آب درمانی(طولانی ولی خیلی کامل)

[MOHSENEBRAHIMI]

دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.

از زمان های دور ، هم قبایل بدوی و هم ملل متمدن، آب را برای درمان به کار می‌گرفتند. هیدروتراپی در گذشته توسط ایرانی‌ ها ، ژاپنی‌ها ، مصری‌ها و یونانی‌ها با توجه به خواص بسیار آن مورد توجه بوده و فراوان استفاده می‌شده است. شاید آسان‌ترین و راحت‌ترین وسیله‌ای که ورزشکاران و مردم برای رفع خستگی، کسالت و به‌دست آوردن آرامش و راحتی از آن استفاده می‌کنند آب باشد.

حتی حیوانات وحشی و اهلی دریافته‌اند، زمانی که بیمار می‌شوند باید آب بیاشامند. مصرف صحیح آب نه تنها تندرستی ما را حفظ می‌کند، بلکه در صورت از دست رفتن تندرستی یا بروز اختلال در آن از طریق پاکسازی مواد زاید از بدن، آن را باز می‌گرداند.

البته آب درمانی درکنار مزایا و فوایدی که دارد، دارای مضراتی هم هست که باید به آنها توجه کرد. در ادامه با بیان فواید آب درمانی به مضرات و زیان‌های آن نیز پرداخته‌ایم.


طبقه‌بندی آب از نظر درجه حرارت


1ـ آب خنک‌تر از دمای بدن(37 درجه) اثر برانگیزنده، خنک‌کننده و محرک دارد.

2ـ آب گرم‌تر از بدن که تقویت کننده، نیرو بخش و قدرت آفرین است.

3ـ آبی که داغ است آرامش به وجود می‌آورد و دردها را رفع می‌کند، ولی ایجاد خستگی مفرط می‌نماید.

4ـ آبی که اندکی از درجه حرارت بدن پایین‌تر است، یعنی آب ولرم (27 تا 32 درجه) یا آب نه سرد و نه گرم (32 تا 35 درجه) همیشه سودمند و برای مصارف عمومی مناسب است.


چارچوب نظری آب درمانی

ناخالصی‌های بدن، علت تمام بیماری‌هاست. درد، آوای طبیعت است که به مغز هشدار می‌دهد که پناهگاه عضو، مورد تهاجم دشمن قرار گرفته است و برای دفع میهمان ناخوانده یاری می‌طلبد.

از آنجا که علت اولیه تمام بیماری‌ها، باقی ماندن مواد مرضی در سیستم بدنی است. باکتری‌ها ازاین مواد زاید تغذیه می‌کنند. هیچ‌گونه باکتری‌ای در خون خالص اکسیژن‌دار و در مکانی که این مواد زاید یافت نمی‌شوند، نمی‌تواند رشد کند.

داروهای شیمیایی زهرآگین در چنین مواردی صرفا بیماری را کنترل می‌کنند، ولی نمی‌توانند علت را رفع کنند. این داروها متعاقبا صدمات شدیدتری عارض می‌کنند.

طبیعت درمان‌ کننده بزرگی است، بنابراین راه‌حل ما در گرو همکاری با طبیعت در پاکسازی زواید از طریق مصرف داخلی و خارجی، آب است که سالم‌ترین، مطمئن‌ترین و بی‌آزارترین پاک‌کننده است.

بدن انسان سالم بیش از 60 درصد آب دارد که درجه حرارت آن 37 درجه سانتی‌گراد است.

بدن روزانه مقداری آب از طریق پوست، شش‌ها، کلیه‌ها و روده‌ها دفع می‌کند و برای این‌که در تندرستی باقی بماند باید مقداری آب خالص را از راه غذا و آشامیدنی به بدن برسانیم.


فواید آب و آب درمانی

آب ماده بسیار مهم و حیات همه موجودات عالم به آن وابسته است و بدون این ماده حیاتی و مهم بیش از چند روز نمی‌توان زنده ماند. پس می‌توان گفت از بزرگ‌ترین مزایای آب، ادامه حیات و زنده ماندن است.

حال می‌توان مزایای دیگر آب را نیز مطرح کرد. به کمک آب می‌توانیم هضم غذا را در بدن خود بهبود بخشیم و یبوست را که منشأ بروز اغلب بیماری‌هاست برطرف کنیم. می‌توانیم اجابت مزاج خود را فعال و جریان ادرار را منظم کنیم.

به کمک آب می‌توان پوست را پاکسازی کرد و منافذ را برای تعریق باز نگه داشت و میزان تعریق را وقتی بیشتر از حد باشد، کم کرد.

آب در داشتن خواب طبیعی و سالم بسیار اثر گذار است، چراکه به حفظ تعادل بدن کمک می‌کند. از مزایای دیگر آب آن است که می‌توانیم درجه حرارت را هنگام تب کم کنیم و درجه حرارت را در شرایط لرز و سرما بالا ببریم.

آب جریان خون را تسریع می‌کند و التهاب و احتقان را در هر قسمت از بدن کاهش می‌دهد و همچنین می‌تواند از چرکی شدن و ایجاد عفونت در قسمت‌های ملتهب جلوگیری کند و در ترمیم ضایعات از قبیل زخم، بریدگی، سقوط، شکستگی ها، سوختگی‌ها و... موثر است. به کمک آب می‌توان درد را به شیوه‌ای طبیعی و بدون داشتن اثرات ناگوار شایع داروهای سمی آرام کرد.

می‌توان گفت آب ماده‌ای است ازخود طبیعت که می‌تواند به طبیعت در ریشه‌کن کردن ناخالصی‌ها، سموم و... از بدن کمک کند.

