بازی آنلاین
آپلود عکس
16-09-2013، 21:59
بسمه تعالی
همین الان دارم بهتون میگم که در مورد این که ایران میتونه این قول بی شاخ و دمو آزار بده یا نه بحث نکنید این بحث مختص ناو هوا پیما بر است و در مورد موشک خلیج فارس برادرم و پسر عمم در تایپیک راه های ایران برای مقابله با حمله ی هوایی آمریکا جواب کاملا قانع کننده ای دادن اگه خواستید اونجا جوابشونو بدید
از مطلب لذت ببرید و خوب بخونیدش چون خط به خطش مهم و مورد نیازه منبعم هم سایت وزین میلیتای است
سوالی داشتید در خدمتم!!!
آمریکا برای حضور مستمر در صحنه و اجرای سیاست های خود شدیدا یه ناوهای هواپیمابر خود نیازمند است . رئیس جمهور سابق این کشور طی بازدید خود از ناو هواپیمابر
"تئودور روزولت " بیان کرد که هنگام بروز بحران در هر منطقه از جهان اولین سوالی که به ذهن افراد بلندپایه سیاسی آمریکا خطور می کند این است که نزدیکترین ناو هواپیمابر به منطقه کجاست.
ناو هواپیما بر با ارتفاعی برابر با یک ساختمان بیست طبقه (از آب) و طولی برابر از آب با 333 متر در همان نگاه اول تعجب همگان را بر می انگیزند اما دلیل آن بزرگی و عظمت بی نظیر ناو نیست
بلکه توانایی این فرودگاه کوچک در به پرواز در آوردن سریع هواپیما های جنگی است
از بعد نظامی خود ناو اسلحه ی قابل استفاده ای محسوب نمیشود بلکه این قدرت هوایی مستقر در آن است که ناو هواپیما بر را در میدان نبرد تبدیل به کابوس می کند
در آب های آزاد ناو های هواپیما بر بعنوان قلمرو ان کشور محسوب میشوند و خدمه می توانند به مانند اینکه در کشور خود هستند رفتار نمایند البته تا زمانی که به محدوده ی سواحل کشور های دیگر نزدیک نشوند
ناو هواپیما بر می تواند با سرعت 64 kmبر روی آب حرکت کند و این یعنی توانایی رسیدن به منطقه ی
درگیری طی حداکثر چند هفته
ساختمان ناو هواپیمابر
با بیش از یک میلیارد قطعه در بین یکی از پیچیده ترین ماشین های ساخته شده توسط بشر قرار میگیرند
بدنه ی کشتی از ورقه های مقاوم و محکم فولاد چند اینچی ساخته شده که مقاومت فوق العاده ای در برابر آتش سوزی و آسیب های ناشی از میدان نبرد دارد. تکیه گاه اصلی سازه ای کشتی از سه تیر افقی تشکیل شده است
بخش بدنه در زیر خط آب به صورت قوس دار و تسبتا باریک است و بخش بالای خط آب به طرف بیرون گسترده میشود تا عرشه ی پروازی را تشکیل دهد
بخش زیری نیز از دو لایه ی مجزا بوده که در صورت اصابت اژدر لایه دوم به عنوان محافظ عمل کرده و از غرق شدن کشتی جلوگیری می کند
سیتم پیشرانه ی ناو از دو راکتور هسته ای تشکیل یافته است که در محفظه ای زره پوش در وسط ناو قرار دارند که نیروی توربین های ناو را تامین می کنند البته راکتور های هسته ای خطرات خاص خود رادارند ولی تا بیست سال نیازی به سوخت گیری ندارند و سوخت گیری مجدد آنها سه سال به طول می انجامد
به ارقام زیر در مورد ناوهای کلاس نیمیتز توجه کنید:
· ارتفاع کلی برابر 74 متر
· وزن فولاد سازه ای 54000 تن
· مساحت عرشه ی پروازی 1.8 هکتار
· وزن هر کدام از لنگر ها 30 تن
· وزن هر یک از دانه های زنجیر لنگر 160 کیلو گرم
· وزن هر یک از پروانه ها 30 تن
· تعداد تلفن های داخلی ناو 2500 خط
· تعداد تلویزیون های ناو 3000 دستگاه
· ظرفیت ذخیره ی غذای یخ زده وخشک شده در ناو برابر با 6000نفر برای 70 روز
تعداد پزشک 6 ، دندان پزشک 5 و یک بیمارستان 51 تخت خوابی
برخواستن هواپیما از ناو taking off
عرشه ی پروازی ناو از پر هیجان ترین و خطرناک ترین محل ها برای کار است در مقایسه با خدمه ی زمینی عرشه ی پروازی برای خلبان ها چندان خطرناک نبوده ولی دشواری مخصوص به خود را دارد چون طول باند کوچکتر از طول باند ها معمولی است . بنابراین هواپیما نیازمند سیستم های خاصی برای پرواز و فرود است.
برای اینکه به پرواز در آوردن هاپیماها آسانتر انجام گیرد ناو در خلاف جهت باد وبا سرعت زیاد حرکت می کند این عمل باعث بیشتر شدن نیروی لیفت بال می شود اما این کار ناکافی است بنابراین از وسیله ای برا شتاب دادن به هواپیما استفاده میشود که کاتاپولت نام دارد
قبل از پرتاب خلبان از تمام قدرت موتور استفاده میکند و افسر کاتاپولت با اشاره ی خلبان میله ی
نگهدارنده ی را رها می کند
سیتم کاتاپولت می تواند یک جنگنده ی 20 تنی را در عرض 2ثانیه از صفر به 270 کیلومتر برساند
هر ناو قادر است در هر 20 ثانیه یک هواپیما را به پرواز در بیاورد
فرود هواپیما بر عرشه ی ناو
فرود یا نشستن روی ناو یکی از سخت ترین کارهایی است که یک خلبان با آن مواجه میشود. عرشه ی ناو فقط 150 متر برای فرود هواپیما دارد و این ناکافی است.
