10-02-2015، 20:35
جاذبه های گردشگری برزیل
کشور برزیل با دارا بودن مساحت بسیار زیاد تفاوتهای دما و گوناگونی آب و هوا و بارش امری عادی است.
کشور برزیل با دارا بودن مساحت بسیار زیاد تفاوتهای دما و گوناگونی آب و هوا و بارش امری عادی است.

رطوبت هوای ریو در تابستانها طاقت فرساست و دمای هوا حدود 30 درجه سانتی گراد است. و در زمستان کمی هوا متعادل تر است و دما به 20 درجه هم میرسد. در سواحل شمال شرق به دلیل کمتر بودن رطوبت دمای هوا در تابستان به بیشتر از 30 درجه نیز میرسد. در جنوب و در سائو پائولو و پارانا دمای هوا در زمستان به 15- درجه هم میرسد.
داشتن شهرهای بزرگ با برجهای ریز و درشت تنها به کشورهای صنعتی و پیشرفته منحصر نمیشود، بلکه گاه اتفاق میافتد که کشورهای در حال توسعه نیز به واسطه برخی ساختمانهای مجللشان به جمع شهرهای زیبا و دارای مناظری زیبا بپیوندند.
شهر سائو پائولو یکی از بزرگترین شهرهای جهان به حساب میآید و به بیانی جنگلی از ساختمان و آسمان خراش است. در اکثر شهرهای برزیل از جمله سائو پائولو و ریو و برازیلیا نماها و آثار معماری جزو دیدنی ترین جاذبهها هستند.
سائوپائولو یکی از شهرهای برزیل است که امروزه در زمره شهرهای جذاب و با منظره دیدنی قرار گرفته است.در اینجا آپارتمانها و ساختمانهای زیادی بهصورت فشرده و نزدیک به هم مانند سوزنهایی در زمین فرو رفتهاند.
سائوپائولو جمعیتی بالغ بر 18 میلیون نفر دارد؛ با اینکه ساختمانهای این شهر چندان بلند نیستند (تنها یک ساختمان با ارتفاع بالای 200 متر) اما این چشمانداز از ساختمانهای آن قابل توجه است.
سائوپائولو ناوگانی با بیش از 500 هلیکوپتر دارد که دومین ناوگان هلیکوپتر دنیاست.
داشتن شهرهای بزرگ با برجهای ریز و درشت تنها به کشورهای صنعتی و پیشرفته منحصر نمیشود، بلکه گاه اتفاق میافتد که کشورهای در حال توسعه نیز به واسطه برخی ساختمانهای مجللشان به جمع شهرهای زیبا و دارای مناظری زیبا بپیوندند.
شهر سائو پائولو یکی از بزرگترین شهرهای جهان به حساب میآید و به بیانی جنگلی از ساختمان و آسمان خراش است. در اکثر شهرهای برزیل از جمله سائو پائولو و ریو و برازیلیا نماها و آثار معماری جزو دیدنی ترین جاذبهها هستند.
سائوپائولو یکی از شهرهای برزیل است که امروزه در زمره شهرهای جذاب و با منظره دیدنی قرار گرفته است.در اینجا آپارتمانها و ساختمانهای زیادی بهصورت فشرده و نزدیک به هم مانند سوزنهایی در زمین فرو رفتهاند.
سائوپائولو جمعیتی بالغ بر 18 میلیون نفر دارد؛ با اینکه ساختمانهای این شهر چندان بلند نیستند (تنها یک ساختمان با ارتفاع بالای 200 متر) اما این چشمانداز از ساختمانهای آن قابل توجه است.
سائوپائولو ناوگانی با بیش از 500 هلیکوپتر دارد که دومین ناوگان هلیکوپتر دنیاست.
مراکز فرهنگی شهر سائوپائولو
- موزه هنرهای شهر سائوپائولو Museu de Arte de sao Paulo دربر دارنده بهترین مجموعه هنرغربی در امریکای لایتن از هنرمندان بزرگ این منطقه است.
- موزه ایالتی سائوپائولو Museu de Arte de sao Paulo در خصوص هنر برزیلی
- موزه هنر مقدس Museu de Arte sacra که بر هنرها و ساختههای مذهبی تمرکز یافته است.
- موزه هنر مدرن Museu de Arte de moderna
- موزه هنر معاصر Museu de Arte de sao contepracea
- موزه هوانوردی Museu de Aereonautico
- موزه رسم اجدادی Museu de Folkore
- خانه باندیرانته casa do banderante
- موزه تصویر و آهنگ Museu de Imagem e de som
- موزه پائولیستا museu paulista
- موزه museu lasar segall
مراکز تفریحی سائوپائولوفعالیتهای تفریحی گوناگون در سائوپائولو انجام میشود. باغهای گیاهشناسی و باغ وحش سائوپائولو در ۱۴ کیلومتری جنوب مرکزی شهر واقع شدهاند. در نزدیکی باغ وحش بازدیدکنندگان میتوانند سوار بر وسیلهای به نام samba safari در یک مسیر ۴ کیلومتری در داخل پارک parquet samba safari حیوانات قاره افریقا را در فضای باز مشاهده کنند.
