22-09-2015، 17:47
اعلام استقلال بحرین از ایران (1350 ش)،ارسال نامه "صدام حسین" حاکم عراق به حجت الاسلام "هاشمی رفسنجانی" رئیس جمهور وقت ایران و کشف بنزین از رویدادهای تاریخی روز است.
![[کاشف بنزین کسیت؟] 1](http://media.farsnews.com/media/Uploaded/Files/Images/1394/05/23/13940523000159_PhotoA.jpg)
خبرگزاری فارس، امروز 23 مرداد 1394 خورشیدی برابر با 28 شوال 1436 هجری و 14 آگوست 2015 میلادی است که وقایع زیر رخ دادهاند.
*اعلام استقلال بحرین از ایران (1350 ش)
جزیره بحرین واقع در جنوب خلیج فارس، در اوایل دوران قاجار تحت نظر ایران اداره میشد ولی پس از چند سال، انگلیسیها به بهانه اینکه ایران فاقد نیروی دریایی است، طی قراردادی با قاجار، حفظ امنیت خلیج فارس و بحرین برعهده نیروی دریایی بریتانیا گذاشته شد.
این حاکمیت که بیش از یکصد و پنجاه سال به طول انجامید، بعدها به طور مکرر مورد مخالفت دولتهای وقت ایران واقع میشد ولی هر بار به نحوی با شکست مواجه میشد. در نهایت وقتی که ایران در سال 1336 ش در لایحه تقسیمات کشوری، بحرین را استان چهاردهم ایران اعلام کرد، موجی از مخالفت در کشورهای عربی را برانگیخت.
در این میان شاه که نمیخواست حمایت کشورهای عربی را از دست بدهد و ضمناً برای اینکه بتواند حاکمیت ایران نسبت جزایر دیگر خلیج فارس از قبیل تنب کوچک و تنب بزرگ و ابوموسی را تثبیت کند، یکباره و به طور ناگهانی، تصمیم خود را مبنی بر چشم پوشی از ادعاهای دیرینه ایران به بحرین اعلام کرد و پس از آن، دولت، میانجیگری دبیر کل سازمان ملل را در این مسأله تقاضا کرد.
بنابراین در 21 اردیبهشت 1349 ش برابر 11 می1970 م شورای امنیت براساس گزارش هیئت اعزامی به بحرین مبنی بر تمایل اکثریت قاطع اهالی بحرین به استقلال، قطعنامهای صادر کرد که مفاد آن قطعنامه مبنی بر لزوم استقلال بحرین، در 24 اردیبهشت آن سال به تصویب مجلس شورای ملی ایران رسید.
هنوز استقلال بحرین رسماً اعلام نشده بود که هیئت حسن نیت ایرانی راهی بحرین شد و هیئتی نیز از آنجا به ایران آمد. سرانجام این جزیره مهم و استراتژیک و سرشار از منابع انرژی در 23 مرداد 1350 ش اعلام استقلال کرد و ایران نخستین کشوری بود که یک ساعت پس از اعلام استقلال، آن کشور را به رسمیت شناخت.
*ارسال نامه "صدام حسین" حاکم عراق به حجت الاسلام "هاشمی رفسنجانی" رئیس جمهور وقت ایران (1369ش)
پس از قبول قطعنامه 598 توسط ایران و شروع آتش بس، صدام حسین رییس جمهور منفور عراق پس از آن که کشور کویت را به اشغال خود درآورد و خود را در برابر تهدیدات جدیدی از سوی قدرتهای غربی حس میکرد، در تاریخ 23 مرداد 14 ( 1369 آوریل 1990)، ششمین نامهاش را برای حجت الاسلام هاشمی رفسنجانی رییس وقت جمهوری اسلامی ایران ارسال کرد و بر پذیرش کامل و بدون قید و شرط مفاد قرارداد 1975 الجزایر تأکید کرد.
در این نامه خطاب به رییس جمهور ایران آمده است: "با این تصمیمِ ما، دیگر همه چیز روشن شده و به این ترتیب همه آنچه را که میخواستید و بر آن تکیه میکردید تحقق مییابد و دیگر اقدامی جز مبادله اسرا باقی نمیماند." این عمل صدام حسین یک پیروزی بزرگ سیاسی و نظامی برای ایران بود. پس از پنج روز، نیروهای عراقی به مرزهای بین المللی عقب نشینی کردند.