از کارکردهای دیگر این ماده حیاتی در بدن شفا بخشی آسیب‌های کبد، یرقان، سنگ صفرا، یبوست، قولنج، کهیر، چاقی و بیماری‌های تحلیل برنده است. مزایای استفاده از آب فراوان است، اما مهم‌ترین مزیت آب درمانی آن است که این روش بسیار ساده و طبیعی بوده و کاملا بی‌ضرر است و آثار بدی بر جای نمی‌گذارد.


بیماری‌هایی که با آب پیشگیری یا درمان می‌شوند

بیماری‌های بسیاری به کمک آب درمانی قابل پیشگیری یا حتی قابل درمان هستند که در اینجا ما به برخی از آنها اشاره می‌کنیم.

استفاده از آب و آب درمانی در پیشگیری و درمان ورم روده بزرگ و سردردهای میگرنی بسیار موثر است. همچنین نوشیدن آب بخصوص آب ولرم و آب نمک در درمان گلودرد (آنژین) موثر است و به بهبود بیماری کمک می‌کند، چراکه هنگام گلو درد فرد به‌ طور مدام با خشکی گلو مواجه است.

مشخص شده که آب درمانی در پیشگیری و درمان بیماری ورم مفاصل (آرتریت) و پیشگیری و درمان بیماری فشارخون بالا و حتی کنترل و درمان چربی خون بالا نیز تأثیر زیادی دارد.

توصیه می‌شود برای درمان گرفتگی عضلات بویژه عضلات کشاله ران پس از جریان هوای گرم، باید کشاله ران را شستشو داد یا دوش گرفت یا با اسفنج بدن را مرطوب کرد. در تحقیقات مشخص شده استفاده از آب و آب درمانی در پیشگیری و درمان بیماری آسم یا تنگی نفس موثر بوده و می‌تواند از میزان حملات دراین بیماری بکاهد و همچنین پاشیدن آب بر بدن یا شستشو با آب سرد می‌تواند از سرماخوردگی جلوگیری کند.

همچنین بیماری‌هایی از قبیل گال، کورک و دمل، کیست سرطان، زخم‌های خورنده، خنازیر، لوپوس، سل، جذام، تپش قلب، روماتیسم، نقرس، ضعف جنسی نیز با آب قابل بهبود و تا حدی قابل درمان هستند.

بیشتر پزشکان معتقدند آب در درمان انواع کمردرد نیز موثر است و تنها 5 درصد از بیماری‌های ناحیه کمر به جراحی نیاز دارند و بیشتر پزشکان استفاده از آب و استخر را توصیه می‌کنند.

همچنین برای پیشگیری و درمان بیماری دیابت نیز می‌توان از آب و آب درمانی بهره جست. باید گفت مناسب‌ترین زمان برای آب درمانی پیش از صبح و قبل از رفتن به بستر خواب است.

یکی دیگر از مزایای آب درمانی، استفاده از آن برای پایین‌آوردن درجه حرارت بدن هنگام تب است؛ البته اشخاص حساس و ناتوان و کودکان را نباید ابتدا با آب خیلی سرد معالجه کرد.

اگر آنها آب سرد را تحمل نمی‌کنند باید آب گرم یا ولرم را به کار برد. ولی باید آنها بتدریج به آب سرد عادت کنند و این مساله می‌تواند برای پایین افتادن درجه حرارت بدن، مرحله به مرحله برای حصول به نتایج موفقیت‌آمیزتر موثر باشد.

دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.

مضرات مصرف زیاد آب

به همان اندازه که کم آب خوردن خطرناک است، زیاده‌روی در نوشیدن آب هم سلامت را به خطر می‌اندازد. در واقع حداکثر میزان مجاز نوشیدن آب برای انسان‌ها حدود 2 لیتر است. (البته در ورزشکاران و در هوای خیلی گرم متفاوت است.) از سوی دیگر، در صورتی که در مدت زمانی کوتاه، مقدار بسیار زیادی آب نوشیده شود، فرد به اختلال پر آبی بدن دچار شده و در این مورد احتمال گیجی، کما و حتی مرگ وجود دارد.

به عقیده پزشکان در صورتی که فرد در هر 2 ساعت بیش از یک بار به دستشویی برود و سابقه بیماری خاصی نداشته باشد، به این معناست که بیش از حد آب نوشیده است.

البته نمی‌توان مقدار مشخصی آب برای نوشیدن روزانه تجویز کرد و این مساله به فیزیک بدنی و میل افراد بستگی دارد.

در صورت مصرف خیلی زیاد آب، ممکن است بدن دچار هیپوناتریومی شود. هیپوناتریومی نشانگر رقیق شدن مایعات بدن بر اثر افزایش آب نسبت به سدیم کل بدن است.

علائم ویژه هیپوناتریومی (کمبود سدیم در خون) عبارتند از تهوع، سردرد، بی قراری، گیجی، کاهش رفلکس‌ها و در نهایت تشنج و کما.

در صورتی که هیپوناتریومی بدتر شود، تهوع باعث تحریک ترشح هورمونی می‌شود که این هورمون مسوول نگهداری آب در بدن است، در نتیجه آب کمتری دفع می‌شود و بیمار وارد یک چرخه معیوب می‌‌گردد. البته تمایز علائم هشداردهنده کاری مشکل است.

اگرچه نوشیدن مقدار زیاد آب برای بدن ما خوب نیست، اما نباید از نوشیدن 8 لیوان آب در روز مضایقه کنید. آب بخش لازم و ضروری رژیم غذایی ماست.

با کاهش 2 درصد از منابع آب بدن، علائم دهیدراتاسیون (کم آبی) ظاهر می‌‌شوند.

یک علامت شایع دهیدراتاسیون خفیف، احساس خستگی در طول روز است.


