" عاشقانه های محمد حسن رهی معیری "

[מַברִיק]

میروم و نمیرود
از سرِ من هوایِ تو

داده فلک سزایِ من
تا چه بُود سزایِ تو ؟!

#رهی_معیری





من که بیدارم، از جداییِ توست
تو چرایی به نیمه شب بیدار..؟


#رهی_معیری




میرود کز ما جدا گردد ولی
جان و دل با اوست هر جا میرود ...



#رهی_معیری





آن دم
‌که با تو باشم
محنت و غم سر آید
آن شب که بی تو باشم
جانم زن تن برآید...

#رهی_معیری






نه راحت از فلک جویم،نه دولت از خدا خواهم
وگر پرسی چه می‌خواهی،تو را خواهم، تو را خواهم


#رهی_معیری




تار و پود هستی ام
بر باد رفت؛
اما نرفت
عاشقی ها از دلم،
دیوانگی ها از سرم...

#رهی_معیری






اگـرچه نـیست وصـالی ، ولـی خوشـم به خیـالت..

#رهی_معیری

آن دم که باتو باشم
محنت و غم سرآيد ...
و آن شب که بي تو باشم
جانم ز تن برآيد ....

#رهی_معیری





برد آرام دلم ،یار دلارام کجاست
آن دلارام که برد از دلم آرام
کجاست ؟
#رهی_معیری




| بوی آغوش تو آید از هوای نیمه شَب... |
#رهی_معیری |




|آن که خواب خوشم از دیده ربوده است تویی|
#رهی_معیری |






بوی آغوش تو را
از نفس گل شنوم ...
#رهی_معیری




آتشکده را گرمیِ آغوشِ تو نیست...
#رهی_معیری

‌‍

آرزو مرد و جوانی رفت و عشق از دل گریخت...
#رهی_معیری




بهار میگذرد،خیز و دست دلبر گیر !
#رهی_معیری





در کنج دلم عشق کسی خانه ندارد 
کس جای در این خانه ویرانه ندارد
دل را به کف هر که دهم باز پس آرد 
کس تاب نگهداری دیوانه ندارد
#رهی_معیری