علت حرام بودن ازدواج موقت در میان اهل سنت در اسلام

[☪爪尺.山丨几几乇尺☪]

ازدواج موقت که به متعه یا صیغه نیز معروف است، عملی است که در شیعه مجاز است اما در میان اهل سنت حرام است. دلیل اصلی عدم جواز ازدواج موقت در میان اهل سنت، مغایرت آن با اصول آموزه های اسلامی در مورد حرمت و دوام ازدواج است.

در اسلام اهل سنت، ازدواج پیوندی مقدس بین زن و مرد شمرده می شود که بر اساس عشق، تعهد و احترام متقابل است. این به عنوان یک تعهد مادام العمر در نظر گرفته می شود که برای ایجاد ثبات، امنیت و همراهی در نظر گرفته شده است. از سوی دیگر، ازدواج موقت به عنوان یک ترتیب موقت تلقی می شود که فاقد همان میزان تعهد و دوام است.

علاوه بر این، ازدواج موقت می تواند ماهیت استثماری تلقی شود، زیرا ممکن است همان سطح حمایت و حقوقی را برای زن فراهم نکند که ازدواج دائم می کند. همچنین ممکن است منجر به مسائل اجتماعی و اخلاقی، مانند عینیت بخشیدن به زنان یا فرسایش ارزش های خانوادگی شود.

علاوه بر این، علمای اهل سنت معتقدند ازدواج موقت با روح تعالیم اسلامی در مورد حیا، عفت و حفظ ارزش های خانوادگی در تضاد است. اعتقاد بر این است که اجازه ازدواج موقت می تواند منجر به انحطاط اخلاقی و تضعیف نهاد ازدواج که توسط اسلام ایجاد شده است.

در مجموع، ممنوعیت ازدواج موقت در میان اهل سنت بر این باور است که با اصول و ارزش‌های اصلی اسلام در مورد ازدواج، خانواده و هنجارهای اجتماعی همخوانی ندارد.