03-06-2015، 16:48
کهکشان تازه کشف شده ای که 12.50 میلیون سال نوری از زمین فاصله دارد به عنوان درخشانترین کهکشان جهان شناخته شده است که به اندازه ی 300 میلیون خورشید روشنایی دارد.
طبق تحقیقات عاملی که در پشت درخشندگی این کهکشان نهفته ممکن یک سیاهچاله ی ابر پرجرم باشد.
چنین اجرام عظیمی که در قلب بیشتر کهکشان ها به طور مخفیانه در حال فعالیت هستند و موادی که به داخل این سیاهچالهها سقوط میکنند به طور فزاینده ای داغ میشوند و حجم عظیمی از امواج مرئی و فرابنفش و موج ایکس از خود ساطع میکنند.
این دقیقا همان فرآیندی است که در کهکشان تازه کشف شده رخ میدهد که به عنوان جرم وایز جی 22460757-052635 شناخته میشود.
و یک سوال جالب را ایجاد میکند : چگونه یک ابر سیاهچاله تا این حد سریع رشد کرده است؟ به هرحال ستاره شناسان در حال مشاهده ی جرمی هستند که 12 50 میلیون سال پیش وجود داشته است.
طبق تحقیقات سیاهچاله ممکن است به سادگی از ابتدا ذاتا یک سیاهچاله ی بزرگ متولد شده باشد.
اما توضیح دیگری هم میتواند باشد. سرپرست نویسنده چائو وی تسای از آزمایشگاه جی پی ال ( آزمایشگاه پیش رانش جت ) : راه دیگر سیاهچاله برای داشتن یک همچین رشد سریع
بلعیدن مواد به طور مداوم است. مصرف مواد با سرعتی بیش از حد معمولی.
این مورد زمانی اتفاق میفتد که سیاهچاله به ان صورت سریع حرکت نکند.
میزان تعزیه سیاهچاله توسط نور ساطع شده از مواد داغ در حال سقوط محدود شده است که باعث رد کردن گازهای اطراف میشود.
هرقدر سیاهچاله آرام تر حرکت کند مواد کمتری را به بیرون از فضا پرتاب میکند.
آندرو بلین از دانشگاه لیسستر بریتانیا : همچین ابر سیاهچاله هایی میتوانند در مدت زمان طولانی تری از مواد تغزیه کنند.
فضاپیمای مدار گسترده ی مادون قرمز ناسا ( وایز) که ایزنهات از آن برای این پروژه ی علمی استفاده میکند جرم وایز جی 22460755-052636 را همراه با 19 کهکشان بسیار درخشان مادون قرمز نشانه میگیرد.
تسای : ما از طریق مطالعات مربوط به فضاپیمای وایز کشف کرده ایم که نصف بیشتر کهکشان های درخشان فقط در امواج مادون قرمز درخشندگی بهتری دارند.
هوش فرازمینی
طبق تحقیقات عاملی که در پشت درخشندگی این کهکشان نهفته ممکن یک سیاهچاله ی ابر پرجرم باشد.
چنین اجرام عظیمی که در قلب بیشتر کهکشان ها به طور مخفیانه در حال فعالیت هستند و موادی که به داخل این سیاهچالهها سقوط میکنند به طور فزاینده ای داغ میشوند و حجم عظیمی از امواج مرئی و فرابنفش و موج ایکس از خود ساطع میکنند.
این دقیقا همان فرآیندی است که در کهکشان تازه کشف شده رخ میدهد که به عنوان جرم وایز جی 22460757-052635 شناخته میشود.
و یک سوال جالب را ایجاد میکند : چگونه یک ابر سیاهچاله تا این حد سریع رشد کرده است؟ به هرحال ستاره شناسان در حال مشاهده ی جرمی هستند که 12 50 میلیون سال پیش وجود داشته است.
طبق تحقیقات سیاهچاله ممکن است به سادگی از ابتدا ذاتا یک سیاهچاله ی بزرگ متولد شده باشد.
اما توضیح دیگری هم میتواند باشد. سرپرست نویسنده چائو وی تسای از آزمایشگاه جی پی ال ( آزمایشگاه پیش رانش جت ) : راه دیگر سیاهچاله برای داشتن یک همچین رشد سریع
بلعیدن مواد به طور مداوم است. مصرف مواد با سرعتی بیش از حد معمولی.
این مورد زمانی اتفاق میفتد که سیاهچاله به ان صورت سریع حرکت نکند.
میزان تعزیه سیاهچاله توسط نور ساطع شده از مواد داغ در حال سقوط محدود شده است که باعث رد کردن گازهای اطراف میشود.
هرقدر سیاهچاله آرام تر حرکت کند مواد کمتری را به بیرون از فضا پرتاب میکند.
آندرو بلین از دانشگاه لیسستر بریتانیا : همچین ابر سیاهچاله هایی میتوانند در مدت زمان طولانی تری از مواد تغزیه کنند.
فضاپیمای مدار گسترده ی مادون قرمز ناسا ( وایز) که ایزنهات از آن برای این پروژه ی علمی استفاده میکند جرم وایز جی 22460755-052636 را همراه با 19 کهکشان بسیار درخشان مادون قرمز نشانه میگیرد.
تسای : ما از طریق مطالعات مربوط به فضاپیمای وایز کشف کرده ایم که نصف بیشتر کهکشان های درخشان فقط در امواج مادون قرمز درخشندگی بهتری دارند.
هوش فرازمینی