وزیرعلوم از سیاه نمایی چه سودی می‌برد؟

[✘PETER✘]

دکتر فرجی دانا، وزیر محترم علوم، تحقیقات و فنآوری در در مراسم تجلیل از هجدهمین دوره المپیاد علمی کشور در دانشگاه تربیت‌مدرس در ۱۷ دی ماه سال گذشته، آماری از خروج نخبگان از کشور ارائه دادند که به دلیل جایگاه حقوقی و مسئولیت قبلی و فعلی ایشان، مورد توجه همه رسانه ها و تحلیل گران خارجی و داخلی قرار گرفت: ایشان با استناد به آمارهای جهانی در خروج سالانه ۱۵۰ هزار نفر از کشور همه آنها را نخبه علمی قلمداد کرده و خسارت مالی ناشی از این خروج را نیز اعلام کردند.
به گزارش جهان به نقل از رجانیوز، اگر تعدادی از دانشجویان و فارغ التحصیلان دانشگاهی ایران برای ادامه تحصیلات راهی کشورهای غربی می‌شوند. عده ای نیز پس از انجام این تحصیلات به کشور بازمی‌گردند. همچنان که از عده ای که برای شغل و کار مبتنی بر تحصیلاتشان راهی غرب می شوند پس از مدتی به دلایل مختلف از جمله تعصب به میهن، داشتن فرصت های بهتر شغلی و ... به کشور باز می گردند. عده ای دوست دارند، خروج نخبگان از کشور را یک روند بی بازگشت بدانند، در صورتی که بسیاری از مطلعین نسبت به دو طرفه بودن این مسیر اطلاع کافی دارند.

این خط خبری در سال های اخیر، پس از اثبات پیشرفت خیره کننده علمی ایران، از سوی رسانه های غیرهمسو و معاند با جمهوری اسلامی به صورت گسترده دنبال می شود. مسئله ای که اصل آن واقعیت دارد و باید نسبت به این معضل تدابیر لازم از سوی مسئولین اندیشیده شود. ایجاد بنیاد ملی نخبگان، باز شدن باب دیدار نخبگان با مقام معظم رهبری، توجه ویژه معاونت علمی ریاست جمهوری در سال های اخیر به این قشر از جامعه دانشگاهی سرفصل اقداماتی است که به صورت اختصاصی در این حوزه صورت گرفته است.

اما مسئله بدین جا ختم نمی شود، مدیرکل امور دانشجویان داخل وزارت علوم در گفتگو با خبرگزاری مهر در ۱۷فروردین امسال گفت: «حدود ۱۰ هزار و ۵۰۰ نفر از تعداد ۱۵ هزارو ۱۳۲ نفری که سال گذشته مدارک تحصیلی خود را برای خروج از کشور تایید کردند قصد خود از خروج کشور را ادامه تحصیل عنوان کردند.»

این خود اظهاری کسانی است که برای ترجمه رسمی مدرک خود مراجعه کرده اند و نه تأیید خروج این تعداد دانشگاهی از کشور است. این عدد کمتر یک دهم آماری است که وزیر علوم اعلام کرده است. فارغ التحصیلان دانشگاهی که می خواهند از مدرک تحصیلی خود برای ارائه به دانشگاه های دنیا و دیگر موارد لازم استفاده کنند، می بایست توسط وزارت علوم تأیید شود، لذا این مرجع یکی از مهمترین مراکزی است که می تواند آمار قابل استنادی را ارائه دهد. اختلاف غیرقابل باوری که بین این دو عدد وجود دارد، به گونه ای نیست که بتوان بیش از دو تا سه برابر این عدد را به عنوان عدد احتمالی خروج نخبگان از کشور باور کرد. اما مهمتر از تعیین نسبت بین این دو عدد این سوالات است. این سوال در ذهن بوجود می آورد بزرگنمایی و سیاه نمایی غیرمستند از دستگاهی که خود متولی آن هستید چه سودی برای وزارت علوم دارد؟ آیا این اقدام برای تخریب عملکرد دوره های گذشته صورت گرفته است؟ آیا از چنین اظهار نظری عزم جزم مسئولان برای حل مشکلات استشمام می شود؟ یا به دنبال فرار به جلو زودهنگام، پیش از معلوم شدن نتایج مسئولین فعلی را زمینه چینی می کنند؟ یا می خواهند اذهان را نسبت به ایرادات راهبردی ای که به مدیریت چند ماهه ایشان در وزارت علوم بوجود آمده منحرف کنند؟

پاسخ هر کدام از این پرسش ها منفی یا مثبت هر چه باشد، معاون مالی ایشان، دکتر محمدحسین امید، نیز در چند ماه پایانی سال گذشته پرچم بی پولی و فلاکت مالی وزارت علوم را برداشته و خواستار کمک های مردمی به این نهاد و حضور NGOها برای تکفل مادی دانشگاه ها شد.

مقام معظم رهبری به عنوان مهمترین مقام عالی جمهوری اسلامی که از ۱۲ سال قبل بیشترین اهتمام را در جنبش نرم افزاری، تولید علم و ارتباط مستمر با دانشگاهیان بر عهده داشته است، در دیدار با شورای عالی انقلاب فرهنگی در آذر ماه سال ۹۲ با حضور وزیر علوم، از رئیس جمهور خواستند که تا: « امواج نشاط آفرین "ما می توانیم" را در روح جوانان تقویت كنید تا مرجع شدن علمی ایران و برپایی تمدن نوین اسلامی تحقق یابد»

از سوی دیگر امید بخشی از شعار درستی که از سوی رئیس جمهور به عنوان شعار و برچسب دولت انتخاب شده است. ریاست محترم جمهور نیز در اظهارات متعدد خود چنین درخواستی را از گروه های مرجع جامعه مطرح کرده اند. درخواستی که از سینماگران ضریب بیشتری در رسانه­ها پیدا کرد. اما ظاهرا لازم است این امواج امید آفرین از درون دولت بیشتر شنیده شود. خصوصاً حوزه علم و فنآوری که علی رغم تحریم ها و تضییقات بین المللی مختلف رتبه یک علمی در منطقه آسیای جنوب غربی و شمال آفریقا، رتبه یک سرعت رشد علم در دنیا و رتبه ۱۶ام تولید علم در دنیا به ایران اختصاص دارد.

[عشق سلنا گومز]

خحوصله نداشتم ولی سپاس