گزارش پنتاگون در مورد ناوگان هسته ای چین در سال 2016

[Son of anarchy]

* در طول چند سال اخیر اندازه موشک های بالستیک قاره پیما (ICBM) تقریبا ثابت بوده است.

 
* چین مدل جدیدی از یک موشک بالستیک برد متوسط را به خدمت گرفته است.
 
* چین موشک جدید میان برد بالستیک را هنوز به خدمت نگرفته است.
 
* ناوگان زیردریایی های اتمی حامل موشک های قاره پیمای چین هنوز اولین گشت بازدارندگی خود را انجام نداده است.
 
* احتمال قابلیت حمل بمب هسته ای برای بمب افکن های چینی
 
* تغییرات (یا عدم تغییرات) در دکترین هسته ای چین
 
پیشرفت های  موشک های قاره پیما  (ICBM)   
 در طول سالهای اخیر ، پیشرفت موشک های قاره پیمای چین  موضوع بسیاری از گمانه زنی ها و براورد ها بوده است. برخلاف پیشرفت های مهم و جدید،  گزارش امسال پنتاگون تعداد موشک های ICBM را به همان اندازه ای که در 5 سال گذشته گزارش شده بود- حدود 60 لانچر پرتاب- می داند. به نظر می رسد  برد DF-31 در همین حد نگه داشته شده و انگونه که اطلاعات به ما می گوید، برد DF-31A تعدیل شده است: تا کنون 20-30 لانچر پرتاب که برای 4-5 گردان کفایت می کند نیز تهیه شده است.

برواورد های پنتاگون از لانچرهای پرتاب موشک های بالستیک 

 
در سال 2012 وزارت دفاع امریکا (DOD ) پیشبینی کرد که تا سال 2015 "چین لانچرهای متحرک یدکی  DF-31A  را نیز به خدمت خواهد گرفت." اما به نظر می رسد که این امر محقق نشده است.  در واقع لانچرهای پرتاب ICBM از سال 2011 تا کنون نسبتا ثابت باقی مانده اند.
 
تعداد لانچرهای پرتاب موشک های قاره پیما در گزارشات  سالیانه وزارت دفاع در طول 13 سال گذشته   از حدود 30 لانچر در سال 2003 تا 50 تا 60 لانچر در سال  2008 متغیر بوده است. عدم اطمینان از تعداد لانچرها در سال 2011 تا 2013 به اوج خود رسیده و در سال 2016 تعداد انها 25 لانچر از همین تعدا بالاتر / پایین تر تخمین زده شده است. این عدم اطمینان قابل توجه در  سالهای اخیر حدود 40 درصد نسبت به 10 درصد در سالهای قبل تر می باشد. اما پرواضح است که موشک های قاره پیمای چین در حال حاضر در حال افزایش تعدا نیستند.
در حالی که تعدا لانچرها ثابت بوده است، گزارش وزارت دفاع حکایت  از افزایش تعدا موشک ها برای این لانچر ها دارد: حدود 75-100 موشک برای 50-75 لانچر پرتاب. این مورد با گزارش های قبلی وزرات دفاع  که تعدا موشک ها را برابر با لانچر ها    و یا کمی بیشتر از تعداد لانچرها می دانست (احتالا به خاطر قابلیت بارگزاری مجدد موشک های قدیمی DF-4) در تضاد است.  

ارزیابی های پنتاگون از موشک های بالستیک چین  

 
دلیل اینکه چرا گزارش سال 2016 ، به یکدفعه، تعدا موشک ها را تا 25 موشک بیشتر از تعداد لانچر ها می داند نامشخص است. تصور ما بر این است که نه موشک های  DF-5 و نه موشک های DF-31/31A قابلیت بارگزاری مجدد را ندارند. گزارش قبلی وزارت دفاع   همیشه قابلیت بارگزاری مجدد یک موشک  را برای DF-4 در نظر می گرفت نه سیستم های موشکی دیگر. تنها با باقی ماندن 10 لانچر پرتاب موشک   DF-4  در زرادخانه های هسته ای، تعداد موشک های اضافی در سال 2016 باید 10 موشک باشد نه 25 موشک (25 موشک جایگزین زمانی  با براورد ها جور در می امد که 2 بارگزار اضافی برای DF-4 وجود داشت). تا انجایی که من می توانم نخمین بزنم، وضعیت موشک های بالستیک قاره پیمای چین بدین صورت خواهد بود:
 