برای فرود بر روی عرشه ی ناو ،هرهواپیما باید دارای قلاب دم tail hookباشد .
خلبان هنگام فرود خلبان با تقرب صحیح سعی میکند یک از چهار کابل نگهدارنده ی روی عرشه ی ناو را بگیرد این کابل های فولادی به سیلندرهای هیدرولیکی زیر عرشه متصل هستند که وقتی قلاب دم هواپیما
با یکی از این کابل ها درگیر شد کابل بیرون آمده در نتیجه سیلندر انرژی هواپیما را جذب میکند چنین سیستمی میتواند هواپیمایی با 24تن وزن و با سرعت 241 کیلومتر بر ساعت را در 96 متر متوقف کند
برای کمک به خلبان در فرودی دقیق فردی که به افسر علائم معروف است از طریق رادیو و همچنین چراغ های روی عرشه ی ناو او را راهنمایی میکند.
علاوه بر راهنمایی های افسر فرود، خلبان تقرب را با کمک یک سیستم نوری به نام لنزهای اپتیکی فرنسل نیز انجام میدهد این لنزها از یک سری چراغ ها لیزری تشکیل شده که توسط ژیروسکوپ پایدار شده اند
فرماندهی یا جزیره
مرکز فرماندهی ناو و عرشه ی پروازی ساختمانی به نام جزیره است .این ساختمان حدود 46متر ارتفاع ولی فقط با 6متر پهنا در پایه جای زیادی را اشغال نمیکند
روی سقف ساختمان فرماندهی ناو رادارها و آنتن های مخابراتی ناو قرار دارد که قابلیت شناسایی کشتی ها
و هواپیماهای خودی و دشمن را دارد
در بالاترین طبقه ی این ساختمان ، مرکز کنترل پرواز اصلی قرار دارد که بر فعالیت های ناو و پروازها تا شعاع 8 کیلومتری نظارت دارد
در طبقه ی پایین مرکز کنترل پرواز ،مرکز فرماندهی کشتی قرار دارد در این طبقه کاپیتان ،
افسر سکاندار ناو ،افسر موتور قرار دارد
طبقه ی زیرین مرکز فرماندهی کشتی، اتاق ادمیرال(فرمانده کل گروه رزمی شامل ناو هواپیما بر ،دو ناوچه شلیک موشک ها هدایت شونده ، یک ناوشکن ،یک زیر دریایی ،یک ناو محافظ ضد حملات زیر دریایی و در نهایت یک کشتی لجیستیکی) وجود دارد
آشیانه هواپیماها
روی عرشه تعداد کمی هواپیما را میتوان پارک کرد با توجه به اینکه که فضای کافی برای پارک 80 تا 100 فروند هواپیما نیاز است وقتی هواپیما مورد استفاده قرارنمی گیرد به آشیانه فرستاده میشود
آشنایه هواپیما دو طبقه پایین تر از عرشه ی پروازی قرار دارد که 209 متر طول 34 متر عرض و 8متر ارتفاع دارد
تیپ هوایی مستقر در ناو از 9 اسکادران تشکیل شده که جمعا 70 تا 80 فروند را تشکیل میدهد نا گفته نماند در زرادخانه ناو بیش از 4000 از انواع بمب ها و موشک ها وجود دارد
خدمه و زندگی در ناو
ناو ها معمولا به شهر های روی آب معروف اند و معمولا بین 5000 تا 6000 خدمه در ناو کار میکنند که حدود 2500 نفر ازآنها مربوط به تیپ هوایی و بقیه خدمه ی کشتی هستند
ناگفته نماند بیشتر این افراد تا مدت ها پا به عرشه نمی گذارند
زیرا مکان بسیار خطرناکی برای افراد نااشناست
افرادی هم که در عرشه هستند تابع مقررات و نظم خاصی هستند بطوریکه عدم دقت یکی از خدمه ممکن است فاجعه ای به دنبال داشته باشد
تما افراد مسئول روی عرشه لباس های رنگی مربوط به شغل خود را میپوشند که شامل موارد زیر است
ارغوانی: مسئول سوخت هواپیما
آبی : جابجا کننندهای هواپیما مسئولان بالابر، رانندهای یدک کش و مسئولان ارتباطات
سبز: مسئولان کاتاپولت ،کابل های نگهدارنده و افسران راهنمای هواپبیما
قرمز : افسران مهمات، مسئولان عملیات نجات
قهوه ای : افسران تیپ هوایی
سفید: بازرسان ،افسران ناظر و تیم پزشکی
تسلیحات تدافعی ناو :
با اینکه خود ناو سلاح جنگی ای محسوب نمیشود ولی جهت بالا بردن قدرت دفاعی آن هر ناو هواپیمابر مجهز به موشک های زمین به هوای seasparrow و موشک های ضد موشک RAM و چهار توپ چرخان 20 میلیمتری با برد 1.5 کیلومتر میباشد
همچنین دارای سیستم ها ی CHAFF و flare و طعمه های یدک کش شونده نیز هست
تعداد ونوع ناو های هواپیمابر در کل جهان
امروزه در كل جهان، 21 ناو هواپیمابر فعال در اختیار 9 کشور قرار دارد، ضمن اینکه 10 کشور دارای ناوهواپیمابر هستند:
1- ایالات متحده آمریكا: 15 ناو هواپیمابر (در حال خدمت یا استراحت یا ساخت)
2- بریتانیا: (6 ناو هواپیمابر، 4 در خدمت و 2 در حال ساخت)
3- فرانسه: یك ناو (شارل دوگل)
4- ایتالیا: (كاوور) (در حال ساخت)
5- روسیه: یك ناو فعال (آدمیرال كوزنتسف)
6- هند: یك ناو (آدمیرال كورشكوف) (خریداری شده از روسیه)
7- چین: (Varyag) (غیرفعال، خریداری شده از اوكراین)
8- اسپانیا: (دو ناو هواپیمابر، یكی در حال خدمت و یكی در حال ساخت)
9- برزیل: (São Paulo) (خریداری شده از فرانسه)
10- تایلند: (HTMS Chakri Nareubet) (یك ناو خریداری شده از اسپانیا)
همچنین كشورهای كره جنوبی، بریتانیا، كانادا، چین، هند، ژاپن، استرالیا، شیلی، سنگاپور و فرانسه از جمله كاربران ناوهای هلیكوپتربر به شمار میروند.
