نارسائى قلبى

[eɴιɢмαтιc]

ارسائى قلبى وضعيتى است که در آن قلب توانائى تلمهزدن خون کافى براى بافتهاى متابوليزهکننده را ندارد يا تنها با يک فشار پرشدگى افزايش يافته غير طبيعى قادر به انجام آن است. شناسائى مسائل زمينهساز بيمارى قلبى و عوامل کمککننده به CHF حاد اهميت دارد.

بيمارىهاى زمينهاى قلبى

بيمارىهاى زمينهاى قلبى شامل وضعيتهائى مىشود که عملکرد بطنى را تضعيف مىنمايد. [بيمارى عروق کرونر، هيپرتانسيون، کارديوميوپاتى اتساعى (Dilated Cardiomyopaty)، بيمارىهاى دريچهاي، بيمارىهاى مادرزادى قلبي] و يا پر شدن بطن را محدود مىنمايد [تنگى ميترال، کارديوميوپاتى محدودکننده (Restrictive Cardiomyopathy) بيمارىهاى پريکارد].


عوامل تشديدکننده حاد

عوامل تشديدکننده حاد عبارتند از: ۱. افزايش جذب سيدم، ۲. عدم همکارى بيمارى در درمان CHF، ۳. MI حاد (ممکن است بىسر و صدا باشد)، ۴. تشديد هيپرتانسيون، ۵. آريتمىهاى حاد، ۶. عفونت و / يا تب، ۷. آمبولى ريوي، ۸. آنمي، ۹. تيروتوکسيکوز، ۱۰. بارداري، و ۱۱. ميوکارديت حاد يا اندوکارديت عفونى.


علائم

علائم ناشى از خونرسانى ناکافى به بافتهاى محيطى (خستگي، تنگىنفس) و افزايش فشارها پرشدگى داخل قلبى (ارتوپنه، تنگى نفس حملهاى شبانه، ادم محيطي) مىباشد.


معاينه فيزيکى

معاينه فيزيکى استاع وريد ژوگولر، S3، احتقان ريوى [رال، ايجاد ماتيته (Dullness) بر روى افيوژن پلورال، ادم محيطي، هپاتومگالي، و آسيت].


وضعيتهائى که مشابه CHF است

بيمارىهاى ريوى: برونشيت مزمن، آمفيزم و آسم؛ بيمار را از نظر توليد خلط و ناهنجارى در CXR و آزمونهاى عملکرد ريه بررسى کنيد.
ساير علل ادم محيطى: بيمارىهاى کبدي، سياهرگهاى واريس و ادم دورهاي، هيچکدام از اين موارد موجب اتساع وريد ژوگولر نمىشوند. ادم ناشى از اختلال عملکرد کليوى اغلب همراه با افزايش کراتينين سرم و غير طبيعى شدن ازمايش ادرار مىباشد.


آزمايشگاه

آزمايشگاه CXR بزرگى قلب تغيير توزيع خون در عروق ريوي، خطوط کرلى (B(Karley، افيوژن پلورال را نشان مىدهد. انقباض بطن چپ را مىتوان با اکوکارديوگرافى يا ونتريکولوگرافى با راديونوکلئيد ارزيابى کرد. بهعلاوه، اکو مىتواند بيمارىهاى دريچهاي، پريکاردى يا مادرزادى قلب را نشان دهد و ناهنجارىهاى ناحيهاى حرکت ديواره را که مشخصکننده بيمارى کرونر است، نمايان کند.


×××××

رگاه قلب نتواند خون کافى براى پاسخگوئى به نياز اکسيژن بدن تلمبه کند، مىگويند قلب نارسا شده است. نارسائى قلب علل متعددى دارد و ممکن است موقتى (مثلاً هنگام يک عفونت شديد) يا مزمن (مثلاً در بيمارى قلبى ناشى از الکل) باشد. شايعترين علت نارسائى قلب بيمارىهائى هستند که روى قدرت انقباضى عضلهٔ قلب تأثير مىگذارند. اين بيمارىها عبارتند از: حملهٔ قلبى در گذشته، بيمارىهاى عضلهٔ قلب (کارديوميوپاتي) و بيمارىهاى لايهٔ داخلى قلب. بيمارىهاى دريچهاى قلب و اختلالات ضربان قلب (آريتمى قلب) نيز باعث عدم کفايت تلمبه قلب مىشود. نقايص مادرزادى قلب مىتوانند عضلهٔ قلب، دريچههاى قلب، يا جريان خون را تحتتأثير قرار دهند و کليهٔ اين موارد مىتوانند موجب نارسائى قلب شوند. در نهايت برخى بيمارىهاى ريه و تيروئيد، و چند نوع کمخونى مىتوانند باعث نارسائى قلب گردند.
وقتى قلب قادر به پاسخگوئى نياز بدن به خون نباشد يک سلسله واکنشهاى پيچيدهٔ تطابقى بروز مىکند. يکى از مهمترين آنها احتباس نمک و آب براى افزايش حجم خون و حفظ برونده قلبى (ميزان خون تلمبه شده در هر دقيقه) است. اولين علائم و نشانههاى نارسائى قلبى تورم پاها و قوزک پاها (ادم)، خستگى در اثر فعاليت، و تنگى نفس در اثر فعاليت ورزشى مختصر است در صورت وخيمتر شدن نارسائى قلبى ممکن است مايع در ريهها تجمع يابد (ادم ريه) و باعث خسخس سينه، سرفه تنگى نفس هنگام استراحت شود. ادم ريه ممکن است باعث تنگى نفس وضعيتى گردد که در اثر آن شما ممکن است براى استراحت به بيش از يک بالش نياز داشته باشيد. در اين شرايط کمک فورى پزشکى ضرورى است.
درمان

درمان نارسائى قلبى در صورت شدت علائم شامل کاهش فعاليت و استراحت (ترجيحاً روى صندلي) است سعى کنيد از زمينگير شدن خوددارى کنيد. حرکات نرمشى پا و استفاده از جوراب کشى ممکن است در جلوگيرى از ايجاد لختهٔ خونى (ترومبوز) در پاها مفيد باشد. جورابهاى کشى بايد همواره توسط پزشک تجويز شود و شما بايد استفاده مناسب از آنها را ياد بگيريد.
در صورتىکه هيجان مانع استراحت کافى شما شود، پزشک ممکن است آرامبخش خفيف تجويز کند. داروهاى ضد انعقادى ممکن است براى کمک به پيشگيرى از ايجاد لخته خونى به بيمار داده شود. براى درمان درازمدت مصرف داروهاى مُدِر و محدوديت مصرف نمک براى جلوگيرى از تجمع مجدد مايع اضافى ضرورى است. نمک رژيم غذائى بايد به ۵ گرم در روز محدود شود (اين ميزان معدل ۲ گرم سيديم است). پزشک ممکن است براى تقويت عضله قلب داروى ديژيتال تجويز کند. علاوه بر اين اقدامات هر کوششى بايد براى تشخيص علت دقيق نارسائى قلب و پرداخت به موارد خاص قابل درمان مثل کمخوني، پرکارى تيروئيد، و فشارخون بالا، بهعمل آيد، درمواردى که آسيب قلبى پيشروندهاى وجود دارد که نمىتوان بر آن فائق آمد، پيوند قلب ممکن است تنها اقدام موجود براى نجات زندگى فرد باشد.