به دنبال عقب نشینی نیروهای عراق از اراضی ایران، هیئتی تحت عنوان "هیأت نظارت بر عقب نشینی و نصب علایم مرزی" تشکیل شد. وظیفه این هیئت، نظارت بر عقب نشینی کامل نیروهای عراقی، پاکسازی میادین مین، تعیین محل و نصب میلههای مرزی جدید بر اساس عهدنامه 1975م بود. بدین ترتیب، پس از تماسها و مذاکرات و تبادل ده نامه بین رؤسای جمهوری دو طرف در طی چهار ماه، مقدمات و تسهیلات لازم جهت ورود به مرحله جدید، یعنی عادی سازی روابط دو طرف، به نحو کاملاً مساعدی فراهم شد.
*انتصاب آیت اللَّه "سیدمحمود هاشمی شاهرودی" به ریاست قوه قضاییه با حکم مقام معظم رهبری (1378 ش)
آیت الله سید محمود هاشمی شاهرودی (زادهٔ 1327 ـ نجف) فقیه شیعه و سیاستمدار ایرانی عراقی است. او در حال حاضر عضو شورای نگهبان و مجمع تشخیص مصلحت نظام، نماینده استان خراسان و نایب رئیس اول مجلس خبرگان رهبری و عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم است.
آیت الله هاشمی شاهرودی سابقه ریاست قوه قضائیه جمهوری اسلامی ایران از سال 1378 تا 1388، ریاست مجلس اعلای انقلاب اسلامی عراق و عضویت در حزب الدعوه عراق را نیز در کارنامه دارد.
*تولد علی حاتمی؛ فیلمساز فقید سینمای ایران (1323ش)
علی حاتمی در 23 مردادماه سال 1323ش در خیابان شاهپور تهران متولد شد. مادر وی خانهدار بود و پدرش سمت صفحهآرا در یک چاپخانه را داشت و دومین فرزند ذکور خانواده بود.
شوق نمایشنامهنویسی پای او را به تماشاخانههای لالهزار باز کرد و در آنجا مسحور بازی هنرمندانه جعفر توکل شد و آروز میکرد روزی برسد که توکل در نمایشی به کارگردانی خود او بازی کند.
از همان ایام، حاتمی تصمیم میگیرد روی مایههایی از داستانهای ملی و ایرانی کار کند. زمانی که در کلاس نهم تحصیل میکرد، برای آموختن اصول اولیه نمایشنامهنویسی به هنرستان هنرپیشگی تهران رفت؛ پس از آن به هنرستان آزاد هنرهای دراماتیک وارد شد.
سختگیری مهدی نامور رئیس هنرستان نسبت به نمایشنامههایی که هنرجویان نوآموز مینوشتند تا در سالن هنرستان اجرا شود، حاتمی را بر آن میدارد که در فراگیری فنون و شگردهای نمایشنامه نویسی، به ویژه گفتوگوپردازی، حساسیت و تلاش فراوانی از خود نشان دهد.
حاتمی نخستین نمایشنامهاش را با عنوان "دیب" (دیو) نوشت و در اردیبهشت ماه 1344ش با حضور کودکان در تالار نمایش هنرهای دراماتیک به مدت 3 شب اجرا کرد.
در سال 1345ش نمایشنامه مدرنی با عنوان "آدم و حوا" (برج زهر مار) را مینویسد که تحولی در کار او محسوب میشود و همین نمایش موجب آشنایی او با آن دسته از مسئولان تلویزیون میگردد که در آن ایام در کار جذب افراد مستعد بودند.
نخستین فیلمنامه کاملی که ارائه میکند، "شب جمعه" (1346ش) نام دارد که به صورت یک فیلم کوتاه درمیآید. سال 1348ش کیمیایی و مهرجویی و تقوایی فیلمهای قیصر، گاو و آرامش را میسازند و حاتمی در تدارک ساختن "حسن کچل" است. هدف مشترک این فیلمسازان دوری جستن از بازار فیلمفارسی بود.
علی حاتمی از آن پس به صورت جدی وارد فعالیتهای سینمایی شد و فیلمها و مجموعههای مهمی در تاریخ سینمای ایران خلق کرد و به یکی از ماندگارترین سینماگران ایرانی مبدل شد.
