15-09-2015، 18:07
هوا گرم است و از نوك سر تا انگشتهاي پايتان خيس عرق است. خارش و سوزش انگشتها هم امانتان را بريده. به محض اينكه كفشهايتان را در ميآوريد با قرمزي كف پا مواج ميشويد که قطعا اين خارش و قرمزيها عادي نيست. شايد برخي از افراد با اين علائم آشنا باشند؛ بله قارچهاي بيماريزا محل جديدی برای زندگی پيدا كردهاند. بهتر است بگوييم پاي شما خانهاي جديد براي قارچهاي پوستي شده است. اما چه شرايطي آنها را به اينجا دعوت كرده است؟ در ادامه دكتر مسعود داوودي، متخصص پوست و مو و عضو هيات علمي دانشگاه علوم پزشكي بقيهالله درباره اين بيماري توضيح ميدهد.
قارچ شناس شوید
قارچها موجوداتي شبيه گياهان هستند، اما چون نميتوانند فتوسنتز كنند، مجبورند يك زندگي انگلي داشته باشند. به همين دليل روي بدن يا بقاياي بدن موجودات زنده رشد كرده و تكثير ميشوند. اما همه قارچها به يك صورت رشد نميكنند؛ آنها به دو دسته چندسلولي و تكسلولي تقسيم ميشوند. قارچهاي چندسلولي در طبيعت به راحتي قابل مشاهده هستند، اما قارچهاي تكسلولي همان قارچهايي هستند كه ميتوانند براي انسان و ساير موجودات بيماريزا باشند. اين قارچهاي تكسلولي روي پوست مرده نفوذ میکنند و اگر شرايط محيطي فراهم باشد رشد كرده،تكثير ميشوند.
قارچها چطور ظاهر میشوند؟
نبايد انتظار داشته باشيد كه قارچهاي تك سلولي بيماري زا را به راحتي مشاهده كنيد. اين نوع از قارچ قابل مشاهده نيستند، اما اگر روي پوستتان با تغييراتي مثل قرمزي به همراه پوستهريزي مواجه شديد بهتر است به وجود قارچها روي پوستتان شك كنيد، به خصوص اگر همراه با خارش باشد. در مواقع شديدتر، علاوه بر علائم گفته شده تاولهايي روي پوست ايجاد ميشوند كه حاوي مايعات شفاف يا كدررنگ چركي هستند. اكثر قارچهاي بيماريزا با اين علائم خودشان را روي پوست نشان ميدهند.
کدام عضو بدن مستعد تر است؟
شايعترين جايي كه ممكن است گرفتار قارچهاي پوستي شوید، انگشتهاي پا است. به خصوص بين انگشت چهارم و پنجم پا چون تهويه مناسبي وجود ندارد، بروز قارچها در اين محلها بيشتر است. قارچها ممكن است روي پوست وجود داشته باشند، اما زماني رشد ميكنند و زياد ميشوند كه شرايط برايشان فراهم شود. هر زمان كه نام بيماري پای ورزشكاران را شنيديد، بدانيد كه منظور همان قارچهاي پوستي است؛ زيرا اين بيماري در بين ورزشكاران بسيار شايع بوده و تنها دليلش هم تعرق زياد است. پس افرادي كه تعرق زيادي دارند احتمال ابتلا به اين بيماري در آنها نسبت به ساير افراد ديگر بيشتر است.
فقط مخصوص ورزشكاران نيست
برخلاف نام بيماري كه پاي ورزشكار است، هر فردي كه شرايط زير را داشته باشد در معرض خطر اين بيماري قارچي است:
پوشيدن طولاني مدت كفش جلو بسته يا كفشهايي كه تهويه ندارند. مرطوب بودن پاها براي مدت زمان طولاني عرق كردن زياد در ناحيه انگشتان پا وجود زخم در كف پا يا در ناخنهااما به غير از ورزشكاران در افراد مسن هم اين بيماري شايع است. هرچه سن بالاتر ميرود، توقع داريم قارچ پوستي در افراد بيشتر مشاهد شود؛ به خصوص افرادي كه سنشان بالاي 50 سال است، بين دو نفر يك نفرشان به اين بيماري از نوع خفيف تا شديد مبتلا میشود.
قارچها ساكن نميمانند!