چند نکته احتیاطی دیگر درمصرف آب

1ـ آب‌های خنک‌تر را برای مدت زمان کوتاه تری باید به کار برد.

2ـ وقتی بدن خشک می‌شود، نباید آب سرد را به مصرف داخلی رساند.

3ـ در کم خونی‌ها، درجه حرارت پایین، سیانوز و در خلال عادات ماهانه در افراد حساس، آب درمانی توصیه نمی‌شود.

4ـ آب گرم را نباید در افراد ناتوان که احساس کوفتگی می‌کنند، یا مستعد غش و ضعف هستند یا آنها که استعداد گرمازدگی دارند یا در سکته به مصارف داخلی و خارجی بدن رساند.

5 ـ آب ولرم، نه سرد و نه گرم در درمان اغلب بیماری‌ها موثر است، به شرط آن که توسط پزشکی مجرب در زمینه آب درمانی تجویز شده باشد.

6ـ آب دارای مواد معدنی اولیه و ناخالصی یا آغشته به رادیوم و... را نباید برای مصارف آشامیدنی به کار برد.
 

---

دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.

بسیاریاز افراد مبتلا به آرتروز زانو،در آرزوی ورزش‌های بی‌دردسری هستند که بدون فشار بر زانو بتوانند عضلات خود را تقویت کنند و از درد زانو بکاهند. 
در کشورهای پیشرفته و در علم طب ورزشی،امروزه ورزش‌های مناسب این بیماران در داخل استخرهای مخصوص توانبخشی انجام می‌گیرد.








بسیاریاز افراد مبتلا به آرتروز زانو،در آرزوی ورزش‌های بی‌دردسری هستند که بدون فشار بر زانو بتوانند عضلات خود را تقویت کنند و از درد زانو بکاهند. 
در کشورهای پیشرفته و در علم طب ورزشی،امروزه ورزش‌های مناسب این بیماران در داخل استخرهای مخصوص توانبخشی انجام می‌گیرد.


قدم برداشتن به جلو
عمود بایستید.زانو و لگن یکطرف را خم کنید.ساق را صاف کنید و مچ پا را به پشت خم کنید و روی پاشنه پا فرود آیید.به طرف جلو روی انگشتان پا بلند شوید.با پای دیگر این حرکت را تکرار کنید و به جلو گام بردارید.



قدم برداشتن به عقب
عمود بایستید،لگن و زانوی یکطرف را خم کنید.ساق را در پشت بدن قرار دهید.مچ پا را به جلو خم کرده و روی انگشتان فرود آیید و به آرامی به سمت پاشنه بچرخید.با دیگر تکرار کنید

.

قدم برداشتن به پهلو
 
عمودبایستید در حالیکه پاها صاف هستند.یک پا را دور کنید و سپس آن را روی کف استخر قرار دهید. پای مخالف را به سمت وسط بیاورید تا دوباره در حالت ایستاده قرار گیرید.در جهت مخالف تکرار کنید.

کشش غیر فعال عضله جلوی ران
جسم شناور را اطراف پای مورد نظر قرار دهید.رو به دیوار استخر بایستید در حالیکه جلوی ران‌ها و لگن با دیوار در تماس باشند،تنه را

صاف نگه‌دارید و تا حد امکان زانو را بیشتر خم کنید و پاشنه را به طرف باسن فشار دهید.

  
کشش عضلات پشت رانپاشنهپای مورد نظر را روی زمین قرار دهید.در حالیکه مچ پا به پشت خم شده است.از ناحیه لگن به طرف جلو خم شوید،سر و تنه را به طرف جلو روی پاها نگه‌دارید و عضلات پشت پای مورد نظر را تحت کشش قرار دهید.نگه‌دارید و سپس شل کنید.




کشش عضلات پشت ساق پارو به دیوار استخر بایستید.در حالیکه آرنج صاف و پاها کنار یکدیگر است،با پای دیگر یک قدم به جلو بردارید.همزمان آرنج‌ها را خم و تنه را به طرف جلو حرکت دهید.پاشنه پای عقب را روی زمین نگه‌دارید. مفاصل ران را به طرف جلو و پاشنه عقب را به پایین فشار دهید

. 
کشش خم زانو در وضعیت نشستهبنشینید در حالیکه زانوها روی یک پارالل است و خودتان را روی بار عقبی نگه‌دارید.ساق پای دیگر را روی ساق پای مورد نظر قرار دهید و با پای مورد نظر به عقب فشار دهید تا کشش احساس شود. نگه‌دارید و سپس شل کنید

. 
کشش باز زانو در حالت نشستهبنشینید در حالیکه زانو روی یک پارالل است و خود را روی بار عقب پارالل نگه‌دارید.پای دیگر را زیر مچ پای مخالف قرار دهید.پای دیگر را صاف کنید تا به صاف شدن زانو پای مورد نظر کمک کنید. نگه‌دارید و سپس شل کنید.


تقویت
پا دوچرخه یک پایی
دیواراستخر را نگه‌دارید و روی یک پا بایستید. پای مورد نظر را خم و صاف کنید. عمل دوچرخه زدن را انجام دهید. جهت را بر عکس کنید و تکرار کنید.



به عقب کشیدن عضلات پشت پا
بایستیددر حالیکه پشت به دیوار استخر هستید.دیوار استخر را نگه‌دارید و لگن پای مورد نظر را تا 90 درجه خم کنید.در حالیکه خمبودن لگن را حفظ می‌کنید، زانو را صاف و خم کنید.
 
دور و نزدیک کردن پا
بافاصله‌ای به اندازه طول اندام فوقانی کنار دیوار استخر ایستاده و لبه دیوار را بگیرید.به آرامی پای راست را صاف و از کنار بدن بالا بیاورید.به وضعیت اولیه عنی خط وسط بدن بازگردید.
 