انستیتوی مشهور حهانی بوتانتان Instituto Butantan به مرکز تحقیقاتی در مورد مارکهای جهان و یکی از دیدنیهای عامه پسند به شمار میرود.
پارکشهر که در ۶ کیلومتری جنوب مرکز شهر واقع شده بزرگترین پارک شهر و مرکز اصلی تفریح ساکنان به شمار میرود. بنای یادبود هرمی شکل، یادبود قربانیان شورش سال ۱۹۳۲ بر علیه حکومت در مجاورت آن قرار دارد.
نمایشگاه آبزیان در جنوب غربی و پارک طبیعی در شرق از دیگر دیدنیهای شهر هستند. از استادیومهای بزرگ ورزشی شهر یکی Estadio morumbl و دیگری Estadio do pacaembu میباشند.
پیست بزرگ اتومبیلرانی Autodromo de Interlagos هم در جنوب شهر واقع شده است.
فستیوالهای متعددی در تمام طول سال برپا هستند ولی معروفترین آن کارناوال نام دارد و 6 هفته و نیم قبل از عید شکر گذاری در روزی که به نام چهارشنبه خاکستر (Ash Wednsday) معروف است برکزار میشود. چهارشنبه خاکستر نوعی مراسم مذهبی کاتولیک است ولی در برزیل بیشترین توجه در این فستیوال تفریح و میهمانیها است.
آبشارهای ایگواچو یکی از زیباترین نماهای طبیعی برزیل واقع در پارانا (Paraná) است. این آبشارها در حقیقت بین آرژانتین و برزیل تقسیم شدهاند. از برزیل نمایی زیبا و از آرژانتین نمایی نزدیک را خواهید دید.
انستیتوی مشهور حهانی بوتانتان Instituto Butantan به مرکز تحقیقاتی در مورد مارکهای جهان و یکی از دیدنیهای عامه پسند به شمار میرود.
پارکشهر که در ۶ کیلومتری جنوب مرکز شهر واقع شده بزرگترین پارک شهر و مرکز اصلی تفریح ساکنان به شمار میرود. بنای یادبود هرمی شکل، یادبود قربانیان شورش سال ۱۹۳۲ بر علیه حکومت در مجاورت آن قرار دارد.
نمایشگاه آبزیان در جنوب غربی و پارک طبیعی در شرق از دیگر دیدنیهای شهر هستند. از استادیومهای بزرگ ورزشی شهر یکی Estadio morumbl و دیگری Estadio do pacaembu میباشند.
پیست بزرگ اتومبیلرانی Autodromo de Interlagos هم در جنوب شهر واقع شده است.
فستیوالهای متعددی در تمام طول سال برپا هستند ولی معروفترین آن کارناوال نام دارد و 6 هفته و نیم قبل از عید شکر گذاری در روزی که به نام چهارشنبه خاکستر (Ash Wednsday) معروف است برکزار میشود. چهارشنبه خاکستر نوعی مراسم مذهبی کاتولیک است ولی در برزیل بیشترین توجه در این فستیوال تفریح و میهمانیها است.
آبشارهای ایگواچو یکی از زیباترین نماهای طبیعی برزیل واقع در پارانا (Paraná) است. این آبشارها در حقیقت بین آرژانتین و برزیل تقسیم شدهاند. از برزیل نمایی زیبا و از آرژانتین نمایی نزدیک را خواهید دید.
مراکز فرهنگی شهر ریودوژانیرو
کلیسای lgreja nossa senhora da candelaria (ساختمان این کلیسای باشکوه که بیشترین تزئینات را در طول دوره امپراتوری داراست در سال ۱۷۷۵ میلادی شروع و بیش از یک قرن به طول انجامید و گفته میشود زیباترین کلیسای شهر است.)
دیگر دیدنیهای شهر عبارتند از:
قصر سلطنتی palacio imperiais که در چندین بلوک غرب فرودگاه سانتوس دومونت واقع شده و در اصل به عنوان عمارت فرماندار مستعمراتی برزیل در سال ۱۷۴۳ میلادی بنا شده و بعد از این که شهر تبدیل به پایتخت امپراطوری شد به قصر سلطنتی تبدیل شد. اخیرا این بنا تعمیر شده و محل یک مرکز فرهنگی است. بنای جالب دیگر قصر palacio do catete است که در مرکز شهر واقع است و محل اقامت رئیس جمهور از ۱۸۹۸ تا ۱۹۵۴ میلادی بوده و در حال حاضر محل موزه جمهوری museu da republica است که بیانگر تاریخ برزیل از زمان تشکیل جمهوری در سال ۱۸۸۸ میلادی است.
