ان روزها....

[._NeGiX_.]

باز دست به قلم شدم براي نوشتن!باز نيمه شب و در انتظار سحر!
هميشه گفتم و باز ميگم...شروع رو دوست دارم اما پايان رو نه!
پس شروع ميكنم با نام او و با ياد تو!
تعجب ميكني؟؟خطابت كردم!دوست من به يادت سخن آغاز كردم!
سلام بر تو!به تو دوســـــــــت....به تويي كه چنين زيبا نامي بر تو گذاشتم!
برايت مينويسم...تو هم برايم بنگار
من عموما روي صحبتم با خودم بوده...بر خود مينگاشتم براي يادآوري...در حكم تلنگر به خود...امــــــا اين بار برايت مينويسم كه تو باشي تلنگري بر من!
خطابت ميكنم تو!كه چون تويي!يعني دنيا دنيا خاطره براي من!خاطراتي شيرين و بعضا تلخ كه آن هم در منظري ديگر زيبايي خاصي بر خود داره و بس!
تو يكي نيستي...بسياري!بهتر بگم بسياريد!امــــــا خطابم به يك به يك است
اولين سلام!اولين همفكري..اولين تبادل نظر...اولين بحث...اولين هم صحبتي...شد اولين دوســــــتي!!برايم مــــــاندني است
..
..
..
نـــــــــه!اينبار ديگه من بزاريد ننويسم!هرچي نوشتم رو پاك كردم!تــــــو بنويس!
(اين تو!تـــــويي دگر است!!)
موندي چي بنويسي؟؟؟هرچه دل تنگت ميخواهد بگو...وينـــــــــك
اينقدر مطلب در ذهن دارم كه به جا پست بايد كتاب بنويسم!
پس اين پست براي اينه كه تو بنويسي و من جواب بدم....تو اينبار تلنگر باش براي من!كه برايت شايد جواب ها داشته باشم
...
پس تو نويسنده باش در اين خانه....تو صاحبخانه باش!
...
..
پ ي ن و ش ت :يكي از اهداف اين پست صرف نظر از خيلي از دلايلي كه براش دارم و اينكه مطالب ديگه اي داشتم كه بر اين مقدم باشن اما !!!!!!!يه دليلش اينه كه ميخوام درجه ي انتقاد پذيريم رو بسنجم!!حال ديگر خــــــود داني!!!
ميان سجده ي سبز سحرگاهان اگر بر خاطرت رد شد خيال من دعــــــــايم كن!
التماس دعا.........يا حق