خم کردن مفصل لگندر حالیکه پاها کنار یکدیگر است و یک پهلو به طرف دیوار استخر قرار دارد،به دست نزدیک به دیوار تکیه دهید.به آرامی پای مخالف را صاف کرده و در جلوی بدن بالا بیاورید.خم کردن فقط از ناحیه ران باشد. زانوی پای حمایت‌کننده باید خم باشد.

به عقب کشیدن پشت پا
بایستید در حالیکه پشت به دیوار استخر هستید.دیواراستخر را نگه‌دارید و لگن پای مورد نظر را تا 90 درجه خم کنید.در حالیکه حالت خم شدن لگن را حفظ می‌کنید،زانو را صاف و خم کنید.
 
خم و باز کردن مقاومتی زانو
روی مچ پای مورد نظر،مقاومتی قرار دهید.بایستید در حالیکه زانوی مورد نظر روی پارالل است.خودتان را روی بار عقبی نگه‌دارید.زانوی مورد نظر را خم و صاف کنید. 
باز کردن مفصل لگن
بایستیددر حالیکه پاها کنار یکدیگر است و یک پهلو به طرف دیوار استخر قرار دارد،با دست نزدیک دیوار را بگیرید.با سفت کردن باسن به آرامی پای مخالف را صاف و به طرف عقب فشار دهید.تنه را صاف نگه‌دارید و سر به طرف جلو باشد.زانوی پای حمایت کننده باید کمی خم باشد.حال به وضعیت اولیه باز گردید.

---

آب درمانی

قدمت استفاده از آب جهت درمان به زمانهای گذشته بر می گردد. در آن زمان جهت بدست آوردن آرامش و رفع خستگی یا برای درمان برخی از بیماریهای خود از آب درمانی استفاده می کرده اند . در هنگام قرار گرفتن یک جسم در آب به اندازه وزن حجم آبی که جابجا می شود. از وزن جسم کاسته می شود. از ویژگی فوق ( کاهش یافتن وزن اندام در آب ) می توان جهت اهداف درمانی استفاده نمود. بنابراین از اثرات مستقیم آب درمانی می توان به این موارد اشاره نمود :
عضو یا اعضایی که بخاطر نداشتن عصب و عضله در خشکی حرکت ندارند به دلیل سبک شدن بدن در آب،
این اعضاء توسط عضلاتی که اعصاب دارند به حرکت در می آیند.
جریان خون عضو فلج زیاد شده و تغذیه آن بهتر می شود
از تحلیل رفتن عضلات نیمه فلج جلوگیری می شود

 از اثرات مستقیم آب درمانی ایجاد روحیه نشاط و شادابی و سرزندگی و جلوگیری از عوارضی همچون خمودگی ، گوشه نشینی و رکود است که منجر به افسردگی ها و ناراحتی های ر-حی و روانی می گردد
اسپاسم یکی از معضلات بیماران نخاعی است آب تا حد بسیار زیادی اسپاسم را کم می کند بخصوص اگر این آب گرم باشد .
 اثرات گرما نیز به حرکت در آب اضافه شده و تاثیر بسزایی در کاهش اسپاسم می گذارد.
افزایش گردش خون و گرم شدن نواحی دردناک روی دریچه درد در شاخ نخاع اثر گذاشته و از شدت درد می کاهد. حرکت در آب و آب درمانی اثرات غیر مستقیم بسیاری دارد که می توان به آن موارد اشاره کرد :
از بین بردن محدودیت حرکتی در مفاصلی که عضلات فلج و یا نیمه فلج دارند.
جلوگیری از پوکی استخوان
 از دیگر فواید غیر مستقیم حرکت در آب برای کسانی که مشکل حرکتی دارند و یا دچار ضایعه نخاعی هستند و یا قطع عضو هستند (بخصوص در افرادی که صدمه نخاع دیده اند ) عدم تغییر -کل در ستون فقرات می باشد. در افراد دچار ضایعه نخاع به علت عدم استفاده بیش از حد از ویلچر و نشستن دراز مدت در آن، انحنایی بصورت جانبی در ستون فقرات ایجاد می شود ( اسکلیوز ) که این معضل با حرکت درمانی در آب حل می شود. زیرا در آب ستون فقرات به حالت کشیده در می آید و حرکت دستها در آب به تقویت عضلات ناحیه پشت کمک کرده و از ایجاد اسکلیوز جلوگیری می نماید.
 این ورزش با ایجاد افزایش گردش خون در ناحیه کلیه ها و مثانه از رسوب مواد معدنی به شکل سنگ در کلیه ها و مجاری ادرار جلوگیری نموده و تخلیه بهتر مثانه را سبب می شود.
 حرکت در آب ، حجم تنفسی ریه را بالا برده ، از تجمع ترشحات و خلط در ریه و ایجاد عفونت در آن جلوگیری کرده و با تنفس بهتر، سلامت بیشتر ریه ها را تضمین می نماید . لازم به تذکر است که آب به دلیل برخی خواص فیزیکی نظیر چسبندگی ، شناوری ، فشار و غلظت (ویسکوزیته ) اثرات بسیار مفیدی در انجام حرکات ورزشی دارد و از این خواص در دستگاههای هیدروتراپی استفاده می شود. در هیدروتراپی عمومی معمولا" از استخر یا وان های پروانه ای شکل استفاده می گردد. در حالی که در هیدروتراپی موضعی از وانهای کوچک و یا وان گردابی استفاده می شود. برخی از دستگاههای آب درمانی به گونه ای طراحی شده اند که می توانند آب را با فشار زیاد به اندامها بپاشند و یا حالت گردابی در آب ایجاد نمایند . در این حال علاوه بر استفاده از اثرات حرارتی آب ، از اثرات میکانیکی آن نیز بهره برد. حالت گردابی آب همچون ماساژ عمل می کند و از طریق تحریک اعصاب حسی سبب تسکین دردهای موضعی و بهبود گردش خون می شود . در آب درمانی دمای آب ،مدت استفاده از آب و تعداد جلسات درمانی ، متناسب با شدت بیماری و شرایط جسمی و روانی بیمار تنظیم می شود. پس از صحبت در باره آب درمانی به شیوه مدرن بهتر است به درمان بوسیله آب های معدنی نیز اشاره شود. استفاده از آب های معدنی طرفداران زیادی در سراسر جهان پیدا کرده است. در ایران نیز به دلیل وجود چشمه های فراوان آب گرم بسیاری از بیماران از این گونه حمامها برای درمان دردهای خود استفاده می کنند.