برخلاف بسیاری از شایعات موجود در اذهان عمومی که چین مدل هایی از موشک های قاره پیمای خود را توسعه داده (یا در حال توسعه است) که قابلیت شلیک از ریل های قطار را دارند، در گزارش سالیانه وزارت دفاع اشاره ای به این مطلب نشده است. برداشت کلی از نیروهای هسته ای چین را می توانید در این گزارش مشاهده کنید ، گزارش به  روز دیگری در جولای منتشر خواهد شد.

 دقت هسته ای موشک DF-26     

 
به نظر می رسد که جدیدترین موشک چین با قابلیت حمل کلاهک هسته ای، DF-26 (وزارت دفاع هنوز کدی را برای نامگذاری این موشک تعیین نکرده است)است  که در رژه سپتامبر 2015 بیجینگ  برای اولین بار به نمایش درامد، اما هنوز وارد  ناوگان موشکی  نشده است.
 

16 لانچر در رژه سال 2015 به نمایش درامد و مقامات رسمی از قابلیت حمل کلاهک هسته ای ان خبر دادند. موشک هنوز وارد خدمت گرفته نشده است.

 
گزارش وزارت دفاع بیان می کند که اگر  DF-26 از همان  سیستم هدایت برای  کلاهک هسته ای و یا متعارف  استفاده کند، "به چین اولین قابلیت حمله دقیق هسته ای به اهداف نیمه استراتژیک را خواهد داد".
این اظهارات بدان معنا است که وزارت دفاع باور ندارد که هیچ کدام از موشک های هسته ای چین قابلیت حمله دقیق را داشته باشند.
 
یک مدل جدید از  DF-21؟   
 
گزارش وزارت دفاع از یک نوع جدید از موشک هسته ای برد متوسط DF-21 نام می برد اما جزئیاتی در مورد ان ارائه نمی کند. موشک جدید DF-21 Mod 6 یا CSS-5 Mod 6 (نام گذاری ناتو) نام گرفته است که در گزارش نیز بدان اشاره شده است.
 

 

گزارش وزاردت دفاع از یک نوع جدید از موشک هسته ای برد متوسط DF-21 نام می برد. در اینجا یک DF-21 در تمرین حمله هسته ای در 2015 شرکت می کند.
 
 
گزارش قبلی در سال 2015 اظهار می دارد که واحد موشک های بالستیک قاره پیما با موشک های بالستیک میان برد ( MRBM) DF-21 (CSS-5) سوخت جامد ،  با قابلیت تردد در جاده ها برای بازدارندگی منطقه ای تقویت شده اند. با این وجود گزارش سال 2016، نشان می دهد  که  " ICBM با موشک های بالستیک میان برد DF-21 (CSS-5 Mod 6) سوخت جامد با قابلیت تردد  در جاده ها برای ماموریت های بازدارندگی منطقه ای تقویت  شده اند" و این  اولین باری است  که نامگذاری  Mod 6 به کار گرفته شده است.
 
گزارش وزاردت دفاع هیچ جزئیاتی  در مورد اینکه  نمونه Mod 6 چیست و تا چه اندازه ای  وضعیت دو نمونه ( Mod 1  و  Mod 2) را تحت تاثیر قرار می دهد، ارائه نمی کند. نمونه های قبلی در حال قدیمی و فرسوده شدن هستند پس یکی از احتمالات می تواند این باشد که نمونه  Mod 6 قرار است جایگزین نمونه های قبلی شود. اما  وضعیت موجود کاملا نامشخص است.  
 
