14-05-2019، 14:55
تصور و فکر کردن به امور جنسی و رابطه جنسی با نامحرم است. به لحاظ شرعی خود فکر گناه در امور جنسی به خصوص اگر غیر اختیاری باشد گناه نیست. ولی انسان باید از مقدماتی که باعث این افکار می شود پرهیز کند و در صورت اختیاری بودن چنانچه آثار بیرونی داشته باشد و موجب تحریکات جنسی شود این امور گناه است. فكر و اندیشه گناه، پاكى و صفاى قلب را از بین مى برد و انسان را به ارتكاب آن وا مى دارد.
حضرت على(علیه السلام) فرمود: «من كثر فكره فى المعاصى دعته إلیها؛ (۱) كسى كه در مورد گناهان زیاد فكر كند، گناهان او را به سوى خود مى كشند».
نیز فرمود: «خوض النّاس فى شىءٍ مقدّمة الكائن؛ (۲) فرو رفتن و تفكّر در مورد چیزى، سرآغاز وجود و پیدایش آن چیز است».
از این رو، حضرت مسیح به پیروان خود فرمود: «موسى بن عمران به شما دستور داد، زنا نكنید؛ اما من به شما سفارش مى كنم، فكر زنا را هم نكنید؛ زیرا كسى كه به زنا بیندیشد، مانند كسى است كه در اتاق زیبا و رنگ آمیزى شدهاى، آتش روشن كند. در این صورت، هر چند ممكن است خانه در آتش نسوزد؛ لكن دست كم دود، آن را سیاه و خراب مى كند». (۳)
در هر صورت، فکر گناه، گناه نیست تا وقتی که انسان خود را به گناه آلوده نکند، حتی اگر مقدمات آن را فراهم کرده باشد، گناهی در نامه او ثبت نمیشود.
فکر کردن به مسائل جنسی به فتوای آیت الله مکارم تا زمانی که منتهی به انجام گناه نشود، گناه حساب نمی شود.(۴) همچنین است خواب گناه دیدن . یعنی گناهی برای انسان نمی نویسند.
پی نوشت ها :
۱. غررالحکم،ج۵،ص۳۲۱.
۲. همان،ج ۳، ص ۴۵۱.
۳. بحارالانوار، ج ۱۴، ص۳۳۱ .
۴. آ یت الله مکارم،بخشي از مسائل کثير الابتلا، س۱۶۲