بطور خلاصه می توان گفت که آب درمانی و یا حرکت در آب و جنب و جوش در آب می تواند فواید زیر را داشته باشد :
 جلوگیری از تحلیل رفتن عضلات
رفع محدودیت حرکتی و یا پیشگیری از آن
جلوگیری از پوکی استخوان
پیشگیری از ایجاد انحراف در ستون فقرات
ایجاد روحیه نشاط و شادابی
پیشگیری از رسوب سنگ در کلیه ها و مجاری ادرار
کارکرد بهتر کلیه ها
افزایش حجم تنفسی و کارکرد بهتر ریه ها
کاهش اسپاسم
کاهش درد
افزایش حرکت روده ها و جلوگیری از یبوست
تقویت عضلات
ایجاد روحیه اعتماد به نفس و ایجاد روحیه قدرتمندی برای انجام کارهای روزه مره بخصوص در افراد نخاعی
ارتقاء بهداشت پوست و مو و جلوگیری از ایجاد زخم فشاری .




مصرف منظم آب به مغز کمک می کند تا دمای بدن را کنترل کند. برای حفظ رطوبت چشم ها، بینی و دهان، بدن به آب نیاز دارد. آب علاوه بر نرمی مفاصل، از اعضای بدن محافظت می کند.

به گزارش MSN از کل وزن بدن 60 درصد آن از آب تشکیل شده است که هر روز مقداری از آن از طریق عرق کردن، ادرار و نفس کشیدن از دست می رود. اگر چه مصرف روزی ۸ لیوان آب توصیه شده است اما در واقع مقدار آب مورد نیاز بدن به عوامل مختلف از جمله جنسیت، سن، فعالیت بدنی، آب و هوا، ابتلا به بیماری و ... ارتباط دارد.

یک فرد سالم و فعال با یک رژیم غذایی سالم می تواند آب مورد نیاز بدن را تامین کند.

نکات زیر درباره نوشیدن آب خواندنی است:
* قبل از احساس تشنگی، آب بخورید. * به هنگام فعالیت بدنی آب را قبل از فعالیت، در حین آن و پس از ورزش کردن بخورید. * آب را به نوشیدنی های دیگر ترجیح دهید. * آب بدن را از طریق میوه هایی مانند گوجه فرنگی، هندوانه، طالبی، کرفس و خیار تامین کنید. خوب است بدانید که زمان دقیق مصرف آب اهمیت زیادی دارد و حداکثر تاثیر را روی بدن خواهد گذاشت. * مصرف ۲ لیوان آب، ناشتا، اعضای داخلی بدن را فعال می کند. * مصرف یک لیوان آب نیم ساعت قبل از هر وعده غذایی، به هضم غذا کمک می کند. * خوردن یک لیوان آب قبل از حمام به کاهش فشار خون کمک می کند. * برای جلوگیری از سکته مغزی یا حمله قلبی، قبل از خواب یک لیوان آب بخورید.



۱۰ خاصیت مهم مصرف آب:

* سلامت پوست: رطوبت پوست مانع پیری می شود و پوست سالم تر می ماند.

* سردرد: ۷۵ درصد مغز هر فرد از آب تشکیل شده است. بنابراین کمبود آب بدن، باعث سردرد می شود.

* کمر درد: این ناراحتی بر اثر کمبود مایعات در بدن به وجود می آید. دیسک های موجود در قسمت کمر هر انسان پر از مایعات است و مانند کمک فنر عمل می کند، فعالیت بدنی منظم و میزان کافی مایعات، دیسک ها را آب رسانی کرده و به آن ها اجازه می دهد تا قسمت فوقانی بدن را حمایت کنند.

معمولا مایع درون دیسک در تحمل ۷۵ درصد وزن بدن نقش دارد در حالی که خود اسکلت دیسک تنها در تحمل ۲۵ درصد وزن بدن نقش دارد. افت مایعات، اسکلت را مجبور می کند وزن بیشتری را تحمل کند و در نتیجه درد و ناراحتی به وجود می آید.

* کاهش عفونت: سیستم لنفاوی موجود در بدن وظیفه دفع ضایعات را دارد. این سیستم قبل از ورود سموم به جریان خون، آن ها را می شکند. آب ناکافی در سیستم لنفاوی در بدن اختلال ایجاد می کند و در نتیجه مقاومت بدن را در مقابل عفونت های خطرناک کاهش می دهد.

* تمرکز: آب می تواند سموم موجود در بعضی از فرآورده های غذایی مانند افزودنی ها و مواد نگه دارنده را از کبد دفع کند و باعث فعال تر شدن فرد و افزایش تمرکز می شود.

* آرتروز: آب در نرم کردن مفاصل بین استخوان ها نقش اساسی دارد. کمبود آب، سایش بین سطح غضروف ها را افزایش می دهد و در نتیجه باعث درد و ورم مفاصل می شود.