وی در 14 آذرماه سال 1375ش هنگام ساخت فیلم "جهان پهلوان تختی" بهعلت بیماری دار فانی را وداع گفت.
عمده آثار علی حاتمی بعد از "حسن کچل"، عبارت اند از: "طوقی" (1349)، "باباشمل" (1350)، "قلندر" (1351)، "خواستگار" (1352)، "ستارخان" (1353)، مجموعه تلویزیونی "مثنوی مولوی" (1354)، مجموعه تلویزیونی "سلطان صاحبقران" (1355)، "سوتهدلان" (1356)، مجموعه تلویزیونی "هزاردستان" (1358)، "حاجی واشنگتن" (1361)، "کمالالملک" (1363)، "مادر" (1368) و "دلشدگان" (1370).
**رویدادهای مهم این روز در تقویم هجری ( 28 شوال 1436 )
*تولد "سنایی غزنوی" عارف و شاعر بزرگ ایرانی(473 ق)
ابوالمجد مجدود بن آدم سنایى غزنوی، شاعر بلند مرتبه ایرانی و عارفِ مشهور و از استادان مسلم شعرفارسی است که در غزنین به دنیا آمد.
وی در آغاز جوانی، شاعر دربار و مداح سلطان مسعود و بهرام شاه غزنوی بود.
ولی بعد از سفر به خراسان و اقامت چندساله در آن دیار و دیدار با مشایخ تصوف، تغییرات شگرفی در او به وجود آمد و کارش به زهد و انزوا و تامل در حقایق عرفانی کشید.
بروز شخصیت اصلی سنایى از این اوان صورت گرفت و در این دوره به سرودن قصاید معروف خود در زهد و وعظ و عرفان و ایجاد منظومههای حدیقَةُ الحَقیقه و طریقُ التَّحقیق و سیرُالعِباد و... توفیق یافت و نخستین بار، قصائد و منظومههای خاصی را به بحث در مسایل عرفانی اختصاص داد.
تاثیر اشعار سنایى در تغییر سبک شعر فارسی و ایجاد تنوع و تجدد در آن غیر قابل انکار است.
آثار او پُر است از معارف و حقایق عرفانی و اندیشههای دینی، زهد، وعظ و تمثیلات تعلیمی که با بیانی شیوا و استوار ادا شده است. وی (به احتمال زیاد) در سال 545 قمری در غزنین وفات یافت و در همان شهر به خاک سپرده شد.
*رحلت حکیم و فیلسوف شهیر آیت اللَّه "سیدحسین بادکوبه ای لاهیجی" (1358 ق)
آیت اللَّه سید حسین بادکوبهای لاهیجی، فرزند سید رضا در سال 1293 ق در یکی از روستاهای توابع بادکوبه در آذربایجان به دنیا آمد. مقدمات علوم اسلامی را از محضر پدرش که از علمای عالی مقام عراق بود اخذ کرد و پس از فوت او به تهران آمد و در مدرسهی صدر ساکن شد.
او در تهران به مدت هفت سال از محضر عالمان نامداری همچون سیدابوالحسن جلوه و میرزا هاشم اشکوَری، بهره برد و در فلسفه و ریاضیات به استادی رسید.
آیت اللَّه بادکوبهای سپس راهی نجف اشرف شد و در حلقه درس اصولِ آخوند خراسانی و فقهِ شیخ محمد حسن مامقانی حاضر شد.
از آن پس به تدریس فقه و اصول و فلسفه پرداخت ولی تدریس فلسفه او شهرت بیشتری یافت. در نجف، کمتر کسی در علوم عقلی هم طراز او بود به طوری که این عالم بزرگوار به همراه آیت اللَّه غروی اصفهانی را برجسته ترین استاد و صاحب مکتب علوم عقلی در نجف به شمار آوردهاند که در علوم نقلی نیز دارای مقام شامخی بوده اند.
علامه سیدمحمد حسین طباطبایى و سیدجلال الدین آشتیانی از شاگردان معروف این فیلسوف شهیر هستند.
حاشیه بر اسفار، حاشیه بر کتاب الشَّواریق و حاشیه بر کتابِ طهارتِ شیخِ انصاری از جمله آثار آیت اللَّه بادکوبهای به شمار میروند. سرانجام این حکیم الهی و فیلسوف زاهد در 65 سالگی در نجف اشرف به لقاءاللَّه پیوست و در جوار مرقد منور امام علی(ع) به خاک سپرده شد.