از انجا که DF-21  اولین موشک سوخت جامد با قابلیت حرکت در جاده بود که جایگزین موشک های  کند و کم تحرک سوخت مایع  قدیمی شد، نقش مهمی در ناوگان موشکی چین دارد. مدل اول از این موشک در اواخر دهه 80 وارد خدمت شد اما شروع خدمت ان تا  1992 به تعویق انداخته شد.  طبق گزارش مرکز رصد اطلاعاتی هوا- فضای ایالات متحده (NASIC ) (واحدی از نیروی هوایی که وظیفه  تحلیل اطلاعات ، تسلیحات و سیستم های دیگر کشورها در بخش نیروی هوایی انها  را بر عهده دارد ) ، مدل دوم ( Mod 2)  تا سال 1998 به خدمت گرفته نشده بود، اما هر دو مدل در سال 2000 به عنوان اینکه وارد خدمت شده اند در لیست اطلاعات جای گرفته بودند. همین مورد در سال 2013 نیز صادق است و احتمالا حاکی از ان است که این دو مدل تفاوت چندانی با یکدیگر ندارند (شاید برد تنها تفاوت انها باشد) ، و یا اینکه هر دو مدل برای ماموریت های خاص در نظر گرفته شده اند.
اشتباهات و و سردرگمی های  زیادی در بحث های عمومی در مورد نمونه های متفاوت DF-21 وجود دارد و نویسندگان  به جای استفاده از منابع اطلاعاتی دسته اول، دوباره از منابع اطلاعاتی دسته دوم استفاده می کنند. رایج ترین اشتباه این است که نمونه متعارف  DF-21C که از خشکی به سمت هدف پرتاب می شود را به جای CSS-5 Mod 3 در نظر بگیریم و DF-21D ضد کشتی را به عنوان CSS-5 Mod 4 تلقی کنیم.  در طول سالیان متمادی، وزارت دفاع  و واحد های جاسوسی امریکا نمونه های زیر از موشک بالستیک  میان برد   DF-21 را شناسایی کرده اند:
 
DF-21 (CSS-5 Mod 1): هسته ای
 
 
DF-21A (CSS-5 Mod 2): هسته ای
 
 
DF-21C (CSS-5 Mod 4): متعارف شلیک شده از خشکی
 
 
DF-21D (CSS-5 Mod 5): متعارف ضد کشتی
 
 
 هسته ای   (جدید)    DF-21 (CSS-5 Mod 6):
 
مشخص نیست که چه اتفاقی برای DF-21B  یا (CSS-5 Mod 3) افتاده است، در حال حاضر موشک های سوخت مایع قدیمی    DF-3A که  از اوایل دهه 70 ناوگان بازدارندگی هسته ای منطقه ای چین را پوشش می دادند، کاملا با سری موشک های DF-21 جایگزین شده اند.  احتمالا اخرین واحدی که به DF-21 مجهز شد تیپ 810 در دننژا (Dengshahe) در ایالت لیونینگ بوده است.
 
بازدارندگی دریاپایه
 
به نظر می رسد که گزارشات مختلف رسانه ها  و  اظهارات مقامات رسمی همچنان به مبالغه و اغراق در مورد قابلیت عملیاتی ناوگان زیردریایی های چین می پردازند.  بسیاری اظهار داشته اند که زیردریایی های حامل موشک های بالستیک جدید کلاس جین (Jin) گشت های بازدارندگی خود را اغاز  کرده اند، اما گزارشات وزارت انرژی نشان می دهد که زیردریایی ها (یا موشک ها) هنوز کاملا عملیاتی نشده اند.
 
به عنوان مثال در فوریه 2015، سرفرماندهی کل عملیات های دریایی، دریابان جوزف ملوی  به کنگره گزارش داد که زیردریایی های حامل موشک های بالستیک چین به یک گشت دریایی 95 روزه اعزام شده اند. بعد از ان، فرماندهی راهبردی ایالات متحده امریکا  (STRATCOM)، ادمیرال سسیل هینی اظهار داشت که زیردریایی های چینی در دریا حضور داشتند اما اینکه سلاح اتمی به همراه داشتند یا خیر وی بی خبر است اما مجبور بود فرض کند که سلاح اتمی به همراه دارند.
 
