان-قرقیزستان-ازبکستان – روسیه- ترکمنستان-ترکیه – ایران- یونان-ایتالیا- فرانسه ) دو کشور روسیه و قزاقستان به دلایل نا معلوم به ما ویزا ندادند و علی رغم تلاشهای آقای یانگ ( مسئول برگزاری) از اعزام به این مسابقه بازماندیم، در حالیکه این موقعیت می توانست نقش موثری رو در اتومبیلرانی ایران و مطرح شدن در سطح جهان داشته باشد.

در حال حاضرلایسنس( گواهینامه مخصوص شرکت در مسابقات رالی جهانی) را دریافت کرده ام و برای اولین رالی ترکیه که در اردیبهشت ماه سال آینده برگزار میشه آماده می شوم و امیدوارم سال آینده هم بتونم در مسابقات رالی قهرمانی کشور با شرایطی بهتر حضور پیدا کنم .


-حمایت خانواده از فعالیت شما در اتومبیلرانی به چه صورت بوده است؟

پدر و مادرم همیشه با این ورزش به خاطر خطرات آن مخالف بودند و علی رغم میل باطنی منو یاری کردند و من همیشه برق شادی رو بعد از برگشتنم ( با سلامت جسمی) توی چشماشون میبینم و خوشحال می شم .

- از چه راه هایی برای تامین هزینه مسابقات استفاده می کنید؟ حمایت اسپانسر ها به چه صورت است؟

مسلما هر آدمی برای رسیدن به اهدافش باید کارو تلاش کنه و من همین کار رو انجام میدم. متاسفانه تعداد اسپانسرها هر روز داره کمتر می شه و یکی از دلایلش هم عدم حضور رسانه های جمعی هست که در طول مسیر امکان پذیر نیست و مسابقات توسط صدا و سیما مورد پوشش پخش قرار نمی گیرد. امسال به حمایت سازمان خدمات موتوری شهرداری شیراز به مدیریت آقای مهندس نعمت اللهی با گروه صنعتی داچ قرارداد داشتم و از همین جا از سازمان خدمات موتوری شهرداری و مدیریت محترمش تشکر می کنم که به هر نحوی من رو در مسابقات یاری می کنند .

-آینده فعالیت خودتون رو در چه سطحی پیش بینی می کنید؟

هدف من حضور و کسب مقام در مسابقات رالی بین المللی WRC هست و برای رسیدن به این هدف هر روز تلاش می کنم، هدف من در ورزش پیشرفت هست و علاقه ای به شهرت ندارم. من تا زمانی این رشته رو ادامه خواهم داد که توانایی شرکت در مسابقات رو داشته باشم، شاید تا 50 سالگی!این علاقه مندی در من وجود داره و هیچ فعالیت دیگه ای نمیتونه جایگزین آن بشود.

-جایگاه اتومبیلرانی بانوان رو چگونه ارزیابی می کنید؟

متأسفانه جایگاه اتومبیلرانی بانوان رو به افول و سقوط هست ، این ممکنه به دلیل سخت شدن شرایط مسابقات و قوانین در رشته رالی باشه و یا دلایل دیگه مثل عدم حمایت فدراسیون و سازمان تربیت بدنی و مطرح نکردن بانوان فعال در این رشته و رسیدگی به مشکلات اونها. در حال حاضر تنها راننده زن در مسابقات رالی من هستم و حتی نقشه خوانم هم مرد هست متاسفانه ما حتی یک نقشه خوان زن فعال در ایران نداریم !

-اگر درد دلی یا گله مندی از متولیان اتومبیلرانی کشور دارید بیان کنید.

امیددارم اتومبیلرانی ایران به جایگاهی برسه و پیشرفت کنه که علاقمندان این رشته مجبور نباشند توی خیابونها تمرین کنند . روئسای هیات ها افراد کارآمد و لایقی باشند که دلسوزانه به وضعیت این رشته بپردازند که متاسفانه در حال حاضر یکی از دلایل ضعف در این ورزش قرار گرفتن افرادی به عنوان روئسای هیات ها است که کار آمد و دلسوز نیستند و از این رشته اطلاعات کافی ندارند مخصوصا افرادی که دو شغله هستند.

- کلام آخر!

امیدوارم هر کسی به این رشته علاقه داره حتی با بضاعت کم بتونه با سعی و تلاش به آرزوهاش برسه و هرگز ناامید نشه . زندگی یه جاده هست بعضی از قسمتهاش پر پیج و خمه تو پیچ اون مهارتت هست که تو رو جلو میبره ! یه جاهایی سر بالایی داره و یه جاهایی صاف و بی انتها میشه , زندگی یه مسابقه ست و مسابقه هم زندگی منه، اما با اخلاق و روحیه جوانمردی با امید و توکل به خدا . امیدوارم تمام راننده ها و علاقه مندان به این رشته به هدهشون برسند و همیشه موفق باشند، متشکرم.