قصر plalcio itamaraty، این گنجینه به سبک کلاسیک نوین در سال ۱۸۵۳ میلادی توسط شخص ثروتمندی ساخته شد و محل اقامت چندین رئیس جمهور و حالا محل موزهای است که به تاریخ دیپلماتیک اختصاص داده شده است.
شورای قانون گذاری ایالتی هم در قصر palacio tirademtes قرار دارد که زمانی محل مجلس شورای فدرال در زمان پایتختی ریو بوده است. کانال انتقال آب کاردیکا lapa-Aqueducto da carioca از ۱۸۹۶ میلادی جهت انتقال آب از رود کاریکا carioca از کوهستان serra da caropca به شهر ریو ساخته شده که به شکل پلهای رومی در مرکز شهر واقع شده و به lapa معروف است. با گذر از معماری قرنهای ۱۷ و ۱۸ و ۱۹ شهر ریو به ساختمانهای جدید به سبک فوق مدرن پتروبراس petrobras (مرکز شرکت نفتی ایالتی) و کلیسای جامع cathedral metropolitana با شیوه معماری جدید برمیخوریم.
اما مشهورترین نشانهای شهر یکی کوه کله قندی (SugarLoaf Mountain) با ۴۰۴ متر ارتفاع، که بر روی شبه جزیرهای که کاملا به داخل خلیج گوانابارا پیش رفته واقع شده است و قلهای به شکل کله قند است که رفت و آمد به آن توسط تله کابین صورت میگیرد و نمای بسیار زیبایی از ارتفاعات کوه و ساحل را به شما میدهد.
نشان دیگر تندیس بزرگ مسیح رهایی بخش یا estarua do cristo redentor با 38 متر ارتفاع و 635 تن وزن، با دستان کشیده و چهرهای خوشامدگو بر فراز کوه کرکووادو (Corcovado) با ارتفاع ۷۰۴ متر رشته کوه ساحلی serra da carioa مشرف بر شهر قرار گرفته و از بیشتر مناطق ریودوژانیرو قابل مشاهده است و سمبل شهر ریو به حساب میآید.
- کتابخانه ملی biblioteca Nacional با ساختمانی به سبک معماری کلاسیک جدید.
- موزه ملی Museu nacional do rio de janeiro، نمایشگاه بزرگی از تاریخ کشور از فسیلهای ماقبل تاریخ تا مطالعات انسان شناسی مردم معاصر برزیل.
- موزه هنر مدرن (نمایشگاهی از هنر و فرهنگ و پرجنب و جوش محلی)
- موزه ملی هنرهای زیبا (گردش بینظیری از هنرهای زیبای قرون متمادی، یادآور موزه لوور پاریس و در بردارنده بیش از ۲۰۰۰۰ اثر نقاشی و مجسمه سازی)
- موزه تاریخ ملی
- موزه سرخپوست (بومیان امریکا)(مجموعهای ساختگی از داستان مردم بومی برزیل از طریق نمایش لباس، جواهرات، سلاح، وسایل زندگی و نمونههایی از موسیقی به زبان آنها)
- موزه Carmen Miranda و chakra do ceu، تئاتر شهر هم از روی ساختمان اپرای پاریس نمونه سازی شده و در سال ۱۹۰۵ ساخته شده است.
کلیسای lgreja nossa senhora da candelaria (ساختمان این کلیسای باشکوه که بیشترین تزئینات را در طول دوره امپراتوری داراست در سال ۱۷۷۵ میلادی شروع و بیش از یک قرن به طول انجامید و گفته میشود زیباترین کلیسای شهر است.)
دیگر دیدنیهای شهر عبارتند از:
قصر سلطنتی palacio imperiais که در چندین بلوک غرب فرودگاه سانتوس دومونت واقع شده و در اصل به عنوان عمارت فرماندار مستعمراتی برزیل در سال ۱۷۴۳ میلادی بنا شده و بعد از این که شهر تبدیل به پایتخت امپراطوری شد به قصر سلطنتی تبدیل شد. اخیرا این بنا تعمیر شده و محل یک مرکز فرهنگی است. بنای جالب دیگر قصر palacio do catete است که در مرکز شهر واقع است و محل اقامت رئیس جمهور از ۱۸۹۸ تا ۱۹۵۴ میلادی بوده و در حال حاضر محل موزه جمهوری museu da republica است که بیانگر تاریخ برزیل از زمان تشکیل جمهوری در سال ۱۸۸۸ میلادی است.