**رویدادهای مهم این روز در تقویم میلادی ( 14 آگوست 2015 )
*کشف بنزین (1825م)
در چنین روزی در سال 1825 میلادی ، مایکل فارادی دانشمند بر جسته انگلیسی توانست از نفت خام بنزین را استخراج کند.
فیزیک دان و شیمی دان معروف، مایکل فارادی در سال 1791 در نوینگتون به دنیا آمد. خانواده او کمی پس از تولد او به لندن نقل مکان کرد.
مایکل که در یک خانواده شلوغ به دنیا آمد و یکی از 10 فرزند پدر و مادرش بود، در جوانی به خواندن و نوشتن علاقه ی زیادی داشت و در علوم بیش از همه، عاشق مثلثات بود.
در سن 14 سالگی و از فرط علاقه به کتاب سرانجام توانست کار مورد نظر خود را پیدا کند و به عنوان کتاب دار و کتاب فروش در یک مغازه مشغول به کار شد.
شوق و ذوق زیاد او به کتاب با این کار راضی شد تا مایکل جوان بتواند همواره در کنار کتاب ها باشد و در اوقات فراغت به انبوهی از کتاب دسترسی داشته باشد. برای موضوعاتی که علاقه مند بود، مدام کتاب می خواند و در کلاس درس اساتید به عنوان مخاطب آزاد حاضر می شد. یکی از این استادها «سرهامفری دیوی» بود.
موقعیت اصلی در زندگی فارادی زمانی آغاز شد که دیوی به دلیل کوری نسبی از مایکل خواست تا به عنوان دستیار در کالج سلطنتی علوم به او کمک کند.
فارادی در این زمان از استاد بزرگ شیمی، یعنی، سردیوی درس می گرفت پس از مشارکت در پروژه های مختلف به جایی رسید که می توانست به طور مستقل در آزمایشگاه تحقیق و مطالعه کند. تحقیقات مستقل او در زمینه هایی بود که خارج از محیط کاری خود به آن می پرداخت و همین تحقیق ها، موقعیتی بزرگ برای او فراهم آورد.
در سال 1825 توانست پس از تحقیق بر مشتقات نفتی، بنزین را کشف کند.
انتهای پیام/
![[کاشف بنزین کسیت؟] 1](http://media.farsnews.com/media/Uploaded/Files/Images/1394/05/23/13940523000159_PhotoA.jpg)
خبرگزاری فارس، امروز 23 مرداد 1394 خورشیدی برابر با 28 شوال 1436 هجری و 14 آگوست 2015 میلادی است که وقایع زیر رخ دادهاند.
*اعلام استقلال بحرین از ایران (1350 ش)
جزیره بحرین واقع در جنوب خلیج فارس، در اوایل دوران قاجار تحت نظر ایران اداره میشد ولی پس از چند سال، انگلیسیها به بهانه اینکه ایران فاقد نیروی دریایی است، طی قراردادی با قاجار، حفظ امنیت خلیج فارس و بحرین برعهده نیروی دریایی بریتانیا گذاشته شد.
این حاکمیت که بیش از یکصد و پنجاه سال به طول انجامید، بعدها به طور مکرر مورد مخالفت دولتهای وقت ایران واقع میشد ولی هر بار به نحوی با شکست مواجه میشد. در نهایت وقتی که ایران در سال 1336 ش در لایحه تقسیمات کشوری، بحرین را استان چهاردهم ایران اعلام کرد، موجی از مخالفت در کشورهای عربی را برانگیخت.
در این میان شاه که نمیخواست حمایت کشورهای عربی را از دست بدهد و ضمناً برای اینکه بتواند حاکمیت ایران نسبت جزایر دیگر خلیج فارس از قبیل تنب کوچک و تنب بزرگ و ابوموسی را تثبیت کند، یکباره و به طور ناگهانی، تصمیم خود را مبنی بر چشم پوشی از ادعاهای دیرینه ایران به بحرین اعلام کرد و پس از آن، دولت، میانجیگری دبیر کل سازمان ملل را در این مسأله تقاضا کرد.
