بازی آنلاین
آپلود عکس
14-08-2014، 7:25
توضیح کلی
نشانگان نفروتیک (نفروز) نوعی بیماری مزمن کلیه با آغاز در کودکی. مشخصات نفروز عبارتند از: دفع پروتئین در ادرار، ورم پوست و اعضا، و پایین بودن پروتئین کلسترول در خون. این عارضه می‌تواند هم کودکان (پسران بیش از دختران) و هم بزرگسالان (به نسبت مساوی در مردان و زنان) را مبتلا سازد.
علایم شایع
احتباس مایعات (ادم) که در ابتدا به صورت پُف کرد چشم‌ها و ورم مچ پا تظاهر می‌یابد، و در مراحل پیشرفته‌تر به صورت ورم منتشر پوست و در نهایت تورم شکم بروز می‌کند.
کاهش تولید ادرار گاهی تا 20% مقدار طبیعی
بی‌اشتهایی؛ ضعف؛ احساس ناخوشی عمومی
ادرار کف‌آلود
علل
علت دقیق این عارضه ناشناخته است. این عارضه ممکن است به صورت اولیه (بدون علت شناخته شده) یا به عنوان عارضه‌ای از سایر اختلالات درگیرکننده عملکرد کلیه، نظیر دیابت، لوپوس اریتماتو، مولتیپل میلوم، گلومرولونفریت، اختلالات خودایمنی، بیمار سرم و سایر اختلالات آلرژیک شدید، لخته شدن خون در کلیه، عفونت‌ها (به خصوص عفونت‌های پوستی)، بیماری‌های مادرزادی قلب، یا برخی داروها بروز کند.
عوامل افزایش دهنده خطر
سابقه خانوادگی نفروز (تنها در مورد نوع اولیه) بارداری
تماس با سموم شیمیایی
نارسایی احتقانی قلب
لنفوم
اعتیاد دارویی
ضعف ایمنی ناشی از بیماری‌ها یا داروها
پیشگیری
اقدام به درمان طبی برای هر یک از علل فوق‌الذکر، به خصوص عفونت‌های پوست و گلو
عواقب مورد انتظار
نفروز قابل علاج یا پیشگیری نیست. ولی در بسیاری از کودکان با دارو رژیم غذایی می‌توان ورم را مهار و عملکرد کلیه را اصلاح کرد.
اگرچه علایم معمولاً پس از دو هفته درمان برطرف می‌شوند، درمان دارویی باید 8-6 هفته ادامه یابد. نفروز ممکن است با درمان برطرف گردد ولی عود آن شایع بوده و تکرار درمان را ایجاب می‌کند. در صورت بروز نارسایی کلیه، دیالیز یا پیوند کلیه می‌تواند طول عمر بیماران را افزایش دهد.
عوارض احتمالی
اختلال کلیوی مشابه گلومرولونفریت مزمن
نارسایی کلیه
افزایش استعداد و ابتلا به عفونت‌ها
درمان
اصول کلی
بررسی‌های تشخیصی ممکن است شامل آزمایش‌هایی نظیر آزمایش ادرار و اندازه‌گیری پروتئین و کلسترول خون یا نمونه‌برداری کلیه (برداشت مقدار اندکی از بافت یا مایع به منظور بررسی آزمایشگاهی کمک‌کننده به تشخیص) باشد.
علایم معمولاً با دارو و رژیم غذایی قابل کنترل است.
مشاوره با والدین و کمک به آنها در یادگیری چگونگی برخورد با یک کودک دچار بیماری مزمن ممکن است لازم باشد.
در طی مرحله حاد، ثبت روزانه درجه حرارت هر صبح و عصر توصیه می‌گردد. جمع‌آوری ادرار 24 ساعته و ثبت حجم آن به طور روزانه و نیز ثبت مقدار مایعات مصرفی روزانه توصیه می‌شود. تجزیه و تحلیل این اطلاعات ممکن است در مطب پزشک انجام گیرد.
داروها
داروهای کورتونی یا سرکوبگر ایمنی برای کاهش التهاب کلیه
داروهای ادرارآور برای کاهش احتباس مایعات
آنتی‌بیوتیک‌ها برای کنترل عفونت
بعضی داروهای ضد فشار خون اغلب باعث کاهش دفع پروتئین از ادرار می‌گردند.
فعالیت
تا برطرف شدن ادم (احتباس مایعات) در بستر استراحت کند و تنها برای رفتن به توالت یاحمام کردن از بستر خارج شوید. پس از کاهش ورم تا حدی که توان شما اجازه می‌دهد به فعالیت‌های سبک بپردازید.
از تماس بیش از حد با آفتاب و گزش حشرات اجتناب کنید.
رژیم غذایی
از یک رژیم کم نمک و کم چربی، استفاده کنید. از مصرف غذاهای آماده که حاوی نمک هستند خودداری کنید. محدودکردن مقدار پروتئین مصرفی نیز ممکن است لازم باشد.
در این شرایط به پزشک خود مراجعه نمایید
اگر شما یا یکی از اعضای خانواده‌تان دارای علایم نفروز باشید.
