عشق فوتبال جان 3 جوان را گرفت + عکس

[Mαяѕє]

شش جوان فوتبالیست که پس از تمرین با یک دستگاه خودروی پراید در حال بازگشت به روستایشان در شهرستان پلدختر بودند گرفتار حادثه‌ای تلخ شدند. سه نفر از اعضای تیم فوتبال روستا جان خود را از دست دادند و دو بازیکن دیگر نیز با مرگ دست و پنجه نرم می‌کنند.

به گزارش جام جم، پسران روستای افرینه از توابع شهرستان پلدختر از پنج سال قبل تصمیم گرفتند تیم فوتبالی تشکیل دهند و در مسابقات بین روستایی شرکت کنند.

روستا هیچ امکانات ورزشی نداشت و دوازده عضو این تیم در زمین های خاکی اطراف روستا تمرین می کردند.

بعد از پنج سال تمرین مداوم، اعضای تیم فوتبال شهدای افرینه در مسابقات بین روستایی قهرمان شدند.

پس از قهرمانی در این مسابقات تیم فوتبال روستا باید خود را برای بازی های شهری آماده می کردند. به همین خاطر مجبور شدند تمرینات را جدی تر کنند تا بتوانند در این مسابقات هم قهرمان شوند. آنها برای تمرین به سالن ورزشی در شهرهای پلدختر و معمولان یا روستای مورانی می رفتند و بعد از تمرین دوباره به روستا بازمی گشتند.

شب پنجشنبه دو برادر به نام های اسد و علی همراه دایی شان و سه نفر دیگر از اقوام سوار خودروی پرایدی شدند و روستا را به مقصد سالن ورزشی شهر معمولان ترک کردند.

پشت سر آنها نیز شش عضو دیگر تیم فوتبال روستا با خودروی دیگری حرکت کردند. آنها پس از طی مسافتی 20 کیلومتری به سالن ورزشی رسیدند و ساعت یک بامداد جمعه، بعد از دو ساعت تمرین به سمت روستا حرکت کردند. خودروی پراید شش فوتبالیست در مسیر برگشت در پیچ تند جاده در منطقه «گاوزرده» واژگون شد و حادثه ای تلخ رقم خورد.

مرگ 3 فوتبالیست و مصدومیت 3 نفر دیگر

 

سرنشینان خودروی دوم وقتی متوجه این حادثه شدند، سریع به سمت خودروی واژگون شده رفته و همبازی های خود را از ماشین بیرون کشیدند. دقایقی بعد هم امدادگران اورژانس خود را به محل حادثه رساندند.

معاینات آنها مشخص کرد سه پسر فوتبالیست به نام های اسد، اکبر و امین به دلیل شدت خونریزی و صدمات تسلیم مرگ شده اند. سه سرنشین دیگر خودرو به نام های علی، احمد و حسین نیز به بیمارستان شهدای عشایر شهرستان خرم آباد اعزام شدند.

وضعیت 2 مصدوم وخیم است
یکی از مسئولان بیمارستان شهدای عشایر شهرستان خرم آباد در این باره به خبرنگار جام جم گفت: علی و احمد، دو فوتبالیست جوان همچنان در بخش مراقبت های ویژه بیمارستان تحت درمان قرار دارند و هنوز بدرستی نمی توان در رابطه با وضع این دو مصدوم اظهار نظر کرد، اما مصدوم سوم که حسین نام دارد پس از عمل جراحی از جدال با مرگ نجات یافته است.

سرگرد غلامحسین قبادی، فرمانده پلیس راه خرم آباد ـ اندیمشک درباره علت این حادثه می گوید: کارشناسان پس از بررسی محل، شیب تند جاده و تجاوز به چپ از سوی راننده سواری پراید را علت این حادثه اعلام کردند.

زمین فوتبال نداریم
غلامحسن جعفری که در این حادثه برادر و دایی فوتبالیست خود را در این تصادف از دست داده و برادر دیگرش به نام علی در بخش مراقبت های ویژه بیمارستان بستری است به جام جم گفت: پنج سالی بود که جوانان روستایمان تیم فوتبال شهدای افرینه را تشکیل داده و در مسابقات مختلفی شرکت کرده و برنده هم شده بودند.

روستایمان بیش از 2000 نفر جمعیت دارد، اما یک سالن ورزشی ندارد. به همین خاطر پسران روستا مجبور بودند کنار رودخانه یا زمین های بایر تمرین کنند. اگر می خواستند در سالن تمرین کنند هم مجبور بودند برای تمرینات ورزشی به پلدختر، معمولان یا مورانی بروند که هرکدام از آنها تا روستا فاصله ای 20 تا 40 کیلومتری داشت و زمان طولانی را باید می رفتند و بازمی گشتند.

وی ادامه داد: این تمام مشکلات نبود. مسئولان سالن های ورزشی در معمولان، مورانی و پلدختر صبح ها اجازه استفاده از این سالن های ورزشی را به ساکنان همان شهر می دادند و فوتبالیست های روستای ما فقط از ساعت 12 شب تا 2 بامداد فرصت تمرین داشتند و قبل از آن اجازه تمرین به جوانان روستا نمی دادند.

جعفری یادآور شد: هرچند برادرم، دایی ام و جوان دیگری قربانی این حادثه تلخ شدند اما اگر پیچ «گاوزرده» در محور پلدختر ـ خرم آباد تعمیر نشود چه بسا ممکن است خانواده های دیگری نیز مثل ما داغدار شوند. اگر مسئولان در روستایمان یک سالن ورزشی احداث می کردند، دیگر فرزندانمان مجبور نبودند کیلومترها جاده پرخطر را طی کنند و مرگ را به جان بخرند.

نبود امکانات ورزشی چنین حادثه تلخی را رقم زد
حسن تاجی پور، پدر حسین بیست و یک ساله، یکی از مصدومان حادثه به جام جم گفت: متاسفانه فرزند من و دیگر خانواده های روستا مجبور بودند در ساعات پایانی شب از سالن های مورد نظر استفاده کنند، شاید اگر آنها اجازه داشتند در طول روز در این سالن ها تمرین کنند با خیال راحت تر می توانستند جاده پرخطر را طی کرده و به منزل و نزد خانواده های چشم انتظارشان بازگردند. امیدوارم مسئولان برای جلوگیری از چنین حوادثی چاره ای بیندیشند.