بنابراین در 21 اردیبهشت 1349 ش برابر 11 می1970 م شورای امنیت براساس گزارش هیئت اعزامی به بحرین مبنی بر تمایل اکثریت قاطع اهالی بحرین به استقلال، قطعنامهای صادر کرد که مفاد آن قطعنامه مبنی بر لزوم استقلال بحرین، در 24 اردیبهشت آن سال به تصویب مجلس شورای ملی ایران رسید.
هنوز استقلال بحرین رسماً اعلام نشده بود که هیئت حسن نیت ایرانی راهی بحرین شد و هیئتی نیز از آنجا به ایران آمد. سرانجام این جزیره مهم و استراتژیک و سرشار از منابع انرژی در 23 مرداد 1350 ش اعلام استقلال کرد و ایران نخستین کشوری بود که یک ساعت پس از اعلام استقلال، آن کشور را به رسمیت شناخت.
*ارسال نامه "صدام حسین" حاکم عراق به حجت الاسلام "هاشمی رفسنجانی" رئیس جمهور وقت ایران (1369ش)
پس از قبول قطعنامه 598 توسط ایران و شروع آتش بس، صدام حسین رییس جمهور منفور عراق پس از آن که کشور کویت را به اشغال خود درآورد و خود را در برابر تهدیدات جدیدی از سوی قدرتهای غربی حس میکرد، در تاریخ 23 مرداد 14 ( 1369 آوریل 1990)، ششمین نامهاش را برای حجت الاسلام هاشمی رفسنجانی رییس وقت جمهوری اسلامی ایران ارسال کرد و بر پذیرش کامل و بدون قید و شرط مفاد قرارداد 1975 الجزایر تأکید کرد.
در این نامه خطاب به رییس جمهور ایران آمده است: "با این تصمیمِ ما، دیگر همه چیز روشن شده و به این ترتیب همه آنچه را که میخواستید و بر آن تکیه میکردید تحقق مییابد و دیگر اقدامی جز مبادله اسرا باقی نمیماند." این عمل صدام حسین یک پیروزی بزرگ سیاسی و نظامی برای ایران بود. پس از پنج روز، نیروهای عراقی به مرزهای بین المللی عقب نشینی کردند.
به دنبال عقب نشینی نیروهای عراق از اراضی ایران، هیئتی تحت عنوان "هیأت نظارت بر عقب نشینی و نصب علایم مرزی" تشکیل شد. وظیفه این هیئت، نظارت بر عقب نشینی کامل نیروهای عراقی، پاکسازی میادین مین، تعیین محل و نصب میلههای مرزی جدید بر اساس عهدنامه 1975م بود. بدین ترتیب، پس از تماسها و مذاکرات و تبادل ده نامه بین رؤسای جمهوری دو طرف در طی چهار ماه، مقدمات و تسهیلات لازم جهت ورود به مرحله جدید، یعنی عادی سازی روابط دو طرف، به نحو کاملاً مساعدی فراهم شد.
*انتصاب آیت اللَّه "سیدمحمود هاشمی شاهرودی" به ریاست قوه قضاییه با حکم مقام معظم رهبری (1378 ش)
آیت الله سید محمود هاشمی شاهرودی (زادهٔ 1327 ـ نجف) فقیه شیعه و سیاستمدار ایرانی عراقی است. او در حال حاضر عضو شورای نگهبان و مجمع تشخیص مصلحت نظام، نماینده استان خراسان و نایب رئیس اول مجلس خبرگان رهبری و عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم است.
آیت الله هاشمی شاهرودی سابقه ریاست قوه قضائیه جمهوری اسلامی ایران از سال 1378 تا 1388، ریاست مجلس اعلای انقلاب اسلامی عراق و عضویت در حزب الدعوه عراق را نیز در کارنامه دارد.
*تولد علی حاتمی؛ فیلمساز فقید سینمای ایران (1323ش)
علی حاتمی در 23 مردادماه سال 1323ش در خیابان شاهپور تهران متولد شد. مادر وی خانهدار بود و پدرش سمت صفحهآرا در یک چاپخانه را داشت و دومین فرزند ذکور خانواده بود.
شوق نمایشنامهنویسی پای او را به تماشاخانههای لالهزار باز کرد و در آنجا مسحور بازی هنرمندانه جعفر توکل شد و آروز میکرد روزی برسد که توکل در نمایشی به کارگردانی خود او بازی کند.
