همه چیز درباره تیربارها

[τοxικ]

اولين تيربار در سال ١٨٨٣ توسط هيرام ماآسيم در ایالات متحده اختراع شد و برای اولين بار در جنگ مستعمره ای جنوبی صدای شليك آن به گوش رسيد .در طول جنگ اول جهانی نيز طرف های درگير به طور گسترده از تيربارهای سبك و سنگين استفاده آردند آه تلفات سنگينی خص وصا در درگيری های فرسایشی اواخر جنگ در برداشت .نقش تيربارها در جنگ جهانی دوم چه عليه اهداف زمينی و چه عليه اهداف هوایی غير قابل انكار است آه در این ميان آلمان ها به پيشرفت های فوق العاده ای دست یافته بودند .امروزه نقش اصلی تيربارها تامين آتش مسلسل عليه پياده نظام می باشد.یک تيربار با کاليبر ١٢٫٧ به سادگی اهدافی که به صورت سبک زره پوش دشمن و وسایل نقليه زره پوش شده اند مثلا بيشتر انواع هليکوپترها را از بين می برد .تقریبا تمام جوخه های پياده نظام و حتی زرهی در جنگ ها حداقل یک تيربار سبک در اختيار دارند که اهميت قدرت آتش این سلاح ها را کاملا آشکار می سازد.

بيشتر تيربارهای سبک و سنگين دارای لوله های اضافی هستند که در شرایط درگيری و ميدان های جنگ به سادگی و در چند ثانيه قابل تعویض می باشند .قابل توجه است به دليل حجم بالای شليک حرارت بالایی در لوله ی تيربارها ایجاد می شود که از دقت شليک حرارتی بالایی در لوله ی تيربارها ایجاد می شود که از دقت شليک و عمر لوله تا حد بالایی می کاهد و با تعویض آن می توان زمانی را برای خنک شدن لوله در نظر گرفت در حالی که همچنان به شليک ادامه داده می شود.

سيستم تغذیه تقریبا تمام تي ربارهای متوسط و سنگين به صورت کمربندی و یا زنجيری است که در سلاح مدرن امروزی جنس آن از فلز بوده و به دو صورت یکپارچه و جدا شونده می باشد .در سيستم تغذیه جدا شونده هر کدام از فشنگ ها توسط رابطی به دیگری متصل شده است که بعد از شليک این رابط ها جدا می شوند .در سيستم یکپارچه حتی بعد از شليک کمربند به صورت یک قطعه باقی می ماند.به طور معمول ظرفيت فشنگ کمربندها "قطار فشنگ " ٥٠ تا ١٠٠ تير در سلاح های سنگين و در سلاح های متوسط و سبک بين ١٠٠ تا ٢٥٠ تير می باشد .در بيشتر تيربارها سبک دستی خشاب های کاسه ای تکی و دوتایی ٣٠ تا ١٠٠ تير مورد استفاده قرار می گيرند .البته برای تغيير از حالت خشابی به حالت کمربندی تغييرات کوچکی در سلاح باید داده شود که ممکن است در بعضی از تيربارها چنين تغييراتی مورد نياز نباشد.قابل ذکر است که تيربارهای سبک دستی معمولا همان تفنگ های تهاجمی سربازان پياده نظام می باشند ولی با لوله ی قوی تر و اضافه شدن دو پایه به آنها به آنها برای حجم آتش بالا و دقيق بهسازی شده اند.