غار یخی درفک

[spent †]

سپیدرود ، دریای خزر و آتشفشان درفک سه پدیده معروف جغرافیایی گیلان است.دهانه ی آتشفشان درفک بزرگترین دهانه ی آتشفشانی است که در ایران وجود دارد.
نام درفک برای گیلانیان به همان اندازه آشناست که دماوند برای مردمان فلات مرکزی یا سهند وسبلان برای ساکنان آذربایجان.
این آتشفشان شگفت انگیز در 50کیلومتری جنوب وجنوب شرقی رشت واقع شده است و حدود 2705 متر ارتفاع دارد.و یکی از قلل مرتفع سلسله جبال البرز است.برخی مورخین معتقدند نامش از قوم باستانی دربیگه گرفته شده،گیلانشناسان نیز اعتقاد دارند که لفظ دال فک صحیح است. کاپیتان مکنزی (افسر انگلیسی) در سال 1859 از منطقه دیدن کرده و شرحی در این باره نوشته است.
درفک دو غار معروف دارد: یکی غار یخی و دیگری غار آهکی به نام نوچاه
غار یخی در تمام فصول سال پوشیده از لایه ضخیم یخ میباشد.دهانه غار کوچک ولی شیب آن هول انگیز می باشد در حقیقت یک صفحه ی یخی صیقلی است که حدود 45 درجه تا عمق 120 متری ادامه دارد.غار دیگر غار استلاکتیکی نوچاه است که خیالات وهم انگیز مردم منطقه آنها را حیوانات منجمد شده می داند.با کمال تاسف این غار در فاجعه ی زمین لرزه 31 خرداد 1369 فرو ریخت و امروزه آثاری از آن به جا نمانده است.
مردم رحمت آباد و حومه اعتقاد دارند که مدفن 4 امام زاده در درفک می باشد.بدین دلیل در گذشته در اطراف چاه درفک شمع نذری روشن می کردند.عشایر رحمت آباد که به شبانی اشتغال دارند تابستانها گله های گوسفند را از قشلاق به درفک کوچ می دهند. در یک طرح واکسناسیون دامی ، اداره دامپزشکی استان گیلان آمار گوسفند عشایر درفک رت 14 هزار اعلام نموده است.
درفک چشمه آب آشامیدنی ندارد.مردم برف چاه را به صورت کوله بار از چاه خارج نموده و داخل ناو های چوبی (لاوار) ریخته که بر اثر تابش آفتاب آب شده و از آب ان برای شستشو ، آشامیدن خود واحشام استفاده می نمایند.در گذشته های دور که یخچال های امروزی وجود نداشت توانمندان گیلان از یخ درفک برای خود و میهمانان و یا افراد مریض استفاده می کردند.گالشها برف و یخ را بر اسب بار نموده و بعد از 2 روز طی راههای صعب العبور به رشت می آمدند و آن را می فروختند برای جلوگیری از آب شدن برف و یخ در طول مسیر دور برفها را با گونیهای کنفی و گیاه کرف می پوشاندند و همچنین از مسیر های جنگلی به دلیل و جود سایه استفاده می کردند. خوانین و اربابان گیلان ،مباشرینی را بر ساه چاه درفک می گماردند تا از چارواداران در ازای برداشت یک بار اسب یا قاطر یخ مبلغی به عنوان مالیات دریافت نمایندو به همین علت این ضرب المثل رایج بود که فلانی از برف درفک هم مالیات میگیرد
صبحگاهان هنگام طلوع خورشید ، خورشید بسیار بزرگ و به صورت زرد طلائی بر فراز قله درفک دیده می شود که آفتاب تماشای درفک بسیار مشهور است و اغلب کوهنوردان برای تماشای این زیبایی یک شب را بر سر این قله صبح می نمایند
خانه های درفک را با سنگ ساخته وسقف آن را با لته پوشش می دهند.که بسیار محکم است.
رابینو می نویسد اولجایتوی مغول(سلطان محمد خدابنده)با راهنمایی یکی از افراد بومی از راه درفک گیلان را تسخیر نمود.