نوشته های بی خواننده سنگ قبر ناصرالدین شاه

[Tɪɢʜᴛ]

ناصرالدین شاه که به تیر میرزا رضای کرمانی کشته شد، در همان حرم عبدالعظیم حسنی (شاه عبدالعظیم) دفنش کردند و بعدها سنگ قبری از مرمر برایش تراشیدند که جزو شاهکارهای سنگتراشی قاجاری به حساب میآید. یعنی سنگ را که میبینید، ظرافت و زیباییاش را تحسین میکنید و یادتان میآید که تا حالا هر چه از هنر سنگتراشی قجرها دیده اید، در حد «سیبیل سرباز قاجاری» بوده و با تعجب از خودتان میپرسید مگر اینجور سنگتراشی هم از قاجاری جماعت برمیآمده؟

اوایل انقلاب که خلخالی برای تخریب مقبرهی رضا شاه به حرم عبدالعظیم رفت، این سنگ قبر هم غیبش زد و تا مدتی همه فکر میکردند که خلخالی این یکی را هم

خراب کرده. خیلی خوب یادم است که در یکی از سالهای آخر دههی شصت، خالهام برای ما که دانش آموز راهنمایی یا دبیرستان بودیم، با آب و تاب از وصف این سنگ

مرمر و زیباییهایش میگفت و افسوس میخورد از خراب شدنش.



اما اوایل دههی هفتاد که کاخ-موزهی گلستان بازگشایی شد، چشم بازدید کنندگان به جمال این سنگ روشن شد که توی «خلوت کریمخانی» جا خوش کرده است.

هنوز نفهمیدهام بیرون کشیدن این سنگ از زیر دست خلخالی و انتقالش به کاخ گلستان کار کدام شیر پاک خوردهای بوده است.

چند سال پیش که سنگ را برای بار اول دیدم، محافظ شیشهای را نداشت و آسانتر میشد از آن عکس گرفت.