13-09-2014، 0:15
پریتونیت عفونت یا التهاب وخیم قسمتی از صفاق (پرده پوشاننده لوله گوارشی) یا همه آن.
پریتونیت ـ peritonitis
ـ علایم شایع:
۱. تشنگی
۲. تهوع و استفراغ
۳. فشارخون پایین
۴. تُندی ضربان قلب
۵. منگی و ضعف
۶. لرز و تب (اغلب تب بالا)
۷. درد شانه (گاهی)
۸. درد سراسر شکم یا قسمتی از آن. این درد معمولاً به طور ناگهانی آغاز شده و به طور پیشرونده تشدید مییابد. درد ممکن است در ابتدا حالت متناوب داشته باشد و سپس حالت ثابت پیدا کند. بیمار دچار این درد اغلب ترجیح میدهد که به پشت بخوابد و هیچگونه حرکتی نکند زیرا حرکت یا فشار به شکم باعث افزایش این درد میشود.
ـ علل بیماری:
التهاب شدید پرده صفاق که هنگام ورود مواد خارجی به حفره شکم رخ میدهد. این مواد خارجی شامل باکتریها یا محتویات لوله گوارش، نظیر ترشحات هضمکننده غذا، خون، غذای ناقص هضم شده یا مدفوع میباشد. این مواد در پی اتفاقات زیر وارد حفره شکم میشوند:
۱. پارگی حاملگی نابجا
۲. بیماری التهابی لگن
۳. آسیب به دیواره شکم مثلاً در اثر چاقو یا گلوله
۴. پارگی یا سوراخ شدگی هر عضو داخل شکمی، نظیر آپاندیسیت ملتهب، زخم گوارشی، یا دیورتیکول یا کیسه صفراوی عفونی شده
ـ عوامل افزایشدهنده خطر:
۱. بیماری پیشرفته کبدی
۲. مصرف کورتیکواسترویید
۳. جراحی اخیر شکم
۴. تأخیر در درمان علل ذکر شده در بالا
ـ پیشگیری:
درمان فوری اختلالات زمینهای
ـ عواقب مورد انتظار:
با تشخیص و درمان زودرس معمولاً قابل علاج است. تأخیر در درمان این بیماری و بروز عوارض آن میتواند کُشنده باشد. عاقبت این بیماری به سن بیمار، طول مدت بیماری، علت آن و وجود هرگونه بیماری قبلی بستگی دارد.
ـ عوارض احتمالی:
۱. شوک
۲. مسمومیت خون (سپتیسمی)
۳. نارسایی کبد یا کلیه
۴. انسداد روده ناشی از چسبندگیهای بعدی (نوارهای بافت جوشگاهی تشکیل شده پس از التهاب)
ـ درمان:
بررسیهای تشخیصی ممکن است شمارش گویچههای سفید خون برای شناسایی التهاب و شمارش گویچههای قرمز خون برای یافتن خونریزی؛ اندازهگیری میزان مایع و الکترولیتها؛ روشهای جراحی تشخیصی نظیر واردکردن یک سوزن باریک به داخل شکم برای به دست آوردن مایع یا سایر موارد و سیتی اسکن و رادیوگرافی شکم باشد.
برای درمان این عارضه و هرگونه مشکل زمینهای معمولاً بستری بیمار در بیمارستان ضروری است. درمان در جهت جبران کمآبی، حمایت تنفسی و تزریق خون ممکن است لازم باشد. جراحی برای ترمیم آسیب یا جراحت عضو که راه ورود مواد خارجی به داخل حفره شکم میباشد.
ـ داروها:
۱. آنتیبیوتیکها برای مقابله با عفونت
۲. تجویز مسکنها گاهی پس از تشخیص یا جراحی لازم میشود.
ـ فعالیت:
پس از درمان، تا برطرف شدن علایم در بستر استراحت نمایید. اگر جراحی ضرورت یابد، پس از آن به تدریج فعالیتهای طبیعی خود را از سر بگیرید.
ـ رژیم غذائی:
تا فروکش التهاب حاد از خوردن هرگونه غذا یا آشامیدنی خودداری کنید تا لوله گوارشی بتواند استراحت کند. مایعات و موادمغذی از طریق وریدی برای شما تجویز میشود. هنگامی که دستگاه گوارشی تحمل خوراکی را پیدا کرد میتوانید تغذیه دهانی را از سر بگیرید.
ـ در این شرایط به پزشک خود مراجعه نمائید:
اگر شما یا یکی از اعضای خانواده تان دارای علایم پریتونیت باشید. این وضعیت اورژانس است. تشخیص و درمان زودرس اختلال زمینهای، نظیر آپاندیسیت، زخم گوارشی یا حاملگی نابجا بسیار مهم است. در صورت بروز درد شکم، زمان ارزشمند را با درمانهای خانگی، به خصوص مصرف میلینها، تلف نکنید. مصرف ملینها ممکن است باعث پارگی اعضای شکمی ملتهب گردد. بروز موارد زیر در طی زمان:
۱. یبوست
۲. علایم عفونت جدید از قبیل تب، لرز، درد عضلانی، منگی، سردرد و درد شکمی افزایش یابنده.
