اف‌ان فال

[SɪʟᴠᴇʀMɪɴᴅ]

اف‌ان فال (FN FAL) با نام کامل تفنگ اتوماتیک سبک (به فرانسوی: Fusil Automatique Leger) یکی از معروف‌ترین و رایج‌ترین انواع تفنگ جنگی در قرن بیستم است. این تفنگ ۷٫۶۲ میلی‌متری که در شرکت بلژیکی فابریک ناسیونال طراحی شده و از سال ۱۹۵۳ تولید آن آغاز شد مورد استفاده ارتش‌های بیش از ۷۰ کشور دنیا قرار گرفته و دست‌کم ۱۰ کشور به تولید آن اقدام کرده‌اند.
دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.

اف‌ان فال در دوران جنگ سرد توسط بیشتر کشورهای عضو ناتو و متحدان آن‌ها به عنوان سلاح سازمانی انتخاب شد و به همین جهت به «دست راست جهان آزاد» مشهور شده بود. اف‌ان فال از این منظر جایگاهی مشابه کلاشنیکف در کشورهای عضو پیمان ورشو و متحدان آن‌ها را داشت. امروزه این تفنگ در بیشتر کشورها با تفنگ‌های مدرن‌تر جایگزین شده اما هنوز هم در برخی نقاط دنیا از آن استفاده می‌شود.تاریخچه طراحی اف‌ان فال به سال ۱۹۴۶ باز می‌گردد که فابریک ناسیونال (با نام اختصاری اف‌ان) قصد داشت تا تفنگ هجومی جدیدی را با استفاده از فشنگ متوسط ۷٫۹۲x۳۳ آلمانی‌ها طراحی کند. این فشنگ نخستین بار در تفنگ اس‌ت‌ژ۴۴ آلمانی‌ها در جنگ جهانی دوم با موفقیت آزمایش شده بود. تیم طراح این تفنگ همزمان در حال طراحی یک تفنگ جنگی هم بود که مثل تفنگ‌های کلاسیک آن دوران از فشنگ‌های پرقدرت بلند استفاده می‌کرد. در نتیجه هر دو تفنگ طراحی شده توسط این تیم از لحاظ مکانیکی کاملاً شبیه هم بودند. همزمان بریتانیایی‌ها در حال طراحی تفنگ جدیدی با استفاده از فشنگ متوسط دیگری با نام ٫۲۸۰ بریتانیایی (۷x۴۳ م‌م) بودند و بلژیکی‌ها نیز در ادامه تحقیق خود این فشنگ را برای تکمیل تفنگ مورد نظر خود انتخاب کردند.
در سال ۱۹۵۰ نمونه اولیه تفنگ اف‌ان فال بلژیکی‌ها، و تفنگ انگلیسی‌ها که ئی‌ام-۲ نام داشت توسط ارتش آمریکا آزمایش شد. نمونه اولیه فال تحسین آمریکایی‌ها را برانگیخت اما آن‌ها با استفاده از فشنگ متوسط موافق نبودند و بر استفاده از فشنگ پرقدرت تی۶۵ به عنوان فشنگ استاندارد ناتو اصرار داشتند. اف‌ان تفنگ خود را برای فشنگ‌های تی۶۵ (فشنگ پرقدرت ۷٫۶۲x۵۱ ناتو) بازطراحی کرد و نخستین نمونه فال با کالیبر ۷٫۶۲ در سال ۱۹۵۳ آماده شد.
در آن زمان تصور می‌شد که با انتخاب این کالیبر آمریکایی‌ها اف‌ان فال را به عنوان سلاح اصلی خود خواهند برگزید و فابریک ناسیونال هم اجازه تولید این تفنگ را به تمام متفقین جنگ جهانی بدون دریافت هزینه‌ای خواهد داد و در نتیجه امکان انتخاب یک سلاح مشترک برای تمام اعضای ناتو فراهم خواهد شد. اکثر کشورهای ناتو بلافاصله پس از نهایی شدن طرح اف‌ان فال آن را به عنوان سلاح سازمانی خود برگزیدند اما آمریکایی‌ها در نهایت مدل کاملاً اصلاح‌شده تفنگ ام۱ را با عنوان ام۱۴ بر اف‌ان فال ترجیح دادند. در تحقیقات ارتش آمریکایی کیفیت این دو تفنگ برابر ارزیابی شده بود اما آن‌ها با توجه به سهولت بیشتر تولید ام۱۴ با توجه به وجود خط تولید ام۱ و شباهت آن با ام۱ و همچنین بومی بودن طرح ام۱۴ آن را به تفنگ بلژیکی ترجیح دادند.
کانادایی‌ها اولین کشوری بودند که استفاده رسمی از این تفنگ را آغاز کردند. آن‌ها در سال ۱۹۵۵ نسخه کمی اصلاح‌شده فال را با نام سی۱ به عنوان سلاح سازمانی خود برگزیدند و تولید سی۱ و نوع لوله‌سنگین (برای آتش اتوماتیک بیشتر) آن سی۲ را آغاز کردند. انگلیسی‌ها از سال ۱۹۵۷ همین کار را با نوع نیمه‌اتوماتیک فال با نام اس‌ال‌آر ال۱ای۱ که معمولاً همراه با دوربین ۴x بود، انجام دادند. اتریش هم در سال ۱۹۵۸ تولید فال را با عنوان اس‌ت‌ژ. ۵۸ در کارخانه اسلحه‌سازی اشتایر آغاز کرد. در سال‌های بعد کشورهای متعدد دیگری به استفاده از این تفنگ روی آوردند. موفقیت فال در صورتی که بلژیکی‌ها اجازه تولید این تفنگ را در آلمان غربی می‌دادند، حتی از این هم بیشتر می‌شد اما رد درخواست آلمانی‌ها برای تولید این تفنگ باعش شد تا آن‌ها مجوز تولید تفنگ‌های ستمی را از اسپانیا دریافت کنند و تفنگ ژ۳ که بر اساس آن در کارخانه هکلر و کخ ساخته شد بعدها به مهمترین رقیب اف‌ان فال تبدیل شد.
این سلاح در بازی های کالاف دیوتی وجود داشت و مسخره ترین اسلحه به حساب می آمد.
به زور یک زامبی رو باهاش کشتم.
تف