همه چیز درباره ی سنگ کلیه

[Яоziтд]

كلیه ها عمل تصفیه خون را با خارج كردن مقدار اضافی سدیم(نمك) و دیگر مواد زاید و محلول در آب انجام می دهد.
اشباع و غلیظ شدن ادرار باعث ته نشینی و رسوب تركیبات آن در كلیه ها می شود و در نتیجه سنگ كلیه به وجود می آید كه قابل حل در ادرار نیست.
اجزای غیر قابل حل با هم جمع می شوند و تبدیل به سنگ سختی می شود.
اسیدی یا قلیایی بودن ادرار نیز باعث تشكیل سنگ می شود.
محل سنگ:
سنگ كلیه غالبا در كلیه ها به وجود می آید، اما می تواند در هر جای دیگری كه مربوط به ادرار كردن است نیز تشكل شود، مثلا در مثانه و یا در لوله های جمع كننده ادرار كه به مثانه متصل هستند.
اندازه سنگ:
سنگ ها ممكن است خیلی كوچك و یا خیلی بزرگ باشند. 80 درصد سنگ ها كمتر از 2 سانتی متر پهنا دارند.
هنگامی كه سنگ كلیه خیلی كوچك باشد، ممكن است به صورت غیر قابل مشاهده و خود به خود از ادرار دفع شود.
گاهی، سنگ رشد زیادی می كند و برای همین به راحتی از كلیه خارج نمی شود.
گاهی هم، سنگ دارای گوشه های تیز و زبر می باشد و به سختی و با درد دفع می شود.
رنگ سنگ:
رنگ این سنگ ها زرد و گاهی قهوه ای می باشد.
انواع سنگ:
سنگ های كلیه شامل:
* سنگ های كلسیم
* اگزالات
* سیستین
* استراویت
* اسید اوریك
می باشد. درحدود 80 درصد سنگ ها از تركیب كلسیم با دیگر عناصر به وجود می آیند.
اكثر سنگ ها از نوع كلسیم و اگزالات می باشند.
نشانه های سنگ كلیه
نشانه ها هنگامی ظاهر می شود كه سنگ جا به جا شود. این نشانه ها شامل:
– درد زیاد، مانند درد زایمان (ابتدا درد كم و به مرور زمان درد بیشتر می شود). محل درد در قسمت پایین شكم است و ممكن است تا كشاله ران نیز كشیده شود.
– حالت تهوع و استفراغ و معده درد
– عفونت
– تب
– سرماخوردگی
– وجود خون در ادرار
– كاهش دفع ادرار و یا قطع كامل آن
– درد در هنگام ادرار كردن
– ادرار بودار
– ادرار تیره
– وجود چرك در ادرار
– نفخ
چه كسانی بیشتر در معرض خطر می باشند؟
– رنگ پوست: سفید پوستان
– جنس: زنان بیشتر از مردان
– سن: بین 20 تا 40 سالگی
– رژیم غذایی: رژیمی كه دارای مقدار زیادی سبزیجات سبز رنگ، چربی، لبنیات، نمك و چای جوشیده باشد.
– تاریخچه فامیلی: در نزدیكان فرد، كسی سنگ كلیه داشته است.
– تاریخچه خود فرد:  فردی كه قبلا دارای سنگ كلیه بوده است.
– عفونت در لوله های ادراری
– كاهش مایعات بدن به علت اسهال یا تعریق بیش از حد.
– بی نظمی و خوب عمل نكردن كلیه ها
– اختلال متابولیكی: مانند مشكلات در روده، غدد درون ریز و كلیه ها
– اختلال ژنتیكی: مانند، نقرس (بیماری مربوط به مفاصل كه موجب افزایش اسید اوریك در خون می شود)، افزایش اگزالات در ادرار و اسیدی شدن لوله های كلیوی
– اختلال در كار غده تیروئید
– دریافت زیاد ویتامین های C و D
– انسداد در لوله های ادرار
– داروها از قبیل: دیورتیك ها و یا داروی ضد اسید معده كه دارای كلسیم می باشد.
– كمبود خواب
– مصرف الكل

– كم تحركی
درمان سنگ كلیه
از آنجایی كه سنگ كلیه انواع مختلفی دارد، درمان هر كدام متفاوت است.
درمان به وسیله تغییر عادات غذایی، درمان دارویی و یا جراحی انجام می شود.
خوشبختانه بیشتر سنگ ها بدون نیاز به جراحی دفع می شوند. ولی برخی سنگ ها هم به خودی خود خارج نمی شوند و به درمان دارویی مخصوص و در بعضی مواقع جراحی نیاز دارند.

حدود 90 درصد از سنگ ها ( با كمك دریافت مایعات) می توانند به راحتی دفع شوند.
در صورتی عمل جراحی لازم می شود كه سنگ ها:
1- یا بسیار بزرگ باشند و یا در حال بزرگ شدن باشند.
2- بعد از مدت مورد انتظار، دفع نشوند.
3- درد دائمی و پایدار باشد.
4- سنگ جلوی خروج ادرار را بگیرد.
5- عفونت در ادرار زیاد شود.
6- بافت كلیه را تخریب كند.
اگر در گذشته سنگ كلیه داشته اید، این موارد را رعایت كنید:
– داشتن رژیم متعادل كه مقدار پروتئین حیوانی در آن كم باشد.
– دوری كردن از نوشیدن آب گریپ فروت
– نوشیدن آب لیموی تازه
– مشورت كردن با پزشك خود درباره مصرف مكمل های ویتامین و املاح