روز خود را متفاوت آغاز کنید

[bOoOoOy]

آیا تا به حال بی حوصله شده اید تا آنجا که دلتان نخواهد از جایتان برخیزید و یک روز خوب داشته باشید؟

اگر احساس کنید که روحتان هوای تازه می خواهد، چه کار می کنید؟

آیا تا کنون برایتان اتفاق افتاده، هنگامی صبح از خواب بلند می شوید ، احساس ناراحتی و کسلی داشته باشید؟ و هیچ تمایلی برای شروع یک روز خوب نداشته باشید؟

شده برخی اوقات بعد از اتمام ساعت کاری، حوصله به خانه رفتن نداشته باشید؟ شده از شدت بی حوصلگی از همسر و فرزندانتان بهانه بگیرید و سر آنها داد بزنید؟

نگران نباشید، شما به بیماری سختی مبتلا نشده اید، افسردگی هم به سراغ شما نیامده است، فقط روحتان پژمرده شده و داروی آن ، تنها یک چیز است، مهربانی.

مهربانی به مجموعه اعمال و رفتاری گفته می شود که حاکی از ایثار، مدارا، قدرشناسی و احترام به دیگران است، مهربانی در بسیاری از فرهنگ ها و ادیان، ارزش به شمار می آید، چرا که خداوند اساس خلقت انسان را بر محبت و مهربانی قرار داده است.

محبت و مهربانی، صفت نیکوی خداوند متعال است و خالق مهربان به لطف و عاطفه، یک به یک موجودات هستی را خلق کرده است. خداوند، کانون مرکزی همه رحمت ها، محبت ها و مهرورزی هاست و آفرینش، ریشه در رحمت و مهرورزی خدا دارد، «بسم الله الرحمن الرحیم به نام خداوند بخشنده و مهربان»

سیره زندگی رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلم) و دیگر ائمه معصومین مزین به مهربانی و خلق نیکو بود و پیامبر خدا با اینکه در سالهای آغاز بعثت بارها مورد هتک حرمت قرار می گرفتند، باز هم با مهربانی برخورد می کردند؛ داستان های زیادی از افرادی که به واسطه مهربانی پیامبر، به دین اسلام مشرف شده اند، موید این مطلب است.

محبت دل انسان را معطوف به خدا می کند و افرادی که رحم دل هستند، برای پذیرش کلام حق و یافتن فرصت معنوی، قلبی مستعد تر دارند و از این جهت تاکید شده مهربانی، دل انسان را خدایی می کند و فرد هم محبوب القلوب سایر بندگان خدا می شود.

اما متاسفانه فرهنگ جهان امروز، فرهنگی بسیار خودمحورانه است. مهربانی کردن به دیگران خلاف قواعد فرهنگی ای است که می گوید: بده تا بتوانی بگیری.

نگرش مهربانی کردن بی دریغ به دیگران، خلاف نگرش حاکمی است که در رابطه با هر کاری می پرسد: این کار چه منفعتی برای «من» دارد؟

به علاوه ظاهراً این روزها ما برای خودمان هم وقت نداریم چه رسد به این که برای دیگران وقت بگذاریم و به فکر مهربانی با آن ها باشیم!!!

مهربانی یعنی توجه کردن به کسی دیگر و تشخیص دادن نیاز های او. مهربانی یعنی دیدن ارزش هر کسی که با او رو به رو می شویم. مهربانی هم مثل بسیاری از خصایص دیگر انسان ها می تواند عادت خوب ما شود

اما، اما بی مهری با ذات الهی ما انسان ها بیگانه است. مهربانی معجزه می کند مهر و محبت متحول کننده است.لابد بسیار شنیده اید که می گویند: "از محبت خارها گل می شود."مهربانی کیمیا است، مهر و محبت به هر چه دست بزند، آن را تبدیل به طلا می کند، خود ما را هم طلا می کند.

زندگی مبتنی بر خودمحوری هرگز رضایت خاطر عمیق به بار نیاورده است، وقتی نگرش مهربانی را اتخاذ کنیم و با اعمال کوچک مهربانانه هر روز یک گام در جاده زندگی پیش برویم، شادی و آرامش حقیقی را تجربه می کنیم.

وقتی هر روز عادت مهربانی را در خودمان پرورش بدهیم، به زودی حاصل تغییر عادت هایمان را به صورت، سرور و سعادت روز افزونی که ناشی از تأیید انسان بودن همه ماست می بینیم. همه ما هر روز با فرصت های بسیاری برای مهربان بودن با خودمان و دیگران رو به رو می شویم. تمرین کنیم که این فرصت ها را ببینیم و تشخیص دهیم و در راه خلق جهانی مهرآمیز از آن ها استفاده کنیم.

مهربانی یعنی توجه کردن به کسی دیگر و تشخیص دادن نیاز های او. مهربانی یعنی دیدن ارزش هر کسی که با او رو به رو می شویم. مهربانی هم مثل بسیاری از خصایص دیگر انسان ها می تواند عادت خوب ما شود.

وقتی بخواهیم آدم مهربان تری شویم تشخیص فرصت های مهربان بودن در طول روز هم آسان تر می شود. این فرصت ها به وفور در همه جا، در خانه، محل کار، مغازه و هر جای دیگری که مردم را می بینیم یافت می شوند.



مثلا از امروز این کارها را انجام دهید:

1- از میوه فروش محل، به خاطر تمیزی مغازه اش تعریف کنیم.

2- در آسانسور را برای کسی باز نگه داریم.

3- در اتوبوس یا مترو جایمان را به شخصی مسن تر یا زنی باردار بدهیم.

4- به کودکی لبخند بزنیم.

5- به سرایدار ، رفتگر و یا گارسون رستوران، مبلغی انعام بدهیم.

6- از یک بیمار یا سالخورده با رویی باز عیادت کنیم.

7- هر زمان آش و یا غذای بوداری درست کردیم،یک بشقاب به همسایه رو به رویمان بدهیم.

مهربانی با دیگران حس ارزشمندی، خوش بینی و رضایت کلی ما در زندگی را افزایش می دهد و بنای موفقیت حقیقی را پی می ریزد. پس هر روز کمی مهربان تر باشیم.موفقیت در انتخاب مهربانی است.