دلم برای باغچه میسوزد

[zahra1377]

كسي به فكر گل ها نيست

كسي به فكر ماهي ها نيست

كسي نمي خواهدباور كند كه باغچه دارد مي ميرد

كه قلب باغچه در زير آفتاب ورم كرده است

كه ذهن باغچه دارد آرام آرام

از خاطرات سبز تهي مي شود

و حس باغچه انگار

چيزي مجردست كه در انزواي باغچه پوسيده است

حياط خانه ي ما تنهاست

حياط خانه ي ما در انتظار بارش يك ابر ناشناس خميازه مي كشد

و حوض خانه ي ما خاليست

ستاره هاي كوچك بي تجربه از ارتفاع درختان به خاك مي افتند

و از ميان پنجره هاي پريده رنگ خانه ي ماهي ها

شب ها صداي سرفه مي آيد

حياط خانه ي ما تنهاست ...

/*\*/*\*/*\*/*\*/*\*/*\*/*\

من از نهايت شب حرف ميزنم / من از نهايت تاريكي

و از نهايت شب حرف ميزنم

اگر به خانه ي من آمدي براي من اي مهربان چراغ بياور

و يك دريچه كه از آن

به ازدحام كوچه خوشبخت بنگرم .