فكر نكنيد كه قارچها در يك مكان به وجود ميآيند و همان جا باقي ميمانند؛ اگر شرايط محيطي مناسب باشد علاوه بر روي انگشتان پا، پاشنه، كف و لاي انگشتان نيز جاهايي هستند كه براي رشد قارچ مساعدند. اتفاقا خوب اين است كه يكي از پاها دچار اين مشكل بشود، اما از آن جاكه بيماري پاي ورزشكار واگيردار است، ميتواند با تماس مستقيم و غيرمستقيم (نظير تماس با كفش، جوراب، دمپايي مشترك در حمامهاي عمومي و استخرها) از فردي به فرد ديگر منتقل شود. به همين دليل اگر به موقع تشخيص داده نشود و درمانهاي لازم انجام نشود، انتقال آن به ساير قسمتها امكان پذير است.
كشت پوستي، شما را از اين بيماري آگاه ميكند
همان طور كه گفته شد، قارچهاي پوستي قابل رويت نيستند، اما از روي برخي از علائم ميتوان به وجود آنها شك كرد. ديد پزشكي با ديد افراد عادي فرق دارد. معمولا زائدههاي قارچي با نشانهاي به نام زائده فعال (اين زائده به صورت حلقوي يا نيمهحلقوي است كه لبه زائده فعال بوده اما مركز آن غيرفعال يا رو به بهبودي است) همراه هستند که اين زائده به تشخيص بيماري كمك ميكند. اما تشخيص از اين طريق براي همه افراد امكانپذير نيست. بهطور كلي پزشك به سادگي و در عرض چند دقيقه ميتواند با انجام كشت پوستي بيماري را تشخيص داده و درمان مناسب را آغاز كند.
زود دل نميكند
از زماني كه بيماري پای ورزشكاران در فرد تشخيص داده ميشود، بايد درمان را كه هم به صورت دارويي و هم موضعي است شروع كرد. درمان قارچهاي پوستي در شرايط نرمال ممكن است تا مدت 2 ماه هم طول بكشد، اما در شرايط خاص احتمال دارد طول درمان بيشتر باشد. شرايط خاص به زماني گفته ميشود كه قارچها به ناخنها هم سرايت كرده باشد.
درمانهاي خودسرانه را دور بريزيد
خيلي از افراد سعي ميكنند با راهكارهاي خانگي مثل زدن بتادين، سركه يا آب نمك با خوددرماني اين مشكل را برطرف كنند. اما هيچ كدام از اين روشها از نظر علمي تاييد نشده است. تنها ماده گياهي كه خاصيت ضدقارچي دارد، حناست. مدت 10 تا 15 دقيقه حنا را روي محل قارچها قرار دهيد، اما به دليل رنگي كه حنا به پوست ميدهد، برخي از افراد راغب به انجام اين كار نيستند. به همين دليل توصيه ميشود با راهكارهاي خانگي غيرموثر درمان را به تعويق نيندازيد. بهطور كلي بيماري پاي ورزشكار ميتواند از نوع خفيف تا شديد متغير باشد و در مدت زمان كوتاه درمان شود يا به زمان زيادي براي درمان نياز داشته باشد. ولي چيزي كه عموميت دارد پاسخ خوب به درمان و امكان پيشگيري است.
قارچ كانديدا
افرادي كه مشكل نقص ايمني دارند، مثل بيماران پيوندي يا افراد ديابتي ممكن است به نوع ديگري از بيماريهاي قارچي مبتلا بشوند. البته اين قارچها هم از نوع تك سلولي بوده كه به نام قارچهاي كانديدا معروف هستند. قارچ كانديدا بيشتر تمايل دارد بين انگشتان پا و اطراف ناخنها رشد و نمو داشته باشد تا كف يا روي پاها. اما بهطور كل قارچهاي غيركانديدا يا قارچهاي كپكي شيوعشان نسبت به قارچهاي ديگر در بين افراد به خصوص افراد سالم بيشتر است. همچنين بوي پا در اين نوع از قارچها كمتر نقش دارند.
اين كفشها را نپوشيد
همان طور كه گفته شد، بيماري ورزشكاران يك بيماري مسري است؛ به همين دليل ممكن است برخي از افرادي كه مبتلا به اين بيماري هستند، كفششان هم آلوده به قارچ شود. به همين دليل توصيه ميشود افرادي كه مقاوم به درمان هستند و بيماريشان عود ميكند، ديگر از كفش آلوده استفاده نكنند. قارچها در بافتهاي كفش فرو رفتهاند، به همين دليل با شست و شو و حتي قرار دادن در آفتاب آنها از بين نميروند.
قارچها اين شرايط را دوست ندارند
براي جلوگيري از ابتلا به بيماري پاي ورزشكار، اقدامات زير را انجام دهيد:
- پاي خود را بعد از استحمام يا شنا بهطور كامل خشك كنيد.
- در استخرها و حمامهاي عمومي از دمپايي يا صندل شخصي استفاده كنيد.
