بازی آنلاین
آپلود عکس
21-12-2012، 14:42
در فرانسه، شیوۀ پیلاتوس تحت عنوان ژیمناستیک ستاره ها شناخته می‌شود. شارون استون، جودی فاستر و البته ایزابل آجانی یا ویرجین لدوین، همه و همه، با شور و اشتیاق این رشتۀ ورزشی را دنبال می‌کنند.
اما، واقعاً این موفقیت از کجا ناشی می‌شود؟
ریشۀ پیلاتوس
پیلاتوس در سال های دهۀ 20 توسط یک فرد آلمانی به نام ژوزف پیلات، ابداع شد. این فرد که مبتلا به راشیتیسم، آسم و رماتیسم بود، تحقیقاتی زیادی دربارۀ بهبود شرایط جسمانی اش، انجام داد. در جریان تحقیقات آناتومی، تاریخی، آزمایش های درمانی (ژوزف پیلات، در طی جنگ جهانی اول، پزشک ارتش بود) و ورزشی، رشتۀ پیلاتوس متولد شد، رشته ای که فرم های جسمی و ذهنی را در نوع خود ترکیب کرده و رشتۀ واحدی به وجود می‌آورد. در ابتدا، این رشته رقیب رقص بود، و به این ترتیب عامۀ مردم، این رشته را شناختند.
ایدۀ پایه
اگر برخی جلسات ژیمناستیک، چندان مفید نیستند، علتش این است که تمرینات به درستی انجام نمی‌شوند. ایدۀ اصلی شیوۀ پیلاتوس، شناخت درست از بدن و درست به کار انداختن ماهیچه ها به منظور بیشترین بهره بردن از هر حرکت است. یعنی، شل کردن ماهیچه های سفت و تقویت ماهیچه های سست.
اصول پیلاتوس
ریلکسیشن: هر جلسه تمرین با ریلکسیشن شروع می‌شود تا از فشار ماهیچه ای جلوگیری شود ( ماهیچه های پشت گردن،شانه ها و...) و همچنین به کار انداختن ماهیچه های سست.
تمرکز: روش پیلاتوس هم زمان هم نیازمند جسم است و هم روح. برای اینکه این تمرینات مفید و مؤثر باشند، باید بر روی هر حرکت تمرکز کرد.
تنفس: تنفس عمیق با باز کردن کامل قفسۀ سینه باعث جابه‌جایی بیشتر و گسترده تر در طول بدن می‌شود.
راستای بدن: جایگیری درست باسن و ستون فقرات برای جلوگیری از عدم تعادل ماهیچه ای و فشارها ضروری است.
مرکز: «مرکز انرژی»، ناحیه ای است بین ران ها و قفسۀ سینه، این ناحیه، قلب پیلاتوس است. از این ناحیه است که هر حرکتی باید شروع شود. بنابر اصول این شیوه، شکم باید به داخل برود تا ماهیچه های شکمی به فعالیت درآیند.
هماهنگی و روانی: برای مؤثر بودن، حرکات باید با دقت و مهارت انجام شوند. هر تمرین به دفعات کم، اما به طور کامل تکرار می‌شود.
تمرینات
شیوۀ پیلاتوس، شامل 500 تمرین می‌شود. برخی از این تمرین ها بر روی چهار وسیله، با نام و روش های عجیبی انجام می‌شوند، که عبارتند از: کادیلاک، رفُرم، صندلی و بارل. بر خلاف وسایل سنتی، این وسیله ها تمام ماهیچه ها را با هم به حرکت درمی‌آورند و عضلات را بیشتر پیشرفت می‌دهند، ضمناً با کشیدن آنها، مقاومت شان را بالا می‌برند. این دستگاه ها برای شروع و همانند کردن حرکات خیلی مفیدند. مربی، در آنجا حضور دارد تا ورزشکار را هدایت و حرکاتش را تصحیح کند؛ این رابطۀ شاگرد و استادی، یکی از سندهای اثبات سودمندی پیلاتوس است.
پیلاتوس، تمرین های زمینی را نیز در بر می‌گیرد، این حرکات غالباً در جلسات گروهی انجام می‌شوند. برای تکرار و شبیه سازی تمرینات، ورزشکار می‌تواند این حرکات را خودش به تنهایی در خانه انجام دهد.
فواید پیلاتوس
فواید پیلاتوس بی شمار و هدفدار هستند مانند: شکم صاف تر، بازوها و شانه های عضلانی، کمر باریک، باسن و ران های سفت و از همه مهم تر انعطاف پذیری. پیلاتوس، تأثیرات داخلی نیز دارد، خصوصاً به خاطر توجه ویژه ای که در این شیوه به تنفس می‌شود. استرس کمتر، انرژی بیشتر و احساس سلامت کلی، از دیگر فواید این شیوه هستند.