اكنون كه در اوائل قرن 21 ام قرار داریم، ناوهای هواپیمابر فعال، در حدود 1250 فروند هواپیما را حمل میكنند. از این تعداد، 1000 فروند به ایالات متحده تعلق دارد. پس از آمریكا، بریتانیا و فرانسه از كاربران عمدهء این ناوها به شمار میروند، هرچند كه ایالات متحده با فاصلهء بسیار زیادی در صدر آنها قرار دارد.
كشورهای كاربر ناوهای هواپیمابر
1- ایالات متحدهء آمریكا: 11 ناو
ناوهای هواپیمابر ایالات متحده سابقهای بسیار طولانی دارند. از جنگ جهانی دوّم تا جنگ ویتنام و بعد از آن در جنگ سال 1991 خلیجفارس و امروز نیز در جنگ با ترور شركت داشته و دارند. در كنار هر ناو هواپیمابر، شناورهای گوناگونی استقرار مییابند كه تشكیل یك ناوگروه ضربتی (carrier strike group) را میدهند.
كشتیهای پشتیبانی كنندهء هر ناو هواپیمابر، به طور معمول شامل سه یا چهار شناور بدین شرح هستند: رزمناو مجهز به سامانهء دفاعی Aegis، ناوشكن، یك ناوچه و دو زیردریایی تهاجی. وظیفهء این گروه، محافظت ناو هواپیمابر در برابر حملات هوایی، موشكهای ضدكشتی، تهدیدات زیرآبی و هر خطری كه ناو هواپیمابر و بقیهء گروه را مورد تهدید قرار دهد، میباشد. پشتیبانی لجستیكی این گروه، با تركیبات گوناگونی از سلاحها و مهمات، روغنهای مورد نیاز موتورها، و كشتیهای آذوقهبر فراهم میگردد.
ناوهای هواپیمابر فعلی آمریكا، با نام رئیس جمهور فقید ایالات متحده، USS John F. Kennedy، به شمارهء ثبتی CV-67 آغاز میشوند. پیش از آن، ناوهای هواپیمابر بر اساس نام نبردها و جنگهای مشهوری كه اتفاق افتاده بودند، نامگذاری میشدند.
امروزه در نیروی دریایی ایالات متحده، چهار گروه مختلف از ناوهای هواپیمابر در خدمت قرار دارند:
ناوهای هواپیمابر كلاس كیتیهاوك یا Kitty Hawk class (1 فروند در حال انجام ماموریت، 2 فروند در استراحت)
ناوهای هواپیمابر كلاس اینترپرایز یا Enterprise class (1 فروند در حال انجام ماموریت)
ناوهای هواپیمابر كلاس نیمیتز یا Nimitz class (9 فروند در حال انجام ماموریت، 1 فروند در حال ساخت)
ناوهای هواپیمابر كلاس جرالد فورد یا Gerald R. Ford-class (1 فروند در حال ساخت، 2 فروند تحت برنامهریزی)
جمع: 11 فروند فعال، 2 فروند در حال ساخت و 2 فروند نیز حال برنامهریزی برای ساخت
برای دیدن اندازه واقعی عکس کلیک کنید . سایز واقعی 970x1266px.
دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
هواپیماهای مورد استفاده
نیروی دریایی ایالات متحده، تحقیق و بررسی جهت استفاده از هواپیما را از سال 1910 آغاز نمود و اولین ناو هواپیمابر خود را به نام USS Langley به سال 1922 به ماموریت اعزام كرد. در جریان جنگ جهانی دوّم و پس از حملهء هوایی نیروی هوایی ژاپن به پایگاه نیروی دریایی آمریكا در پرل هاربر (Pearl Harbor)، جنگندههای آمریكایی با شركت در عملیاتهای نبرد دریای كورال (Battle of the Coral Sea) و نبرد میدوی (Battle of Midway)، جایگزین كشتیهای جنگی موجود در منطقه شده و به طور كامل وارد جنگ شدند.
در جریان جنگ سرد، ناوهای هواپیمابر، نقش بسیار مهمی را در جریان سالهای اصطكاك با خرس شوروی ایفا كردند. در این ناوها، جنگندههای بسیار موفقی چون اف-4 فانتوم (F-4B Phantom II) و اف-14 تامكت (F-14 Tomcat) نمایانگر قدرت نظامی ایالات متحده در عرصهء آبها بودند.
ناوهای هواپیمابر ایالات متحده، امروزه با جنگندههای ضربتی و شكاری چندماموریتهء اف-18 هورنت (F/A-18C/D Hornet) و مدل جدیدتر و بزرگتر آنها یعنی اف-18 سوپر هورنت (F/A-18E/F Super Hornet) مجهز شدهاند. جنگندهء رادارگریز اف-35 (F-35 Lightning II) كه امروزه در حال طراحی و شكلگیری میباشد، مطابق برنامهء زمانبندی شده، قرار است تا سال 2012 جایگزین انواع C و D هواپیماهای اف18 گردد.
__________________- بریتانیا: 4 ناو
HMS Invincible / HMS Ark Royal / HMS Illustrious / HMS Ocean
كلاس Invincible یا Invincible-class گونهای از ناوهای هواپیمابر در حال خدمت در نیروی دریایی بریتانیاست كه شامل دو ناو هواپیمابر HMS Illustrious و HMS Ark Royal میباشد.
