11-02-2014، 15:28
امروزه اغلب ظروف مصرفی منازل برای پخت و پز از جنس روی یا تفلون هستند كه در حقیقت هر دو از فلز آلومینیوم ساخته شدهاند. ظروف تفلون سالیان درازی است كه به عنوان یكی از ملزومات و وسایل لازم، جهت پخت مواد غذایی كاربرد دارند.
این ظروف به علت مقاومت حرارتی و شیمیایی بالا در برابر اسیدها و بازها و خاصیت ضدچسبندگی مورد توجه اغلب خانوادهها قرار گرفتهاند. اما بد نیست بدانید كه نوع غیراستاندارد و غیربهداشتی این ظروف میتواند صدمات جبرانناپذیری را برای مصرفكننده به بار آورد. در كل ظروف تلفون یا به اصطلاح چدنی كه اخیرا مد شدهاند در اصل از آلومینیوم و پوششی به نام تفلون كه نوعی مواد رنگی پلیمری است ساخته شدهاند. پوشش تفلونی نیز خود از دو لایه آستری و رویه تشكیل شده است كه رویه آن نچسب بوده و اگر استاندارد نباشد به دلیل دارا بودن مواد پلیمری كه نوعی پلاستیك هستند در مقابل حرارتهای بسیار بالا به طور نامحسوس سوخته و گازهای سمی ایجاد میكند. این ظروف وقتی كه بسیار داغ میشوند غذا را سمی میكنند ولی به دلیل درصد پایین این سموم در كوتاه مدت عارضهای بروز نكرده ولی اثرات سوء آن در درازمدت با علائمی نظیر: كمخونی، كوتاهقدی، ضایعات پوستی و ... ظاهر میشود.
با گذشت بیشتر زمان به دلیل پیوند ضعیفی كه در بین مولكولهای تشكیلدهنده رویه تفلون نامرغوب وجود دارد و در هر بار پختوپز یكلایه بسیار نازك در حد میكرون از تفلون به غذا میچسبد در نتیجه در ظاهر وانمود میشود كه غذا به تفلون نچسبیده ولی واقعیت این است كه تفلون ظروف، خصوصا رویه آن طی چند ماه بتدریج از بین رفته و آستری باقی میماند. با ایجاد این حالت به اصطلاح نچسبی تفلون نیز به پایان خود میرسد و پس از مدتی بتدریج آستری نیز بهصورت نامحسوس وارد غذاها شده و سفیدی آلومینیوم هویدا میشود. آلومینیوم نیز به دلیل آن كه فلزی نرم بوده علاوه بر ورود مواد شیمیایی به غذاها به صورت فیزیكی نیز با كشیدن قاشق و غیره به گونهای مخرب وارد مواد غذایی گشته و به همراه آن خورده میشود. ورود این فلز به غذا علاوه بر از بین بردن طعم اصلی غذا، سبب بروز بیماریهای عصبی مانند آلزایمر (فراموشی)، نرمی استخوان، انسداد روده، كمخونی و بروز بیماریهای مزمن دیگر میشود. در این میان بدنیست بدانید كه چدنیهای غیرواقعی كه پوششی به نام تفلون دارند به خاطر ضخامت بالا از نظر توزیع حرارت بهتر از تفلون عمل میكنند ولی بقیه ضرر و زیانشان مشابه ظروف تفلونی است.
توجه: در مورد تفلونها تنها ظروفی را كه دارای مجوز ساخت از وزارت بهداشت هستند تهیه كنید و هرگز برای صرفهجویی و كمك به اقتصاد خانواده به بازسازی تفلون فكر هم نكنید. در ضمن به یاد داشته باشید اگر ظروف تفلون استاندارد و بهداشتی باشد و بدون روغن یا مواد غذایی بر روی حرارت نماند و در حین پخت از دماهای بسیار بالا استفاده نشود و هنگام پخت غذا در آنها از قاشقهای تفلون یا چوبی به كار رود، ظروف مناسبی جهت پخت مواد غذایی در دماهای معمولی محسوب میشوند.
این ظروف به علت مقاومت حرارتی و شیمیایی بالا در برابر اسیدها و بازها و خاصیت ضدچسبندگی مورد توجه اغلب خانوادهها قرار گرفتهاند. اما بد نیست بدانید كه نوع غیراستاندارد و غیربهداشتی این ظروف میتواند صدمات جبرانناپذیری را برای مصرفكننده به بار آورد. در كل ظروف تلفون یا به اصطلاح چدنی كه اخیرا مد شدهاند در اصل از آلومینیوم و پوششی به نام تفلون كه نوعی مواد رنگی پلیمری است ساخته شدهاند. پوشش تفلونی نیز خود از دو لایه آستری و رویه تشكیل شده است كه رویه آن نچسب بوده و اگر استاندارد نباشد به دلیل دارا بودن مواد پلیمری كه نوعی پلاستیك هستند در مقابل حرارتهای بسیار بالا به طور نامحسوس سوخته و گازهای سمی ایجاد میكند. این ظروف وقتی كه بسیار داغ میشوند غذا را سمی میكنند ولی به دلیل درصد پایین این سموم در كوتاه مدت عارضهای بروز نكرده ولی اثرات سوء آن در درازمدت با علائمی نظیر: كمخونی، كوتاهقدی، ضایعات پوستی و ... ظاهر میشود.
با گذشت بیشتر زمان به دلیل پیوند ضعیفی كه در بین مولكولهای تشكیلدهنده رویه تفلون نامرغوب وجود دارد و در هر بار پختوپز یكلایه بسیار نازك در حد میكرون از تفلون به غذا میچسبد در نتیجه در ظاهر وانمود میشود كه غذا به تفلون نچسبیده ولی واقعیت این است كه تفلون ظروف، خصوصا رویه آن طی چند ماه بتدریج از بین رفته و آستری باقی میماند. با ایجاد این حالت به اصطلاح نچسبی تفلون نیز به پایان خود میرسد و پس از مدتی بتدریج آستری نیز بهصورت نامحسوس وارد غذاها شده و سفیدی آلومینیوم هویدا میشود. آلومینیوم نیز به دلیل آن كه فلزی نرم بوده علاوه بر ورود مواد شیمیایی به غذاها به صورت فیزیكی نیز با كشیدن قاشق و غیره به گونهای مخرب وارد مواد غذایی گشته و به همراه آن خورده میشود. ورود این فلز به غذا علاوه بر از بین بردن طعم اصلی غذا، سبب بروز بیماریهای عصبی مانند آلزایمر (فراموشی)، نرمی استخوان، انسداد روده، كمخونی و بروز بیماریهای مزمن دیگر میشود. در این میان بدنیست بدانید كه چدنیهای غیرواقعی كه پوششی به نام تفلون دارند به خاطر ضخامت بالا از نظر توزیع حرارت بهتر از تفلون عمل میكنند ولی بقیه ضرر و زیانشان مشابه ظروف تفلونی است.
توجه: در مورد تفلونها تنها ظروفی را كه دارای مجوز ساخت از وزارت بهداشت هستند تهیه كنید و هرگز برای صرفهجویی و كمك به اقتصاد خانواده به بازسازی تفلون فكر هم نكنید. در ضمن به یاد داشته باشید اگر ظروف تفلون استاندارد و بهداشتی باشد و بدون روغن یا مواد غذایی بر روی حرارت نماند و در حین پخت از دماهای بسیار بالا استفاده نشود و هنگام پخت غذا در آنها از قاشقهای تفلون یا چوبی به كار رود، ظروف مناسبی جهت پخت مواد غذایی در دماهای معمولی محسوب میشوند.