از همان ایام، حاتمی تصمیم میگیرد روی مایههایی از داستانهای ملی و ایرانی کار کند. زمانی که در کلاس نهم تحصیل میکرد، برای آموختن اصول اولیه نمایشنامهنویسی به هنرستان هنرپیشگی تهران رفت؛ پس از آن به هنرستان آزاد هنرهای دراماتیک وارد شد.
سختگیری مهدی نامور رئیس هنرستان نسبت به نمایشنامههایی که هنرجویان نوآموز مینوشتند تا در سالن هنرستان اجرا شود، حاتمی را بر آن میدارد که در فراگیری فنون و شگردهای نمایشنامه نویسی، به ویژه گفتوگوپردازی، حساسیت و تلاش فراوانی از خود نشان دهد.
حاتمی نخستین نمایشنامهاش را با عنوان "دیب" (دیو) نوشت و در اردیبهشت ماه 1344ش با حضور کودکان در تالار نمایش هنرهای دراماتیک به مدت 3 شب اجرا کرد.
در سال 1345ش نمایشنامه مدرنی با عنوان "آدم و حوا" (برج زهر مار) را مینویسد که تحولی در کار او محسوب میشود و همین نمایش موجب آشنایی او با آن دسته از مسئولان تلویزیون میگردد که در آن ایام در کار جذب افراد مستعد بودند.
نخستین فیلمنامه کاملی که ارائه میکند، "شب جمعه" (1346ش) نام دارد که به صورت یک فیلم کوتاه درمیآید. سال 1348ش کیمیایی و مهرجویی و تقوایی فیلمهای قیصر، گاو و آرامش را میسازند و حاتمی در تدارک ساختن "حسن کچل" است. هدف مشترک این فیلمسازان دوری جستن از بازار فیلمفارسی بود.
علی حاتمی از آن پس به صورت جدی وارد فعالیتهای سینمایی شد و فیلمها و مجموعههای مهمی در تاریخ سینمای ایران خلق کرد و به یکی از ماندگارترین سینماگران ایرانی مبدل شد.
وی در 14 آذرماه سال 1375ش هنگام ساخت فیلم "جهان پهلوان تختی" بهعلت بیماری دار فانی را وداع گفت.
عمده آثار علی حاتمی بعد از "حسن کچل"، عبارت اند از: "طوقی" (1349)، "باباشمل" (1350)، "قلندر" (1351)، "خواستگار" (1352)، "ستارخان" (1353)، مجموعه تلویزیونی "مثنوی مولوی" (1354)، مجموعه تلویزیونی "سلطان صاحبقران" (1355)، "سوتهدلان" (1356)، مجموعه تلویزیونی "هزاردستان" (1358)، "حاجی واشنگتن" (1361)، "کمالالملک" (1363)، "مادر" (1368) و "دلشدگان" (1370).
**رویدادهای مهم این روز در تقویم هجری ( 28 شوال 1436 )
*تولد "سنایی غزنوی" عارف و شاعر بزرگ ایرانی(473 ق)
ابوالمجد مجدود بن آدم سنایى غزنوی، شاعر بلند مرتبه ایرانی و عارفِ مشهور و از استادان مسلم شعرفارسی است که در غزنین به دنیا آمد.
وی در آغاز جوانی، شاعر دربار و مداح سلطان مسعود و بهرام شاه غزنوی بود.
ولی بعد از سفر به خراسان و اقامت چندساله در آن دیار و دیدار با مشایخ تصوف، تغییرات شگرفی در او به وجود آمد و کارش به زهد و انزوا و تامل در حقایق عرفانی کشید.
بروز شخصیت اصلی سنایى از این اوان صورت گرفت و در این دوره به سرودن قصاید معروف خود در زهد و وعظ و عرفان و ایجاد منظومههای حدیقَةُ الحَقیقه و طریقُ التَّحقیق و سیرُالعِباد و... توفیق یافت و نخستین بار، قصائد و منظومههای خاصی را به بحث در مسایل عرفانی اختصاص داد.
تاثیر اشعار سنایى در تغییر سبک شعر فارسی و ایجاد تنوع و تجدد در آن غیر قابل انکار است.
آثار او پُر است از معارف و حقایق عرفانی و اندیشههای دینی، زهد، وعظ و تمثیلات تعلیمی که با بیانی شیوا و استوار ادا شده است. وی (به احتمال زیاد) در سال 545 قمری در غزنین وفات یافت و در همان شهر به خاک سپرده شد.