* بوی دهان: بوی نامطبوع دهان نشانه بارز کمبود آب بدن است. آب دهان در از بین بردن باکتری های موجود در دهان و آب رسانی به زبان نقش موثری دارد.

* گرفتگی عضلات: اکسیژن از طریق خون به عضلات منتقل می شود. در صورت نرسیدن اکسیژن به خون، عضلات اسیدلاکتیک ترشح می کنند که گرفتگی عضلانی به وجود می آورد. آب کافی یعنی تامین اکسیژن خون.

*درمان آسم: آسم، مشکل قوه هاضمه و حالت تهوع صبحگاهی را با مصرف آب کافی پیش گیری و یا درمان کنید.

* فشار خون بالا: تقریبا ۸۵ درصد حجم خون از آب تشکیل شده است. بنابراین حجم خون با مصرف آب ارتباط تنگاتنگی دارد. به محض افت حجم خون، مویرگ های کم تر فعال بسته می‌شود تا قسمت های فعال تر به خون کافی دسترسی داشته باشند. با بسته شدن رگ ها، به عضلات فشار وارد می آید و مصرف آب می تواند فشار وارد بر عضلات را تسکین دهد.

---

آب درمانی

شاید آسان ترین، راحت ترین و ارزان ترین وسیله ای که ورزشکاران و مردم برای رفع خستگی، کسالت و به دست آوردن آرامش و راحتی از آن استفاده می کنند، آب باشد. گرفتن دوش آب گرم پس از ورزش و مسابقه، یا پس از انجام کارهای سنگین روزانه، تقریبا یک امر طبیعی و عادی است که تمام بازیکنان و افراد، آگاهانه یا بدون آگاهی از آن استفاده می کنند.
آب درمانی، یک روش عامه پسند است و به خلاف اکثر روشهای دیگر، رفع خستگی عضلانی با رضایت و خوشنودی ورزشکاران توام می شود.
با تمام مزایا در مورد آب درمانی، باید گفت: "با شناخت و آگاهی از تاثیرات فیزیولوژیکی و درمانی آب، به آسانی و راحتی می توان از آن استفاده کرد." "هیدروتراپی" به معنای آب درمانی در گذشته توسط ایرانی ها، مصری ها، یونانی ها و ژاپنی ها، با توجه به خواص درمانی آب، به فراوانی مورد استفاده قرار می گرفت. هیدروتراپی یا آب درمانی به شکل امروزی آن را شاید بتوان مدیون دکتر "جان فلویر" انگلیسی دانست. شاید استفاده از آب در موارد درمانی و رفع خستگی در ورزشکاران وبه دست آوردن آرامش جسمی و روحی، قدمتی معادل قدمت زندگی بشر داشته باشد.  مزایا و خصوصیات استفاده از آب درمانی برای تسکین دردها وآفرینش آرامش، یعنی در موارد درمانی و رفع خستگی در ورزشکاران وبه دست آوردن آرامش جسمانی - روحی، متعدد است. در دسترس بودن آن برای همه، ارزان بودن نسبت به روش های دیگر، اندازه گیری درجه حرارت آب به آسانی، سبک شدن وزن بدن در آب و عامه پسند بودن آن برای همه، از جمله مزایای آب درمانی است.
● آب و رفع خستگی
آب درمانی چگونه باعث رفع خستگی ورزشکاران می شود؟ برای شناخت و آگاهی از چگونگی عمل و علل رفع خستگی ورزشکاران، متعاقب استفاده از هیدروتراپی باید تاثیرات فیزیولوژیکی آب درمانی را نیز بررسی کرد. به طور کلی، در هنگام قرار گرفتن در آب، تغییرات زیر در بافت ها و اندام های بدن رخ می دهد.
▪ افزایش درجه حرارت بدن: بر حسب میزان و مقدار گرمای آب، درجه حرارت بدن هم تغییر می کند. در اغلب موارد که درجه حرارت آب استخر بین ۳۴ تا ۳۷ درجه سانتیگراد باشد، دمای بافت ها و عضلات ورزشکار نیز مقداری افزایش می یابد.