بروز موارد زیر در طی درمان:
ـ سردرد شدید
ـ تشنج
ـ ضعف شدید
ـ علایم عفونت، نظیر تب، زخم‌های پوستی، سرفه یا سوزش ادرار
ـ حجم ادرار 24 ساعته کمتر از 14 مقدار طبیعی
ـ افزایش احتباس مایعات
ـ استفراغ، اسهال یا تهوع
نشانگان نفروتیک (نفروز) نوعی بیماری مزمن کلیه با آغاز در کودکی. مشخصات نفروز عبارتند از: دفع پروتئین در ادرار، ورم پوست و اعضا، و پایین بودن پروتئین کلسترول در خون. این عارضه می‌تواند هم کودکان (پسران بیش از دختران) و هم بزرگسالان (به نسبت مساوی در مردان و زنان) را مبتلا سازد.
علایم شایع
احتباس مایعات (ادم) که در ابتدا به صورت پُف کرد چشم‌ها و ورم مچ پا تظاهر می‌یابد، و در مراحل پیشرفته‌تر به صورت ورم منتشر پوست و در نهایت تورم شکم بروز می‌کند.
کاهش تولید ادرار گاهی تا 20% مقدار طبیعی
بی‌اشتهایی؛ ضعف؛ احساس ناخوشی عمومی
ادرار کف‌آلود
علل
علت دقیق این عارضه ناشناخته است. این عارضه ممکن است به صورت اولیه (بدون علت شناخته شده) یا به عنوان عارضه‌ای از سایر اختلالات درگیرکننده عملکرد کلیه، نظیر دیابت، لوپوس اریتماتو، مولتیپل میلوم، گلومرولونفریت، اختلالات خودایمنی، بیمار سرم و سایر اختلالات آلرژیک شدید، لخته شدن خون در کلیه، عفونت‌ها (به خصوص عفونت‌های پوستی)، بیماری‌های مادرزادی قلب، یا برخی داروها بروز کند.
عوامل افزایش دهنده خطر
سابقه خانوادگی نفروز (تنها در مورد نوع اولیه) بارداری
تماس با سموم شیمیایی
نارسایی احتقانی قلب
لنفوم
اعتیاد دارویی
ضعف ایمنی ناشی از بیماری‌ها یا داروها
پیشگیری
اقدام به درمان طبی برای هر یک از علل فوق‌الذکر، به خصوص عفونت‌های پوست و گلو
عواقب مورد انتظار
نفروز قابل علاج یا پیشگیری نیست. ولی در بسیاری از کودکان با دارو رژیم غذایی می‌توان ورم را مهار و عملکرد کلیه را اصلاح کرد.
اگرچه علایم معمولاً پس از دو هفته درمان برطرف می‌شوند، درمان دارویی باید 8-6 هفته ادامه یابد. نفروز ممکن است با درمان برطرف گردد ولی عود آن شایع بوده و تکرار درمان را ایجاب می‌کند. در صورت بروز نارسایی کلیه، دیالیز یا پیوند کلیه می‌تواند طول عمر بیماران را افزایش دهد.
عوارض احتمالی
اختلال کلیوی مشابه گلومرولونفریت مزمن
نارسایی کلیه
افزایش استعداد و ابتلا به عفونت‌ها
درمان
اصول کلی
بررسی‌های تشخیصی ممکن است شامل آزمایش‌هایی نظیر آزمایش ادرار و اندازه‌گیری پروتئین و کلسترول خون یا نمونه‌برداری کلیه (برداشت مقدار اندکی از بافت یا مایع به منظور بررسی آزمایشگاهی کمک‌کننده به تشخیص) باشد.
علایم معمولاً با دارو و رژیم غذایی قابل کنترل است.
مشاوره با والدین و کمک به آنها در یادگیری چگونگی برخورد با یک کودک دچار بیماری مزمن ممکن است لازم باشد.
در طی مرحله حاد، ثبت روزانه درجه حرارت هر صبح و عصر توصیه می‌گردد. جمع‌آوری ادرار 24 ساعته و ثبت حجم آن به طور روزانه و نیز ثبت مقدار مایعات مصرفی روزانه توصیه می‌شود. تجزیه و تحلیل این اطلاعات ممکن است در مطب پزشک انجام گیرد.
داروها
داروهای کورتونی یا سرکوبگر ایمنی برای کاهش التهاب کلیه
داروهای ادرارآور برای کاهش احتباس مایعات
آنتی‌بیوتیک‌ها برای کنترل عفونت
بعضی داروهای ضد فشار خون اغلب باعث کاهش دفع پروتئین از ادرار می‌گردند.
فعالیت
تا برطرف شدن ادم (احتباس مایعات) در بستر استراحت کند و تنها برای رفتن به توالت یاحمام کردن از بستر خارج شوید. پس از کاهش ورم تا حدی که توان شما اجازه می‌دهد به فعالیت‌های سبک بپردازید.
از تماس بیش از حد با آفتاب و گزش حشرات اجتناب کنید.
رژیم غذایی
از یک رژیم کم نمک و کم چربی، استفاده کنید. از مصرف غذاهای آماده که حاوی نمک هستند خودداری کنید. محدودکردن مقدار پروتئین مصرفی نیز ممکن است لازم باشد.
در این شرایط به پزشک خود مراجعه نمایید
اگر شما یا یکی از اعضای خانواده‌تان دارای علایم نفروز باشید.
بروز موارد زیر در طی درمان:
ـ سردرد شدید
ـ تشنج
ـ ضعف شدید
ـ علایم عفونت، نظیر تب، زخم‌های پوستی، سرفه یا سوزش ادرار
ـ حجم ادرار 24 ساعته کمتر از 14 مقدار طبیعی
ـ افزایش احتباس مایعات
ـ استفراغ، اسهال یا تهوع
![[-]](http://www.flashkhor.com/forum/images/collapse.gif "[-]")
