تسخیر کارتر را بر کنار کرد

[# αпGεʟ]

بخش سیاسی- تسخیر لانه جاسوسی آمریکا در 13 آبان سال 58 مقدمه ای بر عدم اقبال به دموکرات ها و نهایتا عدم کسب آرای لازم از سوی کارتر شد که این مساله حکایت از نادرستی رفتار دولت مردان آمریکا  حتی در ذهن مردم این کشور دارد.
سیزدهم آبان سالگرد سه رویداد مهم در تاریخ ایران است، تبعید امام راحل به تركیه در 13 آبان 1343، كشتار دانش‌آموزان در 13 آبان 1357 و تسخیر سفارت آمریكا در 13 آبان 1358.  این سه رویداد متفاوت بودند، ولی هر یك در شكل دادن به حركت انقلاب اسلامی و افشای خیانت های آمریکا در قبال مردم ایران نقش خاصی ایفا كردند.
تسخیر لانه جاسوسی در سیزدهم آبان 1358 ساختمان سفارت آمریكا در تهران توسط جمعی از دانشجویان معترض ناشی  از این بود که از زمان پیروزی انقلاب اسلامی ایران تا زمان تسخیر سفارت آمریكا در تهران دیپلمات‌های آمریكایی مستقر در سفارتخانه‌ از هیچ تلاشی در جهت مقابله با نظام نوبنیاد جمهوری اسلامی ایران فروگذار نمی‌كردند. تماس با سركردگان گروه‌های ضدانقلاب، ارتباط حمایتی با شبكه‌های كودتا و براندازی در داخل كشور و تأمین مالی گروهك‌های تروریستی كه در غرب و جنوب ایران به انفجار در لوله‌های نفتی و یا ایجاد نا امنی و بی‌ثباتی در مناطق كردنشین مشغول بودند، از عملكردهای مأموران سیاسی فعال در ساختمان سفارت آمریكا بود.
بعضی از مقامات بلند پایه دولت "كارتر " پس از شكست وی در انتخابات 1359 ش. در خاطرات خود، به نقش نامطلوب و مخرب دستگاه حكومتی آمریكا علیه ایران كه از طریق سفارتخانه آن كشور در تهران هدایت می‌شد اقرار كردند.

حزب دموکرات دیگر باره پس از عدم توفیق در حفظ حکومت پهلوی، شکست خورد و کارتر دیوانه وار همانند اعقاب خود که جنگ ویتنام را بر پا کردند، دست به تجاوز نظامی و واقعه طبس و عملیات پنجه عقاب زد؛ واقعه ای که به اراده خداوند ماشین اهریمنان دچار طوفان شد و بار دیگر خجلت را برای کارتر و یارانش پدید آورد

سفارت آمریكا در تهران طی زمستان 1357 تا پائیز 1358 به مركز فرماندهی عملیات جاسوسی و خرابكاری علیه جمهوری اسلامی ایران تبدیل شده بود؛ نظامی كه عمر سیاسی آن به یك سال نمی‌رسید. با این حال سفارت آمریكا زمانی توسط دانشجویان تسخیر شدکه آمریكا خواست مشروع ملت ایران در استرداد شاه و اموال و دارایی‌های بلوكه شده ایران را نادیده گرفت و حتی امكاناتی وسیع در اختیار فراریان حكومت شاه گذاشت تا تشكیلات خود را علیه انقلاب سازماندهی و فعال كنند. تسخیر لانه جاسوسی آمریكا در تهران از ابتدا با حمایت امام خمینی(ره) مواجه گردید.

پس از این اقدام نامه نگاری هایی از سوی کارتر به ایران انجام شد تا آزادی گروگان های در بند دانشجویان را به همراه داشته باشد اما نتوانست جوابی بگیرد. حزب دموکرات دیگر باره پس از عدم توفیق در حفظ حکومت پهلوی، شکست خورد و کارتر دیوانه وار همانند اعقاب خود که جنگ ویتنام را بر پا کردند، دست به تجاوز نظامی و واقعه طبس و عملیات پنجه عقاب زد؛ واقعه ای که به اراده خداوند ماشین اهریمنان دچار طوفان شد و بار دیگر خجلت را برای کارتر و یارانش پدید آورد. تحریم اقتصادی ایران تنها راه کاری بود که کارتر و دولت آمریکا توانست در برابر اراده آهنین ملت ایران اتخاذ کند. تحریم ها به ملتی تحمیل شد گه به تازگی انقلاب کرده بود و نیازمند بازسازی همه ویرانه های گذشته بود. 444 روز این گروگان گیری ادامه یافت و واسطه های مختلف نتوانستند در اراده جوانان سرزمینمان خللی وارد کنند. مردم آمریکا همواره منتظر عملی شدن وعده های کارتر و هم حزبی هایش بودند تا هرچه زودتر این گروگانها آزاد شوند. اما آزادی در کار نبود اما زبان کارتر دراز که پس از آزادی گروگان ها به ایران درس خوبی خواهم داد. نهایتا پس از واسطه های فراوان و پس از یرگزاری انتخابات ریاست جمهوری در آمریکا و درست لحظه‌ای كه رونالد ریگان جمهوری‌خواه و محافظه‌كار سوگند ریاست‌جمهوری می‌خورد و جیمی كارتر چمدان‌هایش را از كاخ سفید خارج می‌كرد، گروگان‌ها آزاد شدند. از آن پس به مدت 12 سال پیاپی جمهوری‌خواهان بر كاخ سفید حاكم شدند. این مساله را می توان از چند جنبه ارزیابی کرد، اول اینکه انقلاب اسلامی مردم ایران توانست به خوبی قدرت خدا و مردم را به جهانیان بنمایاند که آمریکا را می توان به زانو در آورد و دیگر اینکه انقلاب و نظام اسلامی توانایی تاثیرگذاری در همه عرصه های سیاسی در منطقه و فرا منطقه را دارد. ادعایی که به خوبی اثبات شد و 12 سال مردم آمریکا را از دموکراتها رویگردان کرد. در کنار تمام اینها این مساله نیز مورد توجه است که سیاست های آمریکا توسط مردم این کشور نیز مورد توجه قرار نمی گیرد و همواره مورد انتقاد است. این روند در سالهای اخیر نیز توسط ادامه دهندگان راه کارتر دنبال شده اما نتیجه ای جز موارد پیش گفته نداشته است.
هاتف پور رشیدی
گروه جامعه و ارتباطات
تنظیم برای تبیان: عطاالله باباپور