سرطان غده تیموس

[ツClas$i☪ J☯ ツ]

غده تیموس در جلو و بالای قلب قرار دارد. رشد سرطان غده تیموس آهسته می باشد و زمانی که در مراحل اولیه تشخیص داده شود، روند خوبی خواهد داشت. سرطان تیموس در بین مردان شایع تر است و بیشتر در سنین 40 تا 60 سالگی رخ می دهد.



سرطان غده تیموس
تیموس یک عضو کوچک در قسمت بالای قفسه سینه، پشت استخوان سینه، در فضای قفسه سینه و در بین ریه ها می باشد. به طور کلی، تیموس در جلو و بالای قلب قرار دارد.



تیموس دارای سه لایه مهم می باشد: مدولا (بخش درونی)، کورتکس (اطراف مدولا) و کپسول (پوشش نازک خارجی).



تیموس جزء سیستم ایمنی بدن می باشد.
از دوران نوزادی تا بلوغ، غده تیموس هم بزرگ تر می شود، اما پس از بلوغ شروع به کوچک شدن می کند و به تدریج بافت چربی جایگزین آن می شود.



وظیفه تیموس
قبل از تولد و در طی دوران کودکی، تیموس به بدن کمک می کند تا انواع گلبول های سفید خون از جمله لنفوسیت های T (نوعی از گلبول های سفید) را تولید کند.
لنفوسیت T در تیموس تکثیر می شود و به گره های لنفاوی در سراسر بدن می رود.

لنفوسیت ها به سیستم ایمنی بدن کمک می کنند و از بدن در مقابل ویروس ها، قارچ ها و دیگر عوامل بیماری زا محافظت می کنند.



انواع سلول های تیموس
- سلول های اپی تلیال که به تیموس شکل می دهند و می توانند تیموماس و سرطان تیمیک را بوجود می آورند.



- تیموس بیشتر حاوی لنفوسیت می باشد که سلول های ایمنی را تشکیل می دهند و می توانند این سلول ها سرطانی شوند که به نام لنفوم هوچکین و لنفوم غیرهوچکین نامیده می شوند.



- سلول های اعصاب و غدد که هورمون های خاصی را آزاد می کنند و باعث سرطان کارسینوئید می شوند.
غده تیموس نزدیک رگ های خونی که خون را از سر و دیگر مناطق به قلب می برند، قرار دارد. لذا اگر این غده سرطانی شود، بر این عروق خونی فشار می آید و باعث ورم صورت، گردن، بالای قفسه سینه می شود



سیستم ایمنی بدن, تیموس, غده تیموس



علائم سرطان تیموس
در بیش از 50 درصد موارد هیچ نشانه ای وجود ندارد. اما گاهی دارای علائمی مانند سرفه ای که قطع نمی شود و خونی است، درد قفسه سینه و تنفس مشکل می باشد.



برخی مواقع، علائم سرطان وابسته به اندازه تومور و فشار وارده بر اندام های مجاور می باشد.
تب، بلع مشکل، کاهش اشتها، تعریق شبانه و کاهش وزن کمتر شایع است.



برخی موارد ممکن است در دیواره ریه ها و قلب و یا حتی به بافت های بیرونی سینه پخش شود.



غده تیموس نزدیک رگ های خونی که خون را از سر و دیگر مناطق به قلب می برند، قرار دارد. لذا اگر این غده سرطانی شود، بر این عروق خونی فشار می آید و باعث ورم صورت، گردن، بالای قفسه سینه می شود. گاهی این ورم همراه با کبودی پوست می باشد. ورم رگ های آشکار تمام بدن، سردرد و سرگیجه نیز رخ می دهد.



بیماری های مرتبط با سرطان تیموس
- بیماری های خودایمنی از جمله: رشد نکردن پیش سازهای گلبول های قرمز خون



- میاستنی گراویس: میاستنی گراویس یک بیماری خوایمنی مزمن عصبی- عضلانی است که ضعف اسکلتی-عضلانی، خستگی، افتادگی پلک و اختلال در بلع را به همراه دارد.



- آرتریت روماتوئید



- لوپوس اریتماتوز سیستمیک



- پلی میوسیت



- کولیت زخمی



- سندرم شوگرن



- سارکوئیدوز



- اسکلرودرما



اما این نکته را نباید از یاد برد که بسیاری از افراد مبتلا به این بیماری ها، دچار سرطان تیموس نمی باشند.



علت سرطان تیموس
هنوز علت اینکه چرا برخی افراد مبتلا به این سرطان می شوند معلوم نیست.
محققان برخی تغییرات DNA را در سلول های سرطانی تیموس پیدا کردند.



DNA در هر یک از سلول بدن وجود دارد که ژن ها را می سازد و به سلول ها دستور می دهد که چگونه عمل کنند.



اما هنوز دلیل واضحی برای ایجاد این تغییرات، چگونگی بروز این تغییرات و اینکه چه تغییراتی باعث سرطانی شدن تیموس می شود، وجود ندارد.



عوامل خطر سرطان تیموس
برخی مطالعات نشان داده است که پرتودرمانی منطقه بالای قفسه سینه باعث بروز این سرطان می شود، اما هنوز این مطلب ثابت نشده است.



تنها عوامل خطر شناخته شده عبارتند از: سن و قومیت.
- سن : خطر ابتلا به این سرطان با افزایش سن، زیاد می شود. این سرطان در کودکان و جوانان نادر است. این سرطان اغلب در افراد میانسال دیده شده است.



- نژاد : در آسیایی ها و سفیدپوستان این بیماری شایع تر است.



سیستم ایمنی بدن, تیموس, غده تیموس



تشخیص سرطان تیموس
- معاینات پزشکی



- آزمایش های تصویربرداری از قفسه سینه مثل اشعه X و یا سی تی اسکن و یا MRI



- بیوپسی (نمونه برداری)



درمان سرطان تیموس
رایج ترین درمان، عمل جراحی است.
دیگر راه های درمان عبارتند از: پرتودرمانی، شیمی درمانی و هورمون درمانی.



عوارض سرطان تیموس
یکی از عوارض سرطان ها، آفت دهان می باشد. آفت، زخم های کوچکی است که روی زبان و لثه و داخل لب دیده می شود.



آفت ها دردناک هستند و باعث بروز مشکلاتی در غذاخوردن و حرف زدن می شوند.



برای کاهش درد و تسریع بهبودی آفت دهان:
- نمک را در آب حل کنید و یا یک قاشق چایخوری جوش شیرین و یا یک قاشق چایخوری دیفن هیدرامین را در نصف لیوان آب گرم حل کنید و دهانتان را با آن بشویید. دقت کنید که این محلول را قورت ندهید.



- روی آفت ها با خمیر حاصله از جوش شیرین و آب بمالید.



- از مصرف غذاهای اسیدی و تند پرهیز کنید.



- یخ روی آفت قرار دهید.



- به طور مرتب مسواک بزنید.

[وحید200]

ااااااااااااااا