بر خلاف این اظهارات، گزارش وزارت دفاع بیان می کند که زیردریایی های کلاس Jin در نهایت موشک های   JL-2 - SLBM (قابل شلیک از زیردریایی) را حمل خواهند کرد (هم اکنون این موشک ها را حمل نمی کنند) و "احتمالا چین اولین گشت بازدارندگی با ناوگان زیردریایی های هسته ای خود را در 2016 انجام خواهد داد"، که تا کنون صورت نگرفته است.
 
این "ارزیابی از عدم به کارگیری زیردریایی ها" را گزارش اژانس اطلاعات دفاعی  (Defense Intelligence Agency) در مورد نیروی دریایی ارتش چین  تایید و  اثبات کرد، طبق این گزارش " چین زیردریایی های هسته ای حامل موشک های بالستیک را در 2015 به خدمت گرفته است، و زمانی که با موشک های JL-2 تجهیز شوند، چین اولین بازدارندگی هسته ای دریایی خود را به دست خواهد اورد".

سه زیدریایی هسته ای  کلاس Jin و دو زیردریایی هسته ای کلاس Shang در پایگاه زیردریایی لونگپو

 
پس ممکن است  یک یا دو زیردریایی- اما نه الزاما بار گزاری شده  با تسلیحات هسته ای- تا حدودی استقرار یافته و اماده باشند. تمامی چهار زیردریایی عملیاتی کلاس Jin ، به همراه دو زیردریایی سوخت هسته ای کلاس Shang  در پایگاه  Longpo در جزیره هاینان (Hainan) مستقر شده اند. پنجمین زیردریایی از کلاس Jin در حال ساخت است.
 
گزارش وزارت دفاع واقعیت  شایعه اینکه  چین در حال ساخت 5 زیردریایی هسته ای کلاس Jin  اضافی ایست را برملا کرد و مشخص شد  که این مسئله صحت ندارد. فرماندهی نیروهای اقیانوس ارام امریکا در سال 2015 به کنگره اعلام داشت که "علاوه بر زیردریایی های که به اب انداخته شده اند، ممکن است  تا پایان این دهه 5 زیردریایی دیگر نیز وارد خدمت شوند".  به نظر می رسد این رویداد یک حسن تصادف بوده باشد. گزارش وزارت دفاع به ما می گوید که زیردریایی پنجم از کلاس Jin  بعد از اینکه چین به سمت  زیردریایی های هسته ای نسل بعد خود (تایپ96(  رفت و ان را با یک موشک جدید  (JL-3 ) مجهز کرد ساخته می شود.
 
بمب افکن های هسته ای؟؟
 
برای اولین بار گزارش وزارت دفاع احتمال پتانسیل نقش هسته ای برای بمب افکن ها را مطرح می کند. این احتمال با اشاره به نوشتارهای متعدد چینی مطرح شده است اما  هیچ نتیجه گیری از هیچ کدام یک از جامعه های اطلاعاتی امریکا در مورد این احتمال  ارائه نمی کند.

 

یک  بمب هسته ای   وابسته‌ بدرجه‌ حرارت‌ هسته‌ اتمي‌ از یک بمب افکن H-6 در جون 1967 پرتاب شد
 
 
"در سال 2015، چین هم چنان بمب افکن های دروبرد خود را توسعه داد، برخی تحلیل گران این مسئله را  به عنوان "توانمندی بازدارندگی استراتژیک " نام گذاری کردند-ماموریتی  که طبق گزارشات  در سال 2012 برعهده نیروی هوایی گذاشته شده بود. نشریات چینی  اشاره دارند که چین به دنبال ساخت "بمب افکن استراتژیک پنهان کار دوربرد" است. گزارشات این رسانه ها و نوشته های چینی ها حکایت از این دارد که در نهایت چین به دنبال توسعه بمب هسته ای  است. اگر این گونه باشد، چین یک سیستم "سه گانه (triad)" از شلیک سلاح های هسته ای (بمب افکن-موشک های شلیک شده از سیلوها- زیردریایی های هسته ای)  که در سرتاسر سرزمین وسیع ان پخش شده باشد را توسعه خواهد داد.  بمب افکن های چینی نقش هسته ای  فعال ندارند و ممکن است  ماموریت "بازدارندگی استراتژیک" که در سال 2012 به عهده نیروی هوایی گذاشته شد،  تاثیری بر معرفی موشک های کروز متعارف  زمین پایه لوید شده بر  بمب افکن های H-6K اصلاح شده، داشته باشد. با این حال  در جلسه توجیهی فرماندهی ضربتی نیروی هوایی ایالات متحده (US Air Force Global Strike command)  در سال  2013 موشک  جدید کروز هوا پرتاب  CJ-20 که بر روی H-6K حمل می شود را به عنوان اینکه  قابلیت هسته ای دارد معرفی کردند.