منبع
eemorgh.com
اما، واقعاً این موفقیت از کجا ناشی می‌شود؟
ریشۀ پیلاتوس
پیلاتوس در سال های دهۀ 20 توسط یک فرد آلمانی به نام ژوزف پیلات، ابداع شد. این فرد که مبتلا به راشیتیسم، آسم و رماتیسم بود، تحقیقاتی زیادی دربارۀ بهبود شرایط جسمانی اش، انجام داد. در جریان تحقیقات آناتومی، تاریخی، آزمایش های درمانی (ژوزف پیلات، در طی جنگ جهانی اول، پزشک ارتش بود) و ورزشی، رشتۀ پیلاتوس متولد شد، رشته ای که فرم های جسمی و ذهنی را در نوع خود ترکیب کرده و رشتۀ واحدی به وجود می‌آورد. در ابتدا، این رشته رقیب رقص بود، و به این ترتیب عامۀ مردم، این رشته را شناختند.
ایدۀ پایه
اگر برخی جلسات ژیمناستیک، چندان مفید نیستند، علتش این است که تمرینات به درستی انجام نمی‌شوند. ایدۀ اصلی شیوۀ پیلاتوس، شناخت درست از بدن و درست به کار انداختن ماهیچه ها به منظور بیشترین بهره بردن از هر حرکت است. یعنی، شل کردن ماهیچه های سفت و تقویت ماهیچه های سست.
اصول پیلاتوس
ریلکسیشن: هر جلسه تمرین با ریلکسیشن شروع می‌شود تا از فشار ماهیچه ای جلوگیری شود ( ماهیچه های پشت گردن،شانه ها و...) و همچنین به کار انداختن ماهیچه های سست.
تمرکز: روش پیلاتوس هم زمان هم نیازمند جسم است و هم روح. برای اینکه این تمرینات مفید و مؤثر باشند، باید بر روی هر حرکت تمرکز کرد.
تنفس: تنفس عمیق با باز کردن کامل قفسۀ سینه باعث جابه‌جایی بیشتر و گسترده تر در طول بدن می‌شود.
راستای بدن: جایگیری درست باسن و ستون فقرات برای جلوگیری از عدم تعادل ماهیچه ای و فشارها ضروری است.
مرکز: «مرکز انرژی»، ناحیه ای است بین ران ها و قفسۀ سینه، این ناحیه، قلب پیلاتوس است. از این ناحیه است که هر حرکتی باید شروع شود. بنابر اصول این شیوه، شکم باید به داخل برود تا ماهیچه های شکمی به فعالیت درآیند.
هماهنگی و روانی: برای مؤثر بودن، حرکات باید با دقت و مهارت انجام شوند. هر تمرین به دفعات کم، اما به طور کامل تکرار می‌شود.
تمرینات
شیوۀ پیلاتوس، شامل 500 تمرین می‌شود. برخی از این تمرین ها بر روی چهار وسیله، با نام و روش های عجیبی انجام می‌شوند، که عبارتند از: کادیلاک، رفُرم، صندلی و بارل. بر خلاف وسایل سنتی، این وسیله ها تمام ماهیچه ها را با هم به حرکت درمی‌آورند و عضلات را بیشتر پیشرفت می‌دهند، ضمناً با کشیدن آنها، مقاومت شان را بالا می‌برند. این دستگاه ها برای شروع و همانند کردن حرکات خیلی مفیدند. مربی، در آنجا حضور دارد تا ورزشکار را هدایت و حرکاتش را تصحیح کند؛ این رابطۀ شاگرد و استادی، یکی از سندهای اثبات سودمندی پیلاتوس است.
پیلاتوس، تمرین های زمینی را نیز در بر می‌گیرد، این حرکات غالباً در جلسات گروهی انجام می‌شوند. برای تکرار و شبیه سازی تمرینات، ورزشکار می‌تواند این حرکات را خودش به تنهایی در خانه انجام دهد.
فواید پیلاتوس
فواید پیلاتوس بی شمار و هدفدار هستند مانند: شکم صاف تر، بازوها و شانه های عضلانی، کمر باریک، باسن و ران های سفت و از همه مهم تر انعطاف پذیری. پیلاتوس، تأثیرات داخلی نیز دارد، خصوصاً به خاطر توجه ویژه ای که در این شیوه به تنفس می‌شود. استرس کمتر، انرژی بیشتر و احساس سلامت کلی، از دیگر فواید این شیوه هستند.
منبع
eemorgh.com
![[-]](http://www.flashkhor.com/forum/images/collapse.gif "[-]")
