آیا پس از توافق هسته ای، آمریکایی ها به سفارت خود در تهران باز می گردند؟

[Mαяѕє]

محمدرضاشوقی، یکی از راهنماهای موزه که بازدیدکنندگان از سفارت پیشین آمریکا در مرکز تهران، راهنمایی می کند، گفت: «آمریکایی ها به این ساختمان باز نخواهند گشت. این ساختمان نماد ظلم آنهاست.»

میدل ایست آی نوشت: سفارتخانه آمریکا در تهران که گروگان گیری 444 روزه پس از انقلاب اسلامی 1979، در آنجا اتفاق افتاد، اکنون موزه است. در صورت توافق هسته ای، آیا ممکن است آمریکایی ها به زودی به ایران بازگردند؟

محمدرضاشوقی، یکی از راهنماهای موزه که بازدیدکنندگان از سفارت پیشین آمریکا در مرکز تهران، راهنمایی می کند، گفت: «آمریکایی ها به این ساختمان باز نخواهند گشت. این ساختمان نماد ظلم آنهاست.»

وی با نگاهی به ترمیم روابط سیاسی با آمریکا به دنبال توافق هسته ای که موضوع مذاکرات ایران و گروه موسوم به 1+5 است، افزود: «بنابراین، من نگران از دست دادن کار خود نیستم.»

گرچه این ساختمان در مجموعه بزرگی واقع است که زمانی اقامتگاه سفیر نیز در آن قرار داشت، اما فاقد امکانات امنیتی است که بیشتر سفارت خانه های کنونی آمریکا از آن برخوردارند. اکنون ترجیح داده می شود سفارت های آمریکا در مکان های دورتری قرار گیرند که زیر نظر گرفتن محیط اطراف آنها آن راحت تر باشد. خیابانی پردرخت که تظاهرکنندگان به راحتی می توانند در آنجا جمع شوند، دیگر مطلوب نیست.

دیوار بیرونی آن در خیابان طالقانی با شعارها و تصاویری پوشانده شده است که یکی از آنها تصویر مجسمه آزادی با سر و صورتی به شکل جمجمه است.

شوقی گفت اغلب، خارجی ها تنها افرادی هستند که برای گردش در موزه بلیت می خرند. بلیت بازدید از این مجموعه نفری 33 دلار است که قیمت آن برای ایرانی ها بسیار کمتر است، اما افراد کمی خود را برای بازدید از آن به زحمت می اندازند، مگر این که از طرف مدارس یا دانشگاه ها برای بازدید بیایند.

در داخل ساختمان، بازدیدکنندگان وارد راهرویی می شوند که درآن تصاویری از اجساد کودکان و دیگر قساوت های صورت گرفته در جنگ های خاور میانه و ویتنام به به چشم می خورد.

بازدیدکنندگان تندیس مومیایی از ویلیام سولیوان، آخرین سفیر آمریکا [در ایران]، را از داخل محفظه ای شیشه ای و نیز دستگاهی قدیمی که از آن برای شنود تلفن های مقامات دولتی ایران و فرستادن پیام های رمزی به واشنگتن استفاده می شده است، تماشا می کنند.

شوقی با استدلال رسمی کنونی در تهران موافق است که توافق احتمالاً به دست می آید، اما جمله بنر را با ادبیات خود تکرار می کند: «ما به غرب اعتماد نداریم. تاریخ به ما آموخته است آمریکا و انگلیس در پی برتری بر ما هستند. آنها نمی خواهند بپذیرند جهان تغییر کرده است. مردم بیدار شده اند.»

الهام، دختر جوانی که دانشجوی سال آخر روانشناسی است، گفت: «فکر نمی کنم آمریکایی ها به این زودی به اینجا بازگردند. امیدوارم از راهی دوستانه و مسالمت آمیز بازگردند، نه مثل عراق و افغانستان. همان طور که رئیس جمهور روحانی گفت ما خواستار موقعیت برد-برد هستیم.»

«تحریم ها شدیداً آزاردهنده اند. بر همه چیز تأثیر گذاشته اند. سرعت افزایش قیمت کالاهای مصرفی بیشتر از درآمدهای کم ما بوده است، دارو هم همین طور. مطمئناً وضعیت اقتصاد باید بهتر از این باشد.»

در ماه آوریل که چارچوب اولیه توافق هسته ای در لوزان به امضا رسید، مردم به خیابان ها آمدند و بوق ممتد خودروها در مناطق طبقه متوسط در شمال تهران به صدا درآمد. شادمانی آن غروب تمام شده است و مسؤولان تلاش می کنند انتظارات فوری از برداشته شدن تحریم ها را تعدیل کنند.