21-12-2014، 0:43
جزیره فُرور بزرگ یا فارور بزرگ در شمال جزیره سیری و جنوب غربی بندر لنگه در نزدیکی ابوموسی قرار گرفته است.
سطح جزیره فارور از تپه ماهورهای کوچک تشکیل شده و به طور کلی این جزیره کوهستانی با کوههای بلند از نوع آتشفشانی میباشد که در میان کوههای آن درههای پردرخت و سرسبز نیز وجود دارند. درختان این جزیره از نوع گرمسیری میباشند و ارتفاع آنها در برخی نقاط به 10 متر نیز میرسد. در ضلع جنوبی جزیره دشت نسبتاً همواری وجود دارد و در این قسمت تپههای زیرآبی نیز وجود دارند. در منتهیالیه کرانه جنوبی جزیره تپهای در فاصله حدود 200 متری از کرانه در زیر آب قرار گرفته که رأس آن به صورت تخته سنگی به ارتفاع 5 متر از آب بیرون زده است.
رنگ آب در نزدیکی این جزیره سیاه است و در آبهای آن ماهی به مقدار فراوانی وجود دارد و به همین دلیل صیادان در اطراف آن فعالیت زیادی دارند. در این جزیره یک معدن آهن وجود دارد که از یک لایه رسوبی تشکیل شده و ذخیره آن حدود 500 هزار تن برآورد شده است.
این جزیره یکی از کانونهای زیست حیات وحش است و تعداد بیشماری از پرندگان از قبیل عقاب ماهیگیر، طوطی، چکچک، قمری خانگی، چکاوک کاکلی، پرستو، بلبل خرما، چاخلق، هدهد، دم جنبانک زرد، یاکریم و پستاندارانی از قبیل جبیر و جانورانی از جمله یک نوع خارپشت، مارمولک، مار جعفری و عقرب در آن زندگی میکنند. این جزیره دارای معادن آهن، سنگ کاربیت، سنگ گرانیت، سنگهای سیلیس، خاکهای قرمز و دیگر فلزات است.
این جزیره در حال حاضر غیرمسکونی است و تنها تعدادی مأمور دولتی در آن حضور دارند اما بقایای ساختمانهای مخروبه از جمله یک چراغ دریایی و اراضی کشاورزی بایر و چاههای آب نشانه مسکونی بودن جزیره در زمانهای گذشته دارد.
جزیره فارور بر روی یکی از کمربندهای لرزهخیز جهان قرار دارد و در بهمن ماه 1389 به همراه جزایر هندورابی و فارور کوچک از سوی رئیس جمهور به محدوده منطقه آزاد کیش پیوست.
سطح جزیره فارور از تپه ماهورهای کوچک تشکیل شده و به طور کلی این جزیره کوهستانی با کوههای بلند از نوع آتشفشانی میباشد که در میان کوههای آن درههای پردرخت و سرسبز نیز وجود دارند. درختان این جزیره از نوع گرمسیری میباشند و ارتفاع آنها در برخی نقاط به 10 متر نیز میرسد. در ضلع جنوبی جزیره دشت نسبتاً همواری وجود دارد و در این قسمت تپههای زیرآبی نیز وجود دارند. در منتهیالیه کرانه جنوبی جزیره تپهای در فاصله حدود 200 متری از کرانه در زیر آب قرار گرفته که رأس آن به صورت تخته سنگی به ارتفاع 5 متر از آب بیرون زده است.
رنگ آب در نزدیکی این جزیره سیاه است و در آبهای آن ماهی به مقدار فراوانی وجود دارد و به همین دلیل صیادان در اطراف آن فعالیت زیادی دارند. در این جزیره یک معدن آهن وجود دارد که از یک لایه رسوبی تشکیل شده و ذخیره آن حدود 500 هزار تن برآورد شده است.
این جزیره یکی از کانونهای زیست حیات وحش است و تعداد بیشماری از پرندگان از قبیل عقاب ماهیگیر، طوطی، چکچک، قمری خانگی، چکاوک کاکلی، پرستو، بلبل خرما، چاخلق، هدهد، دم جنبانک زرد، یاکریم و پستاندارانی از قبیل جبیر و جانورانی از جمله یک نوع خارپشت، مارمولک، مار جعفری و عقرب در آن زندگی میکنند. این جزیره دارای معادن آهن، سنگ کاربیت، سنگ گرانیت، سنگهای سیلیس، خاکهای قرمز و دیگر فلزات است.
این جزیره در حال حاضر غیرمسکونی است و تنها تعدادی مأمور دولتی در آن حضور دارند اما بقایای ساختمانهای مخروبه از جمله یک چراغ دریایی و اراضی کشاورزی بایر و چاههای آب نشانه مسکونی بودن جزیره در زمانهای گذشته دارد.
جزیره فارور بر روی یکی از کمربندهای لرزهخیز جهان قرار دارد و در بهمن ماه 1389 به همراه جزایر هندورابی و فارور کوچک از سوی رئیس جمهور به محدوده منطقه آزاد کیش پیوست.