- سعي كنيد از جوراب استفاده كنيد تا پاها خشكتر باشند.
- از كفش با تهويه مناسب استفاده كنيد، اگر شرايط كاري شما به گونهاي است كه پاي شما براي طولاني مدت درون كفش است، حتما به صورت روزانه پاي خود را با آب گرم و صابون بشوييد و به خوبي پا و لاي انگشتان را خشك كنيد.
قارچ شناس شوید
قارچها موجوداتي شبيه گياهان هستند، اما چون نميتوانند فتوسنتز كنند، مجبورند يك زندگي انگلي داشته باشند. به همين دليل روي بدن يا بقاياي بدن موجودات زنده رشد كرده و تكثير ميشوند. اما همه قارچها به يك صورت رشد نميكنند؛ آنها به دو دسته چندسلولي و تكسلولي تقسيم ميشوند. قارچهاي چندسلولي در طبيعت به راحتي قابل مشاهده هستند، اما قارچهاي تكسلولي همان قارچهايي هستند كه ميتوانند براي انسان و ساير موجودات بيماريزا باشند. اين قارچهاي تكسلولي روي پوست مرده نفوذ میکنند و اگر شرايط محيطي فراهم باشد رشد كرده،تكثير ميشوند.
دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
قارچها چطور ظاهر میشوند؟
نبايد انتظار داشته باشيد كه قارچهاي تك سلولي بيماري زا را به راحتي مشاهده كنيد. اين نوع از قارچ قابل مشاهده نيستند، اما اگر روي پوستتان با تغييراتي مثل قرمزي به همراه پوستهريزي مواجه شديد بهتر است به وجود قارچها روي پوستتان شك كنيد، به خصوص اگر همراه با خارش باشد. در مواقع شديدتر، علاوه بر علائم گفته شده تاولهايي روي پوست ايجاد ميشوند كه حاوي مايعات شفاف يا كدررنگ چركي هستند. اكثر قارچهاي بيماريزا با اين علائم خودشان را روي پوست نشان ميدهند.
کدام عضو بدن مستعد تر است؟
شايعترين جايي كه ممكن است گرفتار قارچهاي پوستي شوید، انگشتهاي پا است. به خصوص بين انگشت چهارم و پنجم پا چون تهويه مناسبي وجود ندارد، بروز قارچها در اين محلها بيشتر است. قارچها ممكن است روي پوست وجود داشته باشند، اما زماني رشد ميكنند و زياد ميشوند كه شرايط برايشان فراهم شود. هر زمان كه نام بيماري پای ورزشكاران را شنيديد، بدانيد كه منظور همان قارچهاي پوستي است؛ زيرا اين بيماري در بين ورزشكاران بسيار شايع بوده و تنها دليلش هم تعرق زياد است. پس افرادي كه تعرق زيادي دارند احتمال ابتلا به اين بيماري در آنها نسبت به ساير افراد ديگر بيشتر است.
فقط مخصوص ورزشكاران نيست
برخلاف نام بيماري كه پاي ورزشكار است، هر فردي كه شرايط زير را داشته باشد در معرض خطر اين بيماري قارچي است:
پوشيدن طولاني مدت كفش جلو بسته يا كفشهايي كه تهويه ندارند. مرطوب بودن پاها براي مدت زمان طولاني عرق كردن زياد در ناحيه انگشتان پا وجود زخم در كف پا يا در ناخنهااما به غير از ورزشكاران در افراد مسن هم اين بيماري شايع است. هرچه سن بالاتر ميرود، توقع داريم قارچ پوستي در افراد بيشتر مشاهد شود؛ به خصوص افرادي كه سنشان بالاي 50 سال است، بين دو نفر يك نفرشان به اين بيماري از نوع خفيف تا شديد مبتلا میشود.
قارچها ساكن نميمانند!
فكر نكنيد كه قارچها در يك مكان به وجود ميآيند و همان جا باقي ميمانند؛ اگر شرايط محيطي مناسب باشد علاوه بر روي انگشتان پا، پاشنه، كف و لاي انگشتان نيز جاهايي هستند كه براي رشد قارچ مساعدند. اتفاقا خوب اين است كه يكي از پاها دچار اين مشكل بشود، اما از آن جاكه بيماري پاي ورزشكار واگيردار است، ميتواند با تماس مستقيم و غيرمستقيم (نظير تماس با كفش، جوراب، دمپايي مشترك در حمامهاي عمومي و استخرها) از فردي به فرد ديگر منتقل شود. به همين دليل اگر به موقع تشخيص داده نشود و درمانهاي لازم انجام نشود، انتقال آن به ساير قسمتها امكان پذير است.
