حجاب فقط برای زنهاست؟! پس مردها چی؟!

[★ ᗰᗩᕮᗞᕮ ★]

حجاب فقط برای زنهاست؟! پس مردها چی؟!
در مكتب انسان ساز اسلام، پاكدامنی از ارزش های والای انسانی به حساب می آید و در مقابل، بی عفّتی و بی بندوباری جنسی محكوم شده است. اسلام نخست با راهنمایی و هدایت،‌مسائل جنسی و شهوانی را كنترل و تعدیل می كند، مسلمانان را به عفاف و پاكدامنی فرا می خواند.

سپس با تدابیر حكمت آمیز و اصولی زمینه های انحراف را از میان بر می دارد. هم به پیروان خویش دستور می دهد، بی عفتی نكنند و هم از آنان می خواهد كه اسباب لغزش و گناه دیگران را فراهم نسازند.


چشم چرانی، اولین قدم انحراف

گذرگاه ورود به منجلاب انحرافات و فساد جنسی «چشم چرانی» و نگاه به نامحرم است. نگاههای آلوده، تخم شهوت را در دل بارور ساخته، صاحبش را به فتنه و انحراف مبتلا می كند.

چشم چرانی، تخم شهوت را در دل می كارد و چنین كاری برای نگاه كننده كافی است كه منشأ فتنه گردد.

نگاه كردن به ناموس دیگران،‌خواست شیطان است. چشمی كه تیرهای آلوده نگاه را به نامحرمان پرتاب می كند، محل كمین شیطان است. شیطان از كمان چشم های او ناموس دیگران را نشانه می گیرد.

امیرمۆمنان ـ علیه السلام ـ فرمود:

الْعُیونُ مَصائِدُ الشَّیطانَ1؛ چشمها، كیمن گاه های شیطان است.
پس باید مراقب چشمان خویش باشیم، تا شیطان از آن برای تخریب ایمان ما و ناموس مردم استفاده نكند.



سفارش قرآن به چشم پوشی از نامحرم

امام باقر ـ علیه السلام ـ فرمود:

جوانی از انصار، در مدینه با زنی برخورد كرد. در آن زمان، مقنعه زن ها تا پشت گوششان را می پوشاند (گوشها، گردن و صورت حجاب نداشت) جوان به آن زن خیره شد و چشم از او بر نداشت تا عبور كرد. همین طور كه با نگاه به پشت سرش آن زن را تعقیب می كرد، وارد كوچه تنگی شد در این هنگام صورتش به استخوانی كه از دیوار بیرون زده بود برخورد و شكافت. وقتی آن زن رفت، جوان به خود آمد و دید خون از صورتش جاری است. با خود گفت: به خدا سوگند! نزد رسول خدا می روم و این ماجرا را با او در میان می گذارم.

جوان نزد پیامبر رفت. حضرت پرسید این چه وضعی است؟ او جریان را نقل كرد.در این هنگام جبرئیل نازل شد و این آیه را آورد؛2

قُل لِلمۆمِنینَ یغُضُّوا مِنْ اَبْصارِهِمْ وَ یَحفَظُوا فُرٌجَهُمْ ذلِكَ اَزْكی لَهٌم اِنًَّ اللهَ خَبیرٌ بِما یَصْنَعونَ2
به مۆمنان بگو چشمان خود را فرو بندند و دامن خود را حفظ كنند،این برای آنها پاكیزه تر است و خدا به آنچه می كنند، آگاه است.

و پس از آن فرمود:

وَ قُلْ لِلْمۆمِناتِ یَغْضُضنَ‌مِنْ اَبْصارِهنَّ وَ یَحفَظنَ‌ فُروجَهُنًّ3
به زنان با ایمان بگو چشمانشان را (از نامحرم) فرو بندند و دامن خود را حفظ كنند.

پس خواست قرآن رعایت عفت عمومی برای زن و مرد است و این كار ضروری و واجب شمرده شده است:

نگاه كردن مرد به بدن زن نامحرم چه با قصد لذّت و چه بدون آن حرام است و نگاه كردن به صورت و دستها، اگر با قصد لذّت باشد، حرام است، بلكه احتیاط واجب آن است كه بدون قصد لذت هم نگاه نكنند و نیز نگاه كردن زن به بدن مرد نامحرم حرام است. 4


ارزش چشمان پاك

هر یك از اعضای بدن مۆمن نسبت به عبادت پروردگار متعال وظیفه خاصی بر عهده دارد كه اگر بدان وظیفه عمل كرد، ارزشمند است.

حضرت علی ـ علیه السلام ـ درباره مواظبت و حفاظت از چشمها فرمود:

«لَیْسَ فِی الْبَدَنِ‌ شَیءٌ اَقَلَّ شٌكراً مِنَ الْعَیْنِ فَلا تُعطوها سٌۆلَها فَتَشْغَلكُم عَنْ ذِكْرِ اللهِ‌ عَزَّ وَجَل5
چیزی در بدن كم سپاستر از چشم نیست، خواسته اش را ندهید كه شما را از یاد خدا باز می دارد».

رسول خدا ـ صلی الله علیه و آله ـ چشمان با ارزش را این گونه توصیف می كند:

«كُلُّ عَیْنٍ باكِیَهٌ یَومَ القِیامَهِ اِلّا ثَلاًًثَهُ اَعیُنٍ: عَیْنٌ بَكَتْ مِنْ خَشیَهِ اللهِ وَ عَیْنٌ غَضَّتْ عَنْ مَحارِمِ اللهِ وَ عَیْنٌ باتَت ساهِرَه فی سبیلِ الله6
همه چشمها روز قیامت گریانند جز سه چشم: چشمی كه از ترس خدا بگرید، چشمی كه از نامحرم فرونهاده شود، چشمی كه در راه خدا (و پاسداری از كیان اسلام) شب زنده دار باشد.