▪ افزایش سوخت و ساز بافت ها:
در اثر افزایش حرارت بافت های مختلف بدن، میزان سوخت وساز یا متابولیسم عمومی بافت ها نیز زیاد می شود.
▪ اتساع عروق: بالا بودن حرارت آب منجر به بالا رفتن حرارت بدن و متعاقب آن، متسع شدن عروق و مویرگ ها می شود. در ضمن، اتساع عروقی می تواند ناشی از افزایش سوخت و ساز سلول ها باشد که نیاز به اکسیژن اضافی و دفع بیشتر مواد حاصل از سوخت و ساز دارند.
▪ افزایش جریان خون:
افزایش درجه حرارت بدن موجب زیادتر شدن سوخت و ساز سلول ها می شود که برای جبران کردن این امر، بدن به افزایش جریان خون بافت ها روی می آورد. بنابر این، میزان جریان خون نیز متعاقب قرار گرفتن در آب گرم افزایش می یابد.
▪ افزایش میزان فعالیت قلب:
به دنبال اتساع عروق خونی و زیاد شدن میزان جریان خون، میزان خون وارده به قلب نیز زیادتر می شود و طبق قانون فرانگ استارلینگ (هرچه خون وارده به قلب زیادتر شود، خون خارج شده از آن نیز زیادتر می شود) میزان برون ده قلبی نیز افزایش می یابد و فعالیت قلبی هم بیشتر می شود.
به دنبال ایجاد تاثیرات فیزیولوژیکی فوق در بافت ها و اندام های بدن، یک سلسله تاثیرات درمانی در فرد مشاهده می شود، از جمله در اثر افزایش جریان خون و بهبود وضع تغذیه در اندام ها و دفع سریع مواد زاید، گرفتگی و اسپاسم عضلات فرد، بر اثر وقوع تغییرات مذکور، این درد و ناراحتی ورزشکار از بین می رود. به طور خلاصه می توان گفت که تاثیرات درمانی آب به واسطه اثری است که آب روی پوست بدن دارد.
در آب درمانی، پوست بدن به عنوان یک عضو مهم و اساسی است، زیرا بر اثر برخورد جریان آب، گیرنده های عصبی پوست تحریک می شوند. تحریکات ایجاد شده از طریق اعصاب، بر سیستم عصبی مرکزی تاثیر می گذارند و این تاثیرات سیستم عصبی مرکزی است که باعث به وجود آمدن اثرات درمانی آب می شود. استفاده از آب درمانی روی جریان خون، سوخت و ساز بدن، سیستم عصبی، ترکیب خون و میزان ترشح غدد نیز تاثیر می گذارد و در نهایت، تجمع این تاثیرات روی روان فرد منعکس می شود.
● موارد کاربرد آب درمانی در ورزش
از هیدروتراپی به غیر از رفع خستگی و آرامش در ورزشکاران، در موارد دیگری نیز می توان استفاده کرد. مهم ترین کاربردهای آب درمانی شامل موارد زیر است:
۱) به عنوان قسمتی از درمان فوری ضایعه ورزشی که باید از آب سرد با درجه حرارت حدود ۱۲/۸ درجه سانتیگراد استفاده کرد. برای مثال، قرار دادن مچ پا یا دست ضایعه دیده در ظرف آب سرد، باعث جلوگیری از ایجاد تورم و التهاب در موضع صدمه دیده می شود و درد را کاهش می دهد.
۲) در درمان ضایعات ورزشی مزمن مثل کوفتگی، رگ به رگ شدن و پیچ خوردن مفاصل، التهاب و تورم تاندون یا زرد پی می توان از آب درمانی استفاده کرد. برخی از متخصصان عقیده دارند که در هر مرحله از ضایعات سیستم عضلانی - استخوانی می توان از آب درمانی استفاده کرد. البته توصیه می شود که در اوایل وجود ضایعه حاد و شدید، از آب گرم نیز استفاده کرد.
۳) بعد از عمل جراحی در صدمات ورزشی، برای به دست آوردن دامنه حرکتی مفاصل می توان از آب درمانی استفاده کرد. از موارد مهم دیگر، کاربرد آب درمانی در ورزش برای تحرک و انعطاف پذیری در عضلات و مفاصل است. در این حالت نیز عضو مورد نظر را در یک وان یا ظرف مناسب قرار می دهیم. در صورت امکان می توان از استخر آب گرم استفاده کرد. گرمای آب باعث نرم شدن بافت ها و عضلات و مفاصل می شود و این امر کیفیت انجام حرکات در عضو صدمه دیده را بهبود می بخشد.
۴) به عنوان قسمتی از برنامه آمادگی ورزشکاران هم می توان از آب درمانی استفاده کرد. منظور این است که برای گرم کردن عضلات بدن، افزایش جریان خون در بافت ها، بهبود وضع تغذیه سلول ها، قبل از شروع تمرینات و حرکات جهت تقویت و آماده کردن بدن، می توان از آب درمانی استفاده کرد.
۵) از جمله موارد دیگری که هیدروتراپی در ورزش کاربرد دارد، تمیز و برطرف کردن مواد خارجی از روی زخم ها، خراشیدگی ها، تاول ها و دیگر صدمات ورزشی است که در پوست بدن به وجود می آید.
● ممنوعیت استفاده از آب درمانی
اگرچه استفاده از آب درمانی یک روش بدون خطر و بی عارضه است و می توان آن را برای اکثر ورزشکاران تجویز کرد، بهتر است در هنگام استفاده از آن به نکاتی چند توجه داشت:
▪ در هنگام وجود اختلال حسی در ورزشکاران، باید در درجه حرارت آب دقت زیادی به عمل آورد، زیرا امکان ایجاد ضایعه، پس از استفاده از آب گرم در ورزشکارانی که دچار اختلالات حسی هستند، وجود دارد.
▪ همچنین ورزشکارانی که اختلالات گردش خون، عفونت حاد، زخم باز و وسیع، نارسایی قلبی یا نارسایی تنفسی و اختلالات غدد دارند، نباید از هیدروتراپی استفاده کنند. در صورت به کار بردن آن نیز باید دقت بسیار زیادی به عمل آورد. در هنگام استفاده از آب گرم، چون فشار خون پایین می آید، بنابراین در ورزشکارانی که نارسایی قلبی دارند، استفاده از آب درمانی ممنوع است. ▪ همچنین در آن دسته از ورزشکاران زن که دوران قاعدگی را می گذرانند، نباید از هیدروتراپی استفاده کرد.

---

آب درمانی

دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.

آب درمانی(هیدروپاتی) یعنی درمان امراض به وسیله آب. از زمانی که به یاد می آید، هم قبایل بدوی و هم ملل متمدن آب را برای درمان به کار می گرفتند. حتی حیوانات وحشی و اهلی دریافته اند، زمانی که بیمار می شوند، باید آب بیاشامند.

مصرف صحیح آب نه تنها تندرستی ما را حفظ می کند، بلکه در صورت از دست رفتن تندرستی یا بروز اختلال در آن از طریق پاکسازی مواد زاید از بدن، آن را باز می گرداند.

* طبقه بندی آب از نظر درجه حرارت:
1) آب خنک تر از دمای بدن (37 درجه)، اثر برانگیزنده، خنک کننده و محرک دارد.

2) آب گرم تر از بدن، تقویت کننده، نیرو بخش و قدرت آفرین است.

