یک زندگی هیجان انگیز

[bOoOoOy]

درست است که انسان دارای توانایی ذاتی در تفکر خلاقانه است، اما با این وجود نقش محیط در بارورسازی و بروز این توانایی نقشی کلیدی دارد.

در این جا به شرایط و فضای حاکم بر خانواده که می تواند باعث تقویت خلاقیت شود پرداخته می شود.

** تو آزادی!

غالباً کودکان خلاق در خانواده هایی پرورش پیدا کرده اند که دارای آزادی مناسبی بوده اند، به بیان دیگر کودکان می بایست به بررسی و اکتشاف محیط اطراف خود بپردازند. میزان دستوراتی که والدین به منظور رعایت مقررات در خانه به فرزندان می دهند گاه آن قدر زیاد است که شاید در زندان ها نیز چنین نباشد. خانواده می تواند با تأمین آزادی مناسب و امنیت روانی برای فرد به شادکامی و تقویت تفکر خلاق بپردازد.

** به همدیگر احترام بگذارید

احترام در خانواده باعث افزایش خلاقیت می شود. والدین می بایست فرزندان خود را به عنوان انسانی منحصر به فرد بپذیرند و از مقایسه کودکان و نوجوانان با یکدیگر بپرهیزند. به یاد داشته باشید که افراد خلاق، جسور و دارای رفتارهای عجیب می باشند و برخی از مطالعات نشان داده که گاه ممکن است این جسارت به برخورد در خانواده بیانجامد. ایجاد جو احترام آمیز در خانواده بر اعتماد به نفس کودکان خواهد افزود و توانایی فرد را برای انجام رفتارهای ابتکاری افزایش می دهد.

** تو یک آدم مستقلی!

استقلال از ویژگی های شخصیتی دانش آموزان خلاق می باشد. لذا وقتی شرایط حاکم بر خانواده به گونه ای باشد که استقلال فرد تقویت شود، خلاقیت او نیز افزایش می یابد. گاه دیده می شود که مادر دارای اضطراب است و ضمن آن که خود به شوهرش متکی است فرزندش را نیز به خود وابسته نموده است (در واقع مادر به فرزند وابسته است). این گونه مادران می گویند: تا زمانی که فرزندم در کنارم می باشد خیالم آسوده است در غیر این صورت افکار ناخوشایند ذهنم را پر می کنند. بدینسان زمینه های استقلال فردی و فکری فرزندشان را می کاهند و شرایط برای تقویت خلاقیت تضعیف می شود.

** تشویق فعالیت های خلاق در خانواده

اغلب دیده می شود که والدین فرزندانشان را به خاطر کارهای خوب شان تشویق می کنند و از کنار رفتارهای خلاق عبور می کنند. مثلاً کودکی با چوب های کبریت و سیب زمینی چیزهای عجیبی هم چون سفینه فضایی می ساخت. مادرش نه تنها این فعالیت ابتکاری را تشویق نکرده بود بلکه از روانشناس می خواست به او کمک نماید تا رفتارهای فرزندش ادامه پیدا نکند و به جای آن به کارهایی بپردازد که برای او فایده دارد. بنابراین توصیه شده است که به جای آن که تنها به ترغیب بهترین عملکرد فرد بپردازیم به تشویق فعالیت های خلاق و جدید اقدام کنیم.

** خانواده به عنوان الگوی خلاق

یکی از عوامل مهم پرورش خلاقیت در خانواده، الگوهای خلاق است. گاه دیده می شود که خانواده به خصوص والدین دچار یکنواختی در زندگی می باشند به گونه ای که کاملاً خسته و دل تنگ می شوند. سال هاست که وقتی از مادران سوال می شود آیا در طول سال های گذشته نوع و طرز پخت غذاها و نیز سایر الگوهای عادتی خود را تغییر داده اند پاسخ منفی می دهند. آن ها سال هاست که رفتارهای بدیع و نوآورانه ای از خود نشان نداده اند. این دسته از خانواده ها باید بدانند که اگر هر روز را به شکلی نو آغاز نمایند به نشاط و آرامش دست می یابند و کمک می کنند که اندیشه های نو را در خود و فرزندانشان رشد دهند.



** یکم بخندید!

در خانواده های افراد خلاق، شوخ طبعی بسیار رایج است. جو حاکم بر این خانواده ها شاد و دارای تفریحات سالم است، بنابراین اگر شرایط حاکم بر خانواده همراه با درگیری های بین فردی و افسردگی باشد ممکن است خلاقیت به خوبی پرورش نیابد. سال هاست که شاهد بوده ایم پدران خسته از کار باز می گردند و نه تنها دارای نشاط و روحیه ای شاد نیستند بلکه روحیه خسته شان را به اعضای خانواده منتقل می سازند و بدین سان شوخ طبعی و شادابی در خانواده به عنوان شرایط تقویت کننده خلاقیت قربانی چهره های عبوس و خسته می گردد.