یـک بیمـاری خـطرنـاک در کـمین شـلـختته هـا ×

[( lιεβ )]

با افزایش سن تغییراتی در حافظه ایجاد می شود که طبیعی است، اما نشانه های بیماری آلزایمر چیزی بیش از فراموشی های موقتی و ساده می باشند.


افرادی که به آلزایمر دچار می شوند، مشکلاتی را در برقراری ارتباط، یادگیری، تفکر و استدلال تجربه می کنند، این مشکلات بر وضعیت شغلی، فعالیت های اجتماعی و زندگی خانوادگی فرد تاثیر می گذارد.

فهرستی از علائم معمول بیماری تهیه شده است تا به شما کمک نماید تغییراتی را که در اثر بالا رفتن سن در حافظه ایجاد می شود از علائم بیماری آلزایمر افتراق دهید. بین تغییرات معمول حافظه و علائم بیماری مرز مشخص و واضحی وجود ندارد.

اگر فردی دچار تغییراتی در عملکرد و حافظه خود شد بهتر است به پزشک مراجعه نماید. بنابر توصیه انجمن آلزایمر ایران، بهتر است افراد مبتلا به دمانس(خردسودگی) و خانواده هایشان هر چه سریعتر مورد حمایت و مراقبت قرار گیرند و در مورد این بیماری اطلاعاتی کسب کنند.

علائم هشدار دهنده عبارتند از:

۱ـ اختلال حافظه

اختلال حافظه، در حدی که در انجام فعالیتهای روزانه، مشکل ایجاد نماید. افراد معمولی ممکن است یک قرار ملاقات، اسم همکار و یا شماره تلفن دوستی را فراموش کنند و سپس بخاطر آورند. اما فرد مبتلا به بیماری آلزایمر اغلب مسائل (بویژه مسائلی که اخیرا اتفاق افتاده) را فراموش می نماید و هرگز هم بخاطر نمی آورد.


۲ـ مشکلات در انجام کارهای عادی

فرد پر مشغله ممکن است گهگاهی حواسش پرت شود. مثلاً هویجی را که برای استفاده در کنار غذای اصلی پخته است، بر روی اجاق گاز جا گذارده، تا پایان صرف غذا هم بخاطر نیاورد. اما فرد مبتلا به بیماری آلزایمر به تدریج توانائی پخت غذا (به شیوه سابق) را از دست میدهد و گاهی نیز فراموش می کند که غذا خورده است.


۳ـ ضعف بیان

برای همه افراد پیش می آید که در پیدا کردن لغات مناسب دچار مشکل شوند.ولی فرد مبتلا به بیماری آلزایمر گاهی کلمات ساده را از یاد می برد و لغات نامناسب جایگزین می کند،درنتیجه جملات او نامفهوم می شوند. اشتباهات دستوری و ناتوانی دنبال کردن یک موضوع از دیگر نشانه هاست.


۴ـ گم کردن زمان و مکان

بطور طبیعی گاهی اوقات ممکن است افراد روزهای هفته، تاریخ روز و یا مقصدشان را فراموش کنند ولی دوباره با تمرکز بیاد بیاورند. فرد مبتلا به بیماری آلزایمر ممکن است در خیابان راه خود را گم کند و نداند که چگونه به آنجا رفته است و یا نتواند از آنجا راه خانه خود را دوباره پیدا نماید .

۵ـ ضعف یا کاهش قضاوت

ممکن است فرد مبتلا به بیماری عفونی مراجعه به پزشک را به تعویق بیاندازند ولی بالاخره این کار را انجام می دهد. اما فرد مبتلا به بیماری آلزایمر نه مشکلاتش را درک می کند و نه مراجعه به پزشک را ضروری می داند. همچنین اختلال در تصمیم گیریهای ساده (مانند پوشیدن لباس های زمستانی در گرمای تابستان) از دیگر علائم هشداردهنده است.


۶ـ مشکلات در تفکر ذهنی

گاه و بی گاه ممکن است افراد رسیدگی به حساب های مالیشان را مشکل بدانند، اما فرد مبتلا به بیماری آلزایمر به تدریج ارقام را فراموش می کند و نمی داند با آنها چکار کند.


۷ـ جابجا گذاشتن اجسام

هر کسی ممکن است که موقتاً کلید یا کیف پولش را سر جایش نگذارد. ولی فرد مبتلا به بیماری آلزایمر ممکن است اجسام را در جاهای نامربوط بگذارد، مثلاً گذاشتن اطو در فریزر و یا ساعت مچی در قندان.


۸ـ تغییرات در حالات و رفتار

همه ممکن است گهگاهی غمگین و یا بد خلق باشند، اما در فرد مبتلا به بیماری آلزایمر خُلق بیمار میتواند سریعاً‌ تغییر کند و بی هیچ دلیل، آرامش به اشک و خشم تبدیل شود.


۹ـ تغییرات در شخصیت

به صورت طبیعی ممکن است شخصیت افراد با افزایش سن کمی تغییر نماید،‌ ولی تغییر شخصیت در فرد مبتلا به بیماری آلزایمر می تواند شدیدتر باشد. این تغییرات شامل سر در گمی، ترس و بدبینی ، منزوی شدن، بی تفاوتی و یا بروز رفتارهای نامناسب است.


۱۰ـ از دست دادن انگیزه

بطور طبیعی افراد گاهی از کار خانه، فعالیتهای شغلی و یا وظایف اجتماعی خسته می شوند ولی در نهایت و پس از کمی استراحت دوباره انگیزه های خود را با می یابند، اما فرد مبتلا به بیماری آلزایمر ممکن است نسبت به وقایع و رویدادهای محیط زندگی و خانواده اش کاملاً ‌بی تفاوت بنظر آید.


سایر علائم رفتاری هشدار دهنده:

· عدم توجه به طرز لباس پوشیدن و نظافت شخصی

· عدم توجه بیمار به نتیجۀ کار خود

· مشکوک شدن بی‌دلیل نسبت به اطرافیان

· عصبانی شدن و پرخاشگری ناگهانی و بی‌دلیل که قبلاً سابقه نداشته ‌است.

· روی آوردن به الکل، موادمخدر یا سیگار و یا بالا بردن بی رویه مصرف آنها

· ناگهان و بدون دلیل گوشه گیری و کناره جویی کردن

· کاهش رفت و آمد و مصاحبت با دوستان

· تمایل بیشتر برای صحبت راجع به گذشته‌های دور به جای وقایع اخیر

· تغییر در الگوی خواب مانند دیر بیدار شدن هنگام صبح یا خوابیدن وسط روز

· افزایش تعداد حوادث در منزل، مانند سوزاندن غذا، روشن گذاشتن گاز، اطو و …

· غیرمنطقی شدن تفکر

· تصادف های بیش از حد با اتومبیل

· نمازخواندن بدون وضو، بدون حجاب، بدون توجه به قبله، یا فراموش کردن تعداد رکعتها

· عدم رعایت آداب اجتماعی و هرگونه تغییر جدی در عادات و رفتارهای سابق