بیماری‌هایی که موجب کبودی پوست می‌شوند!

[♱ ᴠɪᴄᴛᴏʀ ♱]

اغلب افراد ظاهر شدن کبودی روی بدن را جدی نمی گیرند و به راحی از آن می‌گذرند، غافل از اینکه کبودی پوست می‌تواند نشانه یک بیماری و اختلال در بدن باشد.

به گزارش ایسنا، بر اثر زمین خوردن یا آسیب‌های جسمی ، فشاری به عروق خونی زیر پوست وارد می‌شود که موجب کبودی در پوست می‌شود. این اتفاق در افراد میانسال شایع‌تر است زیرا پوست آنان نازک تر بوده و راحت تر به عروق خونی آسیب وارد می‌شود.
در مواقعی که خونریزی از محل زخم برای مدت بیش از ۱۰ دقیقه ادامه پیدا کند، وقتی کبودی‌های مکرر و بدون علت مشخص هفته‌ها طول بکشد تا بهبود پیدا کند و نیز وقتی جراحت‌های جزئی به کبودی‌های دردناک و بزرگتر تبدیل شوند، کبودی و کوفتگی وضعیت اورژانسی پیدا می‌کند. همچنین در بعضی از افراد این کبودی‌ها جنبه وراثتی دارد.
به گزارش مدیکال دیلی، در غیر این صورت کبودی می‌تواند نشانه‌ای از وجود بیماری‌های جسمی دیگر باشد که در ادامه به آن‌ها اشاره شده‌ است:
بیماری کبدی: افرادی که از مواد الکلی مصرف می‌کنند بیشتر مستعد نارسایی کبدی هستند. بیماری کبدی موسوم به سیروز است و مانع از آن می‌شود که کبد پروتئین ضروری برای لختگی خون را تولید کند. بر اثر این بیماری پوست به رنگ زرد دیده شده و رنگ ادرار تیره می‌شود و پاها ورم می‌کنند.
اختلالات خونی: اختلالات خونی ژنتیکی باعث می‌شود لختگی خون در بدن به کندی اتفاق افتد و گاهی اوقات مانع از لختگی کامل خون می‌شود. فون‌ویلبراند یکی از این اختلال‌های خونریزی است که نبود پروتئین فون‌ویلبراند و موثر در لختگی خون عامل آن است.
کمبود ویتامین‌ها: نبود ویتامین C منجر به بیماری اسکوربوت می‌شود، بیماری که بر اثر آن لثه‌ها دچار خونریزی شده و جراحت در مدت زمان طولانی‌تری بهبود پیدا می‌کند. تزریق ویتامین ‌K به بدن باعث می‌شود بدن لخته‌های خونی را به روشی شکل دهد که از خونریزی در نوزادان جلوگیری کند. همچنین بزرگسالانی که به کمبود ویتامین K دچار هستند با مشکل مشابه مواجه هستند اما می‌توانند با مصرف مکمل‌ها آن را برطرف کنند.
سرطان: لوسمی بر مغز استخوان و جریان خون در بدن تاثیر گذاشته و می‌تواند به خونریزی لثه‌ها و کبودی آسان بدن منجر شود.
واسکولیت (التهاب رگ): چندین نوع بیماری که از التهاب عروق خونی ناشی می‌شود به واسکولیت موسوم هستند. جدا از کبودی، وجود زخم، تنگی نفس، ظاهر شدن لکه‌های بنفش رنگ و بی‌حسی اندام از دیگر علائم آن هستند. برای تسکین این عارضه استروئیدها تجویز می‌شوند.
تداخل دارویی: داروهای افسردگی از قبیل سلکسا و پروزاک خطر خونریزی را افزایش می‌دهند زیرا با جریان خون و التهاب تداخل ایجاد می‌کند. همچنین داروهای رقیق کننده خون از قبیل وارفارین و آسپرین اثر مشابهی دارند.