17-05-2014، 12:34
نام : سرخاب کولی
نام انگلیسی : Pokeweeds
دیگر نام ها : نام علمی: Phytolacca
خواص سرخاب کولی
ضد يبوست، سودا، جلوگيري از بزرگ شدن غده تيروئيد، جلوگيري از سفت شدن كبد، درمان ريزش مو، جوش چركين، خارش پوست، بواسير و...
خواص درمانی سرخاب کولی
. ریشه این گیاه سمی است. ابتدا چند آب جوشانده بیرون ریخته شود سپس استفاده گردد. اگر چنانچه بر اثر بیاحتیاطی استفاده شد جهت رفع مسمومیت آن شیر بنوشند.
. جهت جلوگیری از بزرگ شدن غده تیروئید برگهای سبز این گیاه را مانند سبزی خوردن میتوان همراه غذا مصرف نمود.
. برای جلوگیری از سفت شدن كبد و رفع آن از برگهای این گیاه استفاده میشود.
. جهت درمان حالت صفراوی از سبزی این گیاه استفاده شود.
. میوه این گیاه ضد یبوست میباشد ولی نباید در خوردن آن افراط كرد.
. همچنین از برگهای جوان آن که محتوی ویتامین C می باشد بعنوان سبزی مصرف می شود
جهت درمان سودا مقدار نيم گرم از ريشه اين گياه با نظر پزشك استفاده شود.
. جهت درمان دانههاي جلدي مزمن حدود نيم گرم از ريشه اين گياه ابتدا چند آب جوشانده بیرون ریخته شود سپس استفاده گردد.
. جهت جوشهاي چركين صورت از ريشه اين گياه به صورت پماد بمالند.
. جهت درمان ريزش موي سر كه باعث پيداشدن لكههاي كوچك عاري از مو ميگردد از پماد اين گياه استفاده كنند.
. جهت درمان بواسير مقدار نيم گرم از ريشه اين گياه را به روش شماره يك تهيه و بنوشند و از پماد گرد ريشه اين گياه به محل بمالند.
. جهت درمان خارش پوست با دمكرده ريشه اين گياه پوست را بشويند.
. براي جلوگيري از ورم و سفت شدن پستانها در اثر تراكم شير برگهاي اين گياه را له كرده به صورت ضماد بگذارند. ضماد اين گياه براي سرطان پستان مفيد است بايد تمامي سطح پستان را به استثناي نوك آن با ضماد اين گياه پوشانده و به مدت 3 روز، پارچهاي را با دمكرده ريشه آن مرطوب نموده سپس ضماد را عوض كرده و ضماد ديگري گذاشته تا 15 روز اين كار ادامه داشته باشد. در اثر اين ضماد پوست پستان ملتهب و داراي جوشهاي چركين ميشود ولي پس از يك ماه تا 45 روز سفتي پستان برطرف ميگردد سپس پستانها را خوب شسته و پودر اسيد بوريك ريخته و ميگذاريد خشك شود.
اندام مورد استفاده گیاه سرخاب کولی
ریشه خشک شده :
امروز به عنوان تصفیه کننده لنف ، مخصوصا درتب غده ای والتهاب لوزه ، به کار می رود و می توان آن را برای درمان ماستیت به کار برد وداروهای روماتیسم اضافه کرد . کاربردخارجی آن برای بیماری های پوستی عفونی مانند جرب وکچلی قارچی پوست است و می توان آن را به مرهم های تسکین دهنده درد زخم ، همورویید و مفاصل ملتهب افزود .
میوه :
قدرت آن عموما کمتر از ریشه است .میوه تازه وخشک شده سمی است وشیوه آپاچی ، یعنی جویدن آن ، توصیه نمی شود. در گذشه آن را برای بیماری های پوستی و درمرهم های مسکن روماتیسم به کار می بردند. عصاره آن را روی زخم وتومور می مالیدند اما تاثیر چندانی ندارد .
مشخصات :
سردهای از میخکسانان چندساله که بومی آمریکای شمالی و جنوبی و شرق آسیا و زلاندنو هستند و موادی دارند که برای پستانداران سمی است، اما پرندگان بهراحتی میوه آنها را میخورند، زیرا پوسته دانه آنها در دستگاه گوارش پرندگان قابل هضم نیست. گیاه سرخاب به خانواده فیتولاکاسه تعلق دارد. علفی، پایا، با ارتفاع حدود ۳ متر بومی شمال آمریکا(جنوب غربی کانادا و ایالت های ویرجینا فلوریدا ایالت متحده آمریکا) است و به فراوانی در سواحل دریای خزر می روید. برگهای این گیاه متناوب، بیضی شکل، بدون دندانه، فاقد تار با پهنک کامل بدون گوشوارک، با گل های سفید و یا سفید مایل به صورتی و میوه های به رنگ بنفش مایل به سیاه ارغوانی شبیه خوشه انگور می باشد.