دو مدل از بمب های هسته ای در بیجینگ به نمایش در امدند. بمب شکافت هسته ای (سمت چپ) و بمب هیدروژنی (سمت راست). نوشته روی بمب سمت راست H639-23، شبیه به همان نوشته های بمبی است که در ازمایش  17 جون 1967 مورد استفاده قرار گرفت.

 
قطعا چین  در گذشته  روی قابلیت پرتاب بمب هسته  ای از بمب افکن های خود  کار کرده و ان را  توسعه داده است. بین سالهای 1965 تا 1979، بمب افکن های چینی حداقل در 12 ازمایش هسته ای چین بمب های هسته ای خود را رها کردند. در این ازمایشات هم از سلاح های شکافت هسته ای (fission) و سلاح های  هیدروژنی (thermonuclear) با قدرت انفجار 5-10 کیلوتن تا 2-4 مگاتن استفاده شده است. بمب ها توسط بمب افکن های H-6 (هنوز در خدمت هستند و به روز شده اند) ، بمب افکن های H-5 (بازنشته شده) و جنگنده بمب افکن های Q-5 (تقریبا تمامی انها بازنشسته شده اند) حمل و پرتاب شد.
 
استراتژی و سیاست هسته ای 
در نهایت گزارش وزارت دفاع استنباط خود از  استراتژی و ساست هسته ای چین را به طور خلاصه بیان می کند.
اولا چین تجهیزات جدید ارتباطی، فرماندهی و کنترل جدیدی را برای ناوگان هسته ای خود به خدمت گرفته است تا کنترل  واحد های چندگانه عملیاتی خود را بهبود بخشد. طبق گزارش وزارت دفاع ، "علاوه بر استفاده از لینک های ارتباطی تقویت شده، ناوگان هسته ای دسترسی بهتری به اطلاعات صحنه نبرد دارد و سیستم ارتباطی بی وقفه ای تمام رده های فرماندهی را به یکدیگر متصل می کند. فرماندهان یگان  قادرند تا در یک لحظه  دستورات را به یگان های تابعه  از طریق دستور شفاهی (بی سیم)  ارسال کنند".
 
این سیستم ارتباطی بدین منظور طراحی شده تا کنترل واحد ها را بهبود بخشد اما در عین حال اثربخشی و کارایی رزمی انها را نیز در یک موقعیت بحرانی تقویت می کند. در پایان وزارت دفاع به گزارشات اخیر نشریات مبنی بر اینکه " ممکن است چین امادگی دوران صلح نیروهای هسته ای خود را تقویت می کند تا از پاسخ انها در زمان لازم مطمئن باشد" اشاره می کند. بخشی از این صحبت ها  گزارش ( Gregory Kulacki) را منعکس می کند و با استناد به اسناد نظامی و اظهارات چینی ها مبنی بر اینکه ممکن است نیروها به سمت موقعیت "launch-on-warning" بروند  تا قادر باشند قبل از اینکه موشک ها نابود شوند انها را شلیک کنند.
 
برخلاف این پیشرفت های  مسئله ساز، گزارش وزاردت دفاع نشان می داد هیچ نشانه ای از تغییر در استراتژی کلان چینی ها مبنی بر استفاده از سیاست عدم توسل به ضربه نخست و همچنین تعهدات امنیتی سلبی گونه آنها وجود ندارد.
 
به عبارت دیگر، در حالی که به نظر نمی رسد  سیاست هسته ای چین تغییر کرده باشد، روشی که چین نیروهای هسته ای خود را اماده کرده و به کار می گیرد ، تغییرات قابل توجهی کرده است.