* ناو هواپیمابر HMS Invincible به شمارهء ثبتی R05 كه اكنون رزرو میباشد، سردستهء سه ناو همكلاس خود محسوب میشود و قرار است تا سال 2010 در خدمت باقی بماند. این ناو از تاریخ سوّم آگوست 2005 تاكنون، به صورت ذخیره نگه داشته شده و فاقد ماموریت است. Invincible به تاریخ 3 می 1973 به آب انداخته شد. اولین ماموریت این ناو به تاریخ 11 جولای 1980 ابلاغ شد و به دو هواپیمابر قدیمی Hermes و Bulwark ملحق گردید. به تاریخ 25 فوریه 1982، دولت استرالیا پس از چند ماه مذاكره اعلام كرد كه مایل است این ناو را به قیمت 175 میلیون پوند خریداری نماید. مجوز فروش این ناو توسط وزارت دفاع بریتانیا صادر شد. این هواپیمابر قرار بود جایگزین ناو قدیمی HMAS Melbourne متعلق به نیروی دریایی سلطنتی استرالیا شود.
به تاریخ دوّم آوریل 1982، آرژانتین به جزائر فالكلند حمله كرد. 5 آوریل 1982، یك روز تاریخی بود. در این روز به دو ناو هواپیمابر Invincible و Hermes ماموریت جنگی ویژه ابلاغ گردید. به تاریخ 20 آوریل 1982، كابینهء جنگی در بریتانیا تشكیل شد و دستور به بازپسگیری جزائر داده شد. جزائر فالكلند در نهایت با شكست سختی كه آرژانتینیها خوردند، بازپس گرفته شد. به تاریخ جولای 1982، وزارت دفاع بریتانیا اعلام كه از فروش ناوهواپیمابر Invincible منصرف شده است و این ناو به همراه سه هواپیمابر دیگر، در خدمت باقی خواهند ماند. ناو Invincible در جریان جنگ فالكلند، توسط جنگندههای Dagger آرژانتینی بمباران شد و آسیبهای جدی دید، هرچند كه این موضوع را بریتانیاییها انكار میكنند.
سامانهء دفاعی Phalanx
این ناو در ابتدا به دو مسلسل دفاعی 20 م م موسوم به Phalanx ساخت Raytheon مجهز بود، اما با نصب سه مسلسل پرقدرت 30 م م Goalkeeper CIWS ساخت Thales ارتقاء یافت، ضمن اینكه از دو مسلسل ضدهوایی 20 م م اورلیكن نیز بهره میبرد. سیستمهای اقدام متقابل الكترونیكی این ناو، به وسیلهء شركت تالس ساخته شدهاند. پرتابگرهای موسوم به Seagnat، وظیفهء رهاسازی فریبندههای chaff و decoys را برعهده دارند. این ناو ابتدا به موشكهای ضدهوایی سیدارت (Sea Dart) مجهز بود، اما به منظور افزایش طول عرشهء فرود كشتی، این سیستمها حذف شدند تا نگهداری هواپیماهای عمودپرواز Harrier GR7 بر روی عرشه امكانپذیر گردد. Invincible، حاوی 9 فروند هواپیمای شكاری بمبافكن هریر و 12 فروند هلیكوپتر ضدزیردریایی و پیشاخطار (اغلب از نوع سیكینگ) است.
ناو HMS Ark Royal
به شمارهء ثبتی R07 آخرین شناور كلاس Invincible محسوب میشود و جهت پرواز هواپیماهای برخاست كوتاه موسوم به STOVL نظیر Harrier ساخته شده است. این ناو به تاریخ 20 ژوئن 1981 به آب انداخته شد و اولین ماموریتش به تاریخ 1 نوامبر 1985 آغاز گردید. بین سالهای 1999 تا 2001 تحت تعمیر قرار گرفت و موشكهای Sea Dart از عرشهء آن حذف شدند تا قسمت جلوی كشتی، فضای بیشتری برای پارك هواپیماها داشته باشد. پس از تعمیر، به سال 2001 مجددن به ماموریت فرستاده شد. بین سالهای 2004 تا 2006، این ناو جهت ایجاد همخوانی با پرندههای جدید به بندرگاه فرستاده شد تا قابلیت حمل گونههای مختلف هواپیما و هلیكوپتر توسط آن فراهم گردد. به تاریخ 22 مارس 2007، پس از دو سال، به ناوگان نیروی دریایی سلطنتی پیوست و بابت اجرای پروژهء همخوانی (Refit) مبلغ 18 میلیون پوند صرف گردید. فرماندهی ناو بر عهدهء كاپیتان Alan Massey قرار دارد. بر عرشهء این ناو از سال 2003 كه در عملیات آزادسازی عراق شركت نمود، تنها از هلیكوپتر استفاده میشود و از دیگر از هواپیماهای عمودپرواز هریر، خبری نیست. در جریان عملیات آزادسازی عراق، دو هلیكوپتر وستلند سیكینگ (Westland Sea King) متعلق به اسكادران هوایی 849 از بین رفتند. این دو هلیكوپتر در آسمان با یكدیگر تصادف كرده، یك آمریكایی و شش انگلیسی در جریان این حادثه كشته شدند.
مقرر شده است ناو هواپیمابر HMS Arc Royal تا سال 2015 در خدمت باقی بماند و پس از آن با دومین ناو هواپیمابر آیندهء بریتانیا جایگزین گردد. ناوهای جدید هواپیمابر بریتانیا، از نظر تناژ، سه برابر كلاس Invincible هستند و باعث جهش فوقالعادهای در قابلیتهای عملیاتی نیروی دریایی سلطنتی خواهند شد.
دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
http://forum.niksale...ead88733.html��
تصاویر به گالری منتقل شد. Electro_officer
همین الان دارم بهتون میگم که در مورد این که ایران میتونه این قول بی شاخ و دمو آزار بده یا نه بحث نکنید این بحث مختص ناو هوا پیما بر است و در مورد موشک خلیج فارس برادرم و پسر عمم در تایپیک راه های ایران برای مقابله با حمله ی هوایی آمریکا جواب کاملا قانع کننده ای دادن اگه خواستید اونجا جوابشونو بدید
از مطلب لذت ببرید و خوب بخونیدش چون خط به خطش مهم و مورد نیازه منبعم هم سایت وزین میلیتای است
سوالی داشتید در خدمتم!!!
آمریکا برای حضور مستمر در صحنه و اجرای سیاست های خود شدیدا یه ناوهای هواپیمابر خود نیازمند است . رئیس جمهور سابق این کشور طی بازدید خود از ناو هواپیمابر
"تئودور روزولت " بیان کرد که هنگام بروز بحران در هر منطقه از جهان اولین سوالی که به ذهن افراد بلندپایه سیاسی آمریکا خطور می کند این است که نزدیکترین ناو هواپیمابر به منطقه کجاست.
ناو هواپیما بر با ارتفاعی برابر با یک ساختمان بیست طبقه (از آب) و طولی برابر از آب با 333 متر در همان نگاه اول تعجب همگان را بر می انگیزند اما دلیل آن بزرگی و عظمت بی نظیر ناو نیست
بلکه توانایی این فرودگاه کوچک در به پرواز در آوردن سریع هواپیما های جنگی است
از بعد نظامی خود ناو اسلحه ی قابل استفاده ای محسوب نمیشود بلکه این قدرت هوایی مستقر در آن است که ناو هواپیما بر را در میدان نبرد تبدیل به کابوس می کند
در آب های آزاد ناو های هواپیما بر بعنوان قلمرو ان کشور محسوب میشوند و خدمه می توانند به مانند اینکه در کشور خود هستند رفتار نمایند البته تا زمانی که به محدوده ی سواحل کشور های دیگر نزدیک نشوند
ناو هواپیما بر می تواند با سرعت 64 kmبر روی آب حرکت کند و این یعنی توانایی رسیدن به منطقه ی
درگیری طی حداکثر چند هفته
ساختمان ناو هواپیمابر
با بیش از یک میلیارد قطعه در بین یکی از پیچیده ترین ماشین های ساخته شده توسط بشر قرار میگیرند
بدنه ی کشتی از ورقه های مقاوم و محکم فولاد چند اینچی ساخته شده که مقاومت فوق العاده ای در برابر آتش سوزی و آسیب های ناشی از میدان نبرد دارد. تکیه گاه اصلی سازه ای کشتی از سه تیر افقی تشکیل شده است
بخش بدنه در زیر خط آب به صورت قوس دار و تسبتا باریک است و بخش بالای خط آب به طرف بیرون گسترده میشود تا عرشه ی پروازی را تشکیل دهد
بخش زیری نیز از دو لایه ی مجزا بوده که در صورت اصابت اژدر لایه دوم به عنوان محافظ عمل کرده و از غرق شدن کشتی جلوگیری می کند
سیتم پیشرانه ی ناو از دو راکتور هسته ای تشکیل یافته است که در محفظه ای زره پوش در وسط ناو قرار دارند که نیروی توربین های ناو را تامین می کنند البته راکتور های هسته ای خطرات خاص خود رادارند ولی تا بیست سال نیازی به سوخت گیری ندارند و سوخت گیری مجدد آنها سه سال به طول می انجامد
به ارقام زیر در مورد ناوهای کلاس نیمیتز توجه کنید:
· ارتفاع کلی برابر 74 متر
· وزن فولاد سازه ای 54000 تن
· مساحت عرشه ی پروازی 1.8 هکتار
· وزن هر کدام از لنگر ها 30 تن
· وزن هر یک از دانه های زنجیر لنگر 160 کیلو گرم
· وزن هر یک از پروانه ها 30 تن
· تعداد تلفن های داخلی ناو 2500 خط
· تعداد تلویزیون های ناو 3000 دستگاه
· ظرفیت ذخیره ی غذای یخ زده وخشک شده در ناو برابر با 6000نفر برای 70 روز
تعداد پزشک 6 ، دندان پزشک 5 و یک بیمارستان 51 تخت خوابی
برخواستن هواپیما از ناو taking off
عرشه ی پروازی ناو از پر هیجان ترین و خطرناک ترین محل ها برای کار است در مقایسه با خدمه ی زمینی عرشه ی پروازی برای خلبان ها چندان خطرناک نبوده ولی دشواری مخصوص به خود را دارد چون طول باند کوچکتر از طول باند ها معمولی است . بنابراین هواپیما نیازمند سیستم های خاصی برای پرواز و فرود است.
برای اینکه به پرواز در آوردن هاپیماها آسانتر انجام گیرد ناو در خلاف جهت باد وبا سرعت زیاد حرکت می کند این عمل باعث بیشتر شدن نیروی لیفت بال می شود اما این کار ناکافی است بنابراین از وسیله ای برا شتاب دادن به هواپیما استفاده میشود که کاتاپولت نام دارد
قبل از پرتاب خلبان از تمام قدرت موتور استفاده میکند و افسر کاتاپولت با اشاره ی خلبان میله ی
نگهدارنده ی را رها می کند
سیتم کاتاپولت می تواند یک جنگنده ی 20 تنی را در عرض 2ثانیه از صفر به 270 کیلومتر برساند
هر ناو قادر است در هر 20 ثانیه یک هواپیما را به پرواز در بیاورد
فرود هواپیما بر عرشه ی ناو
فرود یا نشستن روی ناو یکی از سخت ترین کارهایی است که یک خلبان با آن مواجه میشود. عرشه ی ناو فقط 150 متر برای فرود هواپیما دارد و این ناکافی است.