قصر plalcio itamaraty، این گنجینه به سبک کلاسیک نوین در سال ۱۸۵۳ میلادی توسط شخص ثروتمندی ساخته شد و محل اقامت چندین رئیس جمهور و حالا محل موزهای است که به تاریخ دیپلماتیک اختصاص داده شده است.
شورای قانون گذاری ایالتی هم در قصر palacio tirademtes قرار دارد که زمانی محل مجلس شورای فدرال در زمان پایتختی ریو بوده است. کانال انتقال آب کاردیکا lapa-Aqueducto da carioca از ۱۸۹۶ میلادی جهت انتقال آب از رود کاریکا carioca از کوهستان serra da caropca به شهر ریو ساخته شده که به شکل پلهای رومی در مرکز شهر واقع شده و به lapa معروف است. با گذر از معماری قرنهای ۱۷ و ۱۸ و ۱۹ شهر ریو به ساختمانهای جدید به سبک فوق مدرن پتروبراس petrobras (مرکز شرکت نفتی ایالتی) و کلیسای جامع cathedral metropolitana با شیوه معماری جدید برمیخوریم.
اما مشهورترین نشانهای شهر یکی کوه کله قندی (SugarLoaf Mountain) با ۴۰۴ متر ارتفاع، که بر روی شبه جزیرهای که کاملا به داخل خلیج گوانابارا پیش رفته واقع شده است و قلهای به شکل کله قند است که رفت و آمد به آن توسط تله کابین صورت میگیرد و نمای بسیار زیبایی از ارتفاعات کوه و ساحل را به شما میدهد.
نشان دیگر تندیس بزرگ مسیح رهایی بخش یا estarua do cristo redentor با 38 متر ارتفاع و 635 تن وزن، با دستان کشیده و چهرهای خوشامدگو بر فراز کوه کرکووادو (Corcovado) با ارتفاع ۷۰۴ متر رشته کوه ساحلی serra da carioa مشرف بر شهر قرار گرفته و از بیشتر مناطق ریودوژانیرو قابل مشاهده است و سمبل شهر ریو به حساب میآید.
ساحل ایپانما (Ipanema) در ریو نیز یکی دیکر از جاذبههای ریو است. سری به ساحل کاپوکوبانا (Copacobana) نیز بزنید.
مراکز تفریحی ریو
مراکز تفریحی شهر ریو فراوان است. سواحل شنی وسیعی در حاشیه جنوبی شهر و در طول اقیانوس اطلس مورد استفاده ساکنین و جهانگردان است. پارک ملی وسیع »تیژوکا» در خارج محدوده شهری، بر ارتفاعات رشته کوه کاریکا و شامل بقایای جنگلهای پرباران گرمسیری است که زمانی تمام منطقه را پوشانده بود. پارکهای مهم در محدوده شهری عبارتند از پارک Quinta da boa vista (محل موزه ملی)، باغ گیاهشناسی jardim botanico ، پارک لاژ و پارک فلامنگو که در آنها ساکنین و جهانگردان به گردش، بالا رفتن از سرآشیبی، سرسره بازی، دویدن، پیاده روی و دوچرخهسواری، میپردازند.
مراکز تفریحی ریو

Largo do boticario نیز یکی از محلههای شهر ریو و در پای کوه Corcovado واقع شده است، خانههای آجری و سفالی و خیابانها و کوچههای سنگفرش و فواره و آبنما از مشخصات این محله زیبا است. باغ وحش شهر (Jaghdim zoologico) هم یکی از دیدنیهای شهر و در محدوده پارک در حال توسعه (Quinta da Boa Vista) قرار گرفته است.
بزرگترین استادیوم ورزشی جهان به نام ماراکانا(ن) با گنجایش ۱۸۰۰۰۰ تماشاگر که در بازیهای فوتبال تیم مورد علاقه خود را تشویق میکنند، در مجتمع بزرگ ورزشی ماراکانا(ن) و در نزدیکی پارک واقع شده است. استادیوم سوارکاری گاوا با یک منظره کوهستانی پذیرای بیش از ۳۵۰۰ تماشاگر مسابقات اسب سواری است که در نزدیکی دریاچه «فریتاس» قرار گرفته است. مسابقات اتومبیلرانی هم در پیست اتومبیلرانی «نلسون پیکت» (که به نام اتومبیلران معروف برزیلی که در طول زندگی خود ۲۳ بار به قهرمانی در مسابقات بینالمللی رسید نام گذاری شده) به طول ۱ کیلومتر و ظرفیت ۸۰۰۰ تماشاگر در حومه جنوب غربی شهر قرار دارد.
