آیا واقعا کسانی شیطان یا اجنه را می پرستند؟

[|мιѕѕ мєняαѕα|]

اگر چه پرستش شیطان در قرآن مورد اشاره قرار گرفته و قرآن می فرماید:

«أَ لَمْ أَعْهَدْ إِلَیْكُمْ یا بَنی‏ آدَمَ أَنْ لا تَعْبُدُوا الشَّیْطانَ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُبینٌ[یس/۶۰] آیا با شما عهد نكردم اى فرزندان آدم كه شیطان را نپرستید، كه او براى شما دشمن آشكارى است؟»
اما باید دقت نمود که معنای شیطان پرستی در قرآن سجده کردن در مقابل او یا اموری نظیر این نیست بلکه پرستشی که در این جا گفته شده، در واقع نظیر هوا پرستی است که قرآن می فرماید:
«أَ رَأَیْتَ مَنِ اتَّخَذَ إِلهَهُ هَواهُ أَ فَأَنْتَ تَكُونُ عَلَیْهِ وَكیلاً[فرقان/۴۳] آیا دیدى كسى را كه هواى نفسش را معبود خود برگزیده است؟! آیا تو مى ‏توانى او را هدایت كنى (یا به دفاع از او برخیزى)»
یعنی اگر انسان دستورات الهی را رها کرده و هوای نفس خویش را معیار قرار داده و به خواسته های آن یا خواسته شیطان تن دهد در حقیقت آنها را پرستش کرده است.
حتی کسانی که امروزه خود را شیطان پرست می خوانند، شیطان را یک موجود خارجی نمی دانند تا بخواهند او را عبادت کنند. بلکه آنها به دلیل هوا پرستی راه مبارزه با انجیل و تعلیمات آن را انتخاب کرده و سعی می کنند در دشمنی خود تمام موارد انجیل را به نوعی مقابل سازی کنند. تا آنجا که کلیسای شیطانی می سازند و انجیل شیطانی می نویسند. و... و  استفاده از اسم شیطان به این جهت است که طبق تعالیم انجیل شیطان،  مقابل مسیر الهی، قرار دارد.
بنابراین پرستش در این تعبیر،  معنای عامی دارد. همان گونه که در زبان محاوره ای ما پول پرستی و نظیر آن وجود دارد.
و درباره جن، نیز این مساله واقعی است که بعضی از انسان های گمراه، زمام امور خود را به دست جن می سپارند:
«وَ أَنَّهُ كانَ رِجالٌ مِنَ الْإِنْسِ یَعُوذُونَ بِرِجالٍ مِنَ الْجِنِّ فَزادُوهُمْ رَهَقاً[جن/۶] و اینكه مردانى از بشر به مردانى از جنّ پناه مى ‏بردند، و آنها سبب افزایش گمراهى و طغیانشان مى‏ شدند!»
دلیل این گمراهی ها نیز متعدد است و شاید هر کسی به دلیلی خاص به این گمراهی ها فرو افتاده باشد. مثلا شاید کسانی برای بهره مندی از بعضی توانایی های جن، خود را اسیر آنها کرده که این کار در واقع معامله ای بسیار زیان بار است. که مثلا اطلاع یافتن از بعضی امور نهانی، سبب شود کسانی سعادت دنیا و آخرت خود را تباه کرده و خود را اسیر اجنه کنند.