برای فرود بر روی عرشه ی ناو ،هرهواپیما باید دارای قلاب دم tail hookباشد .
خلبان هنگام فرود خلبان با تقرب صحیح سعی میکند یک از چهار کابل نگهدارنده ی روی عرشه ی ناو را بگیرد این کابل های فولادی به سیلندرهای هیدرولیکی زیر عرشه متصل هستند که وقتی قلاب دم هواپیما
با یکی از این کابل ها درگیر شد کابل بیرون آمده در نتیجه سیلندر انرژی هواپیما را جذب میکند چنین سیستمی میتواند هواپیمایی با 24تن وزن و با سرعت 241 کیلومتر بر ساعت را در 96 متر متوقف کند
برای کمک به خلبان در فرودی دقیق فردی که به افسر علائم معروف است از طریق رادیو و همچنین چراغ های روی عرشه ی ناو او را راهنمایی میکند.
علاوه بر راهنمایی های افسر فرود، خلبان تقرب را با کمک یک سیستم نوری به نام لنزهای اپتیکی فرنسل نیز انجام میدهد این لنزها از یک سری چراغ ها لیزری تشکیل شده که توسط ژیروسکوپ پایدار شده اند
فرماندهی یا جزیره
مرکز فرماندهی ناو و عرشه ی پروازی ساختمانی به نام جزیره است .این ساختمان حدود 46متر ارتفاع ولی فقط با 6متر پهنا در پایه جای زیادی را اشغال نمیکند
روی سقف ساختمان فرماندهی ناو رادارها و آنتن های مخابراتی ناو قرار دارد که قابلیت شناسایی کشتی ها
و هواپیماهای خودی و دشمن را دارد
در بالاترین طبقه ی این ساختمان ، مرکز کنترل پرواز اصلی قرار دارد که بر فعالیت های ناو و پروازها تا شعاع 8 کیلومتری نظارت دارد
در طبقه ی پایین مرکز کنترل پرواز ،مرکز فرماندهی کشتی قرار دارد در این طبقه کاپیتان ،
افسر سکاندار ناو ،افسر موتور قرار دارد
طبقه ی زیرین مرکز فرماندهی کشتی، اتاق ادمیرال(فرمانده کل گروه رزمی شامل ناو هواپیما بر ،دو ناوچه شلیک موشک ها هدایت شونده ، یک ناوشکن ،یک زیر دریایی ،یک ناو محافظ ضد حملات زیر دریایی و در نهایت یک کشتی لجیستیکی) وجود دارد
آشیانه هواپیماها
روی عرشه تعداد کمی هواپیما را میتوان پارک کرد با توجه به اینکه که فضای کافی برای پارک 80 تا 100 فروند هواپیما نیاز است وقتی هواپیما مورد استفاده قرارنمی گیرد به آشیانه فرستاده میشود
آشنایه هواپیما دو طبقه پایین تر از عرشه ی پروازی قرار دارد که 209 متر طول 34 متر عرض و 8متر ارتفاع دارد
تیپ هوایی مستقر در ناو از 9 اسکادران تشکیل شده که جمعا 70 تا 80 فروند را تشکیل میدهد نا گفته نماند در زرادخانه ناو بیش از 4000 از انواع بمب ها و موشک ها وجود دارد
خدمه و زندگی در ناو
ناو ها معمولا به شهر های روی آب معروف اند و معمولا بین 5000 تا 6000 خدمه در ناو کار میکنند که حدود 2500 نفر ازآنها مربوط به تیپ هوایی و بقیه خدمه ی کشتی هستند
ناگفته نماند بیشتر این افراد تا مدت ها پا به عرشه نمی گذارند
زیرا مکان بسیار خطرناکی برای افراد نااشناست
افرادی هم که در عرشه هستند تابع مقررات و نظم خاصی هستند بطوریکه عدم دقت یکی از خدمه ممکن است فاجعه ای به دنبال داشته باشد
تما افراد مسئول روی عرشه لباس های رنگی مربوط به شغل خود را میپوشند که شامل موارد زیر است
ارغوانی: مسئول سوخت هواپیما
آبی : جابجا کننندهای هواپیما مسئولان بالابر، رانندهای یدک کش و مسئولان ارتباطات
سبز: مسئولان کاتاپولت ،کابل های نگهدارنده و افسران راهنمای هواپبیما
قرمز : افسران مهمات، مسئولان عملیات نجات
قهوه ای : افسران تیپ هوایی
سفید: بازرسان ،افسران ناظر و تیم پزشکی
تسلیحات تدافعی ناو :
با اینکه خود ناو سلاح جنگی ای محسوب نمیشود ولی جهت بالا بردن قدرت دفاعی آن هر ناو هواپیمابر مجهز به موشک های زمین به هوای seasparrow و موشک های ضد موشک RAM و چهار توپ چرخان 20 میلیمتری با برد 1.5 کیلومتر میباشد
همچنین دارای سیستم ها ی CHAFF و flare و طعمه های یدک کش شونده نیز هست
تعداد ونوع ناو های هواپیمابر در کل جهان
امروزه در كل جهان، 21 ناو هواپیمابر فعال در اختیار 9 کشور قرار دارد، ضمن اینکه 10 کشور دارای ناوهواپیمابر هستند:
1- ایالات متحده آمریكا: 15 ناو هواپیمابر (در حال خدمت یا استراحت یا ساخت)
2- بریتانیا: (6 ناو هواپیمابر، 4 در خدمت و 2 در حال ساخت)
3- فرانسه: یك ناو (شارل دوگل)
4- ایتالیا: (كاوور) (در حال ساخت)
5- روسیه: یك ناو فعال (آدمیرال كوزنتسف)
6- هند: یك ناو (آدمیرال كورشكوف) (خریداری شده از روسیه)
7- چین: (Varyag) (غیرفعال، خریداری شده از اوكراین)
8- اسپانیا: (دو ناو هواپیمابر، یكی در حال خدمت و یكی در حال ساخت)
9- برزیل: (São Paulo) (خریداری شده از فرانسه)
10- تایلند: (HTMS Chakri Nareubet) (یك ناو خریداری شده از اسپانیا)
همچنین كشورهای كره جنوبی، بریتانیا، كانادا، چین، هند، ژاپن، استرالیا، شیلی، سنگاپور و فرانسه از جمله كاربران ناوهای هلیكوپتربر به شمار میروند.