۳. اگر دچار علایم جدید و غیر قابل توجیه شده اید. داروهای تجویزی ممکن است با عوارض جانبی همراه باشند.
پریتونیت ـ peritonitis
ـ علایم شایع:
۱. تشنگی
۲. تهوع و استفراغ
۳. فشارخون پایین
۴. تُندی ضربان قلب
۵. منگی و ضعف
۶. لرز و تب (اغلب تب بالا)
۷. درد شانه (گاهی)
۸. درد سراسر شکم یا قسمتی از آن. این درد معمولاً به طور ناگهانی آغاز شده و به طور پیشرونده تشدید مییابد. درد ممکن است در ابتدا حالت متناوب داشته باشد و سپس حالت ثابت پیدا کند. بیمار دچار این درد اغلب ترجیح میدهد که به پشت بخوابد و هیچگونه حرکتی نکند زیرا حرکت یا فشار به شکم باعث افزایش این درد میشود.
ـ علل بیماری:
التهاب شدید پرده صفاق که هنگام ورود مواد خارجی به حفره شکم رخ میدهد. این مواد خارجی شامل باکتریها یا محتویات لوله گوارش، نظیر ترشحات هضمکننده غذا، خون، غذای ناقص هضم شده یا مدفوع میباشد. این مواد در پی اتفاقات زیر وارد حفره شکم میشوند:
۱. پارگی حاملگی نابجا
۲. بیماری التهابی لگن
۳. آسیب به دیواره شکم مثلاً در اثر چاقو یا گلوله
۴. پارگی یا سوراخ شدگی هر عضو داخل شکمی، نظیر آپاندیسیت ملتهب، زخم گوارشی، یا دیورتیکول یا کیسه صفراوی عفونی شده
ـ عوامل افزایشدهنده خطر:
۱. بیماری پیشرفته کبدی
۲. مصرف کورتیکواسترویید
۳. جراحی اخیر شکم
۴. تأخیر در درمان علل ذکر شده در بالا
ـ پیشگیری:
درمان فوری اختلالات زمینهای
ـ عواقب مورد انتظار:
با تشخیص و درمان زودرس معمولاً قابل علاج است. تأخیر در درمان این بیماری و بروز عوارض آن میتواند کُشنده باشد. عاقبت این بیماری به سن بیمار، طول مدت بیماری، علت آن و وجود هرگونه بیماری قبلی بستگی دارد.
ـ عوارض احتمالی:
۱. شوک
۲. مسمومیت خون (سپتیسمی)
۳. نارسایی کبد یا کلیه
۴. انسداد روده ناشی از چسبندگیهای بعدی (نوارهای بافت جوشگاهی تشکیل شده پس از التهاب)
ـ درمان:
بررسیهای تشخیصی ممکن است شمارش گویچههای سفید خون برای شناسایی التهاب و شمارش گویچههای قرمز خون برای یافتن خونریزی؛ اندازهگیری میزان مایع و الکترولیتها؛ روشهای جراحی تشخیصی نظیر واردکردن یک سوزن باریک به داخل شکم برای به دست آوردن مایع یا سایر موارد و سیتی اسکن و رادیوگرافی شکم باشد.
برای درمان این عارضه و هرگونه مشکل زمینهای معمولاً بستری بیمار در بیمارستان ضروری است. درمان در جهت جبران کمآبی، حمایت تنفسی و تزریق خون ممکن است لازم باشد. جراحی برای ترمیم آسیب یا جراحت عضو که راه ورود مواد خارجی به داخل حفره شکم میباشد.
ـ داروها:
۱. آنتیبیوتیکها برای مقابله با عفونت
۲. تجویز مسکنها گاهی پس از تشخیص یا جراحی لازم میشود.
ـ فعالیت:
پس از درمان، تا برطرف شدن علایم در بستر استراحت نمایید. اگر جراحی ضرورت یابد، پس از آن به تدریج فعالیتهای طبیعی خود را از سر بگیرید.
ـ رژیم غذائی:
تا فروکش التهاب حاد از خوردن هرگونه غذا یا آشامیدنی خودداری کنید تا لوله گوارشی بتواند استراحت کند. مایعات و موادمغذی از طریق وریدی برای شما تجویز میشود. هنگامی که دستگاه گوارشی تحمل خوراکی را پیدا کرد میتوانید تغذیه دهانی را از سر بگیرید.
ـ در این شرایط به پزشک خود مراجعه نمائید:
اگر شما یا یکی از اعضای خانواده تان دارای علایم پریتونیت باشید. این وضعیت اورژانس است. تشخیص و درمان زودرس اختلال زمینهای، نظیر آپاندیسیت، زخم گوارشی یا حاملگی نابجا بسیار مهم است. در صورت بروز درد شکم، زمان ارزشمند را با درمانهای خانگی، به خصوص مصرف میلینها، تلف نکنید. مصرف ملینها ممکن است باعث پارگی اعضای شکمی ملتهب گردد. بروز موارد زیر در طی زمان:
۱. یبوست
۲. علایم عفونت جدید از قبیل تب، لرز، درد عضلانی، منگی، سردرد و درد شکمی افزایش یابنده.
۳. اگر دچار علایم جدید و غیر قابل توجیه شده اید. داروهای تجویزی ممکن است با عوارض جانبی همراه باشند.