كشت پوستي، شما را از اين بيماري آگاه ميكند
همان طور كه گفته شد، قارچهاي پوستي قابل رويت نيستند، اما از روي برخي از علائم ميتوان به وجود آنها شك كرد. ديد پزشكي با ديد افراد عادي فرق دارد. معمولا زائدههاي قارچي با نشانهاي به نام زائده فعال (اين زائده به صورت حلقوي يا نيمهحلقوي است كه لبه زائده فعال بوده اما مركز آن غيرفعال يا رو به بهبودي است) همراه هستند که اين زائده به تشخيص بيماري كمك ميكند. اما تشخيص از اين طريق براي همه افراد امكانپذير نيست. بهطور كلي پزشك به سادگي و در عرض چند دقيقه ميتواند با انجام كشت پوستي بيماري را تشخيص داده و درمان مناسب را آغاز كند.
زود دل نميكند
از زماني كه بيماري پای ورزشكاران در فرد تشخيص داده ميشود، بايد درمان را كه هم به صورت دارويي و هم موضعي است شروع كرد. درمان قارچهاي پوستي در شرايط نرمال ممكن است تا مدت 2 ماه هم طول بكشد، اما در شرايط خاص احتمال دارد طول درمان بيشتر باشد. شرايط خاص به زماني گفته ميشود كه قارچها به ناخنها هم سرايت كرده باشد.
درمانهاي خودسرانه را دور بريزيد
خيلي از افراد سعي ميكنند با راهكارهاي خانگي مثل زدن بتادين، سركه يا آب نمك با خوددرماني اين مشكل را برطرف كنند. اما هيچ كدام از اين روشها از نظر علمي تاييد نشده است. تنها ماده گياهي كه خاصيت ضدقارچي دارد، حناست. مدت 10 تا 15 دقيقه حنا را روي محل قارچها قرار دهيد، اما به دليل رنگي كه حنا به پوست ميدهد، برخي از افراد راغب به انجام اين كار نيستند. به همين دليل توصيه ميشود با راهكارهاي خانگي غيرموثر درمان را به تعويق نيندازيد. بهطور كلي بيماري پاي ورزشكار ميتواند از نوع خفيف تا شديد متغير باشد و در مدت زمان كوتاه درمان شود يا به زمان زيادي براي درمان نياز داشته باشد. ولي چيزي كه عموميت دارد پاسخ خوب به درمان و امكان پيشگيري است.
قارچ كانديدا
افرادي كه مشكل نقص ايمني دارند، مثل بيماران پيوندي يا افراد ديابتي ممكن است به نوع ديگري از بيماريهاي قارچي مبتلا بشوند. البته اين قارچها هم از نوع تك سلولي بوده كه به نام قارچهاي كانديدا معروف هستند. قارچ كانديدا بيشتر تمايل دارد بين انگشتان پا و اطراف ناخنها رشد و نمو داشته باشد تا كف يا روي پاها. اما بهطور كل قارچهاي غيركانديدا يا قارچهاي كپكي شيوعشان نسبت به قارچهاي ديگر در بين افراد به خصوص افراد سالم بيشتر است. همچنين بوي پا در اين نوع از قارچها كمتر نقش دارند.
دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
اين كفشها را نپوشيد
همان طور كه گفته شد، بيماري ورزشكاران يك بيماري مسري است؛ به همين دليل ممكن است برخي از افرادي كه مبتلا به اين بيماري هستند، كفششان هم آلوده به قارچ شود. به همين دليل توصيه ميشود افرادي كه مقاوم به درمان هستند و بيماريشان عود ميكند، ديگر از كفش آلوده استفاده نكنند. قارچها در بافتهاي كفش فرو رفتهاند، به همين دليل با شست و شو و حتي قرار دادن در آفتاب آنها از بين نميروند.
قارچها اين شرايط را دوست ندارند
براي جلوگيري از ابتلا به بيماري پاي ورزشكار، اقدامات زير را انجام دهيد:
- پاي خود را بعد از استحمام يا شنا بهطور كامل خشك كنيد.
- در استخرها و حمامهاي عمومي از دمپايي يا صندل شخصي استفاده كنيد.
- سعي كنيد از جوراب استفاده كنيد تا پاها خشكتر باشند.
- از كفش با تهويه مناسب استفاده كنيد، اگر شرايط كاري شما به گونهاي است كه پاي شما براي طولاني مدت درون كفش است، حتما به صورت روزانه پاي خود را با آب گرم و صابون بشوييد و به خوبي پا و لاي انگشتان را خشك كنيد.