اكنون كه در اوائل قرن 21 ام قرار داریم، ناوهای هواپیمابر فعال، در حدود 1250 فروند هواپیما را حمل میكنند. از این تعداد، 1000 فروند به ایالات متحده تعلق دارد. پس از آمریكا، بریتانیا و فرانسه از كاربران عمدهء این ناوها به شمار میروند، هرچند كه ایالات متحده با فاصلهء بسیار زیادی در صدر آنها قرار دارد.
كشورهای كاربر ناوهای هواپیمابر
1- ایالات متحدهء آمریكا: 11 ناو
ناوهای هواپیمابر ایالات متحده سابقهای بسیار طولانی دارند. از جنگ جهانی دوّم تا جنگ ویتنام و بعد از آن در جنگ سال 1991 خلیجفارس و امروز نیز در جنگ با ترور شركت داشته و دارند. در كنار هر ناو هواپیمابر، شناورهای گوناگونی استقرار مییابند كه تشكیل یك ناوگروه ضربتی (carrier strike group) را میدهند.
كشتیهای پشتیبانی كنندهء هر ناو هواپیمابر، به طور معمول شامل سه یا چهار شناور بدین شرح هستند: رزمناو مجهز به سامانهء دفاعی Aegis، ناوشكن، یك ناوچه و دو زیردریایی تهاجی. وظیفهء این گروه، محافظت ناو هواپیمابر در برابر حملات هوایی، موشكهای ضدكشتی، تهدیدات زیرآبی و هر خطری كه ناو هواپیمابر و بقیهء گروه را مورد تهدید قرار دهد، میباشد. پشتیبانی لجستیكی این گروه، با تركیبات گوناگونی از سلاحها و مهمات، روغنهای مورد نیاز موتورها، و كشتیهای آذوقهبر فراهم میگردد.
ناوهای هواپیمابر فعلی آمریكا، با نام رئیس جمهور فقید ایالات متحده، USS John F. Kennedy، به شمارهء ثبتی CV-67 آغاز میشوند. پیش از آن، ناوهای هواپیمابر بر اساس نام نبردها و جنگهای مشهوری كه اتفاق افتاده بودند، نامگذاری میشدند.
امروزه در نیروی دریایی ایالات متحده، چهار گروه مختلف از ناوهای هواپیمابر در خدمت قرار دارند:
ناوهای هواپیمابر كلاس كیتیهاوك یا Kitty Hawk class (1 فروند در حال انجام ماموریت، 2 فروند در استراحت)
ناوهای هواپیمابر كلاس اینترپرایز یا Enterprise class (1 فروند در حال انجام ماموریت)
ناوهای هواپیمابر كلاس نیمیتز یا Nimitz class (9 فروند در حال انجام ماموریت، 1 فروند در حال ساخت)
ناوهای هواپیمابر كلاس جرالد فورد یا Gerald R. Ford-class (1 فروند در حال ساخت، 2 فروند تحت برنامهریزی)
جمع: 11 فروند فعال، 2 فروند در حال ساخت و 2 فروند نیز حال برنامهریزی برای ساخت
برای دیدن اندازه واقعی عکس کلیک کنید . سایز واقعی 970x1266px.
دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
هواپیماهای مورد استفاده
نیروی دریایی ایالات متحده، تحقیق و بررسی جهت استفاده از هواپیما را از سال 1910 آغاز نمود و اولین ناو هواپیمابر خود را به نام USS Langley به سال 1922 به ماموریت اعزام كرد. در جریان جنگ جهانی دوّم و پس از حملهء هوایی نیروی هوایی ژاپن به پایگاه نیروی دریایی آمریكا در پرل هاربر (Pearl Harbor)، جنگندههای آمریكایی با شركت در عملیاتهای نبرد دریای كورال (Battle of the Coral Sea) و نبرد میدوی (Battle of Midway)، جایگزین كشتیهای جنگی موجود در منطقه شده و به طور كامل وارد جنگ شدند.
در جریان جنگ سرد، ناوهای هواپیمابر، نقش بسیار مهمی را در جریان سالهای اصطكاك با خرس شوروی ایفا كردند. در این ناوها، جنگندههای بسیار موفقی چون اف-4 فانتوم (F-4B Phantom II) و اف-14 تامكت (F-14 Tomcat) نمایانگر قدرت نظامی ایالات متحده در عرصهء آبها بودند.
ناوهای هواپیمابر ایالات متحده، امروزه با جنگندههای ضربتی و شكاری چندماموریتهء اف-18 هورنت (F/A-18C/D Hornet) و مدل جدیدتر و بزرگتر آنها یعنی اف-18 سوپر هورنت (F/A-18E/F Super Hornet) مجهز شدهاند. جنگندهء رادارگریز اف-35 (F-35 Lightning II) كه امروزه در حال طراحی و شكلگیری میباشد، مطابق برنامهء زمانبندی شده، قرار است تا سال 2012 جایگزین انواع C و D هواپیماهای اف18 گردد.
__________________- بریتانیا: 4 ناو
HMS Invincible / HMS Ark Royal / HMS Illustrious / HMS Ocean
كلاس Invincible یا Invincible-class گونهای از ناوهای هواپیمابر در حال خدمت در نیروی دریایی بریتانیاست كه شامل دو ناو هواپیمابر HMS Illustrious و HMS Ark Royal میباشد.
