چه کسانی به خانه شعبان بی‌مخ رفت‌وآمد دارند؟

[tyjtfhdhr]

شعبان جعفری در سال ۱۳۰۰ در محلهٔ «سنگلج» تهران به دنیا آمد. او پس از گذشت مدت کوتاهی تحصیل در چند مدرسه مانند «عنصری» به دلیل شرارت‌های زیادی که داشت، تحصیل را‌‌ رها کرد و‌ بعد‌ها به «شعبان بی‌مخ» معروف شد.

 

به گزارش خبرگزاری ایسنا، گفته می‌شود که خانهٔ منسوب به شعبان بی‌مخ در سال ۱۳۰۴ با کاربری مسکونی و در محلهٔ سنگلج در خیابان وحدت اسلامی، تقاطع خیابان ۱۵ خرداد، نبش بن‌بست داداش‌زاده، پلاک ۹۷۹ کنونی ساخته شد.

 

این بنا به واسطهٔ ارزش‌های تاریخی و معماری‌اش در ۲۵ آبان‌ماه ۱۳۸۳ در فهرست آثار ملی به ثبت رسید. همچنین بر اساس اسناد موجود در ادارهٔ ثبت، عمارت اصلی در سال ۱۳۴۵ توسط کارخانهٔ «روغن نباتی جهان» از شخصی به نام میرزا شکرالله جعفری خریده و به عنوان دفتر کارخانهٔ روغن نباتی جهان ثبت شد.

 

در دههٔ ۵۰ و همزمان با تحولات پیش از وقوع انقلاب اسلامی، هیات ‌مدیرهٔ این کارخانه، بنا را تخلیه کرد و پس از متروک شدن این خانه، اثر یاد شده به بنیاد شهید رسید. تا سال‌ ۱۳۸۱ این بنا به حال خود‌‌ رها شده و به مکانی برای رفت‌وآمد اراذل و اوباش منطقه تبدیل شده بود؛ اما سرانجام در تابستان سال ۱۳۸۱ توسط شهرداری منطقهٔ ۱۲ تهران، این خانه از بنیاد شهید خریده و کار پاکسازی در آن انجام شد. سپس عملیات مرمت بنا با هدف ایجاد خانهٔ فرهنگ آغاز شد و اکنون به عنوان مرکز مطالعات دینی شهرداری تهران فعال است.

 

برخی کار‌شناسان نیز معتقدند که شعبان بی‌مخ در خانه‌ای زندگی می‌کرد که برای ساخت «تالار سنگلج» تخریب شد و خانهٔ پلاک ۹۷۹، به اشتباه به شعبان بی‌مخ نسبت داده می‌شود.

 

شعبان جعفری پس از ترک تحصیل، کارهای زیادی را تجربه کرد؛ اما در ‌‌نهایت، به علت علاقه‌اش به ورزش باستانی، به این ورزش وارد شد. او را می‌توان یک زورخانه‌دار و باستانی‌کار دانست که به دلیل حضورش در حرکات سیاسی، بخصوص نقشش در کودتای ۲۸ مرداد سال ۱۳۳۲، یکی از نام‌های جنجالی تاریخ معاصر ایران و از بازیگران اصلی کودتای ۲۸ مرداد لقب گرفت. او پس از پیروزی کودتا و بازگشت شاه به کشور، فامیلی «تاج‌بخش» را برای خود انتخاب کرد. او در میان لات‌ها و محله‌گردان‌های آن زمان به «شعبان بی‌مخ» و «شعبان درخونگاه» شهرت داشت و خود را از دوستداران محمدرضا شاه پهلوی می‌دانست.

 

پس از خدمتی که شعبان جعفری در کودتای ۲۸ مرداد انجام داد، با پیشنهاد تیمسار زاهدی، او با شاه ملاقات کرد و شاه نیز زمینی را برای تأسیس باشگاه ورزشی به او داد. ساخت «باشگاه جعفری» سه سال طول کشید و محمدرضا پهلوی خود آن را افتتاح کرد.

 

با آغاز انقلاب اسلامی، جعفری احساس خطر کرد و به اسرائیل گریخت؛ ولی دوباره به ایران بازگشت و همزمان با خروج شاه از کشور، به ژاپن رفت و از ژاپن به آلمان، اسرائیل، فرانسه، انگلیس و ترکیه رفت. در ترکیه، با گروه ارتشبد آریانا و علیه حکومت جمهوری اسلامی به فعالیت پرداخت و تا آخر عمر در شهر لس‌آنجلس در ایالت کالیفرنیا در آمریکا زندگی کرد. او در سن ۸۵ سالگی در ۲۸ مرداد ۱۳۸۵ (سالگرد کودتای ۲۸ مرداد) در لس‌آنجلس درگذشت و همان جا دفن شد.