چشمی كه به نگاه حرام آلوده نگردد، سبب بركات زیر می گردد:

دیدن شگفتیها: رسول خدا ـ صلی الله علیه و آله ـ فرمود:

«غُضُّوا اَبْصارَكُم تَرَوْنَ الْعَجائِبَ7
چشمهایتان را (از نامحرم) بپوشانید تا عجایب و شگفتیها را ببینید.

راحتی قلب: امام علی ـ علیه السلام ـ فرمود:

مَنْ غَضَّ طَرْفَهُ اَراحَ قَلْبَهُ8
آنكه از نامحرم چشم خود را فرو نهاد، قلبش را راحت كرده است.

نیك خویی: ‌همچنین آن حضرت فرمود:

مَن‌ غُضَّتْ اَطرافُهُ حَسَنَتْ اَوصافُهُ9
كسی كه نگهاههایش كنترل شود، صفاتش نیكو گردد.

پاداش الهی: امام صادق ـ علیه السلام ـ فرمود:

مَنْ نَظَرَ اِلی امْرأَهٍ فَرَفَعَ بَصَرَهُ اِلیَ السَّماءِ اَوْ غَمَضَ بَصَرَهُ لَمْ یَرْتَدَّ اِلَیْهِ بَصَرُهُ حَتّی یُزَوَّجَهُ اللهُ مِنَ الْحُورِ العینِِ10
هر كسی زنی را ببیند و (بلافاصله) دیده اش را به آسمان بدوزد یا چشم فرو بندد، چشم باز نگرداند مگر خداوند حوریان بهشتی را به عقد او در آورد.

چشیدن شیرینی ایمان: پیامبر اسلام ـ صلی الله علیه و آله ـ فرمود:

اَلنَّظَرُ سَهْمٌ مَسموُمٌ مِنْ سِهامِ اِبْلیسَ‌ فَمَنْ تَرَكَها خَوْفاً مِنَ اللهِ اَعطاهُ اللهُ ایماناً یَجِد حَلاوَتَهُ فی قَلْبِهِِ11
نگاه (به نامحرم) تیر زهرآلودی از تیرهای شیطان است و هر كس آن را از ترس خدا ترك كند، خداوند چنان ایمانی به او عطا كند كه شیرینی اش را در دل خویش احساس كند.


زیباترین داستان

قرآن كریم برای عبرت و راهنمایی مردم، داستانهای گوناگونی را نقل كرده كه میان همه آنها از داستان حضرت یوسف ـ علیه السلام ـ به عنوان «احسن القصص» یا زیباترین داستان یاد شده است. در این داستان حضرت یوسف از زشت ترین عمل كه «خیانت به ناموس دیگران»‌است پرهیز كرده، با فراهم بودن تمام مقدمات با توجه به حضور و قدرت الهی، شهوت خود را كنترل كرده و از نامحرم چشم پوشیده است و این كاری بزرگ است كه تنها با كمك ایمان به پروردگار انجام‌پذیر است.

قرآن مجید حضرت یوسف ـ علیه السلام ـ را به عنوان قهرمان میدان «عفاف» مطرح می كند تا جوانان مسلمان كه در پی قهرمان یابی و الگوپذیری هستند، از یوسف ـ علیه السلام ـ كه شجاعترین مرد روزگار بود پیروی كنند؛ چرا كه حضرت رسول ـ صلی الله علیه و آله ـ فرمود:

«اَشْجَعُ النّاسِ مَنْ غَلَبُ هَواهُ12
شجاع ترین مردم كسی است كه بر خواهش نفسانی اش چیره شود.

نكته شایان توجه در داستان حضرت یوسف ـ علیه السلام ـ استمداد از خدای سبحان و پناه بردن به قدرت سرمدی اوست كه هیچ چیز جز ایمان به پروردگار نمی تواند جلوی نفس سركش و غریزه نیرومند شهوت را بگیرد.

از امیرمۆمنان علی ـ علیه السلام ـ سۆال كردند:

بما یستعان علی غمض بصر؟
به كمك چه چیزی می توان چشم از نامحرم پوشید؟

پاسخ داد:

بالخَمُودِ تَحْتَ السُّلطانِ الْمُطَّلَعِ عَلی سَتْرِكَ13
با خاموش كردن آتش شهوت، زیر نظر قدرتمندی كه بر مخفیگاهت آگاه است.



پی نوشت:

1- فروع كافی، ج 5، ص 521.
2- نور (24)، آیه 30.
3- نور (24)، آیه 31.
4- رساله حضرت امام خمینی (قدس سره)، مسأله 2440،‌انتشارات اسلامی.
5- بحارالانوار، ج 101، ص 35.
6- بحارالانوار، ج 101، ص 35.
7- همان، ص 41.
8- شرح غررالحكم، آمدی،‌ج 5، ص 449.
9- میزان الحكمه، ج 10، ص 7.
10- بحارالانوار، ج 101، ص 37.
11- بحارالانوار، ج 101، ص 38.
12- نهج‌ الفصاحه، پاینده، حدیث 299، ص 58.
13- بحارالانوار، ج 101، ص 411.




تبیان