معرفی سبک موسیقی بلوز

[ᴀᴡᴀʏᴀᴜʀᴏʀᴀ]

بلوز گونه‌ای موسیقی سازی و آوازی است که ریشه در آوازهای هنگام کار و فریادها و همخوانی‌های سیاهان آمریکا دارد و اصل آن به فرهنگ و موسیقی غرب آفریقا می‌رسد و در واقع این سبک از دل بردگان سیاه پوست به وجود آمده. علت اینکه این سبک به بلوز معروف شد این بود که پیشگامان این سبک، این موسیقی را غمین و شِکوه‌آمیز اجرا می‌کردند و Blue در زبان انگلیسی به معنای غم نیز می‌باشد. همچنین از نقطه نظر فنی، ملودی‌های بلوز، در بردارندهٔ نُت‌های محزون یا Blue Notes هستند؛ این نُت‌ها همان درجات سوم، پنجم و هفتم گام ماژور هستند که البته حالا اندکی بم‌تر از حد قابل انتظار نواخته می‌شوند و به این ترتیب به ملودی‌های بلوز ویژگی منحصر به فرد آن‌ها را می‌بخشند. برخی از صاحبان نظر بر این نکته اعتقاد دارند که نحوه شیوع این سبک در آمریکا بر می‌گردد به زمان گسترش سرمایه‌گذاری در مزارع پنبه در جنوب کشور آمریکا که در آن دوره کارگران سیاه در هنگام کار در مزارع با خواندن شعرهایی بعضاً ریتمیک و موزون به همراه پاسخ و تکرار توسط دیگر کارگران اقدام به ایجاد شوق و نظم در کار برداشت می‌نمودند. رد پای این شیوه که بعدها به ندا و پاسخ معروف شد هنوز هم در آثار سازی و آوازی موسیقی بلوز، جَز، سول گاسپل، فانک و ... به چشم می‌خورد.

ریشه‌های سبکی

موسیقی بومی، ترانه‌های کار

ریشه‌های فرهنگی

اواخر سدهٔ نوزدهم، جنوب ایالات متحده

سازهای موسیقی

گیتار، گیتار بیس، پیانو، ساز دهنی، درامز، کنترباس، آواز، ساکسوفون، ترومبون، ترومپت

محبوبیت عمومی
 از اواسط سدهٔ بیستم تا کنونمشتق‌هابلوگرس، جاز، ریتم اند بلوز، راک اند رول، راک