* ناو هواپیمابر HMS Invincible به شمارهء ثبتی R05 كه اكنون رزرو میباشد، سردستهء سه ناو همكلاس خود محسوب میشود و قرار است تا سال 2010 در خدمت باقی بماند. این ناو از تاریخ سوّم آگوست 2005 تاكنون، به صورت ذخیره نگه داشته شده و فاقد ماموریت است. Invincible به تاریخ 3 می 1973 به آب انداخته شد. اولین ماموریت این ناو به تاریخ 11 جولای 1980 ابلاغ شد و به دو هواپیمابر قدیمی Hermes و Bulwark ملحق گردید. به تاریخ 25 فوریه 1982، دولت استرالیا پس از چند ماه مذاكره اعلام كرد كه مایل است این ناو را به قیمت 175 میلیون پوند خریداری نماید. مجوز فروش این ناو توسط وزارت دفاع بریتانیا صادر شد. این هواپیمابر قرار بود جایگزین ناو قدیمی HMAS Melbourne متعلق به نیروی دریایی سلطنتی استرالیا شود.
به تاریخ دوّم آوریل 1982، آرژانتین به جزائر فالكلند حمله كرد. 5 آوریل 1982، یك روز تاریخی بود. در این روز به دو ناو هواپیمابر Invincible و Hermes ماموریت جنگی ویژه ابلاغ گردید. به تاریخ 20 آوریل 1982، كابینهء جنگی در بریتانیا تشكیل شد و دستور به بازپسگیری جزائر داده شد. جزائر فالكلند در نهایت با شكست سختی كه آرژانتینیها خوردند، بازپس گرفته شد. به تاریخ جولای 1982، وزارت دفاع بریتانیا اعلام كه از فروش ناوهواپیمابر Invincible منصرف شده است و این ناو به همراه سه هواپیمابر دیگر، در خدمت باقی خواهند ماند. ناو Invincible در جریان جنگ فالكلند، توسط جنگندههای Dagger آرژانتینی بمباران شد و آسیبهای جدی دید، هرچند كه این موضوع را بریتانیاییها انكار میكنند.
سامانهء دفاعی Phalanx
این ناو در ابتدا به دو مسلسل دفاعی 20 م م موسوم به Phalanx ساخت Raytheon مجهز بود، اما با نصب سه مسلسل پرقدرت 30 م م Goalkeeper CIWS ساخت Thales ارتقاء یافت، ضمن اینكه از دو مسلسل ضدهوایی 20 م م اورلیكن نیز بهره میبرد. سیستمهای اقدام متقابل الكترونیكی این ناو، به وسیلهء شركت تالس ساخته شدهاند. پرتابگرهای موسوم به Seagnat، وظیفهء رهاسازی فریبندههای chaff و decoys را برعهده دارند. این ناو ابتدا به موشكهای ضدهوایی سیدارت (Sea Dart) مجهز بود، اما به منظور افزایش طول عرشهء فرود كشتی، این سیستمها حذف شدند تا نگهداری هواپیماهای عمودپرواز Harrier GR7 بر روی عرشه امكانپذیر گردد. Invincible، حاوی 9 فروند هواپیمای شكاری بمبافكن هریر و 12 فروند هلیكوپتر ضدزیردریایی و پیشاخطار (اغلب از نوع سیكینگ) است.
ناو HMS Ark Royal
به شمارهء ثبتی R07 آخرین شناور كلاس Invincible محسوب میشود و جهت پرواز هواپیماهای برخاست كوتاه موسوم به STOVL نظیر Harrier ساخته شده است. این ناو به تاریخ 20 ژوئن 1981 به آب انداخته شد و اولین ماموریتش به تاریخ 1 نوامبر 1985 آغاز گردید. بین سالهای 1999 تا 2001 تحت تعمیر قرار گرفت و موشكهای Sea Dart از عرشهء آن حذف شدند تا قسمت جلوی كشتی، فضای بیشتری برای پارك هواپیماها داشته باشد. پس از تعمیر، به سال 2001 مجددن به ماموریت فرستاده شد. بین سالهای 2004 تا 2006، این ناو جهت ایجاد همخوانی با پرندههای جدید به بندرگاه فرستاده شد تا قابلیت حمل گونههای مختلف هواپیما و هلیكوپتر توسط آن فراهم گردد. به تاریخ 22 مارس 2007، پس از دو سال، به ناوگان نیروی دریایی سلطنتی پیوست و بابت اجرای پروژهء همخوانی (Refit) مبلغ 18 میلیون پوند صرف گردید. فرماندهی ناو بر عهدهء كاپیتان Alan Massey قرار دارد. بر عرشهء این ناو از سال 2003 كه در عملیات آزادسازی عراق شركت نمود، تنها از هلیكوپتر استفاده میشود و از دیگر از هواپیماهای عمودپرواز هریر، خبری نیست. در جریان عملیات آزادسازی عراق، دو هلیكوپتر وستلند سیكینگ (Westland Sea King) متعلق به اسكادران هوایی 849 از بین رفتند. این دو هلیكوپتر در آسمان با یكدیگر تصادف كرده، یك آمریكایی و شش انگلیسی در جریان این حادثه كشته شدند.
مقرر شده است ناو هواپیمابر HMS Arc Royal تا سال 2015 در خدمت باقی بماند و پس از آن با دومین ناو هواپیمابر آیندهء بریتانیا جایگزین گردد. ناوهای جدید هواپیمابر بریتانیا، از نظر تناژ، سه برابر كلاس Invincible هستند و باعث جهش فوقالعادهای در قابلیتهای عملیاتی نیروی دریایی سلطنتی خواهند شد.
دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
http://forum.niksale...ead88733.html��
تصاویر به گالری منتقل شد. Electro_officer
![[-]](http://www.flashkhor.com/forum/images/collapse.gif "[-]")
