04-09-2012، 23:38
(آخرین ویرایش در این ارسال: 05-09-2012، 0:03، توسط دختر آسماني.)
هپاتیت سی (به انگلیسی: Hepatitis C) یک بیماری عفونی-ویروسی است که توسط ویروس هپاتیت سی موسوم به HCV ایجاد میشود و یک ویروس دارای پوشش با RNA مثبت است و جزو فلاوی ویروس طبقه بندی می شود. آلودگی به این ویروس باعث التهاب در پارانشیم کبد میگردد. در بیشتر موارد٬ آغاز این بیماری بدون نشانه(سمپتوم) است اما در مراحل پیشرفته بهگونه سیروز کبدی و در موارد کمتر سرطان کبد بروز میکند. واگیری بیماری از راه خون آلوده انجام میگیرد، و در بیمارانی که پیشینه بکارگیری مواد مخدر تزریقی، انتقال خون آلوده، یا خالکوبی با سوزن آلوده را دارند بیشتر دیده میشود. از دیگر راههای انتقال ارتباط جنسی است که درصد کمتری را به خود اختصاص میدهد. اغلب کارسینوم در یاختههای کبدی پیآمد این هپاتیت است. درمان اصلی آن با کمک انواع اینترفرون بویژه آلفا و نیز داروی ریباویرین است. دچارشدن به این بیماری از بیشترین زمینهسازهای پیوند کبد در جهان به شمار میرود.
علائم:
عفونت حاد: تاحدود دو ماه پس از آلودگی با ویروس HCV علائم و نشانه مهمی بروز نمیکند و بیشتر با بیحالی(آستِنی) و علائم آنفولانزا همراه است. پس از علائم اولیه(پرودروم) که ممکن است چند هفته طول بکشد٬ زردی بروز کرده و گاهی نیز ورم متقارن در مفاصل و حتی کریوگلوبولینامی و گلومرولونفریت نیز بروز میکند. مدفوع بیمار بیرنگ و ادرار تیره است و در آزمون کلینیکال به راحتی میتوان کبد را احساس و لمس نمود.
عفونت مزمن: بیماری بیش از شش ماه طول کشیده و نشانه بهبود دیده نمیشود. در این حالت دوران بیماری به چهار پایه(فاز) تقسیم میشود.
1.فاز ثابت و غیر ثابت از نظر پروسه نکروز کبد.
2.دورههای تشدید حملهها شبیه به روند و پروسههای التهابی در هپاتیت حاد
3.سیر تکاملی و تدریجی به سوی سیروز کبدی با حفظ عملکرد کبد
4.رسیدن به دور سیروز کبدی همراه ازدست رفتن عملکرد کبدی
هپاتیت سی بهندرت بهبودی کامل به همراه دارد و استراحت٬ رژیم غذایی و غیره در درمان بیفایده است. بهترین روش پیشگیری از ابتلا بوده و رعایت بهداشت وایمنی بین پرسنل بیمارستانی و استفاده از تجهیزاتی همچون دستکش٬ دوری و اجتناب از روشهای ناهنجار و پرخطر اجتماعی همچون اعتیاد تزریقی و ارتباط جنسی نامطمئن٬ پذیرش و احترام به حقوق بیمار در کلینیک پزشکی و دندانپزشکی و ارائهٔ خدمات با استاندارد بهداشتی٬ آموزش و تشویق خانوادهها برای انجام آزمایشهای سالیانه معمولی(چکآپ) و خدمات پیشگیرانهٔ مرتبط با سلامت و بهداشت از اصلیترین روشهای آن است.
در میانهٔ سال ۲۰۱۱ اداره مواد غذائی و داروئی ایالات متحده آمریکا مجوز دو داروی جدید بوسپرویر(با نام تجاری ویکترلیس) و تلاپرویر(با نام تجاری اینسیوک) را برای درمان(کنترل) هپاتیت سی٬ صادر نمودهاست. هرچند هنوز در بیماران مبتلا به ویروس اچسیوی درمانهای روتین استفاده از انواع اینترفرون بویژه اینترفرون آلفا و آنتیویرال(داروهای ضدویروس) مانند ریباویرین است.
مواظب خودتون باشيد
حداقل اولشو بخونيد
علائم:
عفونت حاد: تاحدود دو ماه پس از آلودگی با ویروس HCV علائم و نشانه مهمی بروز نمیکند و بیشتر با بیحالی(آستِنی) و علائم آنفولانزا همراه است. پس از علائم اولیه(پرودروم) که ممکن است چند هفته طول بکشد٬ زردی بروز کرده و گاهی نیز ورم متقارن در مفاصل و حتی کریوگلوبولینامی و گلومرولونفریت نیز بروز میکند. مدفوع بیمار بیرنگ و ادرار تیره است و در آزمون کلینیکال به راحتی میتوان کبد را احساس و لمس نمود.
عفونت مزمن: بیماری بیش از شش ماه طول کشیده و نشانه بهبود دیده نمیشود. در این حالت دوران بیماری به چهار پایه(فاز) تقسیم میشود.
1.فاز ثابت و غیر ثابت از نظر پروسه نکروز کبد.
2.دورههای تشدید حملهها شبیه به روند و پروسههای التهابی در هپاتیت حاد
3.سیر تکاملی و تدریجی به سوی سیروز کبدی با حفظ عملکرد کبد
4.رسیدن به دور سیروز کبدی همراه ازدست رفتن عملکرد کبدی
هپاتیت سی بهندرت بهبودی کامل به همراه دارد و استراحت٬ رژیم غذایی و غیره در درمان بیفایده است. بهترین روش پیشگیری از ابتلا بوده و رعایت بهداشت وایمنی بین پرسنل بیمارستانی و استفاده از تجهیزاتی همچون دستکش٬ دوری و اجتناب از روشهای ناهنجار و پرخطر اجتماعی همچون اعتیاد تزریقی و ارتباط جنسی نامطمئن٬ پذیرش و احترام به حقوق بیمار در کلینیک پزشکی و دندانپزشکی و ارائهٔ خدمات با استاندارد بهداشتی٬ آموزش و تشویق خانوادهها برای انجام آزمایشهای سالیانه معمولی(چکآپ) و خدمات پیشگیرانهٔ مرتبط با سلامت و بهداشت از اصلیترین روشهای آن است.
در میانهٔ سال ۲۰۱۱ اداره مواد غذائی و داروئی ایالات متحده آمریکا مجوز دو داروی جدید بوسپرویر(با نام تجاری ویکترلیس) و تلاپرویر(با نام تجاری اینسیوک) را برای درمان(کنترل) هپاتیت سی٬ صادر نمودهاست. هرچند هنوز در بیماران مبتلا به ویروس اچسیوی درمانهای روتین استفاده از انواع اینترفرون بویژه اینترفرون آلفا و آنتیویرال(داروهای ضدویروس) مانند ریباویرین است.
مواظب خودتون باشيد
حداقل اولشو بخونيد