شقایق در محراب

[bOoOoOy]

نمای نزدیک
شهید آیت الله مدنی امام جمعه تبریز در بیستم شهریور ماه ،۱۳۶۰ بعد از اقامه نماز در محراب نماز جمعه و پس از یک عمر تلاش و مبارزه در راستای اعتلای اسلام، تشیع و آرمان های الهی امام راحل، به دست منافقین روزگار به شهادت رسید.
شهید آیت الله اسدالله مدنی در سال ۱۲۹۳ شمسی در آذربایجان شرقی متولد شد. در آغاز سن بلوغ به قم مهاجرت کرد و به تحصیل علوم دینی پرداخت و پس از چندین سال به نجف اشرف جهت ادامه تحصیل عزیمت کرد و اولین کسی بود که در جریان قیام سال ۱۳۴۲ مردم ایران بپا خاسته و در نجف از امام خمینی تبعیت کرد.
آیت الله مدنی در سال ۱۳۵۰ به فرمان امام خمینی جهت تدریس علوم دینی به خرم آباد رفت و حوزه علمیه کمالیه به همت و تلاش ایشان در خرم آباد تشکیل شد. چندی بعد به علت فعالیت علیه رژیم به شهرهای مختلف تبعید شد و با اوج گیری انقلاب اسلامی از تبعید به قم بازگشت و تا پیروزی انقلاب اسلامی به مجاهده پرداخت.
آیت الله مدنی پس از انقلاب به عنوان نماینده مردم همدان در مجلس خبرگان قانون اساسی راه یافت و پس از شهادت آیت الله قاضی طباطبایی، از سوی امام خمینی به عنوان نماینده امام و امام جمعه تبریز انتخاب شد اما در بیستم شهریور ماه ،۱۳۶۰ شهید مدنی بعد از اقامه نماز در محراب نماز جمعه، به دست یکی از شقی ترین منافقین روزگار به شهادت رسید.
مبارزات
سیداسدالله مدنی از دوران جوانی به اهدافی متعال می اندیشید و همان گونه که در بعد علمی نردبان ترقی و کمال را پیمود و به اجتهاد نایل آمد، در اوضاع نابهنجار نیز در کنار مردم قرار گرفت. ایشان پیش از نهضت سال ۱۳۴۲ ه ش در ایران با فرقه های گمراه در ستیز بود و پس از پیروزی انقلاب نیز همگام با امام خمینی (ره) در دلش آتش تلاش و مجاهده شعله ور بود.
ستیز با بهائیت
بذر بدفرجام بهائیت در کشورهای اسلامی به دست استعمارگران انگلیسی پاشیده شد و نهال آن در دامن کج اندیشان پرورش یافت. دست های پنهان این مسلک را در ممالک اسلامی به ویژه شیعه نشین رواج دادند و با ورود فرهنگ بیگانه و بازگشت روشنفکران غربزده از پرورشگاه خود، نفوذ این کیش ضد مذهب به اوج خود رسید. رضاخان و عاملان دیگر غرب در ایران برای کوبیدن اسلام خصوصا مکتب حیاتبخش تشیع، به ترویج کنندگان مرام بهائی گری میدان دادند، به طوری که در اندک زمانی سرمایه داران بهایی در آذربایجان بویژه مناطق اطراف تبریز بر صنایع عظیم استان از جمله کارخانجات برق مسلط شدند.
قبضه کردن شریان های اقتصادی روزبه روز کارگران شیعه شاغل در این مرکز را با شبهات فکری و عقیدتی مواجه می ساخت. آیت الله مدنی که در این ایام در حوزه علمیه قم مشغول درس و بحث علمی بود، این آشفتگی اوضاع منطقه را تاب نیاورد و بی درنگ روانه زادگاه خود شد و با عشق و ایمان به مکتب و قلبی آکنده از خشم به دشمن مبارزه اش رابر ضد بهائیت آغاز کرد.
نهضت سال ۴۲
جرقه انقلاب اسلامی ایران در سال ۱۳۴۲ ه ش زده شد. دشمن امام خمینی (ره) را دستگیر و مدت ها او را دور از شهر قم تحت نظر قرار داد. آنها توطئه غیرمذهبی جلوه دادن قیام و اعدام حضرت امام (ره) را در سر می پرورانیدند.
در آن روزها آیت الله مدنی از استادان نامی حوزه علمیه نجف اشرف به شمار می رفت که از دستگیری امام اطلاع پیدا کرد و به عمق فاجعه و توطئه دشمنان پی برد.
کلاس های درس و بحث خود را تعطیل کرد و به سوگ شهدای نهضت ایران نشست و با ترتیب دادن مجالس متعدد چهره کریه حکومت وقت ایران را در حد توان شناساند و توطئه دشمن را در انحراف اذهان عمومی از اسلامی بودن انقلاب، ناکام گذاشت.
هنگامی که در سال ۱۳۴۲ حرکت عظیم مردم مسلمان ایران به رهبری حضرت امام خمینی(ره) در جهت سرنگونی رژیم طاغوت آغاز شد، آیت الله مدنی نخستین کسی بود که در نجف به ندای هل من ناصر ینصرنی امام لبیک گفت و با تعطیل کردن کلاس های خود در نجف و تشکیل مجالس سخنرانی در جهت افشای چهره پلید رژیم مزدور پهلوی گام برداشت. وی در این زمان در نجف سردمداران جریان دفاع و پشتیبانی از نهضت امام به شمار می آمد و وقایع ایران را برای طلاب بیان می کرد.
در روزهای سخت در پشتیبانی از امام مخصوصا پس از سخنرانی مهم و افشاگرانه در رد کاپیتولاسیون توسط امام خمینی (ره) شهید آیت الله مدنی از جمله کسانی بود که لحظه ای از پشتیبانی رهبر و مراد خود دریغ نکرد.
سید بزرگوار و عالم عادل عالیقدر و معلم اخلاق و معنویت حجت الاسلام و المسلمین شهید عظیم الشان مرحوم حاج سید اسدالله مدنی (رضوان الله علیه) همچون جد بزرگش در محراب عبادت به دست منافقین به شهادت رسید.