*رحلت حکیم و فیلسوف شهیر آیت اللَّه "سیدحسین بادکوبه ای لاهیجی" (1358 ق)
آیت اللَّه سید حسین بادکوبهای لاهیجی، فرزند سید رضا در سال 1293 ق در یکی از روستاهای توابع بادکوبه در آذربایجان به دنیا آمد. مقدمات علوم اسلامی را از محضر پدرش که از علمای عالی مقام عراق بود اخذ کرد و پس از فوت او به تهران آمد و در مدرسهی صدر ساکن شد.
او در تهران به مدت هفت سال از محضر عالمان نامداری همچون سیدابوالحسن جلوه و میرزا هاشم اشکوَری، بهره برد و در فلسفه و ریاضیات به استادی رسید.
آیت اللَّه بادکوبهای سپس راهی نجف اشرف شد و در حلقه درس اصولِ آخوند خراسانی و فقهِ شیخ محمد حسن مامقانی حاضر شد.
از آن پس به تدریس فقه و اصول و فلسفه پرداخت ولی تدریس فلسفه او شهرت بیشتری یافت. در نجف، کمتر کسی در علوم عقلی هم طراز او بود به طوری که این عالم بزرگوار به همراه آیت اللَّه غروی اصفهانی را برجسته ترین استاد و صاحب مکتب علوم عقلی در نجف به شمار آوردهاند که در علوم نقلی نیز دارای مقام شامخی بوده اند.
علامه سیدمحمد حسین طباطبایى و سیدجلال الدین آشتیانی از شاگردان معروف این فیلسوف شهیر هستند.
حاشیه بر اسفار، حاشیه بر کتاب الشَّواریق و حاشیه بر کتابِ طهارتِ شیخِ انصاری از جمله آثار آیت اللَّه بادکوبهای به شمار میروند. سرانجام این حکیم الهی و فیلسوف زاهد در 65 سالگی در نجف اشرف به لقاءاللَّه پیوست و در جوار مرقد منور امام علی(ع) به خاک سپرده شد.
**رویدادهای مهم این روز در تقویم میلادی ( 14 آگوست 2015 )
*کشف بنزین (1825م)
در چنین روزی در سال 1825 میلادی ، مایکل فارادی دانشمند بر جسته انگلیسی توانست از نفت خام بنزین را استخراج کند.
فیزیک دان و شیمی دان معروف، مایکل فارادی در سال 1791 در نوینگتون به دنیا آمد. خانواده او کمی پس از تولد او به لندن نقل مکان کرد.
مایکل که در یک خانواده شلوغ به دنیا آمد و یکی از 10 فرزند پدر و مادرش بود، در جوانی به خواندن و نوشتن علاقه ی زیادی داشت و در علوم بیش از همه، عاشق مثلثات بود.
در سن 14 سالگی و از فرط علاقه به کتاب سرانجام توانست کار مورد نظر خود را پیدا کند و به عنوان کتاب دار و کتاب فروش در یک مغازه مشغول به کار شد.
شوق و ذوق زیاد او به کتاب با این کار راضی شد تا مایکل جوان بتواند همواره در کنار کتاب ها باشد و در اوقات فراغت به انبوهی از کتاب دسترسی داشته باشد. برای موضوعاتی که علاقه مند بود، مدام کتاب می خواند و در کلاس درس اساتید به عنوان مخاطب آزاد حاضر می شد. یکی از این استادها «سرهامفری دیوی» بود.
موقعیت اصلی در زندگی فارادی زمانی آغاز شد که دیوی به دلیل کوری نسبی از مایکل خواست تا به عنوان دستیار در کالج سلطنتی علوم به او کمک کند.
فارادی در این زمان از استاد بزرگ شیمی، یعنی، سردیوی درس می گرفت پس از مشارکت در پروژه های مختلف به جایی رسید که می توانست به طور مستقل در آزمایشگاه تحقیق و مطالعه کند. تحقیقات مستقل او در زمینه هایی بود که خارج از محیط کاری خود به آن می پرداخت و همین تحقیق ها، موقعیتی بزرگ برای او فراهم آورد.
در سال 1825 توانست پس از تحقیق بر مشتقات نفتی، بنزین را کشف کند.
انتهای پیام/