3) آبی که داغ است آرامش به وجود می آورد و دردها را مرتفع می سازد، ولی ایجاد خستگی مفرط می نماید.

4) آبی که اندکی از درجه حرارت بدن پایین تر است، یعنی آب ولرم (27 تا 32 درجه) یا آب نه سرد و نه گرم (32 تا 35 درجه) همیشه سودمند است و برای مصارف عمومی مناسب است.

* چار چوب نظری آب درمانی
نظریه اساسی و اصول هیدروپاتی را می توان به قرار زیر تشریح کرد:

ناخالصی های بدن، علت تمام بیماری هاست.

درد، آوای طبیعت است که به مغز هشدار می دهد که پناهگاه عضو، مورد تهاجم دشمن قرار گرفته است و برای دفع میهمان ناخوانده یاری می طلبد.

داروهای شیمیایی زهرآگین در چنین مواردی صرفا بیماری را کنترل می کنند، ولی نمی توانند علت را مرتفع سازند. این داروها متعاقبا صدمات شدید تری عارض می کنند.

طبیعت درمان دهنده بزرگی است. بنابراین تمهیدات ما در گرو همکاری با طبیعت، در پاکسازی زواید از طریق مصرف داخلی و خارجی آب است که سالم ترین، مطمئن ترین و بی آزارترین پاک کننده است.

بدن انسان سالم بیش از 60 درصد آب دارد که درجه حرارت آن 37 درجه سانتی گراد است. بدن روزانه مقداری آب از طریق پوست، شش ها، کلیه ها و روده ها دفع می کند و برای اینکه در تندرستی باقی بماند، باید مقداری آب خالص را از راه غذا و آشامیدنی به بدن برسانیم.

برای آنکه تندرستی را حفظ کنیم، همیشه باید غریزه طبیعی را به منزله راهنما قرار دهیم.

علت اولیه تمام بیماری ها، باقی ماندن مواد مرضی در سیستم بدنی است. باکتری ها ازاین مواد زاید تغذیه می کنند. هیچ گونه باکتری در خون خالص اکسیژن دار و در مکانی که این مواد زاید یافت نمی شوند، نمی تواند رشد کند.

بیماری های مزمن در اثر تجمع این مواد مرضی در بعضی از مناطق بدن که بنا به دلایلی ضعیف تر از بقیه اعضا در دفع مواد زاید است، مانند ریه، کبد یا کلیه به وجود می آیند که این مواد زاید سبب تضعیف و تخریب عضو گرفتار می شوند.

تمهیدات ما در علاج بیماری حاد یا مزمن باید کمک به طبیعت در خروج این مواد زاید از بدن باشد که عملکرد اعضا را مختل می کند و این کار نباید با سموم یا تزریق مواد بیگانه در سیستم باشد که حالت بیماری را مشکل تر می سازد، پس آنگاه طبیعت با ناخالصی ها می ستیزد و موادی که برای بدن لازم نیست از بدن دفع می کند.

* ما به وسیله ی آب می توانیم ...
1) هضم غذا را در بدن خود بهبود بخشیم.

2) اجابت مزاج خود را فعال سازیم.

3) جریان ادرار را منظم کنیم.

4) پوست را پاک کنیم و منافذ را برای تعریق باز نگه داریم.

5) تعریق را کم کنیم، وقتی که بیشتر از حد باشد.

6) خواب طبیعی و سالم داشته باشیم.

7) درجه حرارت را به هنگام تب کم کنیم.

8) درجه حرارت را در شرایط لرز زیاد کنیم.

9) جریان خون را تسریع نماییم.

10) التهاب و احتقان را در هر جای بدن کاهش دهیم.

11) از چرکی شدن هر قسمت ملتهب جلوگیری کنیم.

12) در هنگام بیماری تشنگی را مرتفع سازیم.

13) تمام ضایعات از قبیل زخم، بریدگی، سقوط، شکستگی ها، سوختگی ها و ... را ترمیم کنیم.

14) درد را به شیوه ای طبیعی، بدون داشتن اثرات ناگوار شایع داروهای سمی آرام کنیم.

15) به طبیعت در ریشه کن ساختن ناخالصی ها، سموم و ... از بدن کمک برسانیم.

16) آسیب های کبد، یرقان، سنگ صفرا، یبوست، قولنج، کهیر، چاقی و بیماری های تحلیل برنده را شفا بخشیم.

17) اختلال در آشامیدن، تپش قلب، روماتیسم، نقرس، ضعف جنسی و ... را بهبود نماییم.

18) بیماری هایی از قبیل گال، کورک و دمل، کیست سرطان، زخم های خورنده، خنازیر، لوپوس، سل، جذام و ... را التیام دهیم.

19) از افراد ضعیف و خسته مراقبت کنیم و آنها را با طراوت و سرپا نگه داریم.

* موارد احتیاط

آب های خنک تر را برای مدت زمان کوتاه تری باید به کار برد.
وقتی که بدن خشک می شود، نباید آب سرد را به مصرف داخلی رساند.
در کم خونی ها، درجه حرارت پایین، سیانوز و در خلال عادات ماهانه در افراد حساس، آب درمانی توصیه نمی شود.
آب گرم را نباید در افراد ناتوان که احساس کوفتگی می کنند، یا مستعد غش و ضعف هستند، یا آنهایی که مستعد گرمازدگی می باشند و یا در سکته به مصارف داخلی و خارجی بدن رساند.
آب ولرم، نه سرد و نه گرم، در درمان اغلب بیماری ها موثر است، به شرط آنکه توسط پزشکی مجرب در زمینه ی آب درمانی تجویز شده باشد.
آب دارای مواد معدنی اولیه و ناخالصی یا آغشته به رادیوم و ... را نباید برای مصارف آشامیدنی به کار برد